Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 39: Τροποποίηση του ν. 3386/2005

Άρθρο 39: Τροποποίηση του ν. 3386/2005

1. Η διάταξη του άρθρου 87 παρ. 5 του ν. 3386/2005 (Α΄ 212), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ. 3 του ν. 3772/2009 (Α΄ 112), αντικαθίσταται, ως εξής:
«5. Όποιος διευκολύνει την είσοδο στο ελληνικό έδαφος ή την έξοδο από αυτό υπηκόου τρίτης χώρας, χωρίς να έχει υποβληθεί στον έλεγχο που προβλέπεται από το άρθρο 5, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε διευκολυνθέν πρόσωπο. Αν ο δράστης ενήργησε εκ κερδοσκοπίας ή κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή αν το έγκλημα τελέστηκε από δύο ή περισσότερους επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ για κάθε πρόσωπο του οποίου διευκολύνεται η παράνομη είσοδος ή έξοδος από τη χώρα».
2. Η διάταξη του άρθρου 88 παρ. 1 του ν. 3386/2005 (Α΄ 212), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ. 4 του ν. 3772/2009 (Α΄112), αντικαθίσταται, ως εξής:
«1. Πλοίαρχοι ή κυβερνήτες πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, καθώς και αυτοί που τους προωθούν από τα σημεία εισόδου, τα εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα, στην Ελληνική Επικράτεια και αντίστροφα προς το έδαφος κράτους μέλους της Ε.Ε. ή τρίτης χώρας ή διευκολύνουν τη μεταφορά ή προώθησή τους ή εξασφαλίζουν σε αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη τιμωρούνται:
α. Με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο.
β. Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο, αν η μεταφορά ενεργείται κατ’ επάγγελμα ή αν ο υπαίτιος είναι δημόσιος υπάλληλος ή τουριστικός ή ναυτιλιακός ή ταξιδιωτικός πράκτορας.
γ. Με κάθειρξη και χρηματική ποινή τουλάχιστον εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο.
δ. Με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ, αν στην περίπτωση γ΄ επήλθε θάνατος.».
3. Στο ν. 3386/2005 (Α΄ 212), μετά το άρθρο 88, προστίθεται άρθρο με αριθμό «88 Α» ως εξής:
«Άρθρο 88 Α.- ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. 1. Αν ο δράστης των πλημμελημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 87 και 88 έχει συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, ακολουθείται υποχρεωτικά η διαδικασία που αναφέρεται στα άρθρα 418 και επόμενα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
2. Ο εισαγγελέας υποχρεούται να εισαγάγει την υπόθεση αμέσως χωρίς έγγραφη προδικασία στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου και απαγορεύεται η απ’ αυτόν διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προανάκρισης ή ο προσδιορισμός της υπόθεσης σε ρητή δικάσιμο.
3. Σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος ασκεί το δικαίωμα που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 423 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το δικαστήριο διατηρεί την κράτηση αυτού.
4. Η συζήτηση της υπόθεσης ολοκληρώνεται σε μία μόνο δικάσιμο και δεν επιτρέπεται η αναβολή της συζήτησης για οποιοδήποτε λόγο, ούτε η παραπομπή της υπόθεσης στην τακτική διαδικασία (άρθρο 424 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας).
5. Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή που επιβάλλεται από το δικαστήριο για τις πράξεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 87 και του άρθρου 88 του παρόντος νόμου, δεν μετατρέπεται σε χρηματική ποινή σε καμία περίπτωση και για οποιοδήποτε λόγο, ούτε τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 99 έως 104 του Ποινικού Κώδικα.
6. Οι διατάξεις του άρθρου 253 Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εφαρμόζονται αναλόγως και για τις αξιόποινες πράξεις που προβλέπονται από τα άρθρα 87 και 88 του παρόντος νόμου».
5. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 83, καθώς και στο τέλος της παραγράφου 7 του άρθρου 87 του ν. 3386/2005 (Α΄ 212), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Για τους δράστες των άνω πράξεων, εφόσον κινείται κατ’ αυτών η κατά το άρθρο 76 διαδικασία διοικητικής απέλασης, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 417 και επόμενα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εκτός αν ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, ειδοποιούμενος σχετικά από τις αστυνομικές ή λιμενικές αρχές, κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι εφαρμογής της».

Σχόλια
  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 16:27 | Κ.Ρ. Αστυνόμος Β’

    Η σχεδόν ολική κατάργηση του κακουργηματικού χαρακτήρα της παράνομης μεταφοράς λαθρομεταναστών(λαθροδιακίνηση) στερεί από τις υπηρεσίες Αλλοδαπών το πολύτιμο εργαλείο των ειδικών ανακριτικών πράξεων και δη της άρσης απορρήτου και της ανακριτικής διείσδυσης. Αν η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης θυσιάζεται (και αυτή) στο βωμό μιας φύρδην-μίγδην ταχείας απονομής της δικαιοσύνης με την αποσυμφόρηση των τακτικών ανακριτών και των εφετείων από αυτές τις υποθέσεις, τότε οι εμπνευστές αυτού του άρθρου αγνοούν παντελώς την άμεση διασύνδεση αυτής της παράβασης με το οργανωμένο έγκλημα κατά την έννοια του άρθρ.187 Π.Κ. Είμαστε άξιοι της τύχης μας!

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 00:38 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    νομίζω είναι ορθή η άποψη για μετατροπή της πονικη΄ς με υψηλό ποσό.Θα λειτουργήσει αποτρεπτικά και θα απουμνώσει τα κυκλώματα από πόρους του εμπορίου τους (!), ενώ αντίθετα η θυσία κάποιου που θα μπεί φυλακή ενεργοποιεί τους υπολοίπους για να κερδίσουν την χασούρα!

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 00:29 | Νικόλαος Σουπιώνης.

    Το άρθρο 87 παρ. 5 του ν.3386/2005 και ειδικότερα το δεύτερο εδάφιο προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής.» Αν ο δράστης ενήργησε εκ κερδοσκοπίας ή κατ επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή αν το έγκλημα τελέσθηκε από τρεις ή περισσότερους από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και χρηματική ποινή…..» Έτσι δεν θα παρατηρείται τυχόν ανακολουθία της εν λόγω διάταξης με το άρθρο 187 παρ. 1 εδ.α και β.του Π. Κ.
    Στην παρ. 5 του αρ. 88Α θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα μετατροπής της ποινής,σύμφωνα με το αρ.82 παρ.1 του Π.Κ Με το δεδομένο δε ότι οι δράστες των πράξεων των αρ.87 παρ.5,6 και 8 και 88 του ν.3386 ενεργούν ως εμφαίνεται από το περιεχόμενο των διατάξεων αυτών εκ κερδοσκοπίας να επιβάλλεται το ανώτερο ανά ημέρα ποσό που προβλέπεται στο αρ 82 παρ3 του Π.Κ.,ως οικονομικό κατ’ ουσία έγκλημα.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 12:02 | ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Είναι υπέρμετρα σκληρές οι σχετικές ρυθμίσεις, αντί να κινούνται σε κατεύθυνση αποτροπής την εγκληματικής δραστηριότητας, θα έχουν ως αποτέλεσμα να γεμίσουν οι φύλακές με κρατούμενους, χωρίς ουσιαστικό όφελος για κανέναν.

    Ειδικότερα: »
    3. Σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος ασκεί το δικαίωμα που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 423 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το δικαστήριο διατηρεί την κράτηση αυτού.
    4. Η συζήτηση της υπόθεσης ολοκληρώνεται σε μία μόνο δικάσιμο και δεν επιτρέπεται η αναβολή της συζήτησης για οποιοδήποτε λόγο, ούτε η παραπομπή της υπόθεσης στην τακτική διαδικασία (άρθρο 424 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας).
    5. Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή που επιβάλλεται από το δικαστήριο για τις πράξεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 87 και του άρθρου 88 του παρόντος νόμου, δεν μετατρέπεται σε χρηματική ποινή σε καμία περίπτωση και για οποιοδήποτε λόγο, ούτε τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 99 έως 104 του Ποινικού Κώδικα.»

    Στην περίπτωση 3 το τεκμήριο της αθωότητας αντιστρέφεται και θεωρείται ο κατηγορούμενος αυτομάτως ως, τουλάχιστον, επικίνδυνος διαφυγής.

    Στην περίπτωση 4 καταστρατηγούνται βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα του κατηγορουμένου. Ίσως πχ. να μην έχει τη δυνατότητα να προσκομίσει υπερασπιστικά στοιχεία (σχετικά έγγραφα κτλπ) λόγω του περιορισμένου χρονικού πλαισίου ή να μην έχουν προσέλθει μάρτυρες κατηγορίας και να πρέπει ν’ αναβληθεί κατ’ άρθρον 423 παρ. 2, αλλά ίσως ακόμη και να στερηθεί την παράσταση του συνηγόρου του (περίπτωση που ο επιλεγμένος από τον κατηγορούμενο συνήγορος υπεράσπισης δικάζει εκείνη την ημέρα σε άλλο δικαστήριο ή υφίσταται αποχή των δικηγόρων κτλπ). Σε κάθε περίπτωση το 349 ΚΠΔ και το 352 ΚΠΔ πως είναι δυνατόν να αγνοηθούν εδώ ; Το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ μήπως το ξεχάσαμε τελείως …….;;;;

    Και να δούμε και την πρακτική εφαρμογή του νόμου, πόσα δικαστήρια (ειδικά στην Αθήνα) θα είναι ικανά να δικάζουν όλες αυτές τις υποθέσεις στην ίδια δικάσιμο;;;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 19:47 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

    Σύμφωνα με την τροποποίηση που προτείνεται: » Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή που επιβάλλεται από το δικαστήριο για τις πράξεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 87 και του άρθρου 88 του παρόντος νόμου, δεν μετατρέπεται σε χρηματική ποινή σε καμία περίπτωση και για οποιοδήποτε λόγο, ούτε τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 99 έως 104 του Ποινικού Κώδικα».
    Μήπως το συγκεκριμένο μέτρο αφενός μεν είναι ιδιαίτερα «σκληρό» και αφετέρου δεν πρόκειται -όπως απέδειξε η πράξη- να λειτουργήσει αποτρεπτικά για διάπραξη παρόμοιων αδικημάτων ?
    Μήπως το πιό σωστό θα ήταν να μην επιτρέπεται η αναστολή σε καμία των περιπτώσεων, αλλά να επιτρέπεται η μετατροπή της ποινής αλλά με ιδιαίτερα υψηλό τίμημα ? Και τούτο γιατί είναι γνωστό ότι τα συγκεκριμένα αδικήματα έχουν να κάνουν κυρίως με κυκλώματα εκμετάλλευσης λαθρομεταναστών και «κυκλοφορεί πολύ χρήμα» ? Εξάλλου ο σκοπός του νόμου δεν είναι να γεμίσουν οι φυλακές, αλλά η αποτροπή του από την διάπραξη παρόμοιων αδικημάτων.

Σχόλια