1. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 122 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής:
«2. Οι επιδόσεις που γίνονται με την επιμέλεια του δικαστηρίου μπορούν να γίνουν και από ποινικό κλητήρα της περιφέρειας ή από όργανο της ελληνικής αστυνομίας, της αγροφυλακής ή της δασοφυλακής, ή από το γραμματέα του δήμου.
3. Αν δεν υπάρχει δικαστικός επιμελητής στον τόπο της επίδοσης ή αν κατά την κρίση του εισαγγελέα πρωτοδικών ή του ειρηνοδίκη της περιφέρειας όπου πρόκειται να γίνει η επίδοση είναι δύσκολη η μετάβαση του δικαστικού επιμελητή στον τόπο αυτόν, η επίδοση μπορεί να γίνει και από ποινικό κλητήρα της περιφέρειας ή από όργανο της ελληνικής αστυνομίας, της αγροφυλακής ή της δασοφυλακής ή από το γραμματέα του δήμου που ορίζεται από τον προαναφερόμενο εισαγγελέα η ειρηνοδίκη.»
2. Στο άρθρο 122 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:
«5. Τα δικόγραφα είναι δυνατόν να επιδίδονται, σύμφωνα με την παράγραφο 1, και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 150/2001. Το δικόγραφο που έχει επιδοθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι επιδόθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από τον παραλήπτη ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα ισχύει ως έκθεση επίδοσης. Η διάταξη αυτή θα τεθεί σε εφαρμογή με προεδρικό διάταγμα, που θα εκδοθεί με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο οποίο θα ορίζονται οι ειδικότερες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται.»
«Άρθρο 122 § 1 – Κατάργηση γεωγραφικών περιορισμών στην επίδοση δικογράφων από δικαστικούς επιμελητές» – Άρθρο 122 § 4: Θα ενεργοποιηθεί?»
Οι παράγραφοι 2 έως 4 του άρθρου 122 αναγνωρίζουν φωναχτά και διαλαλούν όσα πολλαπλά προβλήματα στην καθημερινότητα των δικηγόρων, των πολιτών και των επιχειρήσεων καταναλωτών υπηρεσιών, κι όχι μόνο, αποκρύβει μέχρι σήμερα πεισματικά ο νομοθέτης με την παράγραφο 1 του άρθρου 122.
Έάν δεν καταργηθούν τώρα τα γεωγραφικά όρια και των δικαστικών επιμελητών (βλ. και άρθρο 2? στον Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών) όπως έγινε και με τους δικηγόρους, πότε θα καταργηθούν;
Το άρθρο 15 § 2 α΄ της Οδηγίας 2006/123 προβλέπει κατάργηση γεωγραφικών περιορισμών στις επαγγελματικές υπηρεσίες, εφόσον δεν είναι αναγκαίοι και αναλογικοί. Για την περίπτωση που κάποιος βιαστικός πει ότι η Οδηγία αυτή δεν εφαρμόζεται στους δικαστικούς επιμελητές, τότε θα πω εγώ ότι εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση η Συνθήκη για την Λειτουργία της Ευρωπαικής Ένωσης. Ο παρών γεωγραφικός περιορισμός παραβιάζει την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, σκόνη την κάνει. ΣΤΟΠ!
Συνεπώς, είναι τώρα ο σωστός χρόνος το άρθρο 122 § 1 να πάρει την ακόλουθη σύντομη μορφή:
«Οργανα επίδοσης. Η επίδοση κάθε εγγράφου γίνεται με δικαστικό επιμελητή.»
Ένα πραγματικό παράδειγμα είναι ότι επίδοση στη Χαλκιδική με δικαστικό επιμελητή Θεσσαλονίκης – διότι κάποιες περιοχές της Χαλκιδικής υπάγονται στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης – κόστισε στον πελάτη μου €90,00. Εάν μου επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσω τον κοντινότερο επιμελητή της Χαλκιδικής το κόστος θα ήταν €30,00 το μέγιστο.
Υπάρχουν περιοχές στην Ελλάδα που οι δικαστικοί επιμελητές είναι λίγοι και δυσεύρετοι. Η δε επαγγελματική συμπεριφορά τους δεν είναι πάντα η δέουσα γιατί έμαθαν να εργάζονται με υπερβολική προστασία και ξεχιλείζουσα σιγουριά!!!
Θα πρέπει επιτέλους ο νομοθέτης να σεβαστεί το δικαίωμα του δικηγόρου, του πολίτη, της επιχείρησης να επιλέγει το δικαστικό επιμελητή που θέλει, όχι άλλος εξαναγκασμός!!!
Επιπλέον, η τελευταία παράγραφος 4 του άρθρου 122 πρέπει να ενεργοποιηθεί, αλλιώς γιατί υπάρχει τόσα χρόνια, αλλιώς γιατί υπάρχουν τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και διαβίβασης εγγράφων; Φυσικά, ο καθένας είναι ελεύθερος να φαντασιώνεται ιδιαίτερα επικίνδυνες ηλεκτρονικές απάτες! Από όσους αποφασίζουν όμως ζητείται λογική, ζητείται μέτρο!
Αθανάσιος Πιτσιόρλας
Δικηγόρος Θεσσαλονίκης
pitsiorlaw@hotmail.com
Από τη στιγμή που με τα άρθρα 8 9 και 10 καθιερώνεται η άσκηση διαδικαστικών πράξεων με ηλεκτρονικά μέσα, όπως και η κατάθεση επίδοσης γενικά δικογράφων, η σύνταξη εκθέσεων, απαιτείται στο παρόν νομοσχέδιο και στα σχετικά προεδρικά διατάγματα να αναφερθεί ρητά ότι:
«Προκειμένου να διασφαλίζεται η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στο σύνολο των προσφερόμενων ηλεκτρονικών διαδικτυακών υπηρεσιών που προβλέπονται από το παρόν σχέδιο νόμου, αυτές θα πρέπει να συμμορφώνεται πλήρως με τις ελέγξιμες Οδηγίες για την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού έκδοση 2.0 σε επίπεδο τουλάχιστον «ΑA» (WCAG 2.0 level AA).. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις εφαρμογών που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία διαδικτυακών υπηρεσιών, θα πρέπει η εξασφάλιση της προσβασιμότητας να εξασφαλίζεται βάσει διεθνών προτύπων και οδηγιών προσβασιμότητας και ευχρηστίας εφαρμογών πληροφορικής»
Θα πρέπει κ. Υπουργέ να αναφέρεται ρητά στην παράγραφο 5 που προστίθεται στο άρθρο 122 του ΚΠολΔ, ότι οι επιδόσεις ηλεκτρονικά θα γίνονται μόνον από δικ. επιμελητή. Αυτό που αναφέρεται ΄΄ …και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή,… », να συμπληρωθεί »…και με ηλεκτρονικά μέσα μόνον από τους δικ. επιμελητές, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή,… ». ΄Ολοι οι δικαστικοί επιμελητές, μπορούν να πιστοποιηθούν και να αποκτήσουν ηλεκτρονική υπογραφή. ΄Οπως έγινε με τον κλειδάριθμο από την εφορία. Στη συνέχεια της παραγράφου αναφέρεται » … Το δικόγραφο που έχει επιδοθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι επιδόθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από τον παραλήπτη ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα ισχύει ως έκθεση επίδοσης.». Προφανώς αναφέρεσθε σε δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και πάλι αν δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο δεν πρόκειται η υπηρεσία ( π.χ. τελωνεία) να αποστείλουν στον αποστολέα – δικ. επιμελητή ηλεκτρονική απόδειξη. Εάν από του χρόνου, το 2012, υποβάλουμε όλοι ηλεκτονική δήλωση και ταυτοποιηθεί ο καθένας με mail στο οποίο κάποιοι θα δηλώνουν και αντίκλητο, γιατί θα πρέπει να επιστρέφεται στον αποστολέα ηλεκτρονική απόδειξη. ΄Αλλωστε η επίδοση που θα αποστέλεται σε μορφή word τυπώνοντάς την από το computer θα προκύπτει η ακριβής ημερομηνία. Επιπλέον η ταυτοποίηση κάθε επιμελητή από ίχνος σταθερό στο διαδίκτυο (δηλαδή από το γραφείο του), δεν θα γεννά αμφιβολία ούτε το ποιος απέστειλε την επίδοση, ούτε και το χρόνο που την απέστειλε.Είναι ΛΑΘΟΣ κ. Υπουργέ να αφήνετε παράθυρο για ηλεκτρονική επίδοση και σε άλλους εκτός από τους δικ. επιμελητές.
Παρακαλώ να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη το ενδεχόμενο να υπάρξουν ιδιαίτερα επικίνδυνες ηλεκτρονικές απάτες, που θα δημιουργήσουν τετελεσμένα και ερημοδικίες και τελικά αντί διευκόλυνσης, αυτή η ρύθμιση είναι δυνατόν να επιφέρει σύγχυση.
Η παράγραφος 2 είναι ωραία και κάπως υφίσταται και τώρα, αλλά η πράξη μάλλον άλλα αποδεικνύει …
Θα μπορούσε είτε στο νόμο, είτε με νομοθετική εξουσιοδότηση να αναφερθούν οι συγκεκριμένες περιοχές, όπου είναι δυνατή η επίδοση δια του αναφερόμενου τρόπου, ώστε να μην δημιουργούνται προβλήματα στην πράξη.