Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 25: Αναπροσαρμογή ποσών

Άρθρο 25: Αναπροσαρμογή ποσών

1. Το προβλεπόμενο στις διατάξεις: α) της παραγράφου 3 του άρθρου 159, β) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 216, γ) του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 235, δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 236, ε) της παραγράφου 2 του άρθρου 237, στ) του στοιχείου β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 237, ζ) της παραγράφου 3 του άρθρου 242, η) της περίπτωσης γ΄ στοιχείο 2 του άρθρου 256, θ) της περίπτωσης γ΄ στοιχείο 2 του άρθρου 258, ι) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 292 Α, ια) της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 374, ιβ) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 375 ιγ) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 375 και ιδ) της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 386 του Ποινικού Κώδικα, ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων (73.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των τριακοσίων χιλιάδων (300.000) ευρώ.
2. Το προβλεπόμενο στις διατάξεις: α) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 216, β) της περίπτωσης γ΄ στοιχείο 1 του άρθρου 256, γ) της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 258, δ) της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 386 και ε) δεύτερου εδαφίου του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα, ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000 ) ευρώ.

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 19:39 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Θεωρώ υπερβολικό το ποσοστό αναπροσαρμογής των ποσών,λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση του τιμαρίθμου κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε,όπως επίσης και την αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας.Εάν γίνει αναλογική αύξηση των ποσών σύμφωνα με την αύξηση του τιμαρίθμου,πιθανώς μπορεί να ξεπεραστεί το εμπόδιο του άρθρου 15 του Διεθνούς Συμφώνου για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα(σε συνδυασμό με την ΑΠ 704/1997ΠΧ ΜΗ/223)έτσι ώστε να μην υπαχθούν στη ρύθμιση,καταστούν πλημμελήματα και παραγραφούν χιλιάδες κακουργήματα,με αποτέλεσμα τη (δικαιολογημένη) αγανάκτηση των πολιτών.Μπορεί δηλαδή να θεωρηθεί έτσι ότι για την ίδια «αξία» επιβάλλεται η ίδια ποινή

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 15:59 | Πολίτης Π

    Η αναπροσαρμογή των ποσών βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση.Στόχος των μέτρων της πολιτείας δεν θα πρέπει να είναι ούτε να γεμίζουν οιφυλακές ούτε να εξοντώνονται όσοι έσφαλαν. Απαιτείται ισοροπία ανάμεσα στην ανάγκη παροχής έννομης προστασίας στους πολίτες και εφαρμογής πολιτικής αποτροπής διάπραξης ομοίων αδικημάτων και στην πολιτική επανένταξης αυτών που έσφαλαν.Έτσι,πιστεύω ότι τα όρια πρέπεινα διευρυνθούν αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργείται αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα της αποτρεπτικής τους δυνατότητας.Πιστεύω ότι ο διπλασιασμός όλων των ποσών που ισχύουν αποτελεί τη «χρυσή τομή».Όσον αφορά στην αναδρομικότητα,δεν είναι δυνατό να έχουμε δύο κατηγορίες ούτε είναι δυνατό να ισχύσει ένα τέτοιο μέτρο (ίδετε προηγούμενα σχόλια).Απαιτείται γενναία απόφαση:ή παίρνουμε ένα μέτρο ή όχι. Άλλως θανοίξουν ένα σωρό δικαστικές ενέργειες που θα προκαλέσουν πλήθος προβλημάτων.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 23:50 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Θεωρώ απολύτως εσφαλμένη την προτεινομένη αναπροσαρμογή και την δι’ αυτής «πλημμεληματοποίηση» των μέχρι σήμερα αναφερομένων στη διάταξη κακουργηματικών πράξεων. Έχω την αίσθηση ότι οι πολίτες ζητούν από την Πολιτεία και τη Δικαιοσύνη αποτελεσματικό και επαρκές σύστημα προστασίας τους. Υπό τις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, η εισαγωγή της προτεινομένης ρυθμίσεως δεν εξυπηρετεί την ανάγκη αυτή. Αντιθέτως, το οικονομικό έγκλημα και η διαφθορά θα επεκταθούν και ο ( όποιος έχει διατηρηθεί ) φόβος τιμωρίας θα εκλείψει. Εξυπακούεται ότι εάν η αναπροσαρμογή εφαρμοσθεί, εκατοντάδες ( εάν όχι χιλιάδες ) κακουργηματικές πράξεις θα καταστούν πλημμελήματα και θα υποκύψουν σε παραγραφή, καθ’ όσον είναι αυτονόητο ότι η ευμενέστερη ρύθμιση θα εφαρμοσθεί υπέρ του κατηγορουμένου ( άρθρα 2 ΠΚ και 15 παρ. 1 Ν. 2462/1997 ).

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 21:07 | Π.Ν.

    Εδώ οι συντάκτες του νομοσχεδίου είχαν κατά νου την (εύκολη) παράκαμψη του άρθρου 2 ΠΚ και αγνοούσαν (;) παντελώς τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 1 του ν. 2462/1997, με την οποία κυρώθηκε από τη χώρα μας το «Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα σχετικού με την κατάργηση της ποινής του θανάτου.
    Σύμφωνα, λοιπόν, με τη συγκεκριμένη -αυξημένης τυπικής ισχύος ρύθμιση (: αφού πρόκειται για κύρωση υπερνομοθετικής ισχύος κειμένων), «κανείς δεν καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις, οι οποίες δεν ήταν αξιόποινες κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο τη στιγμή της διάπραξής τους. Επίσης δεν επιβάλλεται βαρύτερη ποινή από εκείνην που προβλεπόταν κατά τη χρονική στιγμή της διάπραξης του ποινικού αδικήματος. Ε ά ν, μ ε τ ά τ η δ ι ά π ρ α ξ ή τ ο υ ο ν ό μ ο ς π ρ ο β λ έ π ε ι τ η ν ε π ι β ο λ ή ε λ α φ ρ ύ τ ε ρ η ς π ο ι ν ή ς, ο δ ρ ά σ τ η ς ε π ω φ ε λ ε ί τ α ι α π ό α υ τ ή ν».
    Συνεπώς, η συγκεκριμένη αναπροσαρμογή (: εφόσον τελικά φηψιστεί) είναι σίγουρο ότι θα καταλάβει και τις εκκρεμείς υποθέσεις και θα οδηγήσει σε παραγραφή χιλιάδες υποθέσεις (: όπως είχε συμβεί παλαιότερα και με τον «ωραίο» νόμο Ε.Βενιζέλου 2408/1996, που είχε ως συνέπεια την παραγραφή των χιλιάδων παράνομων μεταγραφών φοιτητών της Θεσσαλονίκης). Μήπως γι’ αυτό το λόγο ο κ. Αντιπρόεδρος υπεραμύνθηκε στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο των ρυθμίσεων του συγκεκριμένου πολυνομοσχεδίου; Ποιους έχουν τώρα κατά νου για παραγραφή;
    ΚΑΛΟ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ…

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 19:17 | ΑΛΑΠΑΝΤΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Ορθη η αυξηση των χρηματικών ορίων που είχαν οριστεί από το 1999. Ομως από τότε έως σήμερα ο τιμάριθμος έχει ανέβει περίπου κατά 60% και επομένως κατά το ποσοστό αυτό θα έπρεπε να αυξηθούν και τα σχετικά όρια (λ.χ το όριο 73.000 € να γίνει 150.000, το 15.000 -40.000 € ,κοκ). Αναγκαστικά με βάση το Σ και την ΕΣΔΑ (ευνοικοτερος μεταγεν. νόμος) οι παλαιές υποθέσεις μεταξύ των παλαιών και νέων ορίων θα γίνουν πλημ/τα και οι περισσότερες θα παραγραφούν .

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 19:16 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Αδυνατώ να πιστέψω στα μάτια του. Στην εποχή που λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα και σε σφάζουν έξω για 20 ευρώ και σε λίγο θα σε σφάζουν για ένα ψωμί, η ίδια η Πολιτεία που έχει προκαλέσει την κρίση έρχεται να αφήσει τελείως απροστάτευτο τον πολίτη που θα τον εκβιάζουν ή θα τον εξαπατούν για 299.999 ευρώ ή θα του κλέβουν το ίδιο ποσό αφού ο δράστης δε θα έχει να φοβηθεί τίποτα. Η αύξηση των ορίων είναι αντιστρόφως ανάλογη με τα έσοδα μας οπότε θα περίμενα ακριβώς το αντίθετο. Η αιτιολογική έκθεση όσον αφορά σστο άρθρο αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγαμτικότητα. ΄Οτι γίνεται στο όνομα της αποσυμφόρησης των φυλακών δεν είναι και σωστό. Υπάρχει μια κοινωνία που βράζει. Εϊναι μια εντελώς μνημονιοτροϊκανή διάταξη, που θα μειώσει τα έξοδα του Κράτους αφού θα γλιτώσει τα έξοδα πολλών εγκληματιών που θα φυλακιζόταν. Προς Θεού μην το κάνετε αυτό. Βγείτε επιτέλους έξω να δείτε τι γίνεται.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 22:24 | Παντελής Φ.

    375 παρ.2 ΠΚ (ισχύοντος) » Αν πρόκειται για αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το έχουν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω ανάγκης ή λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου…… ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.Αν το συνολικό αντικείμενο της πράξης του προηγούμενου εδαφίου υπεβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ ,τούτο συνιστά επιβαρυντική περίπτωση». Με την υπό συζήτηση τροποποίηση,ενώ το ανωτέρω ποσό του β’εδαφίου υπερτετραπλασιάζεται(από 73.000 σε 300.000), φέρεται να παραμένει «αλόβητη» η ρύθμιση του α’ εδαφίου, ώστε το πότε ένα αντικείμενο θεωρείται ως «αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας» ή όχι, να εναπόκειται στην ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Αρα,εν προκειμένω, το ίδιο ποσό που πριν την αναπροσαρμογή των ποσών θεωρούνταν ως ιδιαίτερα μεγάλης αξίας από τα Δικαστήρια της ουσίας,θα εξακολουθήσει να μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο, αφού η αόριστη αυτή νομική έννοια δεν επηρεάστηκε.Ούτως εχόντων των πραγμάτων και με δεδομένο ότι στο αδίκημα της κακουργηματικής απάτης δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη περί «αντικειμένου ιδιαιτέρα μεγάλης αξίας» άνευ αριθμητικού προσδιορισμού, προκύπτουν τα εξής ευτράπελα:
    α) Συρροή υπεξαιρέσεως με απάτη: Η υπεξαίρεση απορροφάται όταν το υπεξαιρεθέν περιήλθε στην κατοχή του δράστη με απάτη.Αρα ο εντολοδόχος που υπεξήρεσε 60.000 ευρώ, με την προτεινόμενη τροποποίηση «συμφέρει» να του ασκηθεί ποινική δίωξη για απάτη (ήδη πλημμεληματική),παρά για υπεξαίρεση,αφού το ποσό αυτό μάλλον θα ερμηνευθεί ως «ιδιαίτερα μεγάλης αξίας».Προς την κατεύθυνση αυτή,θα επιδιώκει την μεταβολή της κατηγορίας από υπεξαίρεση σε απάτη,δηλώνοντας ότι η (κακουργηματική) υπεξαίρεση έπονταν χρονικά της (πλημμεληματικής) απάτης.
    β) Παράδειγμα: Δύο διαχειριστές Ανων.εταιριών διασπάθησαν 60.000 ευρώ, ο μεν πρώτος πωλώντας προς την εταιρία ένα ακίνητο που δεν κατείχε και εισπράττοντας το τίμημα (απάτη), ο δε δεύτρος εισπράττοντας το τίμημα από την πώληση ενός ομοίου ακινήτου που διέθεσε προς πώληση η εταιρία σε τρίτον (υπεξαίρεση). Ο πρώτος αντιμετωπίζει πλημμεληματική ποινή , ενώ ο δεύτερος κακουργηματική (!!!).
    Προτεινόμενες λύσεις:
    α) Αφού πλέον μετά τον 2408/1996 στα εγκλήματα λευκού κολάρου,υπάρχει ευθεία λογιστική ανταπόκριση στην ποινική απαξία της πράξεως,θα πρέπει για την ομοιογένεια της δικανικής κρίσεως και προς αποφυγή εκδόσεως αντιφατικών αποφάσεων από τα Δικαστήρια της ουσίας,υπό παρεμφερή πραγματικά περιστατικά, να απαλειφθεί η αόριστη νομική ένοια του «αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας» και να αντικατασταθεί από συγκεκριμένο ποσό, που να συμβαδίζει έστω με το αναπροσαρμοζόμενο ποσό του άρθρου 386 παρ.3 α’ ΠΚ .
    Και όλα τα ανωτέρω με εξεραιτική κή φειδώ και προσοχή,καθόσον δεν επιτρέπεται σε ένα Κράτος Δικαίου η αποσυμφόρηση των πινακίων των Δικαστηρίων, να συνεπάγεται αναγκαίως την εγκεφαλική συμφόρηση των παθόντων,από τις επιγενόμενες παραγραφές.Και.
    β) Να προβλεφθεί η ολοσχερής εξόφληση των παθόντων ως προσωπικός λόγος απαλλαγής από την ποινή, ακόμα και για τις περιπτώσεις των κακουργηματικών πράξεων των οικονομικών εγκλημάτων (πέραν δηλαδή των διατάξεων του Ν.3904/2010),η οποία (εξόφληση) να εκτείνεται χρονικά εως και την έκδοση τελεσιδίκου αποφάσεως.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 13:12 | The-great-gatsby

    Να ρίξουμε λέω μια ματιά στην αιτιολογική έκθεση αν δεν μας κάνει κόπο…
    Ακουσον ακουσον… Η διαταξη αυτη … δεν θα καλύπτει, λέει, τις εκκρεμεις υποθέσεις! Τουλάχιστον ατυχής η αναφορά του ονοματος του καθηγητη Ανδρουλάκη στην αιτιολογία αυτής της αντισυνταγματικής διαταξης, καθως ο ανθρωπος στα βιβλια του δεν λέει αυτο…

    Η επιτομή της σκοπιμότητας, της αντισυνταγματικότητας και της ανοησίας της προχειρότητας.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 22:26 | tanasis matzoyranis

    poly sosta ta posa gia apati ton15000 eyro einai aparadekto me thn krisi poy yparxi simera ua prepi na megalosoyn ta posa alla h dikigori den ueloyn giati xrhmata polla apo eki bgazoyn apo ths anakrisis kai apokliete na gini eyxaristo gia thn filojenia

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 19:17 | ΑΝΔΡΕΑΣ Ζ.

    «Τα προβλεπόμενα χρηματικά όρια για την αναγωγή πλημμεληματικών πράξεων σε κακουργήματα, ενόψει της παρόδου μεγάλου χρονικού διαστήματος από τη θέσπισή τους (το πρώτον με το ν. 2408/1996 ), πρέπει αναγκαίως να αναπροσαρμοστούν ώστε να βρίσκονται σε αντιστοιχία με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα των συναλλαγών. Η αναπροσαρμογή αυτή συνιστά αναγκαίο μέτρο ποινικού εξορθολογισμού, αφού με τα ισχύοντα χρηματικά όρια παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, καθώς πράξεις χωρίς ανάλογα σημαντικό περιουσιακό αντικείμενο καθίστανται κακουργηματικές. Με την αναπροσαρμογή επιτυγχάνεται η ελάφρυνση της κύριας ανάκρισης και των εφετείων κακουργημάτων, που είναι ιδιαιτέρως επιβαρυμένα…» Απόσπασμα από την αιτιολογική έκθεση υπό το άρθρο 25 του σχεδίου νόμου. Δηλαδή, σήμερα, ιδίως σήμερα, θέλουν να μας πείσουν ότι ανταποκρίνεται στην αρχή της αναλογικότητας,το να θεωρηθεί πλημμέλημα π.χ. μία απάτη της οποίας το συνολικό όφελος είναι έστω 250.000 ευρώ. Η σημερινή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα επιβάλλει να συγκρατηθούν τα προτεινόμενα προς αναπροσαρμογή ποσά. Η δήθεν ελάφρυνση της κύριας ανάκρισης και των εφετείων δεν επιτυγχάνεται δια του πλημμεληματικού χαρακτηρισμού κακουργηματικών πράξεων, αλλά με τη στελέχωση των ανακριτικών γραφείων με έμπειρο δυναμικό, αποκλειστικά επιφορτισμένο με τα καθήκοντα αυτά, και των εφετείων με την αύξηση των οργανικών θέσεων των εφετών και των αντεισαγγελέων, οι οποίες όμως δεν θα αφαιρούνται από τον πρώτο βαθμό, όπως πρόσφατα, το οποίο και προφανώς αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, για ένα κράτος που ισχυρίζεται ότι καταβάλει τη μέγιστη προσπάθεια για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 18:50 | The-great-gatsby

    Δεν θα κρίνω το ύψος της αναπροσαρμογής. Αλλά οποιου δεν του κάνει κόπος ας ριξει μια ματια στην αιτιολογική έκθεση ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ! Δεν ισχύει ο ευμενέστερος ποινικός νόμος!! Και γίνεται και ΝΟΗΜΑΤΙΚΑ ΛΑΘΟΣ αναφορά στον Ν. Ανδρουλάκη! ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 23:31 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

    πολυ μεγαλα το χρηματικο ποσο που τους αφηνετε και εχουν ξεσαλωσει ολοι οι απατεωνες. Να αποζημειωνουν τα θυματα με οποιοδηποτε τροπο να τα μειωσετε τα ποσα και να μπαινουν μεσα μεχρι το δικαστηριο αν δεν αποζημειωσουν τα θυματα .και σε απατες χρηματων να ειναι ποιο σκληροι οι νομοι γιατι το μονο που σας νοιαζει ειναι οι απατεωνες τους αλλους ποτε θα τους προφυλαξει το κρατος

Σχόλια