Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 28: Ρυθμίσεις για την έγκληση

Άρθρο 28: Ρυθμίσεις για την έγκληση

1. Το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Αν ο παθών θέλει να ζητήσει τη δίωξη της αξιόποινης πράξης, υποβάλλει την έγκληση σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 42 παρ. 2 και 3.
2. Ο εγκαλών κατά την υποβολή της έγκλησης ενώπιον κάθε αρμόδιας αρχής, με εξαίρεση τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας, καταθέτει παράβολο υπέρ του Δημοσίου ποσού εκατό (100) ευρώ. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σε περίπτωση μη κατάθεσης του παραβόλου η έγκληση απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
3. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πλημμελειοδικών, με την οποία η έγκληση απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω μη κατάθεσης παραβόλου, δεν επιτρέπεται άσκηση προσφυγής κατά το άρθρο 48.
4. Ο εγκαλών μαζί με την έγκληση οφείλει να υποβάλει και τα διαθέσιμα σε αυτόν αποδεικτικά στοιχεία που στηρίζουν και αποδεικνύουν αυτήν. Οι καταθέσεις μαρτύρων υποβάλλονται με τον τύπο της ένορκης βεβαίωσης που έχει δοθεί ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου, χωρίς κλήση του καθού στρέφεται η έγκληση».
2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 47 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εξετάζει την έγκληση που έλαβε και αν κρίνει ότι αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης την απορρίπτει με διάταξη, η οποία περιλαμβάνει συνοπτική αιτιολογία. Ο εγκαλών έχει δικαίωμα να λάβει γνώση και αντίγραφο της διάταξης.»
3. Η παράγραφος 3 του άρθρου 47 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όσα αναφέρονται στα άρθρα 43 παρ. 1 και 5, 44 και 45 εφαρμόζονται και ως προς την έγκληση».
4. Το άρθρο 48 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο εγκαλών μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριών (3) μηνών από την έκδοση της διάταξης κατά τις παραγράφους 1 και 2 του προηγούμενου άρθρου, μπορεί να προσφύγει κατ’αυτής στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών. Η προθεσμία δεν παρεκτείνεται για κανέναν απολύτως λόγο. Για την προσφυγή συντάσσεται έκθεση από το γραμματέα της εισαγγελίας που εξέδωσε την προσβαλλόμενη διάταξη.
2. Ο προσφεύγων υποχρεούται να καταθέσει παράβολο υπέρ του Δημοσίου ποσού τριακοσίων (300) ευρώ, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση που συντάσσει ο άνω γραμματέας. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σε περίπτωση μη κατάθεσης του παραβόλου η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη από τον εισαγγελέα εφετών.
3. Αν ο εισαγγελέας εφετών δεχθεί την προσφυγή παραγγέλλει είτε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, αν πρόκειται για κακούργημα για το οποίο δεν έχει ήδη διενεργηθεί, είτε την άσκηση ποινικής δίωξης, στις λοιπές περιπτώσεις».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 19:30 | θωμας χαραλαμπακος

    Να διασαφηνισθει πληρως στην προτεινομενη τροποποιηση του άρθρου 48 ΚΠΔ , ως προς την συνταξη της προσφυγης από το
    γραμματεα της εισαγγελιας .
    Αν συντάσσει την προσφυγή ο ίδιος , ή την έκθεση εγχείρισης
    επί της έγγραφης προσφυγής .
    Να προβλέπεται και περαιτέρω άσκηση προσφυγής και κατά της
    διάταξης του Εισαγγελέα εφετών
    Να καταργηθεί το παραβολο .

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:11 | Open Gov Min. Justice

    Η τοποθέτησή σας, που υποβλήθηκε την 24η/12/11 και ώρα 00.03 επί του άρθρου 28, έχει ήδη αναρτηθεί και μπορείτε να τη δείτε επιλέγοντας το εν λόγω άρθρο και προχωρώντας προς το κάτω μέρος της οθόνης (τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι το έβδομο σε σειρά σχόλιο κάτω από το άρθρο).

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:42 | ΣΠΙΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    Θεωρώ υπερβολικά μεγάλη την τρίμηνη προθεσμία για την άσκηση προσφυγής κατά απορριπτικής διατάξεως. Σχετικά δε με την αύξηση του παραβόλου σε τριακόσια ευρώ ίσως είναι μεγάλη όμως θεωρώ ότι αν υπάρχουν ουσιαστικοί και βάσισμοι λόγοι για την άκηση της προσφυγής και με παράβολο 300 ευρώ θα κατατεθεί. Ας εκλείψει πλέον το φαινόμενο της ασκήσεως προσφυγής ή καταθέσεως μηνύσεων για εξύβριση ή άλλων ήσσονως σημασίας αδικημάτων με αποτέλεσμα να χάνονται χιλιάδες εργατοώρες και να τελματώνεται έτσι η απονομή δικαιοσύνης για αδικήματα μεγάλης σημασίας.Η απονομή της δικαιοσύνης πρέπει πλέον να κινηθεί σε πλαίασια ουσίας και εκσυχρονισμού και όχι σε διατήρησει ποινικών αδικημάτων μόνον για την επιβιώση των δικηγόρων ή των δικομανών πολιτών.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:13 | L.M.

    Και μία συμπλήρωση στο προηγούμενό μου σχόλιο. Στην περίπτωση καταδίκης του κατ’ έγκληση διωκόμενου να υποχρεούται αυτός να καταβάλει στον εγκαλούντα το ήδη καταβληθέν παράβολο.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:34 | L.M.

    Μήπως θα ήταν σκόπιμο να θεσμοθετηθεί κανόνας με βάση τον οποίο ειδικά τα κατ’ έγκληση αδικήματα τιμής να υποβάλλονται σε υποχρεωτική καταβολή παραβόλου υψηλότερου των λοιπών αδικημάτων π.χ. 1000-2000 ευρώ, ενώ για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα να υπάρχει πλήρης απαλλαγή από την καταβολή παραβόλου; Επιτέλους, πότε θα ιεραρχηθεί ουσιαστικά η βαρύτητα των εγκλημάτων;

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 17:29 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

    Κε Υπουργέ,
    Εν όψει του ανωτέρου σχεδίου νόμου σας στέλνω το παρόν με το οποίο σας επισημαίνω κάποιες απόψεις που κρίνονται αναγκαίες για την απόδοση δικαιοσύνης.
    1) συγχώνευση κακουργημάτων και πλημμελημάτων δημιουργεί κενό νόμου καθ’όσον συγχωνεύοντας κακουργηματικές πράξεις με πλημμεληματικές αυτομάτως μετατρέπεται το πλημμέλημα σε κακούργημα κάνοντας έτσι δυσχερέστατη τη θέση του κατηγορουμένου κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου.
    2) Προτάσεις για δικαιότερη απονομή δικαιοσύνης και κατάργηση παραδικαστικου (κεφ)
    Α) οι δικηγορικές αποφάσεις θα αποτελούν αποτέλεσμα ερμηνείας του νόμου και ουδέποτε αποτέλεσμα κρίσεως των δικαστών γιατί έτσι συντηρείται το παραδικαστικό εαν οι αποφάσεις είναι δυνητικές.
    Β) η επιβολή των ποινών να είναι συγκεκριμένη βάσει αδικήματος κι όχι με απόκλιση 5 έως 15 έτη κατά περίπτωσηκαθώς και τα ελαφρυντικά να ορίζονται διά νόμου κι όχι στην κρίση των δικαστών.
    Γ) προκειμένου να σταματήσει η δράση επίορκων λειτουργών , οι καταθέσεις αστυνομικών, λιμενικών, υπαλλήλων του ΣΔΟΕ κι άλλων, να γίνονται δεκτές μόνοξ όταν αποδεικνύεται το έγγλημα κι όχι όταν πρόκειται για απλές ενδείξεις.
    Δ) για την ισόβια κι ιδιαίτερα για τους πρωτόπιους, να έχει το δικαίωμα να εκτίσει 8 έτη από την ποινή του με το θεσμό των ευεργετικών ημερομισθίων αντί για 4 έτη που ισχύει έως σήμερα. Αυτό το ευεργέτημα θα μπορούσε να εξαιρεθεί σε ληστεία μετά φόνου και σε υπότροπους.
    Ε) προκειμένου να μη δημιουργηθούν κοινωνικές ανισότητες κι ειδικά για όσους εκτίουν ποινές κάθηρξης έως και 15 έτη να έχουν τη δυνατότητα μετατροπής έως 3€ την ημέρα (για να είναι εφικτό) καθώς και τη δοσοποίηση αυτών διά νόμου και χωρίς εξαίρεση. Για την καλύτερη λειτουργία δε, την απόφαση να λαμβάνει ο εκάστοτε εισαγγελέας της φυλακής. Η πρόταση αυτή να έχει διάρκεια από σήμερα και για τους επόμενους 6 μήνες.
    ΣΤ) οι θπό όρους απολύσεις να δίνονται σιά νόμου με μονη δέσμευση τον απαιτούμενο χρόνο κράτησης. Αρμόσιος δε εισαγγελέας προς τούτο να ορισθεί ο εισαγγελέας της φυλακής αντί του συμβουλίου που ισχύει μέχρι σήμερα.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 11:41 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ενστάσεις:
    – Εξωφρενικά υπερβολικό.
    – Περιορίζει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη για δικαστική προστασία (20§1 Συντ.)
    – Αποτυχία του μέτρου, όπως και με την αύξηση από 10 σε 50 ευρώ.
    Σχόλια επί απόψεων:
    – Το παράβολο έχει τη έννοια της αποτροπής άσκησης έγκλησης και ως τέτοιο είναι απαράδεκτο. Δεν πρέπει να συγχέεται με το δικαίωμα αποζημίωσης του μηνυτή ή του κατηγορουμένου, που προβλέπεται ήδη σε άλλες διατάξεις του ΚΠΔ. Είναι άστοχο και επικίνδυνο.
    – Δικομανία είναι η άλλη όψη της νομιμότητας. Είναι δικομανής πχ. κάποιος που διαπιστώνει πολεοδομικές παραβάσεις στην ευρύτερη περιοχή του τόπου κατοικίας του και τις καταγγέλλει; Πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί με τις «ταμπέλες». Επίσης δεν είναι δίκαιο και δημοκρατικό να «πληρώνουν» οι πολλοί την «παραξενιά» λίγων. Γιατί οι δικομανείς ανά την Ελλάδα δεν είναι πάνω από 5% των ασκούντων μηνύσεις.
    – Ας αφήσουμε την κόντρα δικαστών – δικηγόρων γιατί είναι ανώφελη. Άλλωστε και οι δικαστές από δικηγόροι ξεκινήσατε και δεν νομίζω ότι ανεβήκατε νομικό επίπεδο επειδή πήγατε στη σχολή δικαστών.
    Πρόταση:
    – Κατάργηση του παραβόλου.
    – Υποχρεωτική σύνταξη της έγκλησης ή μήνυσης από δικηγόρο.
    – Υποχρεωτική αναφορά όλων των αποδεικτικών στοιχείων που είναι εις γνώση του εγκαλούντος – μηνυτή,με θέσπιση διάταξης αντίστοιχης του 269 της ΚΠολΔ.
    – Κοινοποίηση της υποβληθείσας έγκλησης – μήνυσης στον κατηγορούμενο, με ευθύνη του εγκαλούντος, ώστε να έχει το χρόνο να προετοιμαστεί και να προσκομίσει τα δικά του στοιχεία εξ αρχής
    – Θέσπιση παραβόλου μεγάλης αξίας (πχ από 1.000-5.000 Ευρώ για τα πλημμελήματα ανάλογα με τη προβλεπόμενη ποινή κλπ.) για τις εγκλήσεις – μηνύσεις που θα τεθούν στο αρχείο.

  • 25 Δεκεμβρίου 2011, 20:12 | θωμας χαραλαμπακος

    Η υποχρεωτικη καταβολή παραβόλου τόσο κατά την υποβολή έγκλησης όσο και της προσφυγής κατά της εισαγγελικής
    διάταξης , δεν εξυπηρετεί τον ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟ σκοπό αποτροπής του πολίτη να την υποβάλλει .
    Προτείνω όλα τα έξοδα να καταλογίζονται-επιδικάζονται σε
    βάρος του κατηγορούμενου , όταν και μόνο όταν καταδικάζεται.
    Εφ όσον όμως αθωώνεται , τοτε να πληρώνονται τα έξοδα απο
    τον μηνυτή .
    Μη επιδιώκετε με νόμο να στερήσετε στον πολίτη το
    Συνταγματικό του δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη .
    Να πληροφορηθούν πλήρως οι αρμόδιοι , γραμματείς των εισαγγελιών , ανακριτικοι υπάλληλοι , ως προς την έγκληση και την μηνυση . Να μην υποχρεούται ο πολιτης να καταβάλει παράβολο για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα .

  • 25 Δεκεμβρίου 2011, 20:41 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ Σ.

    Δεν νομίζω ότι τετοιου είδους διατάξεις θα αποτρέψουν τους δικομανείς, αλλά μάλλον τις εισπρακτικές/ληστρικές διαθέσεις του κράτους εξυπηρετούν. Μέχρι σήμερα τα εν λόγω παράβολα έχουν λειτουργήσει μεν αποτρεπτικά, αλλά μόνο για όσους πράγματι αδικήθηκαν και δεν θέλουν να μεγενθυνουν το ύψος της ζημίας τους επιβαρυνόμενοι με επιπλέον έξοδα, οπότε οι δράστες συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους και οι δικομανείς το δικό τους. Πρότασή μου είναι να καταργηθούν τα συγκεκριμένα «παράβολα υπέρ του δημοσίου» και σε περίπτωση που δεν στηρίζεται στο νόμο, είναι προφανώς αβάσιμη ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης η έγκληση καθώς και στην περίπτωση που αθωωθεί ο κατηγορούμενος, να προβλεφθεί δυνατότητα με την ίδια διάταξη ή απόφαση να επιβάλλεται «πρόστιμο» στον εγκαλούντα ύψους 150 ευρώ (εισπραττόμενο μέσω αρμόδιας ΔΟΥ). Με αυτόν τον τρόπο θεωρώ ότι δεν θα παρακολύεται το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη και θα αποτραπούν οι δικομανείς (αν μπορεί να θεωρηθεί το ποσό αυτό ως αποτρεπτικό για τους φερόμενους ως δικομανείς).

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 17:05 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Μια απάντηση στον αγαπητό ανώνυμο ( υπό ξενόγλωσσο ψευδώνυμο ) σχολιαστή : Σαφώς γνωρίζω ( ελπίζω να το πιστεύετε ) ότι χώρος επιλύσεως των διαφορών είναι τα αστικά δικαστήρια. Αναφέρομαι προδήλως όχι στις «διαφορές» με την έννοια του αστικού δικονομικού δικαίου, αλλά στα πραγματικά εκείνα περιστατικά, τα οποία δημιουργούν διαπροσωπικές και κοινωνικές εντάσεις και παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ποινική δικαιοσύνη. Με αυτή την έννοια χρησιμοποιώ τον όρο «διαφορές». Επειδή όμως από τον τρόπο σχολιασμού σας υποθέτω ότι είστε επαγγελματίας νομικός, επιτρέψατε μου να εισφέρω στην κριτική σας ένα πραγματικό στοιχείο υπό τη μορφή ερωτήματος : Λίγες φορές έχετε δει καθαρά «αστικές διαφορές» να περιβάλλονται το ένδυμα του ποινικού αδικήματος ( ίδ. ψευδορκία μάρτυρος, συκοφαντική δυσφήμηση κλπ. ); Όσο για την αναφορά ( δίκην μομφής )σε κραυγές, οιμωγές και πολιτικά επιχειρήματα, παρακαλώ να την απευθύνετε εκεί όπου αρμόζει. Με το αρχικό σχόλιό μου προσπάθησα να εισφέρω στην εξεύρεση μιας μέσης λύσεως και τίποτε περισσότερο.

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 11:25 | Verteidiger

    Κύριε Πρόεδρε με όλο το σεβασμό,
    χώρος επίλυσης Διαφορών είναι τα αστικά δικαστήρια. Τα ποινικά δικαστήρια είναι χώρος εκπλήρωσης της αποστολής του ποινικού δικαίου, δηλαδή της άσκησης θετικής γενικής πρόληψης, ήτοι της εμπέδωσης της εμπιστοσύνης των πολιτών στην ισχύ της εννόμου τάξεως και της εντρύφησής τους στην πιστή τήρηση του δικαίου. Το παράβολο αυτό ακριβώς θίγει όταν αποκλείει την πρόσβαση στην ποινική δικαιοσύνη με το αίσθημα κοινωνικής αδικίας που δημιουργεί. Τα επιχειρήματα κατά του παραβόλου δεν είναι κραυγές, οιμωγές και πολιτικά επιχειρήματα. Είναι πρωτίστως επιστημονικά και στηρίζονται στα πρώτα μαθήματα της επιστήμης του ποινικού δικαίου που όλοι κάναμε και που ποτέ δεν πρέπει να λησμονούμε.

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 00:03 | Γεράσιμος Σπίνος Δικηγόρος

    Η ενδεχόμενη μετατροπή σε πταίσματα των εκλημάτων της εξύβρισης, απειλής και της ΄΄ απλής΄΄ σωματικής βλάβης παραβιάζει ευθέως το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ , διότι σύμφωνα με αυτό η ο σεβασμός και η αποτελεσματική προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας και όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια πρέπει απολαμβάνουν την ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ της ζωής της τιμής και της ελευθερίας τους.
    Οι κύριοι που προτείνουν τις εν λόγω τροποποιήσεις στερούνται στοιχειώδους νομικής παιδείας, στην ουσία επιδιώκουν τα παραπάνω εγκλήματα να έχουν της ίδια ηθική απαξία με μια τροχονομική παράβαση, όμως φαίνεται ότι αδυνατούν να κατανοήσουν ή αδιαφορούν για τις επιπτώσεις που έχουν τα παραπάνω αδικήματα στην ζωή και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας όποιου τα υφίσταται.
    Μιλάμε για κατάλυση του Κράτους Δικαίου, ΓΙΑ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΕ ΖΟΥΓΚΛΑ , απορώ με τα κίνητρα των προσώπων που αν και σχετίζονται με την απονομή της Δικαιοσύνης συζητούν ή αποδέχονται αυτές τις αλλαγές
    Οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με την απόλυση καταδικασθέντων απο τις φυλακές πριν αυτοί να εκτίσουν τις ποινές τους ώστε να αποσυμφορηθούν τα ασφυκτικά γεμάτα κελιά.
    Κύριοι το θέμα είναι σοβαρό, διότι χωρίς εξασφάλιση απο την ίδια την πολιτεία της αποτελεσματικής άσκησης των δικαιωμάτων των πολιτών , δεν έχουμε κράτος Δικαίου , δηλαδή δεν έχουμε Δικαιοσύνη, δεν έχουμε Διμοκρατία .
    Τέλος αναρωτιέμαι μέχρι πότε τα κόμματα θα εφαρμόζουν ως Κυβερνήσεις ιδέες ή προγράμματα για τα οποία δεν είχαν ενημερώσει πριν απο τις εκλογές και κατα συνέπεια δεν είχαν λάβει σχετική εντολή υλοποίησής τους.

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 00:45 | Νικόλαος Σουπιώνης.

    1.Με την τροποποίηση του αρ. 46 Κ.Π.Δ. θα πρέπει να καταργηθεί η ανενεργής σε μεγάλο βαθμό(ιδίως, και πολύ σωστά, στα αυτεπάγγελτα διωκόμενα αδικήματα) διάταξη του αρ.42 παρ.4,στην οποία προβλέπεται αδιακρίτως η καταβολή παραβόλου είτε αν η πράξη διώκεται αυτεπάγγελτα είτε όχι.
    2.Παράλληλα για τα αδικήματα στα οποία θα προβλέπεται η καταβολή παραβόλου, ήτοι στα διωκόμενα κατ’ έγκληση με τις υφιστάμενες στη ρύθμιση εξαιρέσεις, θα πρέπει αφ’ενός να παρέχεται εύλογο χρονικό διάστημα(π.χ. 5 ημερών), όταν υπάρχει άμεση αδυναμία κατάθεσης του παραβόλου, αφ’ ετέρου σε όσα θα ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία να κατατίθεται στο γραμματέα της εισαγγελίας που περιήλθε πλέον άμεσα ως εκ της φύσεώς της(αυτόφωρο) η υπόθεση.
    3.Το παράβολο να ΜΗΝ υπερβαίνει το ποσό των 15 ευρώ,προκειμένου να είναι εφαρμοστέα και επιτρεπτή για κάθε πολίτη η κεφαλαιώδης διάταξη του αρ 20 του Συντάγματος, ως και η διάταξη του αρ 6 της ΕΣΔΑ. Η δικομανία δεν αντιμετωπίζεται με υψηλά παράβολα, αλλά με αποδεκτές νομικές αιτιολογήσεις ως προς το παραδεκτό ή μη των υποθέσεων.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:24 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Μια τελευταία διευκρίνιση στα προηγούμενα σχόλιά μου επί του ζητήματος της «δικομανίας» : Προδήλως δεν αναφέρομαι μόνο σε περιπτώσεις διαδίκων αρμοδιότητος του ψυχιάτρου ( πράγματι, αυτοί θα «¨ξεπουληθούν για να «δικάσουν» τον μισητό εχθρό ). Όμως, κάποτε για όλους τα χρήματα τελειώνουν. Πρέπει να περιορισθεί η προπέτεια και η ευκολία μεγάλης κατηγορίας διαδίκων, οι οποίοι με απίστευτη ευκολία προσφεύγουν στα δικαστήρια για μηδενικής κοινωνικής απαξίας ζητήματα. Πρέπει κάποτε να συμφωνήσουμε ότι η δικαιοσύνη δεν είναι πεδίο εκτονώσεως των διαδίκων, αλλά ο χώρος επιλύσεως ΔΙΑΦΟΡΩΝ. Ας το αντιληφθούμε και ας αφήσουμε επιτέλους τους λαϊκισμούς περί «ελευθέρας προσβάσεως» των πάντων και για τα πάντα στα δικαστήρια.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 00:53 | Παντελης Φ.

    Και κατι αλλο.
    Τι γινεται αραγε στην περιπτωση της αληθους κατ´ιδεαν συρροης π.χ εξυβριση με τη φραση «ειστε ολοι μ…..ες».
    Ενα κατοσταρικο ο καθενας η ενα απο κοινου. Διοτι ενταξει,εαν η φραση ειναι «και συ εισαι μ….ας» , «και συ εισαι μ….ας»‘ k.o.k να το πληρωσει ο καθενας το κατοσταρικο αφου εχουμε αληθινη συρροη, με την κατ ιδεαν ομως τι γινεται ,ιδια δε οταν υποβληθουν οι εγκλησεις σε διαφορετικο τοπο και χρονο και συνεκδικαστουν αργοτεα λογω συναφειας (128 ΚΠΔ).
    ρωταω επειδη ειμαι δικομανης και θελω να δω πως με συμφερει να βριζω: ομαδικα η ιδιαιτερως ???
    Ας σοβαρευτουμε λιγο. Αφου φαινεται να περπαταει η σχετικη λαθος λυση του υψηλου παραβολου,ας υπαρξει σχετικη προβλεψη ωστε το παραβολο να καταβαλλεται απαξ σε πραξεις που εμφανιζουν χρονικη καιτροπικη συναφεια

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:23 | Παντελής Φ.

    ΕΡΩΤΗΣΗ:
    Σε περίπτωση που κάποιος μου εξυβρίσει την μητέρα μου και με αποκαλέσει με την κοινότυπη ελληνική φράση με τα πολλά «α», εάν απευθυνθώ προς την Δικαιοσύνη για να τον τιμωρήσει, καταβάλλοντας παράβολο για την έγκληση 100 ευρώ ή κατά τον Κ.Γεωργουλέα 1.500 ευρώ και άλλα τόσα για την δήλωση παραστάσεως πολιτικής αγωγής, μήπως είναι αποδεδειγμένη η αλήθεια της φράσης που μου απηύθυνε,μήπως δηλαδή είμαι πράγματι «μ….ας», αφού για να του επιβληθεί μία ποινή 30 ημερών με αναστολή, εγώ θα πρέπει να πληρώσω περισσότερα από εκείνα που θα καταβάλει εκείνος ως δικαστικά έξοδα μετά την καταδίκη του.
    Για να σοβαρευτούμε:
    Το καθεστώς των νομίμων αποδείξεων,που ίσχυσε έως την Γαλλική Επανάσταση,αντικαταστάθηκε με την απλή ρητορική ερώτηση : «Πως είναι δυνατόν δύο ψευδομάρτυρες να δικάσουν έναν έντιμο και ένας έντιμος να μην μπορεί να δικάσει ένα ένοχο».
    Και να λοιπόν που οι «δικομανείς» νομοθετούν: » Ειναι δυνατόν για να τιμωρήσω του πλούσιους δικομανείς να τιμωρήσω ταυτόχρονα τους φτωχούς,αλλά τίμιους ανθρώπους που διεκδικούν στα Δικαστήρια το δίκιο τους».
    Από κάποιες ανωτέρω τοποθετήσεις, που συλλήβδην θεωρούν ότι όσοι υποβάλλουν μηνύσεις για μικρής απαξίας πλημμεληματικές πράξεις, είναι «δικομανείς»,θέλω πειστικές απαντήσεις (ιδίως από τον Κ.Γεωργουλέα) στα εξής απλά λογικά ερωτήματα:
    α) Πως προστατεύεται ο τίμιος χαμηλοσυνταξιούχος που δέχεται καθημερινές απειλές και εξυβρίσεις από τον αλλοδαπό γείτονά του. Σίγουρα όχι με την καθημερινή «κατάθεση» 100 ευρώ υπερ του Δημοσίου,ούτε βέβαια και με το περίφημο «ευεργέτημα της πενίας».
    β) Με ποιό αντικειμενικό αξιολογικό κριτήριο άραγε θα καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα ότι εκείνος που υπέβαλε έγκληση για απειλή ή εξύβριση είναι ο «γνωστός δικομανής των Δικαστηρίων» ή ένας ευυπόλυπτος και αξιοπρεπής πολίτης και γιατί θα πρέπει να τους εξισώσουμε, έχοντας στο μυαλό μας τον πρώτο και όχι τον δεύτερο (!!!). Και εδώ βέβαια δεν προσήκει η απάντηση «για να απελευθερώσουμε τα πινάκια» ή γιατί «οιδικομανείς στην Ελλάδα είναι περισσότεροι από τους έντιμους», διότι ένα Κράτος Δικαίου δεν απαντά έτσι.
    γ) Πώς συμβαδίζουν οι αρχές της Δίκαιης Δίκης και της ελεύθερης πρόσβασης στα Δικαστήρια του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, με την υποχρεωτική κατάθεση παραβόλου υπέρ του Δημοσίου και τι άραγε αξία έχει αυτό στις περιπτώσεις των αυτεπαγγέλτως διωκωμένων πράξεων, αφού και η απλή – άνευ παραβόλου – αναφοράς προς της Εισαγγελική Αρχή αξιοποίνου πράξεως κατ’άρθρο 40 ΚΠΔ,θα οδηγήσει είτε σε άσκηση ποινικής δίωξης είτε σε πειθαρχικό έλεγχο του μη ασκήσαντα την δίωξη Εισαγγελέα.
    Εν αναμονή πειστικών απαντήσεων

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 13:40 | Δρακούλης Δρακουλόγκωνας

    Εκ προοιμίου είναι φανερό ότι ο περιορισμός του φαινόμενου της «δικομανίας» εξυπηρετεί ουσιαστικά την πρόσβαση του πολίτη στη δικαιοσύνη, κατά συνέπεια, κ. Πρόεδρε, η απάντηση στην πρόσκλησή Σας είναι επίσης προφανής.
    Με τις προτάσεις Σας όμως καταφέρατε να οριοθετήσετε πραγματικά το συγκεκριμένο πρόβλημα (ή τουλάχιστον βοηθήσατε εμένα να καταλάβω τα όριά του):
    Πράγματι, το ζητούμενο είναι να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ του δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη και της αποτροπής της καταχρηστικής άσκησης αυτού του δικαιώματος (αφού θα πρέπει, νομίζω, ως «δικομανία» να ορίσουμε την καθ’ υπέρβαση των ορίων άσκηση του δικαιώματος προσφυγής στη δικαιοσύνη, για υποθέσεις οι οποίες είτε μπορούν να διευθετηθούν με πολύ απλούστερους τρόπους είτε δεν έχουν χρεία διευθέτησης !).

    Ενόψει τούτων κι απ’ όσα έχω διαβάσει εδώ, προσωπικά διαπιστώνω τα εξής:
    α) είναι εξοργιστική η προχειρότητα με την οποία η νομοθετούσα διοίκηση αντιμετωπίζει (κι αυτό) το θέμα, αφού διάλογος λίγων γραμμών ανάμεσα σε ανθρώπους που πάντως δεν διεκδικούν και δάφνες Τριβωνιανού είναι αρκετός για να καταδείξει το εύρος του ζητήματος.
    β) «συγκρούονται» δύο τάσεις: κατά την μιά άποψη, η υιοθέτηση οικονομικών βαρών είναι ικανή να αποτρέψει την υπερφόρτωση των δικαστηρίων κι έτσι να ωφεληθεί η ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης, ενώ κατά την άλλη άποψη τα οικονομικά προσκόμματα απλά και μόνο στερούν το δικαίωμα των ασθενέστερων οικονομικά να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε από τον -κοινό- στόχο της ορθής απονομής αυτής.

    Έχω να διατυπώσω τα παρακάτω, αφού ληφθούν υπόψη τόσο το γεγονός ότι ναι μεν ως Λάκων αλλάζω γνώμη λίγο πιο δύσκολα από ψόφιο μουλάρι πλην διατηρώ το δικαίωμα να μεταβάλλω επιστημονική άποψη, όσο και το γεγονός ότι καλώ σε βοήθεια τον κ. Β. Σκουρή, ο οποίος αναφέρει «… Δεν γνωρίζω εάν και κατά πόσο υπάρχουν στατιστικές που να αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες είναι πιο δικομανείς από άλλους λαούς…» (όλη η συνέντευξη εδώ: http://www.lawnet.gr/news/synenteyxh-toy-proedroy-toy-dikasthrioy-ths-eyropaikhs-enoshs-sto-lawnetgr-25176.html):

    Οφείλουμε να θεωρούμε (δηλαδή η θέση εκκίνησής μας θα πρέπει να είναι ότι -κατ’ αρχήν-) απαράδεκτη την θέσπιση οποιουδήποτε περιορισμού (εθνικού, ταξικού, θρησκευτικού) στην πρόσβαση στην δικαιοσύνη.

    Έχουμε την δυνατότητα να θεσπίσουμε ασφαλιστικές δικλίδες, ως, λ.χ. το δικαίωμα του δικαστή (ή εισηγητή) ή του εισαγγελέα (στις ποινικές υποθέσεις) να καλεί τους δικηγόρους-διαδίκους και να τους προτρέπει να αποσύρουν προφανώς αβάσιμες αγωγές-εγκλήσεις (με ή χωρίς επιπτώσεις, είναι θέμα μιας άλλης συζήτησης).

    Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε το υπάρχον νομικό μας «οπλοστάσιο»: την ουσιαστική δυνατότητα του Εισαγγελέα να θέσει την υπόθεση στο αρχείο, την -επιτέλους- χρήση του αρθρ.205 ΚΠολΔ, καθώς και την ουσιαστική ενεργοποίηση των αρθρ. 46 νδ 3026/54 και 5-11 «κώδικα δεοντολογίας» με την θέσπιση βαθμών ποινής στους δικηγόρους …
    (συνάδελφοι, μη βαράτε, αλλά ειλικρινά δε βλέπω το γιατί να σου παίρνουν το δίπλωμα αν μπεις τρεις φορές στο αντίθετο ρεύμα και να μη στο παίρνουν αν περάσεις πέντε δικηγορικά κόκκινα …).

    Συγνώμη για την μακρηγορία.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 23:49 | Verteidiger

    Συμπληρωματικά τα εξής για τους «δικομανείς»:
    Όποιος ισχυρίζεται ότι η «δικομανία» αντιμετωπίζεται με παράβολα είτε δεν έχει ασκήσει δικηγορία για να έρθει σε άμεση επαφή μαζί τους και να κατανοήσει περί τίνος πρόκειται, είτε έχουν περάσει πολλά χρόνια και δεν θυμάται…

    Ο «δικομανής», επειδή αυτή είναι η αρρώστια του, θα στερηθεί, θα πεινάσει, θα στερήσει από την οικογενείά του, θα πουληθεί, αλλά τα κεφτά για το παράβολο θα τα βρει… Γιστί αυτή είναι η λόξα του.

    Ο αδικηθείς όμως που θα σκεφτεί τον εαυτό του, την οικογενειά του, τα παιδιά του, θα τα βάλει κάτω και αν δεν βγαίνει οικονιμικά, θα αναγκαστεί (ακριβώς γιατί είναι στα λογικά του) να βάλει σε πρώτη προτεταιότητα τα ανωτέρω και θα μείνει με το αίσθημα της πικρίας και της αδικίας…

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 18:22 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Αγαπητέ κ. Δρακουλόγκωνα, παρακαλώ να δεχθείτε ότι σκοπός ή επιθυμία των δικαστών δεν είναι ο αποκλεισμός ή ο περιορισμός της προσβάσεως των πολιτών στα δικαστήρια. Ζητούμενο είναι, αντιθέτως, ο περιορισμός της «δικομανίας» ( επιτρέψτε μου να επιμείνω στη χρήση της λέξεως ), η οποία είναι αναμφισβήτη πραγματικότητα στα δικαστήρια και αναμφιβόλως γνωστή και σε εσάς ως μάχιμο δικηγόρο. Νομίζω ότι με τις προτάσεις μου για τους οικονομικώς ασθενεστέρους έδωσα ( ή τουλάχιστον προσπάθησα να δώσω ) μια απάντηση στους πράγματι ευλόγους προβληματισμούς σας, που είναι προβληματισμοί όλων μας.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 13:19 | Δρακούλης Δρακουλόγκωνας

    Αξιότιμοι κ.κ. Γεωργουλέα και Κτιστάκη, πρώτη φορά στην όλη διαβούλευση διαφώνησα μαζί Σας και μάλιστα κάθετα.
    Τα επιχειρήματά μου είναι τα εξής:
    – Η δικαιοσύνη είναι ένα «αγαθό» όπως είναι η ελευθερία, η δημοκρατία, η τιμή, η αξιοπρέπεια, ο αέρας, κλπ. Είναι αδιανόητο η προσφυγή σ’ αυτήν να τίθεται υπό την προϋπόθεση καταβολής οποιουδήποτε «τέλους», ιδίως επειδή στη γενική φ ορολογία προβλέπεται μέρος των εσόδων να διατίθεται υπέρ αυτής.
    – Περαιτέρω, οποιοδήποτε «τέλος» για να είναι δίκαιο θα πρέπει νά ‘ναι και ανάλογο, κατά συνέπεια οφείλει να συμβαδίζει τόσο με την πραγματική οικονομική κατάσταση του τόπου όσο και με αυτήν του κάθε πολίτη χωριστά, ως εκ τούτου, ενόψει της σημερινής κατάστασης θα έπρεπε μάλλον να ελαχιστοποιηθούν τα τέλη αυτά παρά να αυξηθούν.
    – Δεν είναι νοητό, σε μιά δημοκρατία, να τίθεται εκ των προτέρων σε κάποιο πολίτη ο χαρακτηρισμός «δικομανής» ώστε να προσπαθούμε να τον αποτρέψουμε από την προσφυγή στη δικαιοσύνη. Εξάλλου, από την φύση του το επιχείρημα είναι αντιφατικό: Ο δικομανής, ως εκ της μανίας του, δεν θα αποτραπεί από οποιοδήποτε «παράβολο» απ’ την ικανοποίηση αυτής. Κατά συνέπεια, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: η θέσπιση των παραβόλων θα εξαφανίσει απ’ τις αίθουσες τους φτωχότερους και θα τις αφήσει έρμαιο των πλουσίων και των δικομανών …

    Επιτρέψτε μου, τέλος, μια παρατήρηση από την δική μου θέση (της μαχόμενης -κατά τον τρέχοντα ορισμό- δικηγορίας), η οποία θα διατυπωθεί με ένα απλοϊκό ερώτημα: Τί θα συμβουλεύατε έναν πολίτη του οποίου πχ έκλεψαν απ’ την μοτοσικλέτα του ένα κράνος αξίας 120 € ? Να ασκήσει έγκληση – πολ. αγωγή (= 150 €), ώστε όταν η αστυνομία (δεήσει να) συλλάβει τους δράστες να διατηρεί μια ελπίδα ότι μπορεί να το πάρει πίσω ή να το χαρίσει εκ των προτέρων στους «φτωχοδιάβολους» (κατά την Ελευθεροτυπία …) μακρυχέρηδες ?

    (κάθε βοήθεια δεκτή … πρέπει ως το βράδυ ν’ απαντήσω κι εγώ στον φουκαρά …)

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 14:40 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Θεωρώ ότι η ορθή λύση στο ζήτημα του παραβόλου πρέπει να αναζητηθεί στο σημείο τομής των παρατιθεμένων στη διαβούλευση απόψεων. Προτείνω : α ) παράβολο 50 ΕΥΡΩ για υποβολή εγκλήσεως στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα. Επισημαίνω ότι είναι άλλο πράγμα μια απλή «αναφορά» στην εισαγγελική αρχή και άλλο πράγμα η υποβολή εγκλήσεως, συνήθως συντεταγμένης από δικηγόρο, όπου παρατίθενται νομικοί και πραγματικοί ισχυρισμοί, κρίσιμοι για τη διερεύνηση της υποθέσεως, β ) παράβολο άνω των 1.500 ΕΥΡΩ για τα κατ’ έγκλησιν διωκόμενα εγκλήματα, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα δικομανίας και υποβολής προδήλως αβασίμων εγκλήσεων. Αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος ένα οποιοδήποτε ποινικό ακροατήριο, για να καταλάβει πόσο «σοβαρές» υποθέσεις απασχολούν τα δικαστήρια επί καθημερινής βάσεως. Τυχόν περιπτώσεις αποδεδειγμένης οικονονομικής δυσπραγίας να αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση με προβλεπομένη από το νόμο δυνατότητα του αρμοδίου εισαγγελέως να περιορίζει το ποσόν του προκαταβλητέου παραβόλου, ενώ άλλη δυνατότητα, εισφερομένη στη συζήτηση, είναι η επίρριψη αυτού στον αμετακλήτως καταδικασθέντα και η επιστροφή του στον εγκαλούντα με πρόβλεψη σχετικής ειδικής διαδικασίας μέσω του μηχανισμού εισπράξεως δημοσίων εσόδων, γ ) εξαίρεση από την υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε παραβόλου των εγκλήσεων για εγκλήματα της γενετήσιας ελευθερίας και τα ενδοοικογενειακά εγκλήματα και δ ) διεύρυνση και αξιοποίηση της δυνατότητος αρχειοθετήσεως προδήλως αβασίμων εγκλήσεων από τους αρμοδίους εισαγγελείς και περιορισμό των λόγων προσφυγής κατά της απορριπτικής διατάξεως ενώπιον του Εισαγγελέως Εφετών, με ταυτόχρονη σημαντική αύξηση του παραβόλου για την άσκηση της προσφυγής.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 20:39 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Το θέμα είναι πολύ ΑΠΛΟ , όπως ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ
    ΟΠΟΙΟς κάνει καταγγελία , είτε καταθέσει αγωγή (αστικό) , ενώπιον της γραμματείας του δικαστηρίου , υπογράφει εγγυηση-έγγραφο 100.000 ευρώ, αν κατά την διαδικασία που θα ακολουθηθεί η μήνυση η αγωγή ήταν δόλια με στόχο να βλάψουν τον εναγόμενο .
    Στην Ελλάδα οι μισές Υποθέσεις , θα φύγουν από τα δικαστήρια !
    ΕΓΩ θα προτεινα με συνευθύνΗ του δικηγορου !!
    ΟΧΙ ΝΑ παρασυρουν ΤΟΥς ΠΕΛΑΤΕς ΜΕ ΣΚΟΠΟ να βγαλουν λεφτα .
    ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ πριν στειλουν υποθεση στο δικαστηριο !!
    ΑΠΟ εκει πρεπει να ξεκινηστε , ΚΑΙ ΟΧΙ να απασχολειται ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ , ΜΕ τον καθε ανευθυνο δικηγορο , που ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΒΟΛΑ !!!

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 17:14 | Ανώνυμος

    Επίσης, θα πρότεινα να αθωώνεται απο την πρώτη δικάσιμο ο παρών εγκαλούμενος σε κατ’ έγκληση διωκόμενο αδίκημα σε περίπτωση που ο εγκαλών δεν προσέρχεται να υποστηρίξει την έγκλησή του, ώστε να μη σέρνονται στα δικαστήρια υποθέσεις για χρόνια, μόνο για το λόγο ότι ο αρχικώς εγκαλών θέλει να ταλαιπωρήσει τον εγκαλούμενο (την πρώτη φορά δεν τιμωρείται με πρόστιμο λιπομαρτυρίας, επειδή είναι απλά η πρώτη φορά, τη δεύτερη τιμωρείται με πρόστιμο, την άλλη έχει κώλυμα ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής,την επόμενη φορά ο μηνυτής πάλι δεν τιμωρείται γιατί είχε έρθει στην προηγούμενη δικάσιμο, την άλλη απείθεια και στο τέλος έχουν περάσει 6 χρόνια για μία εξύβριση στον πρώτο βαθμό…)

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 13:07 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    ΤΟ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΜΗΝΥΟΜΕΝΟΥ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΟΙΝΗΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΟΣΟ ΣΤΟ ΜΗΝΥΤΗ, ΑΦΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΒΑΣΙΜΗ Η ΜΗΝΥΣΗ ΤΟΥ.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 10:23 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Όταν μια υπόθεση απάτης η υπεξαίρεσης η ηλεκτρονικού εγκλήματος εις βάρος πολλών κ.α είναι σε βαθμό κακουργήματος σημαίνει ότι οδηγείται η υπόθεση σε μεγάλο δικαστήριο (και ειδικά τώρα με την αναπροσαρμογή των νέων ποσών )
    Γιατί η απόφαση εκτός του ποινικού , να μην είναι και αστικού δικαίου ?
    Αποζημίωση – εκτελεστός τίτλος !!
    Γιατί , για την ίδια υπόθεση να γίνονται δυο δικαστήρια ?
    ΓΙΑΤΙ ΝΑ σπαταλάτε χρόνος και χρήμα ?
    Και αν ο κατηγορούμενος τιμωρηθεί για χ χρόνο , και μετά ? νομιμοποιείται η απάτη η υπεξαίρεση ?
    ΤΟΝ ΒΑΛΑΜΕ ΦΥΛΑΚΗ αλλα ΔΕΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ !!
    ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4-5-10 ΧΡΟΝΙΑ ΖΑΜΠΛΟΥΤΟΣ.

    και ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΙΑ ΤΟ ΤΡΙΚΑΚΙ λιγο πριν τα δικαστηρια ΝΑ χωριζουν τα ζευγαρια , και αποκρυπτονται τα κλοπιμαια , ασε που θελεις παλι αλλα ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ..δικαστηρια
    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βαλτε ενα ΤΕΛΟΣ

    Όταν τα κλεμμένα ¨ σε πρόσωπα, η εταιρείες , η σε τράπεζες με ειδικού τύποι προϊόντα ? απενοχοποιείται το έγκλημα ?
    Γνώμη μου ότι πρέπει να προβλεφθεί , δέσμευση , κατάσχεση , δήμευση , σαν αυτόματα ασφαλιστικά έως την ημέρα της απόφασης και αυτό να γίνεται από το στάδιο της προανάκρισης!!!! .
    Οι συμμετέχοντες , πρόσωπα , εταιρείες , η τράπεζες να έχουν συνέργεια για την συνδρομή η την διευκόλυνση .
    Πόσες υποθέσεις θα γίνουν μια ?
    Πόσοι άνθρωποι χάνουν τα δικαιώματα τους – το εννομο αγαθο τους – γιατί δεν μπορούν να ακολουθήσουν σε έξοδα δικηγορών – ταμεία – δικαστικά έξοδα – παράβολα – για υποθέσεις εξαπάτησης ?
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΝΑ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΔΥΝΑΤΟΥ !!

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 00:25 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Είναι χαρακτηριστική η αντίδφραση του κ. Εισαγγελέα πιο πάνω! Προφανώς και κάποιοι συνάδελφοί του είναι οι εμπνευστές της πρακτικής του αποκλεισμού των ενδίκων μέσων και των προσφυγών μέσω της θέσπισης ή αύξησης των παραβόλων! Είμαστε σοβαροί; Είναι δυνατόν για την καγταγγελία του παθόντος να απαιτείται παράβολο; Επίσης είναι δυνατόν πλημμελήματα για τα οποία δεν έχει αλλάξει η κοινωνική απαξία να μετατρέπονται σε πταίσματα; Ερχεστε στην θέση των θυμάτων; Και φυσικά αυτονόητο ότι όλα τα μέχρι τώρα παρόμοια αδικήματα θα παραγραφούν , λόγω χρόνου τελέσεως!! Ωραία , κράτος δικαίού κατά περίπτωση και κατόπιν παραγγελίας σχέσης κόστους-απονομής δικαιοσύνης!
    Μαζέψτε τα όλα αυτά γιατί είναι παραλογισμοί , σκέψεις μαθητευόμενων μάγων που δεν έχουν ως φαίνεται επαρκή κοινωνική εμπειρία!

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 00:17 | Σ.Μ.

    Επίσης, θα μπορούσε να τετραπλασιαστεί ο αριθμός των δικαστών, με ταυτόχρονη μείωση της αμοιβής τους στο 1/4….

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 15:49 | Τάσος Χ.

    Το παράβολο δεν είναι κακό να ζητείται αν αυτό εξυπηρετεί την μείωση των ανυπόστατων καταγγελιών. Όμως αν πράγματι αυτός είναι ο σκοπός και επειδή μόνο αυτός ο σκοπός είναι σύμφωνος με το συνταγματικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας, τότε θα πρέπει να προβλεφθεί η επιστροφή του στον εγκαλούντα όταν διαπιστωθεί η βασιμότητα της εγκλήσεως. Αυτό σε κάθε στάδιο δηλαδή και χωρίς καταδίκη του κατηγορουμένου αρκεί να προκύψει ότι ο μέσος άνθρωπος στην ανάλογη περίσταση θα έκανε την έγκληση όπως έγινε. Πέραν τούτου πρέπει να προβλεφθεί ότι όσοι δέχονται εγκλήσεις (με κάθε μορφή δηλ. και κατά την εξέτασή τους ως μάρτυρες) οφείλουν να ενημερώνουν τον εγκαλούντα για τις σχετικές υποχρεώσεις του αφού οι πολίτες δεν μπορεί να γνωρίζουν τις σχετικές ρυθμίσεις και είναι παρατηρημένο ότι σε υποθέσεις σε βάρος αστυνομικών- λιμενικών επίτηδες το αποσιωπούν για να απορρίπτονται οι σε βέρος των συναδέλφων τους εγκλήσεις.
    Το εξεταστικό σύστημα που ακολουθείται στην ποινική δίκη πως συμβαδίζει με την υποχρέωση προσκόμισης μαρτυρικών αποδείξεων από τον εγκαλούντα ειδικά αν όλοι οι μάρτυρες του είναι άγνωστοι; Δεν θα δημιουργηθεί πάλι θέμα αντισυνταγματικότητας όπως με το παράβολο στις μηνύσεις;
    Επίσης πρέπει να διευθετηθεί το ζήτημα του παραβόλου στις μηνύσεις αφού σύμφωνα με γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του ΑΠ δεν απαιτείται για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα. Έτσι όμως η πρόβλεψη απευθύνεται μόνο στα κορόιδα που πληρώνουν αχρεωστήτως το παράβολο, υπάρχουν δε και διαφορετικές αντιμετωπίσεις ίδιων περιπτώσεων ανάλογα την άποψη του κάθε εισαγγελέα (ακολουθώ τον νόμο ή τον ΕισΑΠ;). Ίσως η ανάλογη εφαρμογή της παραπάνω προτάσεως να έλυνε το ζήτημα αφού το μεγαλύτερο πρόβλημα το δημιουργούν οι μηνύσεις και όχι οι εγκλήσεις. Στην περίπτωση καταβολής του υψηλού παραβόλου θα είναι υποχρεωτική η εξέταση από τον Εισαγγελέα και όχι προαιρετική σαν είδηση, αλλά αν είναι βάσιμη θα επιστρέφεται.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 13:15 | Κολιντζίκης Δημήτριος

    Συμφωνώ απόλυτα με τον «Verteidiger». Υπάρχει, πάντως, μία ριζοσπαστική λύση, για την επίλυση του προβλήματος της ταχύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης, που είναι καθαρή, τίμια και απολύτως αποτελεσματική: Να διπλασιαστεί ο αριθμός των δικαστών και εισαγγελέων, χωρίς, όμως, καμία επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με πρόσθετες δαπάνες- αμοιβές και αυτό μπορεί να γίνει με την μείωση στο μισό των αμοιβών τους, που, ούτως ή άλλως, είναι από τις υψηλότερες των δημοσίων υπαλλήλων ή λειτουργών, και τούτο παρά τις «οιμωγές» τους, για τα γνωστά περί συνταγματικής επιβολής των αυξημένων αμοιβών τους, στο ύψος των αμοιβών των βουλευτών (ή και κάθε άλλου δημόσιου παράγοντα που τους » βολεύει’, π.χ, Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων»!), αφού μόνον έτσι και οι πολίτες θα μπορούν να ασκούν, με πληρότητα, το συνταγματικό τους δικαίωμα, για προσφυγή στην δικαιοσύνη, χωρίς τις προτεινόμενες προκλητικότατες δαπάνες που τους «φορτώνουν» διάφοροι «φωστήρες», για κάθε, σχεδόν, «διαδικαστική» πράξη της ποινικής δίκης, και αναμφισβήτητη ταχύτητα στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης θα επιτευχθεί!
    Το απαράδεκτο καθεστώς της καταδίκης σε δικαστική δαπάνη για την απόρριψη αιτήματος όσων κατηγορουμένων τολμούσαν να υποβάλλουν κάποιο αίτημα, στα πλαίσια της διεξαγωγής της ποινικής δίκης, κατά την περίοδο 1990-1993, ωχριά μπροστά σ’ αυτά τα μέτρα δυσβάστακτης επιβάρυνσης των πολιτών που θέλουν να βρουν το «δίκιο» τους, έχοντας την αφελή αντίληψη ότι αυτό μπορούν να το πετύχουν με προσφυγή στην δικαιοσύνη, αφού μία απλή έγκληση, πλέον, εναντίον του αυθαιρετούντος μεγαλοσχήμονος, σε βάρος της προσωπικής ή περιουσιακής τους κατάστασης, με την πληρωμή των παραβόλων κατάθεσης της έγκλησης και δήλωσης παράστασης πολιτικής αγωγής, την πληρωμή των συμ/φων για την διενέργεια ενόρκων εξετάσεων, την πληρωμή του παραβόλου της τυχόν προσφυγής σε διάταξη του Εισαγγελέα, και φυσικά την πληρωμή των συνηγόρων τους, με τον ΦΠΑ( 23%), θα ξεπερνά τα χίλια(1000,00) ευρώ!! Μάλιστα, ο εξοβελισμός των τελευταίων (συνηγόρων), έχω την γνώμη ότι είναι από τους κύριους στόχους των ρυθμίσεων με τα υπερβολικά αυτά τέλη και παράβολα, ώστε να μην επιβαρύνονται επιπροσθέτως οι πολίτες με την πληρωμή τους! Τα πράγματα, νομίζω, είναι σαφή: Οσοι υποστηρίζουν ιδίως την προκαταβολική πληρωμή όλων αυτών των τεράστιων, για τους «απλούς» πολίτες, οικονομικών επιβαρύνσεων, θέλουν να αποστερήσουν το δικαίωμα προσφυγής στην δικαιοσύνη, από τους φτωχούς και μη έχοντες την οικονομική δυνατότητα πολίτες, προς χάριν των εχόντων, τους οποίους και συνειδητά υποστηρίζουν. Η ποινική δικαιοσύνη μετατρέπεται σε «άντρο» ουσιαστικής ατιμωρησίας και προστασίας των αυθαιρετούντων μεγαλοσχημόνων, σε ένα ταξικό σύστημα υπέρ των εχόντων! Τα δύο περίπου εκατομμύρια των πολιτών, με μηνιαίο «μισθό» ή σύνταξη από μηδέν μέχρι 600,00 ή και 700,00 ευρώ, αποκλείονται, παντελώς, από την δυνατότητα προσφυγής στην δικαιοσύνη, για να βρουν το δίκιο τους! Ολοι οι δικηγόροι, που ιστορικά ήμασταν πάντοτε η κύρια δύναμη υπεράσπισης των οικονομικά και κοινωνικά αδυνάτων, μαζί με όσους άλλους θέλουν, έχουμε χρέος να αντιπαλέψουμε τόσο τις απαράδεκτες αυτές λογικές, όσο και τους φορείς τους!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 12:27 | Κατερίνα Τ.

    Υπερβολικά ακριβά τα παράβολα! Δεν αποτρέπονται έτσι οι δικομανείς, αλλά αποκλείονται από την προσφυγή στη δικαιοσύνη οι οικονομικά ασθενέστεροι, που στις μέρες μας είναι δυστυχώς πολλοί. Κάτι τέτοιο είναι σφόδρα αντίθετο στην ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα, αλλά ακόμα και στους στόχους της κυβέρνησης, που από τη μία «ανοίγει» το επάγγελμα του δικηγόρου και καταργεί τις ελάχιστες αμοιβές για να είναι υποτίθεται «φτηνές και προσιτές οι δικηγορικές υπηρεσίες στον πολίτη και να καθίσταται πιο εύκολη η πρόσβασή του στη δικαιοσύνη» και από την άλλη αυξάνει το παράβολο στο μέγιστο βαθμό… είναι οφθαλμοφανής η αντίφαση!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 11:34 | Verteidiger

    Αν η διάταξη περάσει ως έχει θα σημαίνει ένα πράγμα:
    Η δικαιοσύνη είναι πλέον και επίσημα ταξική, ταξική με την κομμουνιστική έννοια:
    Ο φτωχός που τον έκλεψαν τον εξαπάτησαν, του υπεξαίρεσαν το υστέρημά του θα χρειάζεται:

    100 € παράβολο έγκλησης + 50 € παράβολο πολιτικής αγωγής + έξοδα συμβολαιογράφου για ένορκες + παράβολο προσφυγής 300 αν ο ράθυμος εισαγγελεάς πλη/ων του απορρίψει την έγκληση με «συνοπτική» αιτιολογία + φυσικά έξοδα δικηγόρου. Με άλλα λόγια η υποβολή έγκλησης από τον φτωχό θα απαιτεί ποσό που ανέρχεται στο ύψος του βασικού μηνιαίου μισθού…
    Γι’ αυτά πολεμήσαμε;;;; Για’ αυτό στενάζουμε και υπομένουμε υπό τον ζυγό του μνημονίου;;

    Όσον αφορά τις ένορκες καταθέσεις στην που πρέπει να καταθέσει μαζί με την έγκληση ο εγκαλών αξίζει να σημειωθεί το εξής:
    Αυτό προτάθηκε από έναν νεαρό δικηγόρο στο τελευταίο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου . Τότε όλοι οι μεγαλοσχήμονες ποινικολογούντες γελούσαν και λοιδωρούσαν. Περιμένω να δω τώρα την αντίδρασή τους και το ανάστημα που θα ορθώσουν σε κάτι που πράγματι αντίκειται εκ βάθρων στην ελληνική ποινική δικονομική σκέψη… Περιμένω να δω την αντίδρασή τους στην αστικοποίηση της ποινικής δικονομίας.

    Κύριε αντεισαγγελεύ, οι δικομανείς θα σταματήσουν όταν εσείς οι εισαγγελείς, με γενναιοφροσύνη θα χρησιμοποιήσετε το όπλο των επαρκών ενδείξεων που σας δίνει ο νόμος και θα αρχειοθετείτε τις μηνύσεις τους και θα παύσετε να εφαρμόζετε την «γενική αρχή»: ουδείς ποτέ ελέγχθηκε πειθαρχικά επειδή παρέπεμψε, αλλά μόνο επειδή απάλλαξε. Τάδε έφη δημοσίως στο ανωτέρω συνέδριο και ο εμπνευστής της διατάξης του Ν. 3160 κ. αντεισαγγελεύς Α.Π. ε.τ. Β. Μαρκής, εξηγώντας τους λόγους που η διάταξη απέτυχε να περιορίσει των αριθμό των διανοιγόμενων δικών.

    Εν κατακλείδι η διάταξη αυτή είναι ένα στίγμα, δεν έχει σχέση με το κράτος δικαίου, δημιουργεί δικαιοσύνη πολλών ταχυτήτων, συνεπώς αδικία. Κύριοι εμπνευστές της, κύριοι βουλευτές, πλεόν όταν θα σας δέρνουν στις πλατείες και τα καφενεία, αν ψηφίσετε αυτό το έκτρωμα θα μπορούν, απολύτως δικαιολογημένα από νομικής άποψης να επικαλούνται το άρθρο 120 του Συντάγματος, το οποίο από απλή ευχή θα αποκτήσει έτσι και κανονιστικό περιεχόμενο… Το σύνταγμα προβλέπει δικαοσύνη και κράτος δικαίου για όλους, όχι μόνο γι’ αυτούς που έχουν να πληρώσουν παράβολο και δικηγόρο….

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 05:32 | Φαίδων

    Αντί για προκαταβολικά οριζόντια παράβολα που λειτουργούν εις βάρος των κοινωνικών στρωμάτων που υφίστανται τις περισσότερες φορές την αδικία με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προστατευθούν απο την παράλληλη αύξηση του κόστους της δικαιοσύνης και αυτού της επιβίωσης θα έπρεπ να καθιερωθεί ο χρυσος κανόνας να πληρώνει αυτός που αδικεί και όχι αυτός που αδικείται έτσι αν γνώριζε απο την αρχή αυτός που αδικεί οτι σε αυτόν θα καταλογισθεί τελικά και το κόστος της δικαιοσύνης [αλλα όλο το κόστος όχι οι αστειότητες που ζουμε κάθε μέρα]θα λειτουργούσε τις περισσότερες φορές αποτρεπτικά και δεν θα ήταν αναγκαία η προκαταβολή παραβόλων που λειτουργούν αποτετρεπτικά μόνο για τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και όχι κατ ανάγκη για τους αδικούντες

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 12:58 | Χρήστος A.Y.

    Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί επιτέλους σε ποιες περιπτώσεις θα υποβάλλεται το παράβολο…

    Κανονικά, το παράβολο θα πρέπει να υποβάλλεται μόνο στα κατ’ έγκληση διωκόμενα αδικήματα. Στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα, η δίωξη κινείται ούτως ή άλλως από τον Εισαγγελέα αφού με την υποβληθείσα έγκληση ο Εισαγγελέα λαμβάνει γνώση ότι έλαβε χώρα αξιόποινη πράξη.

    Βέβαια, η ΚΥΑ για τον καθορισμό το ποσό των 100 ευρώ του παραβόλου έγκλησης, λειτουργεί ανατρεπτικά για κάποιον δικομανή ή κάποιον που υπέβαλλε έγκληση για ΄΄ψίλου πήδημα΄΄ αλλά επίσης ανατρεπτικά λειτουργεί και για κάποιον που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να δώσει το χρημ. ποσό των 100 ευρώ και που πραγματικά έχει αδικηθεί. Αντίθετα ένας οικονομικά ευκατάστατος δεν θα είχε πρόβλημα να δώσει το ποσό αυτό και μία και δύο φορές. Το ζήτημα αυτό θα πρέπει να εξεταστεί προσεχτικά γιατί δημιουργείται μια τεράστια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ σε βάρος αρκετά μεγάλου ποσοστού »μη εχόντων» και γενικά των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων…

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:27 | ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ

    Προτείνεται να εξαιρεθούν και τα αδικήματα της μη καταβολής δεδουλευμένων αποδοχών (άρθρο μόνον Α.Ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8§1 Ν. 2336/1995 και άρθρο 28 Ν. 3996/2011)και μη καταβολής νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης (άρθρο 28 Ν. 3996/2011) για ευνόητους λόγους.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:48 | Σ.Μ.

    Θα πρότεινα μεγαλύτερη αύξηση του παραβόλου, προκειμένου να προχωρούν μόνο οι σοβαρές περιπτώσεις έγκλησης και όχι αυτές που οφείλονται στην ελληνική νοοτροπία πείσματος και αντεκδίκησης ή αυτές που αφορούν ανούσιες διαφωνίες, πάντα στα πλαίσια του άρθρου 20 του Σύντάγματος και με πρόβλεψη μείωσης του ποσού σε πολίτες που αποδεδειγμένα έχουν οικονομική αδυναμία.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:04 | Γιώργος Κτιστάκης Αντεισαγγελέας Εφετών

    Δεν καταλαβαίνω πώς σε σχέδιο που (ουσιαστικά) επιχειρεί να επιταχύνει τις ποινικές διαδικασίες εμφιλοχωρεί διάταξη που τις 15 ημέρες για την άσκηση προσφυγής κατά απορριπτικής διάταξης του εισαγγελέα πρωτοδικών τις μετατρέπει σε τρεις μήνες. Σε κάθε περίπτωση οι οιμωγές για την αύξηση των δικαστικών εξόδων και τελών παραβλέπουν ότι μόνο έτσι να σταματήσουν οι δικομανείς να προκαλούν συμφόρηση στις δικαστικές υπηρεσίες.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 19:11 | ΝΙΚΟΣ t.

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ 300! ΕΥΡΩ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΦΕΣΙΒΑΛΛΕΙΣ 1 ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ, ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΑ ΣΥΝΗΘΩΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΟΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ. ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝΤΕΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΟ. ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΥΝΗΣ, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΠΟΛΙΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ. ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΕΤΕ, ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΕ ΤΟ Σ. ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ. ΝΤΡΟΠΗ

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 17:45 | The-great-gatsby

    οι προσφυγές δηλαδή ταρίφα τρακοσάρι;
    πάνε κι αυτές…

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 17:48 | Μάρκος Πούλος

    Δηλαδή, ένας ανθρωπάκος που έχει χάσει τη δουλειά του, χρωστάει δόσεις δανείων, πρέπει να πληρώσει την εφορία και τα χαράτσια του, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τα τέλη κυκλοφορίας, θα πρέπει να κάθεται και δέχεται χωρίς κουβέντα οποιαδήποτε σε βάρος του άδικη πράξη γιατί θα δυσκολεύεται να εξασφαλίσει τα παράβολα!!!

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 17:50 | Θεοδόσιος Μούγιος

    To παράβολο να υποβάλλεται μόνο στα κατ’ έγκληση διωκόμενα αδικήματα.

    Στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα η δίωξη κινείται ούτως ή άλλως αφού η υποβληθείσα έγκληση άνευ παραβόλου εκπίπτει σε απλή αναφορά ότι έλαβε χώρα αξιόποινη πράξη.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 07:50 | Δημήτριος Μωρίδης

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ χρησιμοποίηση της ποινικής δίκης προς εξεύρεση χρημάτων για τα κρατικά Ταμεία. Ο 1000πλασιασμός του παραβόλου της εγκλήσεως από τον τότε Υπουργό Οικονομικών είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ κι αντίθετη στην ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα. Η Πολιτεία αδυνατεί να παράσχει ασφάλεια στους πολίτες της, είτε μέσω της δικαιοσύνης είτε μέσω των δυνάμεων καταστολής που δημιουργεί και ενισχύει.

Σχόλια