1. Στη διάταξη του άρθρου 272 η παράγραφος 2 αναριθμείται σε 3 και προστίθεται νέα παράγραφος 2 που έχει ως εξής:
«2. Η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη αν ο υπαίτιος την τελεί ενώ διαπράττει διατάραξη κοινής ειρήνης (άρθρο 189 παρ. 1-3)».
2. H διάταξη του άρθρου 290 παράγραφος 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους: α) με καταστροφή, βλάβη ή μετακίνηση εγκαταστάσεων ή οχημάτων, β) με τοποθέτηση ή διατήρηση εμποδίων, γ) με αλλοίωση σημείων ή σημάτων ή με τοποθέτηση ή διατήρηση εσφαλμένων σημείων ή σημάτων, ή δ) με άλλες, εξίσου επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, τιμωρείται: αα) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γγ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη άλλου ή προκάλεσε βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη».
3. H διάταξη του άρθρου 290Α παράγραφος 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης, ή β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις: αα) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γγ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη».
4. H διάταξη του άρθρου 291 παρ. 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς, πλοίων ή αεροσκαφών
α) με καταστροφή, βλάβη ή μετακίνηση εγκαταστάσεων ή συγκοινωνιακών μέσων,
β) με τοποθέτηση ή διατήρηση εμποδίων,
γ) με αλλοίωση σημείων ή σημάτων ή με τοποθέτηση ή διατήρηση εσφαλμένων σημείων ή σημάτων, ή
δ) με παραβίαση των κανόνων τεχνικού ελέγχου ή ασφαλούς φόρτωσης των συγκοινωνιακών μέσων,
ε) με άλλες, εξίσου επικίνδυνες, για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις
τιμωρείται: αα) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, ββ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γγ) με κάθειρξη αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη».
Με λύπη διαπίστωσα ότι δεν επήλθε καμία αλλαγή στα κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα της έκρηξης, του εμπρησμού και της πλημμύρας και στις διατυπώσεις τους ότι οι πράξεις αυτές τιμωρούνται μόνο αν προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα από την πράξη αυτή. Θέλετε δηλαδή, εφόσον συμφωνείτε με την υπάρχουσα διατύπωση, να μην διώκεται ο εμπρησμός ή η έκρηξη ή η πλημμύρα από πρόθεση εφόσον ο δράστης καταστρέψει μόνο το αντικείμενο που στόχευε και δεν γίνει ζημιά σε άλλη περιουσία? Εάν αυτό θέλετε τότε παραγγείλετε δια των αρμοδίων οργάνων στους ανακριτικούς υπαλλήλους να μην διώκουν αυτεπαγγέλτως τα εν λόγω εγκλήματα. Τολμήστε επιπλέον να αποσαφηνίσετε την έννοια του κοινού κινδύνου και πότε αυτός επέρχεται και με ποια μορφή, και ξεκαθαρίστε επίσης ποια είναι τα ξένα πράγματα στις περιπτώσεις που έχουμε πυρκαγιά σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα, σπίτι με δάνειο από την τράπεζα, ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο, όχημα αγορασμένο με leasing, επιχείρηση σε ενοικιαζόμενο ακίνητο κ.λ.π. Επιπλέον όταν ο στόχος του δράστη είναι η καταστροφή κάποιου πράγματος με στόχο την αποκόμιση κέρδους από ασφαλιστική εταιρία στην οποία το έχει ασφαλισμένο? όταν ο στόχος του δράστη είναι να καταστρέψει στοιχεία που τον ενοχοποιούν για άλλες πράξεις? π.χ καταστροφή φορολογικών στοιχείων ή αρχείων ή εμπρησμός οχήματος που έχει προηγουμένως κλαπεί?
H διάταξη του άρθρου 290Α παράγραφος 1
«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης» αφήνει στην κρίση του δικαστηρίου το «αν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια» (την οδήγηση). Η διατύπωση πρέπει αν αντικατασταθεί με την απλή έκφραση «όποιος οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών ή κτλ». Δεν μπορει να τιθεται στην κριση του δικαστηριου άν ενας οδηγος που έχει κάνει χρήση είναι ή όχι ικανος να οδηγήσει. Αυτο είναι καινοφανές και αντιεπιστημονικό, δεδομένου ότι η ιατρική και άλλες επιστήμες έχουν αναλύσει όχι μόνο ποιοτικά αλλά και ποσοτικά την πιθανοτητα εμπλοκής σε τροχαίο οδηγών χρηστών αλκοόλ και ουσιών.
Αν το άρθρο παραμείνει ως έχει θα αυτοαναιρεθεί – εξουδετερωθεί στην πράξη με την βοήθεια γνωματεύσεων «ειδικών» για την ανθεκτικότητα καθε συγκεκριμμενου δράστη στο αλκοολ και στις ουσίες.
Στην ίδια παράγραφο θα πρέπει να προστεθεί στην επικίνδυνη οδήγηση τόσο η παραβίαση των ορίων ταχυτητας (υπ αριθμο ενα φονιας στου δρόμους) όσο και η χρηση κινητου κατα την οδήγηση (ραγδαία ανερχόμενο αίτιο).
Εντύπωση προκαλεί πως δεν υπάρχει μνεια αφαίρεσης της άδειας οδηγησης για τους υπεύθυνους θανατηφορων τροχαίων, οπως και να μην εχουν δυνατοτητα έκδοσης άδεια οδήγησης όσοι προκάλεσαν θανατηφορο χωρις καν να έχουν άδεια , ούτε υπάρχει κάποια μέριμνα για την κατάργηση της ασυλίας που απολαμβάνουν αυτοι που εγκαταλείπουν θύματα τους στο δρόμο (με βαση το αρθρο 43 του ΚΟΚ). Ειναι ευρέως γνωστο ότι σήμερα στη χώρα μας οδηγουν με άδεια σδήγησης άνθρωποι που έχουν σκοτώσει 2 ή και 3 ανθρωπους σε διαφορετικά τροχαία που προκάλεσαν και για τα οποία καταδικαστηκαν τελεσίδικα σε ποινες μηνων με αναστολή. Αυτό αποτελεί πρόκληση για τις οικογενειες των θυμάτων και για την κοινωνία. Αν θέλετε στοιχεία ευχαρίστως να σας δώσουμε. Τα παραπάνω αποτελούν συλλογικη άποψη του πανελλαδικού συλλογου SOS Τροχαία Εγκλήματα.
παρά τις αντιδράσεις τις κοινωνίας και παρά το γεγονός ότι το ζήτημα θίχθηκε από νομικούς κύκλους αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι η Παρασκευή, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών βομβών παραμένει πλημμέλημα.
Πρακτικά δηλαδή δεν ενοχλεί το νομοθέτη κάποιος να παίζει με εκρηκτικά μέσα στην πολυκατοικία αρκεί να προκαλεί το αίσθημα κοινής ειρήνης στους δρόμους.
Μακάρι να μη χρειασθεί να τροποποιήσουμε το Κώδικα πάλι λόγω κάποιας αστοχίας υλικού μέσα σε πολυκατοικία
Όπως έχω υποστηρίξει στην πιο πρόσφατη μελέτη μου (βλ. Α. Γκουρμπάτση,»Βόμβα μολότοφ: Η ποινική προβληματική του χαρακτήρα της και τα ανακύπτοντα ζητήματα», ΠοινΔικ 4/2018, σ. 354), η βόμβα μολότοφ είναι αμιγώς εμπρηστικός και όχι εκρηκτικός μηχανισμός, και κυρίως όταν η χρήση της γίνεται σε εξωτερικό περιβάλλον, όπως συμβαίνει συχνά στην πράξη, παρά την αντίθετη πάγια πλην όμως μη ορθώς επιστημονικά άποψη της νομολογίας. Προκειμένου λοιπόν στο μέλλον να αποφευχθεί ο κίνδυνος να μείνει η πράξη της κατασκευής, προμήθειας ή κατοχής βόμβας μολότοφ ατιμώρητη μετά και τις επιχειρούμενες με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο τροποποιήσεις του άρθρου 272 ΠΚ, αν υιοθετηθεί από τη νομολογία η προεκτεθείσα άποψή μου, κρίνεται σκόπιμο να τροποποιηθεί η παρ. 1 του άρθρου 272 ΠΚ έτσι ώστε να περιληφθούν διαζευκτικά με τις εκρηκτικές και οι εμπρηστικές βόμβες, ως εξής:
<>