1. Απαγορεύεται στους φαρμακοποιούς η χορήγηση ναρκωτικών φαρμάκων για ημερήσια χρήση σε ποσότητα ανώτερη της επιτρεπόμενης από την ελληνική φαρμακοποιία ημερήσιας δόσης, και αν ακόμη αναγράφεται τέτοια από τον ιατρό, εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες εκδόθηκε ειδική άδεια του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ύστερα από γνωμάτευση της Επιτροπής Ναρκωτικών.
2. Με την επιφύλαξη των άρθρων 20 και 22, οι φαρμακοποιοί που χορηγούν ναρκωτικά φάρμακα κατά παράβαση του άρθρου αυτού τιμωρούνται με τις ποινές που προβλέπονται από το νόμο περί επιθεωρήσεως φαρμακείων που ισχύει κάθε φορά. Οι σχετικές αποφάσεις του οικείου Περιφερειάρχη, οι οποίες επιβάλλουν ποινή προστίμου, κοινοποιούνται πάντοτε στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας του τόπου, όπου έλαβε χώρα η παράβαση. Όσοι τιμωρήθηκαν δύο φορές διώκονται ποινικώς και τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών.
Με την επιφύλαξη των άρθρων 20 και 22:
1. Ενημερώνω ότι οι περισσότεροι ιατροί ουδόλως γνωρίζουν τις ημερήσιες δόσεις κτλ, απλά διότι δεν τις διδάσκονται πουθενά, ούτε περιλαμβάνονται σε κανένα ιατρικό άρθρο ή βιβλίο, διότι τέτοιες δεν υπάρχουν, ούτε δικαιολογούνται επιστημονικά. Ο χειρισμός δόσεων, οδού χορήγησης, συχνότητα χορήγησης, σταθερών ή διάσωσης, εξαρτώνται από το είδος του πόνου, τον ασθενή και την ανταπόκριση, τις παρενέργειες και την αξιολόγησή τους από τον ειδικό ιατρό. Δεν οριοθετούνται, ούτε από την ελληνική ή άλλη φαρμακοποιία, πόσο μάλλον από ένα ποινικό νόμο.
2. Ο ασθενής που τυχόν υποθεραπεύεται και ο θεράποντας ιατρός ποιά λύση έχουν και για ποιό λόγο. Τα οπιοειδή δεν είναι πανάκεια, αλλά δεν υπάρχει, νομίζω, τρόπος αυτό να οριοθετηθεί με νόμο για τη θεραπεία, άλλον από τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και δεοντολογίας.
3. Παρά το γεγονός ότι συχνότερα τα όρια είναι επαρκή, δεν είναι δυνατόν να διαπράττεται αδίκημα όταν απαιτούνται μεγαλύτερες δόσεις, ούτε να αναμένουμε ειδικές άδειες. Δεν είναι πρόβλημα του ασθενούς η γραφειοκρατία και η νομοθεσία, όπως δυστυχώς έχει γίνει τιμωρία για τους συγγενείς πολλών καρκινοπαθών, αλλά επιλογή του κράτους που δεν πονά και μπορεί να αναμένει…
4. Το σύστημα με τις συνταγές είναι απόλυτα ελέγξιμο και ηλεκτρονικά πλέον, ώστε να μην υφίσταται κανείς λόγος για επιπλέον ταλαιπωρία που δεν προστατεύει την κοινωνία από κανένα κίνδυνο, έτσι ή αλλιώς.
5. Δείτε τα υπόλοιπα σχόλια σε άλλα άρθρα, και στη διεύθυνση http://ponosonline.org/index.php/news/opinionnews/55-narcotics.html?start=13
ώστε να εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία να εξορθολογίσουμε την κατάσταση για τους ασθενείς πόνου και την ιατρική αντιμετώπιση του πόνου στην Ελλάδα, εφόσον ο νόμος για τους τοξικομανείς ρυθμίζει ζητήματα και των ασθενών με πόνο. Είναι επείγουσα η ανάγκη να συμμετέχει εκπρόσωπος της Ελληνικής Εταιρείας Αλγολογίας (http://www.hps-pain.gr/) στη διαμόρφωση των σχετικών διατάξεων.
Β. Αθανασούλιας, Δ/ντής Αναισθ/γος, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Αλγολογίας
Τίθεται θέμα επιστημονικής αρτιότητα του άρθρου, καθώς η επίδραση της κάθε δραστικής ουσίας διαφέρει από άτομο σε άτομο, με βάση ειδικά χαρακτηριστικά όπως η ηλικία, το βάρος, ο ρυθμός μεταβολισμού άλλα Κέα την ειδική φύση και την έκταση του νοσήματος και την ανάπτυξη ανοχής στο σκεύασμα με το Πέρσας του χρόνου κ.α. Ως εκ τούτου μόνο ο θεράπων ιατρός μπορεί να καθορίσει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα την ημερήσια δόση.
Ίσως άδω να μπορούσατε να θέσετε την προϋπόθεση της εξετάσεις από δημόσιο νοσοκομείο για την τελική έγκριση της προτεινόμενης δόσης.
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΛΕΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΕΔΩ!! ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ Η ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ, ΑΥΤΟ ΑΛΑΖΕΙ ΑΠΟ ΧΡΗΣΤΗ ΣΕ ΧΡΗΣΤΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΗΣΗΣ, ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΣΙΑ ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΑΛΛΟΣ ΘΕΛΕΙ 10 G ΑΛΛΟΣ 5 ΑΛΛΟΣ 2 G ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
Τίθεται θέμα επιστημονικής αρτιότητα του άρθρου, καθώς η επίδραση της κάθε δραστικής ουσίας διαφέρει από άτομο σε άτομο, με βάση ειδικά χαρακτηριστικά όπως η ηλικία, το βάρος, ο ρυθμός μεταβολισμού άλλα Κέα την ειδική φύση και την έκταση του νοσήματος και την ανάπτυξη ανοχής στο σκεύασμα με το Πέρσας του χρόνου κ.α. Ως εκ τούτου μόνο ο θεράπων ιατρός μπορεί να καθορίσει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα την ημερήσια δόση.
Ίσως άδω να μπορούσατε να θέσετε την προϋπόθεση της εξετάσεις από δημόσιο νοσοκομείο για την τελική έγκριση της προτεινόμενης δόσης.