Το άρθρο 237 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ενώπιον του πολυμελούς πρωτοδικείου οι διάδικοι πρέπει να καταθέσουν το αργότερο είκοσι ημέρες πριν από τη δικάσιμο προτάσεις, επί των οποίων ο γραμματέας σημειώνει τη χρονολογία κατάθεσης. Εκπρόθεσμες προτάσεις δεν λαμβάνονται υπόψη. Μαζί με τις προτάσεις οι διάδικοι πρέπει να καταθέσουν και: α) αντίγραφο των προτάσεων ατελώς, επικυρωμένο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του διαδίκου και β) με ποινή απαραδέκτου όλα τα αποδεικτικά μέσα και διαδικαστικά έγγραφα που επικαλούνται με τις προτάσεις τους.
2. Η κατάθεση γίνεται στον αρμόδιο υπάλληλο της γραμματείας, που βεβαιώνει με επισημείωση τη χρονολογία της κατάθεσης των προτάσεων. Κάθε διάδικος δικαιούται να πάρει ατελώς με δική του δαπάνη αντίγραφα των προτάσεων των αντιδίκων του και των εγγράφων που έχουν προσκομίσει. Το δικαίωμα αυτό μπορεί να ασκηθεί και από το δικηγόρο που υπογράφει την αγωγή, την παρέμβαση ή τις προτάσεις ή από τρίτο πρόσωπο εξουσιοδοτημένο από το δικηγόρο αυτόν. Αν ο αντίδικος είναι μόνο ένας, μπορεί να του δοθεί το αντίγραφο των προτάσεων που έχει κατατεθεί.
3. Οι αμοιβαίες αντικρούσεις γίνονται με προσθήκη στις προτάσεις, η οποία κατατίθεται το αργότερο δεκαπέντε ημέρες πριν από τη δικάσιμο, κατά τους όρους της προηγούμενης παραγράφου, οπότε κλείνει ο φάκελος και ορίζεται ο εισηγητής της υπόθεσης, στον οποίο διαβιβάζεται ο φάκελος. Εκπρόθεσμη προσθήκη δεν λαμβάνεται υπόψη. Νέοι ισχυρισμοί με την προσθήκη μπορεί να προταθούν και νέα αποδεικτικά μέσα να προσκομισθούν μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που περιέχονται στις προτάσεις της παραγράφου 1. Οι διατάξεις της παραγράφου 2 εφαρμόζονται αναλόγως.
4. Οι διάδικοι μπορούν, ως τη δωδέκατη ώρα της όγδοης εργάσιμης ημέρας από τη συζήτηση ή από την αυτοψία ή από τη λήξη της προθεσμίας για την κατάθεση της γνωμοδότησης των πραγματογνωμόνων, να καταθέσουν προσθήκη στις προτάσεις τους, η οποία περιορίζεται στην αξιολόγηση των αποδείξεων και στην αντίκρουση των ισχυρισμών που προβλήθηκαν οψίμως κατά το άρθρο 269 παράγραφος 2. Ο γραμματέας το αργότερο την τέταρτη εργάσιμη ημέρα από τη συζήτηση υποχρεούται να χορηγεί στους διαδίκους αντίγραφα των πρακτικών της δίκης.
5. Το αντίγραφο της αγωγής που οφείλει να προσκομίσει ο ενάγων, οι προτάσεις και τα αποδεικτικά και διαδικαστικά έγγραφα αποτελούν τη δικογραφία.
6. Μετά την περάτωση της δίκης οι διάδικοι οφείλουν να αναλάβουν όλα τα σχετικά έγγραφά τους. Ο γραμματέας βεβαιώνει στις προτάσεις κάθε διαδίκου ότι ανέλαβε τα έγγραφά του. Αν υπάρχει σπουδαίος λόγος, ο πρόεδρος του δικαστηρίου επιτρέπει στο διάδικο να αναλάβει ορισμένο έγγραφο και πριν από την περάτωση της δίκης. Αν το έγγραφο αυτό είναι αναγκαίο, η ανάληψη επιτρέπεται μόνο αφού κατατεθεί επικυρωμένο αντίγραφο. Οι προτάσεις παραμένουν στο αρχείο του δικαστηρίου.»
Η συγκεκριμένη διάταξη της § 5 του άρθρου 22 του νομοσχεδίου αποτελεί μια «εκλεπτυσμένη» και πιο «χαλαρή» παραλλαγή της πριν από δύο έτη περίπου προταθείσας αντικαταστάσεως-προσθήκης στο άρθρο 227 ΚΠολΔ, κατά την (8η ή 9η) επαναδιατύπωση του σχεδίου για την αναθεώρηση του ΚΠολΔ, σύμφωνα με την οποία προβλεπόταν ότι με την ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΘΕ αγωγής κλπ. ατή χρεωνόταν αμελλητί (sic) σε Δικαστή, ο οποίος έπρεπε το ταχύτερο δυνατό να την μελετήσει και, αν διαπίστωνε αοριστία ή αοριστίες (νομίζω θεραπεύσιμη, δηλαδή ποσοτική ή ποιοτική, όχι νομική), με πράξη του την (ή τις) επισήμανε και καλούσε τον ενάγοντα ή τον δικηγόρο του να τις θεραπεύσει υποδεικνύοντάς του το πώς.
Η εν λόγω (σήμερα προτεινόμενη) διάταξη, έτσι όπως είναι διατυπωμένη, είναι προφανές ότι δεν γίνεται και δεν πρέπει να εφαρμοσθεί στις υποθέσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου και του Ειρηνοδικείου, για τους λόγους που έχουν ήδη επισημανθεί, είτε γίνεται άτυπη προεκφώνηση-ξεσκαρτάρισμα των υποθέσεων είτε αυτές προχρεώνονται στους Δικαστές λίγες ημέρες πριν την δικάσιμο (αδυναμία αξιολόγησης των ενστάσεων και των αντενστάσεων, ανισότητα κλπ.). Στις δε υποθέσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, που προχρεώνονται σε Εισηγητή Πρωτοδίκη, μόνο ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί. Και αυτό διότι ο φάκελλος με τις προσθήκες κλπ. κλείνει 15 ημέρες πριν την δικάσιμο, ο δε Πρόεδρος Πρωτοδικών τις χρεώνει αφού τις μελετήσει και τις αξιολογήσει, οπότε στον Εισηγητή περιέρχονται στην καλύτερη περίπτωση περίπου 10 ημέρες πριν την δικάσιμο. Γίνεται αντιληπτό, νομίζω, ότι ο κάθε Εισηγητής, για να επισημάνει κλπ. τυχόν αοριστίες σε κάθε υπόθεση που έχει χρεωθεί (σε αγωγή, ενστάσεις κλπ.) πρέπει να τις μελετήσει σε βάθος, προστρέχοντας πιθανότατα στην θεωρία και την νομολογία, οπότε σε αυτές τις 10 ημέρες θα πρέπει να μην ασχοληθεί με τίποτε άλλο (γράψιμο εκκρεμότητας κλπ.), δεδομένου ότι όλο και κάποιες υπηρεσίες θα έχει εκείνο το διάστημα.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή το ζήτημα της αοριστίας είναι αμφιλεγόμενο και δημιουργεί εντάσεις και μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση για όλους (διαδίκους, δικηγόρους, δικαστές), ας νομοθετηθεί κάτι πολύ πιο τολμηρό: Η ΑΟΡΙΣΤΙΑ (αγωγής, ενστάσεως, λόγου εφέσεως, λόγου ανακοπής κλπ.) ΝΑ ΕΡΕΥΝΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΜΟΝΟ ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ. Επιπλέον, να ερευνάται αν από την προβαλλόμενη αοριστία υφίσταται πραγματική δικονομική βλάβη αυτού που την προβάλλει, ήτοι πράγματι δεν μπορεί να αμυνθεί, καθώς και αν το στοιχείο που ελλείπει στον ισχυρισμό προκύπτει εύκολα από τα προσκομιζόμενα έγγραφα. ΚΑΤ’ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, να ερευνάται αυτεπαγγέλτως η αοριστία σε κραυγαλέες περιπτώσεις. Για ναγίνω πιο κατανοητός, παραθέτω τα παρακάτω παραδείγματα:
– ΑΓΩΓΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ή ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥΗ: Με παράγωγο τρόπο κτήση κυριότητας, περιγράφεται λεπτομερέστατα το ακίνητο και αναφέρεται η τοποθεσία του και το σχετικό συμβόλαιο, ΔΕΝ αναφέρεται όμως ότι αυτό έχει μεταγραφεί,
– ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ: Αναφέρεται ότι αυτή εμφανίσθηκε εμπροθέσμως και δεν πληρώθηκε, δεν αναφέρεται ότι η μη πληρωμή βεβαιώθηκε στο σώμα της επιταγής.
Στις παραπάνω περιπτώσεις η νομολογία έχει κρίνει ότι υφίσταται αοριστία. Με αυτό που προτείνω, η όποια αοριστία θα μπορούσε να καλυφθεί με την προσκόμιση του πιστοποιητικού μεταγραφής στην μία περίπτωση και του σώματος ή αντιγράφου της επιταγής στην άλλη, καμιά πραγματική δικονομική βλάβη δεν υφίσταται, ο εναγόμενος ή ο καθ’ ου μπορεί να αμυνθεί κανονικά.
καλυπτόταν από
Θεωρώ όμως ότι όριστα τα σχετικά δικόγραφα
Συμφωνω με τους προηγούμενους για 30ημερη προπαρασκ. προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων και 15ημερη για αντίκρουση που συμβάλλει στην καλύτερη αντιμετώπιση από τους δικηγόρους ιδίως των δύσκολων υποθέσεων
Άρθρο 237 § 1: – Μη κατάθεση εκπρόθεσμων προτάσεων και εγγράφων στο φάκελο της δικογραφίας και σύστημα «καταθέτεις-παίρνεις, δεν καταθέτεις δεν παίρνεις»
Και τώρα καταθέτω την άλλη πρόταση βελτίωσης του άρθρου 237 § 1, εφόσον είμαστε σοβαροί. Εάν δεν είμαστε, ας πέσει στο νερό! Εσχάτως την προσφέρω σε όσους αρέσκονται να γράφουν φουσκωτές διατριβές 500 σελίδων στην Πολιτική Δικονομία και σε όσους τους επιβλέπουν.
Η πρόταση αυτή θα πρέπει να εξεταστεί τόσο από μόνη της όσο και από κοινού με άλλη πρόταση που καταθέτω για το άρθρο 528 με το οποίο συνδέεται, αφού μαζί παράγουν σωρευτικό αρνητικό αποτέλεσμα. Τα άρθρα 237 § 1 και 528 στερούν την Δικονομία ακόμη και από τη στοιχειώδη σοβαρότητα. Ζητούμενο παραμένει να ισορροπήσουν οι δικονομικές θέσεις ενάγοντα και εναγόμενου, ισορροπία που τώρα δεν υπάρχει αφού ευννοείται προκλητικά ο εναγόμενος και εν τέλει να φέρουν περισσότερη δικαιοσύνη.
Το τωρινό άρθρο 237 § 1 εδάφιο 2 προβλέπει: «Εκπρόθεσμες προτάσεις δεν λαμβάνονται υπόψη.»
Ταυτόχρονα, τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν είναι ανεξάρτητα αλλά συνοδεύουν τις προτάσεις των διαδίκων. Στο ίδιο άρθρο υπάρχει η πρόβλεψη ότι οι διάδικοι πρέπει να καταθέσουν «με ποινή απαραδέκτου όλα τα αποδεικτικά μέσα και διαδικαστικά έγγραφα που επικαλούνται με τις προτάσεις τους».
Θεωρώ ότι το τωρινό άρθρο 237 § 1 εδάφιο 2 πρέπει να καταργηθεί και να προστεθεί νέο τρίτο εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 1 το οποίο θα προβλέπει:
«Εκπρόθεσμες προτάσεις και / ή εκπροθέσμως προσκομιζόμενα έγγραφα δεν μπαίνουν στην δικογραφία.»
Αιτιολογία: Η εξαγγελία του άρθρου 237 § 1 εδάφιο 2 ότι «Εκπρόθεσμες προτάσεις δεν λαμβάνονται υπόψη» δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα.
Από την στιγμή που οι εκπρόθεσμες προτάσεις κατατίθενται στη δικογραφία η ανθρώπινη περιέργεια του εισηγητή δικαστή συνήθως τον οδηγεί «να ρίξει μία ματιά» και παρά τη Δικονομία τέτοιες προτάσεις στην πραγματικότητα είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα λαμβάνονται υπόψη και αυτό ευνοεί τον κακόπιστο εναγόμενο, ο οποίος στη συνέχεια έχει την επιπλέον προκλητική δυνατότητα να εμφανιστεί για πρώτη φορά στο Εφετείο, ενώ ο ενάγων έχει ξεγυμνωθεί στο Πρωτοδικείο από όλους τους ισχυρισμούς του και τα αποδεικτικά έγγραφα.
Στη περίπτωση δε που ο εναγόμενος δεν καταθέτει καθόλου προτάσεις και έγγραφα δεν θα πρέπει να παίρνει και τις αντίστοιχες προτάσεις/έγγραφα του αντιδίκου (σύστημα «καταθέτεις παίρνεις, δεν καταθέτεις δεν παίρνεις»), αφού μετά θα φανερωθεί στο Εφετείο προσβάλλοντας την ερήμην πρωτόδικη απόφαση.
Όποιος ξενίζεται και διαφωνεί με την πρόταση ας πάει να καταθέσει υπομνήματα και έγγραφα εκπροθέσμως στο Δικαστήριο της ΕΕ. Δεν θα του επιτρέψουν ούτε να τα ακουμπήσει και εάν τα στείλει ταχυδρομικά θα του τα επιστρέψουν χωρίς καν να τα ανοίξουν.
Εφόσον γίνει δεκτή (και πρέπει να γίνει) η άλλη πρόταση για το άρθρο 237 η γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου να σημειώνει στην πράξη κατάθεσης του δικογράφου την τελευταία ημέρα της 30ημερης προθεσμίας για κατάθεση των προτάσεων, διευκολύνεται η θέση του γραμματέα της παραλαβής των προτάσεων για να παραλαμβάνει ή να μην παραλαμβάνει εκπροθέσμως κατατιθέμενες προτάσεις και έγγραφα.
Με τον προτεινόμενο τρόπο μετακινούμαστε δηλαδή από την υποκρισία και την ενσωματωμένη στη διαδικασία απάτη προς την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη. Για τη δικαιοσύνη δεν πρόκεiται;
Τελικά ο εναγόμενος που καταθέτει συνειδητά εκπροθέσμως προτάσεις ή δεν καταθέτει καθόλου προτάσεις (και άρα σύμφωνα με το άρθρο 237 πρέπει να τιμωρηθεί) συμμετέχει ή δεν συμμετέχει ή στη δίκη;
Αθανάσιος Πιτσιόρλας
δικηγόρος Θεσσαλονίκης
pitsiorlaw@hotmail.com
Άρθρο 237 § 1 – Διόρθωση της μίας προθεσμίας – Επιτέλους, ζητείται συνοχή των προθεσμιών!
Και εγώ είμαι της άποψης ότι η 20ημερη προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων στο Πολυμελές Πρωτοδικείο είναι προφανώς προβληματική και πρέπει να διορθωθεί με επέκτασή της σε ένα μήνα. Κατέθεσα τέτοια πρόταση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ήδη το 2009. Απορώ που σήμερα το προτεινόμενο άρθρο περιλαμβάνει ακόμη προθεσμία 20 ημερών. Άραγε τώρα οι συντάκτες του νομοσχεδίου θα μας λάβουν υπόψη όταν μάλιστα υπάρχει τέτοια ομοφωνία αυτών που δουλεύουν με τις προθεσμίες;
Δεν πρέπει να μας ξεφεύγει ότι η 20ημερη τωρινή προθεσμία για κατάθεση προτάσεων στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, ισχύει και στο Εφετείο (ίδια διαδικασία), όταν κρίνει επί ερήμην αποφάσεων του Πολυμελούς. Άκουσα υπάλληλο του Εφετείου να λέει σε άλλο δικηγόρο «έχετε κάνει το Εφετείο Πρωτοδικείο!» Άρα το πρόβλημα είναι αρκετά μεγαλύτερο.
Οι 5 μέρες για κατάθεση αντίκρουσης μετά τις προτάσεις είναι πολύ σύντομος και προβληματικός χρόνος. Επιπλέον, όλο και κάποιο Σαββατοκύριακο θα μεσολαβεί. Προσωπικά έχω ζήσει καταστάσεις απερίγραπτες εξαιτίας αυτής της πενθήμερης προθεσμίας και της παρεμβολής Σ/Κ.
Πρόεδρος εφετών μου είπε ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει την ισχύουσα προθεσμία, δηλαδή να υποχρεώσει τον εισηγητή να αναλάβει και να μελετήσει τη δικογραφία της υπόθεσης 15 μέρες πριν τη δίκη. Άρα αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αυξηθεί η προθεσμία της κατάθεσης των προτάσεων από 20 σε 30 μέρες. Απλά πρέπει να επιστρέψουμε στον νόμο 2915/2001, ώστε η αντίκρουση να γίνεται με ουσιαστική άνεση για τους δικηγόρους και τους διαδίκους, χωρίς εκπλήξεις.
Επιπλέον, όχι μόνο συμφωνώ με την πρόταση του Αντώνη Μπιλίση, αλλά και πλειοδοτώ, αφού είναι εύκολο να εφαρμοστεί (για τα δικαστήρια που χειρίζονται τις σοβαρότερες υποθέσεις δεν πρόκειται;), να αναγράφεται στην πράξη κατάθεσης από τη γραμματεία του δικαστηρίου η τελευταία ημέρα της 30ημερης προθεσμίας για κατάθεση προτάσεων. Αυτό λέγεται ασφάλεια δικαίου!!! Από αυτό το βήμα βελτίωσης της διαδικασίας και της δικαιοσύνης θα προκύψει τεράστιο όφελος και για τους δικηγόρους που θα ξέρουν από την αρχή και για τους δικαστές που τώρα παράγουν νομολογία για τη λειτουργία του ημερολογίου!
Αθανάσιος Πιτσιόρλας
δικηγόρος Θεσσαλονίκης
pitsiorlaw@hotmail.com
Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και να τροποποιηθεί επιτέλους το άρθρο 237 ΚΠολΔ ως προς τις προθεσμίες κατάθεσης προτάσεων και αντίκρουσης, καθώς οι υφιστάμενες διατάξεις (οι οποίες δεν τροποποιούνται σύμφωνα με το δημοσιευθέν σχέδιο) δημιουργούν απαράδεκτες καταστάσεις: εάν η δικάσιμος είναι Τετάρτη και μετά την κατάθεση των προτάσεων (προ εικοσαημέρου) ακολουθεί Δευτέρα εξαιρετέα (δηλαδή Σαββατοκύριακο και μετά Δευτέρα 1η έτους ή Δευτέρα του Πάσχα ή Καθαρά Δευτέρα κ.λπ.), η προθεσμία για αντίκρουση καταλήγει να είναι ουσιαστικά 1,5 ημέρα. Εάν δεν αλλάξουν οι προθεσμίες σε 30 προ δικασίμου προτάσεις και 15 προ δικασίμου προσθήκη – αντίκρουση (ή κατι ανάλογο ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος αντίκρουσης για τους διαδίκους από την μια μεριά, και μελέτης του φακέλλου από τους Εισηγητές από την άλλη) θα πρέπει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού της προθεσμίας για αντίκρουση σε πέντε εργάσιμες ΜΕΤΑ την κατάθεση των προτάσεων («3. Οι αμοιβαίες αντικρούσεις γίνονται με προσθήκη στις προτάσεις, η οποία κατατίθεται πέντε ημέρες μετά την κατάθεση των προτάσεων …»)ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι υπάρχουν πέντε πλήρης ημέρες για τhν προετοιμασία της αντίκρουσης (εάν η 5η ημέρα μετά την κατάθεση των προτάσεων είναι μη εργάσιμη, η κατάθεση θα μετατίθεται αναγκαστικά βάσει των υφιστάμενων διατάξεων του ΚΠολΔ την πρώτη επόμενη εργάσιμη), άλλως ακόμη καλύτερα εντός προθεσμίας πέντε εργασίμων ημερών από την κατάθεση των προτάσεων («3. Οι αμοιβαίες αντικρούσεις γίνονται με προσθήκη στις προτάσεις, η οποία κατατίθεται έως τη δωδεκάτη ώρα της πέμπτης εργάσιμης ημέρας από την κατάθεση των προτάσεων …»).
Ορθότερη τροποποίηση με 30 ημέρες προκατάθεση προτάσεων και 15 ημέρες για προσθήκη.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Επιβεβλημένη η επιμήκυνση των προθεσμιών αντίκρουσης και στο πολυμελές και στο μονομελές.
Οι σημερινές προθεσμίες αντίκρουσης είναι αδικαιολόγητα μικρές (αν αναλογιστεί κανείς το χρόνο έκδοσης των δικαστικών αποφάσεων) και δεν μπορούμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Πρέπει λοιπόν: α) να αυξηθεί η προθεσμία προκατάθεσης των προτάσεων στο Πολυμελές στις τριάντα (30) ημέρες, ώστε να υπάρχουν 15 πλήρης ημέρες για την αντίκρουση και β) να οριστεί στις έξι 10 ημέρες μετά τη συζήτηση η προσθήκη στο Μονομελές.
Επίσης πρέπει να ξεκαθαριστεί η προθεσμία προκατάθεσης προτάσεων στο Πολυμελές με την αντίστροφη επιμέτρησή της, από την προηγούμενη της συζήτησης ανεξάρτητα από το αν εκείνη η μέρα είναι αργία ή όχι. Για να εξαλειφθούν δε εντελώς οι αμφισβητήσεις για το ποια είναι η τελευταία ημέρα της προκατάθεσης θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική αναγραφή της στην έκθεση κατάθεσης του δικογράφου που εκδίδει η γραμματεία. Αυτό γίνεται εύκολα με αν προγραμματιστεί σχετικά το λογισμικό των Η/Υ που ρυθμίζει τους προσδιορισμούς των δικασίμων στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, ώστε να εκτυπώνεται μαζί με τ’ άλλα στοιχεία στην έκθεση κατάθεσης και η ημερομηνία της τελευταίας ημέρας της προθεσμίας προκατάθεσης των προτάσεων.
Ειδικά οι αντικρούσεις είναι απαραίτητο να έχουν προθεσμία αρκετή . Όχι μόνο 15 ημέρες, αλλλά τόσες όσες και οι προτάσεις.
πράγματι, 5 ημέρες για προσθήκη στις προτάσεις είναι λίγες.
Το καλύτερο είναι προ 30 ημερών η κατάθεση προτάσεων και προ 15 ημερών η προσθήκη
Άλλωστε η αλλαγή αυτή δεν επιφέρει επιβράδυνση της διαδικασίας, αφού αφορά την ΠΡΟ-δικασία. αντιθέτως επιτρέπει στους συνηγόρους την καλυτερη μελέτη των υποθέσεων.
Πέντε ημέρες για αντίκρουση και μάλιστα σε σημαντικές υποθέσεις είναι ελάχιστες. Πρέπει να σημειωθεί ότι όταν π.χ. ή συζήτηση είναι προσδιορισμένη για Τρίτη, οι προτάσεις κατατίθενται το αργότερο Τρίτη και η αντίκρουση πρέπει να κατατεθεί έως την Παρασκευή, επομένως μένουν μόνο δύο ημέρες για να την μελέτη ογκωδεστάτων δικογραφιών και την σύνταξη της αντίκρουσης. Επίσης συχνά πρόκύπτει η ανάγκη κατάθεση της αντίκρουσης σε ημέρες εορτών.
Η προθεσμία κατάθεσης προτάσεων πρέπει να πάει στις 30 ημέρες και της αντίκρουσης να παραμείνει στις 15 ημέρες πριν την συζήτηση.
Εναλλακτικά, εάν η προθεσμία κατάθεσης προτάσεων παραμείνει στις 20 ημέρες, η προθεσμία αντίκρουσης πρέπει να πάει στις 10 ημέρες πριν την συζήτηση.
Πηγαίνετε την προθεσμία κατάθεσης προτάσεων στις 30 ημέρες!
Όλοι οι δικηγόροι φωνάζουν ότι 5 μέρες για αντίκρουση, σε υποθέσεις πολύμελούς, δηλ. κατά τεκμήριο πολύπλοκες, είναι πολύ λίγες. Ποιο είναι το επιχείρημα κατά της παροχής 15 ημερών για αντίκρουση? Δεν υπάρχει. ΟΙ προτάσεις πρέπει να κατατίθενται 30 ημέρες πριν και οι προσθήκες – αντικρούσεις 15 ημέρες.