Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 31: Τροποποίηση των περί προσωρινής κράτησης διατάξεων

Άρθρο 31: Τροποποίηση των περί προσωρινής κράτησης διατάξεων

1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη ή εάν το έγκλημα τελέστηκε κατ’ εξακολούθηση ή στο πλαίσιο εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης ή υπάρχει μεγάλος αριθμός παθόντων απ’ αυτό, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν, με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα».
2. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 283 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση διαφωνίας για την προσωρινή κράτηση ή για τους όρους που πρέπει να τεθούν, αποφαίνεται την ίδια ημέρα που απολογήθηκε ο κατηγορούμενος το τριμελές πλημμελειοδικείο, το οποίο συνεδριάζει ως συμβούλιο και αποφασίζει αφού ακούσει τη γνώμη του εισαγγελέα, χωρίς την παρουσία διαδίκων. Όταν πρόκειται για διαφωνία περί την προσωρινή κράτηση, ο ανακριτής υποχρεούται να εκδώσει αμέσως ένταλμα σύλληψης του κατηγορουμένου, το οποίο ισχύει μέχρι την έκδοση της απόφασης του άνω δικαστηρίου».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 23:17 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Κατά τη διαβούλευση επί της προτεινόμενης τροποποιήσεως του αρθρου 282 ΚΠΔ το Νοέμβριο του 2009 ,μετά την οποία ψηφίστηκε ο ν3811/2009,είχα επισημάνει τα ακόλουθα :΄»Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά,χάριν της αποσυμφορήσεως των φυλακών,
    εξαιτίας και ορισμένων εσφαλμένων επιλογών ανακριτών,περιορίζεται
    περαιτέρω δραστικά ένα κρίσιμο όπλο της δικαιοσύνης και της κοινω-
    νίας κατά του εγκλήματος.Ετσι,σταδιακά φθάσαμε από την υποχρεωτική
    προφυλάκιση για κάθε κακούργημα,στην ουσιαστική αδυναμία επιβολής
    προσωρινής κράτησης για πλήθος κακουργημάτων.Ειδικότερα,με το σχέ-
    διο νόμου,εφόσον δεν συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις του κιν-
    δύνου φυγής του κατηγορουμένου και της προηγούμενης αμετάκλητης κα-
    ταδίκης του για κακούργημα(σημειώνεται άλλωστε ότι η διαδικασία για
    την εκδίκαση ενός κακουργήματος μέχρις αμετακλήτου μπορεί να διαρκέ-
    σει και περισσότερο από 10 χρόνια),δεν θα μπορεί να διαταχθεί προσω-
    ρινή κράτηση για πολλά σοβαρότατα κακουργήματα,όπως π.χ.της αποπλά-
    νησης παιδιού ηλικίας 12-14 ετών (άρθρο 339παρ.1β ΠΚ),της σωματεμπο-
    ρείας(άρθρο 351παρ.1ΠΚ),της διακεκριμένης κλοπής(άρθρο 374ΠΚ),της
    κακουργηματικής απάτης(άρθρο 386παρ.3 ΠΚ),της συμμετοχής σε
    εγκληματική οργάνωση(άρθρο 187παρ.1 ΠΚ),της συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνω-
    ση(άρθρο187Α παρ.4 ΠΚ)κ.λ.π.Παρομοίως,σε περιπτώσεις ανθρωποκτονίας
    από αμέλεια κατά συρροή,όπως π.χ.στην περίπτωση του δυστυχήματος των
    Τεμπών,η αδυναμία επιβολής προσωρινής κράτησης είναι δυνατό να προκα-
    λέσει εκρηκτικές καταστάσεις.Εξάλλου,ο κίνδυνος παρεμπόδισης της ανα-
    κριτικής διαδικασίας και της απόκρυψης των στοιχείων,ιδίως σε ορισμέ-
    νες περιπτώσεις εγκλημάτων(π.χ.τρομοκρατίας,εκβιάσεων,σοβαρών οικονο-
    μικών εγκλημάτων κ.λ.π.),πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη προκειμέ-
    νου να κριθεί αν πρέπει να διαταχθεί ή όχι η προσωρινή κράτηση.
    Νομίζω,επομένως ότι δεν πρέπει να γίνει μία τέτοια ανελαστική ρύθμι-
    ση,που θα δημιουργήσει πλήθος προβλημάτων.
    Αυτό που θα μπορούσε να βελτιώσει αποφασιστικά την κατάσταση είναι
    η δημιουργία (ήδη από τη σχολή δικαστών)εξειδικευμένου σώματος ανακριτών,κατά τα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών,οπότε, η αποκλειστι-
    κή απασχόληση των ανακριτών στον κρίσιμο τομέα της ανάκρισης και η
    εμπειρία που θα αποκτούσαν θα συνεισέφερε αποτελεσματικά στην καλύ-
    τερη διερεύνηση τωνεγκλημάτων,στην ψύχραιμη,αντικειμενική και κατά
    τεκμήριο ορθότερη κρίση για την επιβολή ή όχι προσωρινής κράτησης».
    Μετά από δύο χρόνια έρχεται ο νομοθέτης να διορθώσει εν μέρει μία απαράδεκτη κατάσταση που δημιούργησε.Απλώς, θα έπρεπε η επάνοδος στο προηγούμενο καθεστώς να είναι πλήρης.
    Ορθή η ρύθμιση για την κράτηση του κατηγορουμένου σε περίπτωση διαφωνίας εισαγγελέα και ανακριτή.Ομως,δεδομένου ότι συχνά η απολογία διαρκεί μέχρι το βράδυ και επιπλέον θα έπρεπε να παρέχεται επαρκής χρόνος στο συμβούλιο για τη μελέτη της δικογραφίας,η απόφασή του θα έπρεπε να εκδίδεται εντός των δύο επόμενων ημερών.

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 10:01 | ΑΛΑΠΑΝΤΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Ορθη η διάταξη αυτή, αν και θα ήταν καλύτερο για την προσ. κράτηση να επανερχόταν η ρύθμιση προ του Δεκ. 2010. Η άμεση επίλυση της διαφωνίας ανακριτή -εισαγγελέα είναι κατ΄αρχήν ορθή, όμως υπάρχουν πρακτικά ζητήματα με την άμεση σύγκληση του Τριμ.Πλημ. ειδικά όταν η απολογία γίνεται νύχτα ή όταν η υποθεση έχει ιδιαίτερη δυσκολία. Ορθότερο είναι να αποφαίνεται το Συμβούλιο που έχει δικαστές με εμπειρία και καθημερινή ασχολία με τα θέματα αυτά. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρξει προσοχή στα χρονικά όρια του αρ. 6 Σ.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 06:25 | Φαίδων

    Σωστή ρύθμιση και σωστά να εκδίδει ένταλμα σύλληψης ο ανακριτής σε περίπτωση διαφωνίας του με τον εισαγγελέα ,υπάρχει όμως η αντίφαση που ενώ γενικά η αμφιβολία είναι υπερ του κατηγορουμένου εδώ η αμφιβολία είναι εις βάρος του

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 10:58 | Γιάννης Ευαγγελάτος

    Συμφωνώ με τον Π.Ν. ότι πρόκειται για τη «διάταξη Ψωμιάδη». Η πολιτεία, όμως, δεν πρέπει να αντιδρά με σπασμωδικές κινήσεις και ευκαιριακές διατάξεις, αλλά να νομοθετεί με γνώμονα το δίκαιο και πάντα εντός των ορίων του Συντάγματος. Επειδή, λοιπόν, ένας κατηγορούμενος εξαφανίστηκε μετά τη διαφωνία ανακριτή και εισαγγελέα, πρέπει από εδώ και πέρα, σε περίπτωση διαφωνίας, κάθε ανακριτής να εκδίδει ένταλμα σύλληψης ακόμα κι αν ο ίδιος θεωρεί ότι για τον κατηγορούμενο δεν υφίστανται καν ενδείξεις ενοχής και επιπλέον το τριμελές να είναι διαθέσιμο νυχθημερόν για ν’ αποφασίσει άμεσα για μια υπόθεση που δε θα γνωρίζει! Δηλαδή, αν αύριο ένας προσωρινά κρατούμενος αυτοκτονήσει μέσα στο χώρο που θα κρατείται προσωρινά, θα έρθει ο νομοθέτης και θα καταργήσει την προσωρινή κράτηση;

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 11:09 | ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΪΩΑΝΝΙΔΗΣ – ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ

    (ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΤΗΣ 19 Δεκεμβρίου 2011, 11:51)

    4)ΕΝΩ ΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ, ΑΜΕΣΩΣ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ (Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ) ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑΙ ΟΧΙ ΑΜΕΣΩΣ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΣΕ ΕΥΛΟΓΟ ΧΡΟΝΟ (7-10 ΗΜΕΡΕΣ), ΓΙΑ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 11:51 | ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΪΩΑΝΝΙΔΗΣ – ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ

    ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΚΛΠ. ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ, ΕΧΩ ΔΙΑΤΕΛΕΣΕΙ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ (ΠΕΝΤΕ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΣΤΗΝ ΔΙΕΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ) ΠΟΥ ΑΦΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΟΜΟΥΝ ΜΗΠΩΣ ΤΥΧΟΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΕΙ, ΜΗΝ «ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ» ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΜΕΤΑ (ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ, ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΔΙΟΛΟΥ ΑΠΙΘΑΝΗ ΕΚΔΟΧΗ…). ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ, ΒΕΒΑΙΑ, ΑΓΧΩΝΟΜΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, ΚΑΘΩΣ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ (ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ) ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ… ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ…
    ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΟΜΩΣ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΘΟΥΝ-ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:
    1)ΠΙΟ ΛΟΓΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΝΑ ΕΛΥΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ 2-3 ΗΜΕΡΩΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑΣ. ΕΠΙΣΗΣ, ΟΧΙ ΣΠΑΝΙΑ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΛΥΩΡΩΝ ΑΠΟΛΟΓΙΩΝ, ΑΥΤΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΡΓΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ, ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟ ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ (ή ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ) ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ. ΠΙΟ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΪΝΟ. ΟΜΩΣ, ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΡΟΥΑΜΕ ΣΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ή ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΑΝ ΖΗΤΗΣΕΙ ΠΑΡΑΤΑΣΗ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ), ΚΑΘΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΩ (ΑΠΛΗΣ ή ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ) ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ. ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΓΙΝΕΙ, ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 281 ΚΠΔ (ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓ/ΝΟΥ ΜΕ ΦΡΟΥΡΗΣΗ), ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ…
    2)ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΑΦΟΥ, ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΟΙ – ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ – ΓΝΩΜΕΣ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ. ΟΧΙ, ΔΗΛΑΔΗ, Ο ΕΝΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΡΑΤΗΣΗ ΕΠΕΙΔΗ (ΑΠΛΩΣ) ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΟΤΙ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΓΚΕΙΤΑΙ Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ. ΧΩΡΙΣ ΜΕΙΖΟΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΜΕ 3-4 (ΑΛΛΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ) «ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ…
    3)ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ, ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΔΕ ΤΥΧΟΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ, ΑΣ ΘΕΣΠΙΣΘΕΙ ΑΝΩΤΑΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΟΡΙΟ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ (ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ), Π.Χ. 20-30 ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ (ΤΥΧΟΝ) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 00:02 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    και η άποψη του κατηγορουμένου στο τριμ.πλημ/κείο γιατί δνε πρέπει να υπάρχει; Το δικαίωμα ακροάσεως του κατηγορουμένου όταν κρίνεται μία φάση στην ζωή του που θα τον σημαδέψει για πάντα γιατί δεν πρέπει να έχει την δυνατότητα να εκθέσει την άποψη του; Ας μη νομοτετούμε επ’ ευκαιρία στην Ελλάδα επί τέλους! Οι νομικές παρεμβάσεις, ιδιαίτερα στο ποινικό δίκαιο έχω τη άποψη ότι πρέπει να είναι ώριμες κοινωνικά και ηθικά και όχι αποσπασματικές!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 21:57 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Γενικώς ορθή και ανταποκρινομένη στην τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα η προτεινομένη ρύθμιση. Πρακτική δυσκολία, όμως, είναι πιθανόν να προκύψει από την ανάθεση στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο να επιλύει αυθημερόν «εν συμβουλίω» τη διαφωνία μετά ανακριτή και εισαγγελέα ως προς την επιβολή προσωρινής κρατήσεως κλπ. Τι θα γίνει, εάν ο κατηγορούμενος απολογηθεί νύκτα; Θα υπάρχει σύνθεση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου «εικοσιτετραώρου υπηρεσίας»; Κατανοητή η ανάγκη ταχείας επιλύσεως της διαφωνίας, πλην όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν είναι πάντοτε ευχερής η επί τόπου μελέτη ογκωδών δικογραφιών με πολύπλοκα νομικά και πραγματικά ζητήματα. Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με την άποψη άλλων σχολιαστών ότι είναι απολύτως αναγκαία η ακροάση του κατηγορουμένου από το συνεδριάζον «εν συμβουλίω» Τριμελές Πλημμελειοδικείο.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 03:49 | Ζ.

    Το να λέμε απλά «ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ» αυτός περί του οποίου η διαφωνία μέχρι να αποφασίσει το Τριμελές Πλημμελειοδικείο είναι μία κουβέντα. Διότι η μοναδική ίσως γνωστή περίπτωση που κάποιος κρατήθηκε μέχρι το δικαστικό συμβούλιο να επιλύσει τη διαφωνία ανακριτή και εισαγγελέα ως προς την προσωρινή κράτηση (: μ’ ένα πρόχειρο σημείωμα της ανακρίτριας, η οποία παρεμπιπτόντως είχε ταχθεί υπέρ της … μη προφυλακίσεως) ήταν ο Γιοσάκης, ο οποίος όμως δικαιώθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο! Πως θα κρατηθεί κάποιος όταν δεν υπάρχει τίτλος (: ένταλμα κλπ) για να τον κρατήσουν; Ως προς δε τη συνταγματικότητα του εντάλματος του ανακριτή, που προβλέπει η παρ. 2 της προτεινόμενης ρυθμίσεως, συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο του Εισαγγελέα Π.Ν. Τέλος ως προς τη μη ακρόαση των διαδίκων από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο που επιλύει τη διαφωνία, την οποία προβλέπει η παρ. 2, προβλέπω να γινόμαστε εκ νέου περίγελος στο Δικαστήριο του Στρασβούργου. Η απόφαση που αναφέρεται σε προηγούμενο σχόλιο είναι όντως καταπέλτης για την προτεινόμενη ρύθμιση…

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 13:36 | Γιώργος Κτιστάκης Αντεισαγγελέας Εφετών

    Όπως συνήθως λέγεται είναι καλύτερα να προλαβαίνεις παρά να θεραπεύεις. Έτσι θα μπορούσα να προσθέσω ότι είναι καλύτερα να εκπαιδεύεις, παρά να διορθώνεις. Δηλαδή αν η Ε.Σ.Δικ. εκπαίδευε τους υποψήφιους δικαστικούς για τα »περίεργα» που θα αντιμετωπίσουν στην εργασία τους, για την αντιμετώπισή τους και στη ΛΟΓΙΚΗ με την αμιγώς φιλοσοφική έννοια δεν θα παρουσιαζόταν το φαινόμενο να εμφανίζεται στην ανάκριση κάποιος τον οποίο αναζητούσαν για εβδομάδες με ένταλμα σύλληψης, να απολογείται και… να διαφωνεί ο Ανακριτής με την προσωρινή κράτηση που πρότεινε ο εισαγγελέας, να παραπέμπεται στο Δ.Σ. η υπόθεση και να (προφανώς, όχι θα περίμενε να διαταχθεί από αυτό η προσωρινή του κράτηση και να οδηγηθεί στη Φυλακή) εξαφανίζεται ώστε να απαιτηθεί η εκ νέου αναζήτησή του. Ευτυχώς, έστω και με τη μορφή της διαφωνίας που επιλύεται αυθημερόν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο που συνεδριάζει ενώ ΚΡΑΤΕΊΤΑΙ αυτός περί του οποίου η διαφωνία. Έτσι θα είναι καλύτερα η νομοθέτηση να μην ακολουθεί τα περίεργα φαινόμενα, αλλά να τα προλαβαίνει. Επιτέλους ας σταματήσουν οι σπασμωδικές νομοθετήσεις στα ίδια και τα ίδια άρθρα, όπως τα περί προσωρινής κράτησης, και ας γίνει μια συζήτηση συγκροτημένα για όλα τα θέματα της Ποινικής Δικονομίας, η οποία όμως να ολοκληρωθεί σε σχετικά εύλογο χρόνο και να μην πηγαίνει στο καλάθι με τα απορρίμματα κάθε σχέδιο, μόλις αλλάξει ο υπουργός που είχε συστήσει την προηγούμενη επιτροπή.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 19:54 | Χρήστος Παπακώστας

    Ορθή η προτεινόμενη ρύθμιση της παρ. 1, δεδομένου ότι μέχρι τώρα οι ανακριτές ήταν υποχρεωμένοι να αφήνουν ελεύθερους κατηγορούμενους για αδικήματα όπως οι διακεκριμένες κλοπές, που αποτελούν μάστιγα της εποχής, οι οποίοι ακολούθως εξαφανίζονταν. Ως προς την παρ. 2 συμφωνώ με την άποψη του Εισαγγελέα Π.Ν., δηλαδη ορθώς μεν προβλέπεται η ταχεία άρση της διαφωνίας ανακριτή – εισαγγελέα, χωρίς να αφεθεί ελεύθερος ο κατηγορούμενος, όμως πρέπει να προβλέπεται ακρόαση αυτού από το αρμόδιο Συμβούλιο ή Δικαστήριο (ανεξαρτήτως αν συνεδριάζει εν συμβουλίω). Κατά τα λοιπά ορθός ο περιορισμός της ακρόασης του κατηγορουμένου από το Συμβούλιο στις λοιπές περιπτώσεις.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 17:13 | ΑΝΔΡΕΑΣ Ζ.

    Θα συμφωνήσω με τον Π.Ν. Δεν συνάδει με τον νομικό μας πολιτισμό και με τον τρόπο που διεξάγεται η ανάκριση σήμερα και αποφασίζεται η επιβολή προσωρινής κράτησης ή περιοριστικών όρων η μη ακρόαση του κατηγορουμένου από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο. οπωσδήποτε να προβλεφθεί η παράστασή του έστω και με αίτηση αυτού, παρά το ότι θεωρώ ότι θα πρέπει να ακούγεται υποχρεωτικά.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 14:07 | Π. Ν. Εισαγγελέας Πρωτοδικών

    …Και επειδή κάποιοι εκεί στο Υπουργείο είναι ικανοί ακόμη και να αμφισβητήσουν την ύπαρξη της ανωτέρω από 12.02.2009 αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση Γιοσάκης κατά Ελλάδας (1)(αριθμ. προσφυγής 42778/2005), ας κάνουν τον κόπο τη διαβάσουν στον παρακάτω σύνδεσμο: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=1&portal=hbkm&action=html&highlight=Giosakis%20%7C%2042778/05&sessionid=83518312&skin=hudoc-en
    και σε ελληνική μετάφραση στην ιστοσελίδα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους: http://www.nsk.gr/edad/ee569.pdf
    Και μια τελευταία παρατήρηση: ο παραλληλισμός που επιχειρεί η Αιτιολογική Έκθεση μεταξύ της περιπτώσεως της διαδικασίας επιλύσεως της διαφωνίας μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα για την προσωρινή κράτηση και της περιπτώσεως του άρθρου 23 ΚΠΔ (: διαδικασία αποφάνσεως του δικαστηρίου επί δηλώσεως αποχής δικαστικού προσώπου) είναι τουλάχιστον άστοχος. Η τελευταία περίπτωση αφορά μία κατά κάποιο τρόπο εσωτερική-υπηρεσιακή υπόθεση και ίσως δικαιολογημένα δεν ακούγονται οι διάδικοι κατά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεως επί της δηλωθείσας αποχής (αν και εκεί κάποτε θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η παρουσία αφού η αποδοχή αδικαιολόγητης αποχής θα μπορούσε να σημαίνει στέρηση του φυσικού δικαστή). Στην περίπτωση όμως επιλύσεως διαφωνίας ως προς την προσωρινή κράτηση, είναι δυνατό να δεχθεί ποτέ κανείς ότι ο προτείνων εισαγγελέας θα ακούγεται, όχι όμως και ο κατηγορούμενος, τον οποίο αφορά άμεσα η συγκεκριμένη απόφαση, που πιθανόν να τον στείλει υπόδικο στη φυλακή; Επιτρέπεται προσωρινή κράτηση χωρίς ουσιαστική ακρόαση του κατηγορουμένου αλλά με ακρόαση του εισαγγελέα; Διαβάστε προσεκτικά την παραπάνω απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου!

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 13:21 | Π. Ν. Εισαγγελέας Πρωτοδικών

    Η παρ. 2 μπορεί από τώρα να ονομαστεί και ως «διάταξη Ψωμιάδη», αφού προφανώς τα παθήματα από τη συγκεκριμένη υπόθεση είχαν κατά νου για να τη θεσπίσουν! Εδώ όμως θέλει προσοχή: η πρόβλεψη για άμεση απόφαση επί της διαφωνίας ανακριτή – εισαγγελέα από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο δεν είναι καταρχήν εσφαλμένη, πλην όμως, σε κάποιες περιπτώσεις, η έκδοση αποφάσεως την ίδια ημέρα (: όπως προβλέπεται) είναι αληθινά ανέφικτη και θα οδηγήσει σε εν θερμώ και προφανώς άδικες λύσεις. Σε τεράστιες δικογραφίες πράγματι η ψύχραιμη μελέτη και δίκαιη κρίση επί της διαφωνίας θα είναι ανύπαρκτη, όπως ορθά επισημαίνει ο «Πρωτοδίκης», στο βαθμό μάλιστα που δεν θα υπάρχει καν αιτιολογημένη γραπτή πρόταση του Εισαγγελέα.
    Εξάλλου, η διατύπωση προφορικής προτάσεως από τον Εισαγγελέα και η απουσία διαδίκων στα πλαίσια της συγκεκριμένης διαδικασίας (: όπως ακριβώς προβλέπεται στην παρ. 2) συνιστά παραβίαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (βλ. την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση Γιοσάκης κατά Ελλάδας, 12.02.2009, ως προς την αδυναμία εμφανίσεως των διαδίκων στο συμβούλιο που κρίνει τη διαφωνία μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα ως προς την προσωρινή κράτηση). Εδώ, δηλαδή, αντί να εναρμονίζουμε το εσωτερικό νομοθετικό πλαίσιο με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θεσπίζουμε διάταξη που είναι ακριβώς αντίθετη στα πορίσματα της νομολογίας του ΕΔΔΑ! Και το λέω αυτό γιατί στην υπόθεση Γιοσάκης κατά Ελλάδας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα, επειδή στη νομολογιακή πρακτική είχε επικρατήσει η αντίληψη να μην επιτρέπεται η εμφάνιση των διαδίκων στο συμβούλιο που κρίνει διαφωνία ανακριτή-εισαγγελέα για την προσωρινή κράτηση, χωρίς να υπάρξει αντίστοιχη νομοθετική απαγόρευση. Τώρα όχι μόνο αγιάζουμε την πρακτική αυτή (: εξαιτίας της οποίας καταδικάστηκε η χώρα μας), αλλά την προβλέπουμε ρητά με νομοθετική διάταξη!!! Νομίζω ότι ποτέ άλλοτε ο έλληνας νομοθέτης δεν έχει δείξει τέτοια περιφρόνηση στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αφού κάθε φορά που το τελευταίο μας καταδίκαζε για ένα ζήτημα, υπήρχε, έστω καθυστερημένα, μία νομοθετική ανταπόκριση (βλ. π.χ. κάποιες διατάξεις του ν. 3346/2005). Άραγε είναι συνειδητή η συγκεκριμένη νομοθετική στάση, ή απλώς κάποιοι στο υπουργείο αγνοούν τη νομολογία του ΕΔΔΑ;
    Τέλος, «εντυπωσιακή» είναι η πρόβλεψη του εδαφίου β΄ της παρ. 2 περί υποχρεώσεως του ανακριτή για άμεση έκδοση εντάλματος συλλήψεως του κατηγορουμένου μέχρι να επιλυθεί η διαφωνία από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο. ΕΡΩΤΑΤΑΙ: Αν ο ανακριτής ήταν εκείνος που θεωρούσε ότι ο κατηγορούμενος όχι μόνο δεν είναι ύποπτος φυγής (που δικαιολογεί την έκδοση εντάλματος συλλήψεως), αλλά δεν υπάρχουν καν ενδείξεις ενοχής σε βάρος του (: και έτσι είχε τη γνώμη ότι δεν πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του μέτρα δικονομικού καταναγκασμού σε αντίθεση με τον εισαγγελέα που είχε προτείνει την προσωρινή κράτηση), πως ακριβώς είναι υποχρεωμένος να εκδώσει τώρα αμέσως ένταλμα συλλήψεως σε βάρος του μέχρι να επιλυθεί η διαφωνία. Μια τέτοια ενέργεια δεν νοθεύει τη δικαστική του συνείδηση; Πως μπορεί να υποχρεώνεται νομοθετικά να εκδίδει ένταλμα συλλήψεως (: που ως προϋπόθεση έχει την ύπαρξη ενδείξεων ενοχής και του στοιχείου του υπόπτου φυγής), όταν ο ίδιος πιστεύει για τον κατηγορούμενο ότι αυτά τα στοιχεία δεν συντρέχουν. Μια τέτοια ρύθμιση μπορεί να θεωρηθεί συνταγματική;
    Δυστυχώς όλα αυτά οδηγούν σε παρά φύσει βιασμό της Ποινικής Δικονομίας και των όσων μέχρι τώρα είχαμε διδαχθεί από τους παλαιότερους (Τσουκαλά, Μπουρόπουλο, Ζησιάδη) στο βωμό μιας υποθέσεως που εξακολουθεί να απασχολεί την κοινή γνώμη και τίποτα παραπάνω…

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 21:49 | ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ

    Σωστή η ρύθμιση της παρ. 2, πλην όμως το να αποφανθεί την ίδια ημέρα το Τριμελές Πλημ/κείο επί της διαφωνίας είναι υπερβολικό. Θα πρέπει να δοθεί χρόνος τουλάχιστον 48 ωρών καθώς πολλές δικογραφίες είναι ογκώδεις και χρειάζονται ιδιαίτερη επεξεργασία προκειμένου να εκδοθεί μία τόσο σημαντική απόφαση που έχει να κάνει με την ελευθερία κάποιου ανθρώπου. Ο κατηγορούμενος βεβαίως θα πρέπει να κρατείται έως τότε ή εν πάση περιπτώσει να τίθεται σε κατ΄οίκον περιορισμό με φρούρηση από την αστυνομία έως ότου εκδοθεί η σχετική απόφαση

Σχόλια