Οι περ. β) και γ) της παρ. 1 του άρθρου 937 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται, στο τέλος της παρ. 3 προστίθεται η φράση «εκτός αν ορίζεται διαφορετικά» και το άρθρο 937 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 937
- Στις δίκες τις σχετικές με την εκτέλεση:
α) έχει δικαίωμα να παρέμβει κάθε δανειστής εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση,
β) δεν επιτρέπεται η ανακοπή ερημοδικίας ούτε στο πρωτοβάθμιο ούτε και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο,
γ) η προθεσμία και η άσκηση του ενδίκου μέσου δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της απόφασης.
- Στις δίκες αυτές η προθεσμία της παραγράφου 2 του άρθρου 564 είναι εξήντα (60) ημέρες. Η δικάσιμος για τη συζήτηση της αναίρεσης δεν μπορεί να ορισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 568, σε χρόνο που υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες. Οι προθεσμίες της παραγράφου 4 του άρθρου 568 είναι τουλάχιστον εξήντα (60) ημέρες σε κάθε περίπτωση. Αναβολή της συζήτησης, σύμφωνα με το άρθρο 575, δεν μπορεί να είναι κάθε φορά μεγαλύτερη από σαράντα πέντε (45) ημέρες.
- Στις δίκες σχετικά με την εκτέλεση για την εκδίκαση των ανακοπών εφαρμόζονται οι διατάξεις της διαδικασίας των περιουσιακών διαφορών των άρθρων 614 επ., εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.».
Κρίνεται θετική η επαναφορά του ενδίκου μέσου της αναίρεσης και σε εκτέλεση που στηρίζεται σε απόφαση ή Διαταγή Πληρωμής λόγω της πολυπλοκότητας των συχνά δυσεπίλυτων νομικών ζητημάτων που σχετίζονται με την αναγκαστική εκτέλεση, τα οποία υπό την υφιστάμενη ρύθμιση, η οποία προέβλεπε τη δυνατότητα άσκησης μόνο έφεσης στις ανωτέρω περιπτώσεις, δεν μπορούσαν να επιλύονται με ομοιόμορφο τρόπο από τον Άρειο Πάγο.