1. Το άρθρο 96 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε με συμβολαιογραφική πράξη είτε με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση είτε με ιδιωτικό έγγραφο, εφόσον η υπογραφή εκείνου που παρέχει την πληρεξουσιότητα βεβαιώνεται από δημόσια, δημοτική ή άλλη αρμόδια αρχή ή από δικηγόρο. Η πληρεξουσιότητα μπορεί να αφορά ορισμένες ή όλες τις δίκες εκείνου που την παρέχει και πρέπει να αναγράφει τα ονόματα των πληρεξουσίων.
2. Η πληρεξουσιότητα μιας αρχής μπορεί να δοθεί σε δικηγόρο και με έγγραφό της που περιέχει τα στοιχεία που αναγράφονται στην παράγραφο 1.
3. Κατά τη διαδικασία ενώπιον του Αρείου Πάγου και στις περιπτώσεις του άρθρου 98 η πληρεξουσιότητα δίνεται μόνο με συμβολαιογραφική πράξη ή με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση.»
Γιατί δεν αρκεί η εξουσιοδότηση με ιδιωτικό έγγραφο στον Αρειο Πάγο;
Τι αλλάζει σε σχέση με τα δικαστήρια ουσίας;
Συμφωνώ με την κριτική στην παρ.3.Μου φαίνεται κι εμένα «αριστοκρατική»,»πολυτελής» και,βέβαια,δαπανηρή.
Κατάργηση της παραγράφου 3 για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
Γιατί αυτή η διακριτική μεταχείριση στον «Άρειο Πάγο» και η καχυποψία ότι ο δικηγόρος δεν είναι εξουσιοδοτημένος; Δεν υπάρχει κανένας λόγος για την σχετική διαφοροποίηση: ο πολίτης δεν είναι υποχρεωμένος να μπει στο έξοδο του συμβολαιογραφικού εγγράφου ή να μεταβεί στην Αθήνα για να διορίσει τον συνήγορό του, μόνο και μόνο επειδή δικάζεται στον Άρειο Πάγο. Ούτως ή άλλως θα αναγκαστεί να υποβληθεί στα αυξημένα έξοδα της εκπροσώπησής του στο ανώτατο δικαστήριο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να βάζουμε και εμπόδια στην διαδικασία του διορισμού του δικηγόρου του. Εφόσον περνάμε στην ηλεκτρονική δικαιοσύνη, δεν είναι δυνατόν να συντηρούμε τέτοιες αριστοκρατικές και πολυτελείς προϋποθέσεις για την πρόσβαση στον Άρειο Πάγο.
Συνεπώς, κατάργηση της παραγράφου 3. Απλή πληρεξουσιότητα, όπως σε όλα τα δικαστήρια.
Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να απαιτείται συμβολαιογραφικό έγγραφο για να δοθεί πληρεξουσιότητα σε οποιαδήποτε φάση της δίκης και εκεί όπου ρητά απαιτείται.
Αρκούν τα υπόλοιπα σχετικά με τη βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτού που δίνει την πληρεξουσιότητα, αφού ως διάδικος γνωρίζει τι και γιατί πράττει αυτή την ενέργεια.
Έρχεται δε σε αντίθεση και με τον ισχύοντα νόμο που απελευθέρωσε και τα επαγγέλματα.