1. Στον διαγωνισμό γίνονται δεκτοί όσοι:
α) Έχουν ή είχαν συμπληρώσει δύο (2) έτη άσκησης δικηγορίας ή είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος νομικού τμήματος με μονοετή άσκηση δικηγορίας ή είναι δικαστικοί υπάλληλοι με πτυχίο νομικής σχολής της ημεδαπήςτηςτης αλλοδαπής, το οποίο έχει αναγνωρισθεί ως ισότιμο και αντίστοιχο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) και έχουν συμπληρώσει τρία (3) έτη υπηρεσίας στη θέση αυτή ή έχουν την ιδιότητα του Ειρηνοδίκη ή του μέλους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
β) έχουν συμπληρώσει το εικοστό όγδοο (28ο) και δεν έχουν υπερβεί το τεσσαρακοστό (40ο) έτος της ηλικίας τους την 31 Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο προκηρύσσεται ο διαγωνισμός. Η ηλικία του υποψηφίου αποδεικνύεται από τις διατάξεις του Κώδικα Οργανισμού των Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (ν. 1756/1988, Α’35) και
γ) έχουν τα προσόντα που ορίζονται στις παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 36 και δεν έχουν τα κωλύματα που προβλέπονται στα άρθρα 37 και 38 του ανωτέρω Κώδικα, για τον διορισμό τους ως δικαστικών λειτουργών. Τα απαιτούμενα προσόντα, εκτός από το όριο ηλικίας, πρέπει να συντρέχουν κατά τον χρόνο έναρξης του διαγωνισμού. Τα κωλύματα πρέπει να μην υπάρχουν τόσο κατά τον χρόνο έναρξης του διαγωνισμού όσο και κατά τον χρόνο εγγραφής στη Σχολή.
2. Οι υποψήφιοι υποβάλλουν ηλεκτρονικά στη γραμματεία της Σχολής αιτήσεις συμμετοχής στον διαγωνισμό, οι οποίες έχουν τον χαρακτήρα υπευθύνων δηλώσεων. Με τις ως άνω αιτήσεις δηλώνουν επίσης την κατεύθυνση στην οποία επιθυμούν να διαγωνιστούν, ήτοι κατεύθυνση Διοικητικής Δικαιοσύνης, κατευθύνσεις Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης και Ειρηνοδικών και κατεύθυνση Εισαγγελέων. Ως προς την κατεύθυνση της Διοικητικής Δικαιοσύνης οι υποψήφιοι οφείλουν να δηλώνουν και την προτίμησή τους για την πλήρωση θέσεων είτε του Συμβουλίου της Επικρατείας και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, είτε του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας αυτού, είτε όλων αυτών. Περαιτέρω, οι υποψήφιοι δηλώνουν υποχρεωτικά μία (1) ξένη γλώσσα μεταξύ της αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής και ιταλικής. Με τις αιτήσεις συμμετοχής συνυποβάλλουν τα δικαιολογητικά, με τα οποία αποδεικνύεται η συνδρομή των απαιτούμενων προσόντων και η έλλειψη των κωλυμάτων, με εξαίρεση τα πιστοποιητικά σωματικής και ψυχικής υγείας, τα οποία υποβάλλονται ηλεκτρονικά στη γραμματεία της Σχολής το αργότερο μέχρι την 30η Ιουνίου του έτους που προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός. Το πιστοποιητικό της σωματικής υγείας εκδίδεται από παθολόγο ή γενικό ιατρό, σύμφωνα με όσα ισχύουν για τους πολιτικούς διοικητικούς υπαλλήλους, ενώ το πιστοποιητικό ψυχικής υγείας από διευθυντή ψυχιατρικής κλινικής κρατικού ή πανεπιστημιακού νοσοκομείου ή τον νόμιμο αναπληρωτή του.
3. Σε περίπτωση διαπίστωσης έλλειψης φυσικών σωματικών δεξιοτήτων υποψηφίου, εξετάζεται από τον παθολόγο ή γενικό ιατρό της παρ. 2 κατά πόσο η έλλειψη αυτή εμποδίζει ή όχι την άσκηση των δικαστικών του καθηκόντων. Εφόσον πιστοποιηθούν από τον ιατρό η υγεία και η σωματική καταλληλότητά του για την άσκηση των ανωτέρω καθηκόντων, λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διευκόλυνση της συμμετοχής του υποψηφίου στον εισαγωγικό διαγωνισμό. Στα μέτρα διευκόλυνσης μπορεί να περιλαμβάνεται και η παροχή παράτασης για την ολοκλήρωση της εξέτασης. Η παράταση αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα δεύτερο του προβλεπόμενου χρόνου για την ολοκλήρωση της εξέτασης.
4. Το πρώτο πενθήμερο του μηνός Ιουλίου του έτους που προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός, οι Διευθυντές Κατάρτισης και Επιμόρφωσης κάθε κατεύθυνσης, με τη συνδρομή υπαλλήλων της Σχολής, ελέγχουν την πληρότητα των δικαιολογητικών που υπέβαλε κάθε υποψήφιος και καταρτίζουν για κάθε κατεύθυνση πίνακα υποψηφίων, οι οποίοι γίνονται δεκτοί για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, καθώς και πίνακα υποψηφίων, οι οποίοι αποκλείονται από αυτόν. Οι ανωτέρω πίνακες αναρτώνται στην ιστοσελίδα της Σχολής. Ένσταση κατά του πίνακα υποψηφίων, από όσους αποκλείονται του εισαγωγικού διαγωνισμού, ασκείται ηλεκτρονικά από τον αποκλειόμενο εντός δύο (2) ημερών από την ανάρτησή του. Επί της ενστάσεως αποφαίνεται η οικεία επιτροπή εντός της ίδιας ή το αργότερο της επόμενης ημέρας από την υποβολή της. Ο Γενικός Διευθυντής εγκρίνει τους τελικούς πίνακες, οι οποίοι υποβάλλονται στον Πρόεδρο της οικείας Επιτροπής Διαγωνισμού το αργότερο την τελευταία ημέρα του δεύτερου πενθημέρου του μηνός Ιουλίου του έτους που προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός και αναρτώνται στις ιστοσελίδες του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της Σχολής αντίστοιχα.
Οι τοποθετήσεις που έχουν προηγηθεί καλύπτουν πλήρως την αστοχία της σκοπιμότητας και την πλήρη αντισυνταγματικότητα του περιορισμού του ορίου ηλικίας από τα 45 στα 40 έτη.
Από την στιγμή που έτσι κι αλλιώς, αναλογικά οι περισσότεροι επιτυχόντες είναι κάθε φορά ηλικίας από 30 έως 35 και επιπρόσθετα, συμπεριλαμβάνονται και 28άρηδες οι οποίοι κατάφεραν με την αξία τους να πετύχουν με την πρώτη φορά και συνεπώς, να προσφέρουνε το «νέο» τους αίμα στο δυναμικό της σειράς τους, θέτω ένα απλό ερώτημα :
Γιατί ο γράφων που ασχολείται με τον Εισαγωγικό Διαγωνισμό της ΕΣΔΙ από τα 29 μου χρόνια και δεν τα έχω ακόμη καταφέρει, να αποκλειστώ από την περαιτέρω απόπειρα επιτυχίας, όταν έχω στο βιογραφικό μου ήδη 15ετή άσκηση μαχόμενης δικηγορίας όλου του φάσματος, δυνατότητα παράστασης και παραστάσεις επί Αρείω Πάγω, 2ο Πτυχίο επί συναφούς με την Νομική επιστήμη αντικειμένου και 2 Μεταπτυχιακά κλάδων δικαίου από Νομική Σχολή;;
Επιπλέον, όλα τα ανωτέρω προσόντα δεν θα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη ΣΟΒΑΡΑ εν είδει σχετικής μοριοδότησης, αντί να περιορίζεται το σύστημα επιλογής στην υποκειμενική αξιολόγηση του κάθε γραπτού, επί του οποίου δεν υφίσταται καν η παραμικρή διόρθωση από τους εξεταστές, με αποτέλεσμα πάμπολλες φορές η επιτυχία να αποτελεί αποτέλεσμα του παράγοντα ΤΥΧΗΣ ;
Η αναφορά δε, σε διαβλητότητα του διαγωνισμού περιττεύει!
Να παραμεινουν τα ηλικιακά ορια ως εχουν!
Οχι στους ανεπιτρεπτους αιφνιδιασμους που αντικεινται σε Σύνταγμα και ΕΣΔΑ!!!
Η μείωση του ορίου ηλικίας αποστερεί από το δικαστικό σώμα όσους έχουν εμπειρία. Επιπλέον συνιστά κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου για όσους είναι κοντά στο όριο των 40 ετών και ξεκίνησαν πρόσφατα την προετοιμασία για τις εξετάσεις γνωρίζοντας ότι το ηλικιακό όριο είναι τα 45 έτη. Έκαναν ένα προγραμματισμό στην ζωή τους που ανατρέπεται. Το θέμα της προσωπικής εξέλιξης είναι ατομικό θέμα που πρέπει να σκεφτεί κάθε υποψήφιος.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει ανώτατο όριο ηλικίας. Η εμπειρία είναι πολύτιμη για το λειτούργημα του δικαστικού λειτουργού. Ο δικαστής που έχει την εμπειρία της δικηγορίας είναι πιο αποδοτικός και συμβάλλει στην επιτάχυνση της εκδίκασης των υποθέσεων.
Πού άραγε καθίσταται αναγκαία η μείωση του ορίου ηλικίας από 45 στα 40 χρόνια;
Τόσο ανίκανος είναι ένας δικηγόρος να ασκήσει καθήκοντα δικαστή για πρώτη φορά στην ηλικία των 45;
Απαράδεκτη η εφαρμογή του νόμου σε ανθρώπους που χρόνια αγωνίζονται να αποκλείονται από τον διαγωνισμό λόγω ορίου ηλικίας.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ως προς την μεταβολή του ανώτατου ορίου από τα 45 στα 40 χρόνια είναι άδικη γνωρίζοντας ότι υπάρχει μια μεγάλη μερίδα υποψηφίων που ανήκει στις ηλικίες αυτές που αυτομάτα αποκλείονται.
Τέλος η βλάβη που δημιουργείται σε αυτούς είναι δυσανάλογα μεγάλη ως το σκοπό της ρύθμισης και βαίνει κόντρα στην αρχή της αναλογικότητας.
Απαράδεκτο και επικίνδυνο να μειώνεται το ηλικιακό όριο των συμμετεχόντων νομικών στις συγκεκριμένες εξετάσεις κατ’ αρθρο 74 του Συντάγματος. Εν προκειμένω κατ΄αρχήν δεν υφίσταται ειδική αιτιολογία στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Περαιτέρω, στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών (αλλά και εκτός ΕΕ) στον δικαστικό κλάδο δεν υφίστανται ανώτατα όρια, παρά μόνο κατώτατα προκειμένου να διασφαλίζεται η εμπειρία των συμμετεχόντων η οποία νοείται μόνο με την αύξηση της ηλικίας τους . Θεωρώ μάλιστα ότι προκαλεί οικονομική βλάβη η εν λόγω αλλαγή ακόμα και σε νομικούς που το σκέφτονται σε βάθος δεκαετίας, καθότι ορισμένοι για να καλύψουν το κόστος των φροντιστηρίων έχουν εκποιήσει μέχρι και ακίνητή τους περιουσία καθώς και έχουν αποχωρήσει από δουλειές που μπορούσαν να τους αποφέρουν ένα εισόδημα. Παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας διότι ο σκοπός της επαγγελματικής ανέλιξης στο Σώμα, είναι υποδεέστερος της μη εισαγωγής ικανών ατόμων λόγω εμπειρίας/ηλικίας και που έχουν επενδύσει μετά βεβαιότητας σε αυτό, συνεπώς το εν λόγω μέτρο που θεσπίζεται είναι δυσανάλογο εν όψει του σκοπού που επιδιώκεται.
Απορώ τι είδους σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από αυτά τα νομοσχέδια, η αντίδραση όμως των νομικών δεν προβλέπεται ασήμαντη. Ηλικιακή διάκριση μπροστά στα μάτια μας και με αποδέκτες νομικούς.
Πολύ επαχθης η συγκεκριμένη ρύθμιση ως προς την μεταβολή του ορίου από τα 45 στα 40 χρόνια, λαμβανομενου υπόψη οτι υπαρχει μια μεγαλη μεριδα υποψηφιων που ανήκει στις ηλικίες αυτές και αυτοματα χωρίς καμια προειδοποίηση αποκλείεται. Η δε βλαβη που δημιουργείται σε αυτούς ειναι δυσαναλογα μεγάλη ως τον σκοπο της ρύθμισης οπως αυτός αναλύεται στην αιτιολογικη και βαινει κοντρα στην αρχή της αναλογικότητας.
Μετά από μία δεκαετία, το ανώτατο όριο ηλικίας των υποψηφίων στο διαγωνισμό μειώνεται ξανά και επανέρχεται στα 40 έτη, όπως ίσχυε πριν την εφαρμογή του Ν. 3910/2011. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου είναι η εισαγωγή υποτίθεται στο δικαστικό σώμα νεότερων δικαστικών λειτουργών, με ικανό περιθώριο ηλικίας για να πραγματοποιήσουν δήθεν επιτυχή σταδιοδρομία σε όλους τους βαθμούς.
Ωστόσο, δεν αιτιολογείται πως η μείωση αυτή στα 40 έτη θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της εξέλιξης στους βαθμούς των δικαστικών λειτουργών.
Υπενθυμίζεται ότι με το άρθρο 8 του Ν. 3910/2011, είχε αυξηθεί το ανώτατο όριο πρόσβασης των υποψηφίων στο διαγωνισμό από τα 40 έτη στα 45 έτη, διότι «τα πρόσωπα αυτά διαθέτουν αυξημένη εμπειρία πολύ χρήσιμη για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων τους», σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού.
Η επιλογή του Νομοθέτη με την αλλαγή αυτή στο σχέδιο νόμου να μετατραπεί ο δικαστικός λειτουργός σε «δικαστής καριέρας» δεν συνάδει με το δικαστικό λειτούργημα σύμφωνα και σίγουρα δεν θα επιλύσει το πρόβλημα.
Αντίθετα, αποκλείονται ηλικιακά ωριμότεροι, εμπειρότεροι στη νομική επιστήμη, διαγωνιζόμενοι, συμβάλλοντας στην αποτελεσματικότερη και ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και πάγια νομολογία των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, σύμφωνα με την οποία οι διατάξεις της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, όπως αυτές ενσωματώθηκαν στην εθνική έννομη τάξη με τον ν. 3304/2005 και ακολούθως με τον ν. 4443/2016, εξασφαλίζεται σε κάθε πρόσωπο ίση μεταχείριση στον τομέα της απασχολήσεως και της εργασίας με την παροχή αποτελεσματικής προστασίας από τις διακρίσεις που στηρίζονται σε έναν από τους λόγους του άρθρου 1 της οδηγίας αυτής, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η ηλικία [ΔΕΕ (ΔΕΚ) αποφάσεις της 16ης.10.2007 (Tμήμα μείζονος σύνθεσης), C-411/05, Palacios de la Villa, σκ. 42, της 13ης.9.2011 (Tμήμα μείζονος σύνθεσης), C-447/09, Prigge, σκ. 39, της 13ης.11.2014, C-416/13, Mario Vital Perez κατά Ayuntamiento de Ovideo).
Είναι πολύ προβληματική η μείωση του ανωτάτου ορίου ηλικίας για είσοδο στην ΕΣΔΛ από τα 45 έτη στα 40. Τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση είναι ανάξια σχολιασμού. Άλλοι είναι οι λόγοι πίσω από την επιχειρούμενη μείωση και δεν είναι ευχάριστοι.
Η επιχειρούμενη μείωση ΒΛΑΠΤΕΙ την ποιότητα και την ΤΑΧΥΤΗΤΑ της απονομής της δικαιοσύνης.
Πρέπει ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ σε συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό δίκαιο και σε αρμονία με τα εσωτερικά δίκαια σχεδόν όλων των ανεπτυγμένων χωρών. Επικουρικά θα πρέπει ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ έως τα 55 έτη. Σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ κάτω από τα 45 έτη.
Ορισμένοι λόγοι:
1) Δικηγόροι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν ασκήσει περισσότερα χρόνια δικηγορίας και κομίζουν νομική κατάρτιση και βιοτική εμπειρία χρήσιμη για την ευθυκρισία και την ορθοκρισία. Ο αποκλεισμός τους με τη μείωση του ορίου ηλικίας στερεί το δικαστικό σώμα από την εμπειρία τους. Έτσι βλάπτεται όχι μόνο η ποιότητα, αλλά και η ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης.
2) Δικαστές που προέρχονται από τις τάξεις των ενεργών δικηγόρων έχουν ευρύτερη κατανόηση των ζητημάτων της δικαστηριακής πρακτικής, διότι έχουν δει τη λειτουργία της δικαιοσύνης από την πλευρά του μαχομένου δικηγόρου. Ο αποκλεισμός τους στερεί το δικαστικό σώμα από χρήσιμη σφαιρικότητα αντίληψης, πρακτικές και ταχείες λύσεις στα διαδικαστικά προβλήματα.
3) Οι γυναίκες είναι πάνω από το 70% του δικαστικού σώματος. Οι ΔΙΚΑΣΤΡΙΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 30-40 ΕΤΩΝ βρίσκονται στην πιο κρίσιμη ηλικία για ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗ και λογικό είναι να λαμβάνουν τις απαραίτητες ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΗΣΕΩΣ και ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ και να ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ από την υπηρεσία τους. Αποτέλεσμα ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και δυσλειτουργία των υπηρεσιών λόγω κενών οργανικών θέσεων.
4) Αντίθετα, ΥΠΟΨΗΦΙΕΣ ΔΙΚΑΣΤΡΙΕΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 45 ΕΤΩΝ κατά κανόνα θα έχουν ήδη τεκνοποιήσει ή δεν θα ενδιαφέρονται για τεκνοποίηση. Συνεπώς δεν θα λείπουν από την υπηρεσία, με αποτέλεσμα ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των δικαστηρίων και ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Είναι αντισυνταγματικό και παράνομο να μειωθεί το όριο ηλικίας για την εισαγωγή των δικαστικών λειτουργών στην ΕΣΔΙ. Το Σύνταγμα ορίζει μόνο το 65ο ή 67ο έτος της ηλικίας για την αφυπηρέτηση των δικαστών, όπως και των καθηγητών Πανεπιστημίων.
Όπως γνωρίζετε, καλύτερα από εμάς, έχει καταργηθεί (και ορθά) σε όλο το Δημόσιο το όριο ηλικίας και προς τα πάνω και προς τα κάτω. Περιμέναμε αντίστοιχα να καταργηθεί το ανώτατο όριο ηλικίας εισδοχής στη Σχολή και για τους δικαστές.
Παρόλα αυτά, αυτό δεν έγινε και βλέπουμε (το αδιανόητο!) να μειώνετε το όριο ηλικίας από το 45ο σε 40ο έτος της ηλικίας, ενώ σε άλλα κράτη της ΕΕ δεν υπάρχει αντίστοιχο όριο (ενδεικτικά αναφέρω στην Κύπρο).
Μπορεί κάποιος στα πενήντα του να αποφασίσει και να υποβάλλει υποψηφιότητα για δικαστής. Μάλιστα την εμπειρία και ωριμότητα που έχει κάποιος σε μεγαλύτερη ηλικία δεν την αντικαθιστά ένα και δύο χρόνια αποκλειστικού διαβάσματος και επίλυσης 5-6 πρακτικών την ημέρα των εξετάσεων. Γιατί η εμπειρία και η ωριμότητα θα του δώσει και την άνεση να μπορεί να διαχειριστεί τις έδρες που ανεβαίνει και δικάζει, αλλά και τον σεβασμό όλων των παραγόντων της δίκης.
Γιατί να στερείται κάποιος αυτού του δικαιώματος; Δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα και να μην διακρίνεται δυσμενώς από του υπολοίπους ένα υποψήφιος ακόμη και 50 ετών.
Δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα στην μείωση του ορίου ηλικίας.
Τι εξυπηρετεί και ποιους;
Το μοναδικό επιχείρημα που έχουμε ακούσει, χωρίς ουσιαστικά ερείσματα, είναι η εξέλιξη/ανέλιξη τους μέσα στο δικαστικό σώμα. Κάποιος που εισέρχεται συνειδητά στα 45ο ή στο 50ο έτος της ηλικίας του γνωρίζει πολύ καλά το ενδεχόμενο να μην φτάσει στο βαθμό του εφέτη ή του Πρόεδρου εφετών. Αν και για μένα θα έπρεπε να υπάρχει συνολική αξιολόγηση των δικαστών και όχι μόνο με τα χρόνια υπηρεσίας τους. Παραδείγματος χάριν κάποιος που δεν έχει εκκρεμότητα, έχει αξιόλογες αποφάσεις κ.ά. να μπορεί να προαχθεί συντομότερα.
Αποτελεί υπερβολή το επιχείρημα ότι απειλείται η στελέχωση του δικαστικού σώματος στο μέλλον εάν καταργηθεί το ανώτατο όριο ηλικίας.
Η ΕΣΔΙ υποδέχεται υποψηφίους κάθε έτος και συνεπώς, με ορθό προγραμματισμό, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος να βρεθεί αντιμέτωπο το δικαστικό σώμα με έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού.
Εξάλλου, ποιος εγγυάται ότι κάποιος/α που εισέρχεται στα 28 του στην ΕΣΔΙ θα αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στο δικαστικό σώμα και δεν θα μεταπηδήσει στα 45-55 σε καλύτερα αμειβόμενες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα, αφού προηγουμένως εκπαιδευτεί με δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού στην εφαρμοσμένη νομική ; ΟΥΔΕΙΣ.
Σε ό,τι αφορά στο κατώτατο όριο ηλικίας είναι αδιανόητο να ακούγονται επιχειρήματα περί αντισυνταγματικότητας εάν αυξηθεί στα 35 έτη και μάλιστα σε συνδυασμό με ελάχιστο αριθμό παραστάσεων στα Δικαστήρια και μοριοδότηση των παραστάσεων σε δευτεροβάθμια Δικαστήρια και των παραστάσεων στα Ανώτατα.
Και ναι ορισμένοι μεγαλύτεροι σε ηλικία υποψήφιοι ενδεχομένως να επιλέγουν να μεταπηδήσουν στο δικαστικό σώμα επειδή κουράστηκαν ή δεν τους βγήκε η δικηγορία. Τουλάχιστον εκείνοι προσπάθησαν και αποκόμισαν εμπειρίες, προφανώς πικρές και μάλλον και από τους Δικαστές. Αυτοί, λοιπόν, είναι πιο πιθανό ότι θα τιμήσουν τη θέση του Δικαστή και δεν θα την αντιμετωπίσουν ως «λάφυρο», όπως συμβαίνει κατά κόρον με εκείνους που από την ηλικία των 30 «εκπαιδεύονται» να ακούν μονάχα στην προσφώνηση «κύριε/α Πρόεδρε». Και αυτό διότι έχουν βιώσει πως είναι τα πράγματα μέχρι να φτάσει η δικογραφία στα χέρια του Δικαστή και να συζητηθεί η υπόθεση ενώπιον του.
Τέλος, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένοι θεωρούν πως στα 30 τους έχουν αποκτήσει εμπειρία στη δικηγορία. Και εγώ τέτοιες «ψευδαισθήσεις» είχα. Στα 42 πλέον ομολογώ ότι κάθε μέρα προσπαθώ να γίνω δικηγόρος και είναι απολύτως βέβαιο ότι ακόμη και όταν έρθει η ώρα να συνταξιοδοτηθώ δεν θα τα έχω καταφέρει.
Ανεπίτρεπτη η αλλαγή του ορίου από τα 45 στα 40 χρόνια. Κατ’ αρχάς, κάποιος ο οποίος είναι κοντά στην ηλικία των 40 ετών και έχει ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία για τον διαγωνισμό ώστε να έχει κάποιο περιθώριο προσπαθειών, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουμε το εύρος της δυσκολίας του, ξαφνικά στερείται τυπικών προσόντων. Η ρύθμιση αυτή μόνο αιφνιδιαστικά λειτουργεί για τους υποψηφίους και μάλιστα αφορά σε έναν διαγωνισμό που απαιτεί μόχθο και πολύ κόπο. Με μια τέτοια ρύθμιση εντελώς απροειδοποίητα αφήνετε μετέωρους αυτούς του υποψηφίους χωρίς να σεβαστείτε τον όποιο μόχθο τους και τις στερήσεις τους. Σχετικά δε με τα όσα αναφέρεστε στην αιτιολογική σας περί αυτού, αναρωτιέμαι αν το ζητούμενο είναι η σταδιοδρομία του εκάστοτε δικαστή ή η ποιότητα απονομής της δικαιοσύνης.
Είναι απαράδεκτη η μείωση του ορίου ηλικίας για μια ιδιότητα που απαιτεί ωριμότητα, επίγνωση της καθημερινότητας και της ζωής. Αν έπρεπε να αλλάξει όριο, θα έπρεπε να είναι το κατώτερο, αφού στα 28 οι περισσότεροι απόφοιτοι νομικής δεν έχουν προλάβει να ασχοληθούν πρακτικά με τα νομικά και τη ζωή. Επίσης,η επιλογή αυτή συνιστά οπισθοδρόμηση, τη στιγμή που στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα τείνουν να εξαλειφθούν τα ανώτατα όρια ηλικίας εισόδου. Πρόκειται για δυσμενή διάκριση λόγω ηλικίας, που δεν μπορεί να αιτιολογηθεί από κανέναν λόγο δημοσίου συμφέροντος, ενώ μειώνει την δεξαμενή υποψηφίων από ώριμους και κατά τεκμήριο περισσότερο κατασταλαγμένους για την επιλογή τους νομικούς.
Δεν υπάρχει καμία λογική στο ανώτατο ηλικιακό όριο που έχει τεθεί. Στη χειρότερη περίπτωση πρέπει να παραμείνει ως έχει στην καλύτερη απλά να καταργηθεί.
Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα ελέχθησαν περί της αντισυνταγματικότητας της εν λόγω ρύθμισης με την οποία προβλέπεται η μείωση του ανώτατου ηλικιακού ορίου από τα 45 στα 40 έτη. Πλην όμως διαφωνώ κάθετα με εκείνους και εκείνες που κόπτονται για την αύξηση του κατώτατου ηλικιακού ορίου από τα 28 έτη στα 30 ή και στα 35 έτη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της εισαγωγής στο δικαστικό σώμα ΄΄εμπειρότερων΄΄ νομικών κλπ. και θέτω υπόψη τους τα εξής:
α) Η ηλικία κάποιου δεν αποτελεί αμάχητο τεκμήριο αρτιότερης γνώσης του νομικού αντικειμένου ούτε σαφώς και μεγαλύτερης εμπειρίας καθώς όπως πολύ ορθώς ελέχθη και σε προηγούμενο σχόλιο ουκ ολίγοι οι υποψήφιοι, ετών 35 ή 40 και άνω οι οποίοι έχουν μέχρι την ηλικία αυτή απασχοληθεί – κυρίως μέσω γνωριμιών και διασυνδέσεων – ως δικηγόροι / νομικοί σύμβουλοι Τραπεζών ή λοιπών φορέων του Δημοσίου Τομέα και εκ των πραγμάτων σε πολύ περιορισμένο νομικό αντικείμενο συγκριτικά με τον 28χρονο ή τον 30χρονο ο οποίος ασκεί σε καθημερινή βάση επί 12 και πλέον ώρες πραγματική, μάχιμη δικηγορία! Να είστε βέβαιοι ότι 5 έτη δικηγορίας σε μία τράπεζα κλπ. ενός 40χρονου ισοδυναμούν με μόλις 1 έτος σκληρής, μάχιμης δικηγορίας ενός 28χρονου σε ένα μέσο δικηγορικό γραφείο όπου δεν ισχύει το 9 – 5 αλλά ο κανόνας ότι ΄΄δουλεύουμε ασταμάτητα όσες ώρες χρειαστεί μέχρι να βγει η δουλειά΄΄… Συνεπώς είναι τουλάχιστον αστείο να επιχειρηματολογούν και δη νομικοί επί μίας νομοθετικής ρύθμισης με αόριστες γενικεύσεις και επιχειρήματα καφενείου του τύπου: ΄΄τι δουλειά έχει το 28χρονο στην ΕΣΔΙ, τι εμπειρία ζωής έχει;΄΄ κλπ.
β) Προβλήθηκε ορθώς κατ΄ εμέ το επιχείρημα ότι η αιφνιδιαστική αυτή μείωση του ανώτατου ηλικιακού ορίου από τα 45 έτη στα 40 αποτελεί αντισυνταγματική ρύθμιση για όλους τους λόγους που τεκμηριωμένα εκτέθηκαν στα προηγούμενα σχόλια καθώς και ότι η εν λόγω ρύθμιση θα οδηγήσει σε πλήρη και όλως αιφνιδιαστική ανατροπή της ζωής των υποψηφίων οι οποίοι είναι ήδη 40 ετών, έχουν ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία τους για τον επόμενο εισαγωγικό διαγωνισμό βασιζόμενοι στο έως σήμερα νομοθετικά ισχύον ανώτατο ηλικιακό όριο των 45 ετών και ότι η σχετική μεταβατική διάταξη που θα τους επιτρέπει τη συμμετοχή στους δύο επόμενους διαγωνισμούς σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζει την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης αυτής. Αλήθεια όμως πείτε μου, μία τυχόν νομοθετική μεταβολή με την οποία θα αυξανόταν το κατώτατο ηλικιακό όριο από τα 28 έτη π.χ. στα 30 ή και στα 35, όπως προτείνατε ορισμένοι και ορισμένες, δεν θα ήταν εξίσου αιφνιδιαστική και αντισυνταγματική για τους 28χρονους που έχουν ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία τους για το διαγωνισμό με βάση τα έως τώρα ισχύοντα, δηλ. το ηλικιακό φάσμα των 28 – 45 ετών; Δεν θα κινδύνευε με μία τέτοια νομοθετική μεταβολή να αχρηστευθεί η όλη προσπάθεια του 28χρονου που ομοίως έχει ήδη καταβάλει σε κάποιο φροντιστήριο πολλά χρήματα για την προετοιμασία του, έχει ενδεχομένως διακόψει την εργασία του και σε πέντε έτη από τώρα, όταν θα είναι 33 ετών και θα μπορεί πλέον να συμμετάσχει στο διαγωνισμό, είναι πολύ πιθανόν τα περισσότερα από όσα έχει ήδη διδαχθεί να έχουν αλλάξει άρδην με δεδομένο ότι στη χώρα μας οι κώδικες και οι νόμοι αλλάζουν πλέον σχεδόν κάθε 6μηνο; Είναι απορίας άξιον λοιπόν το πώς έμπειροι νομικοί επιχειρηματολόγησαν ελαφρά τη καρδία υπέρ μίας αιφνιδιαστικής αύξησης του κατώτατου ηλικιακού ορίου στο πρότυπο άλλων χωρών της Ε.Ε. μη αναλογιζόμενοι αυτό που οι ίδιοι εξέθεσαν ως επιχείρημα κατά της αιφνιδιαστικής μείωσης του ανώτατου ηλικιακού ορίου από τα 45 έτη στα 40 έτη, ήτοι την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης. Απ΄ ό,τι φαίνεται τα αντανακλαστικά ορισμένων και ο αγώνας τους κατά των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων ενεργοποιούνται μόνο όταν πρόκειται να θιγούν τα δικά τους συμφέροντα και δικαιώματα! Αντιθέτως, εάν πρόκειται για τα δικαιώματα των άλλων όλα καλά… Κλασική νεοελληνική νοοτροπία που δυστυχώς απ΄ ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται να αλλάξει αλλά αντ΄ αυτού διαιωνίζεται ακόμη και από νέους ανθρώπους που υποτίθεται ότι διαθέτουν μόρφωση και παιδεία…
γ) Δεν είναι υποχρεωτικό να αντιγράφουμε και να υιοθετούμε άκριτα ό,τι ισχύει σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και ειδικά σε ό,τι αφορά στον κλάδο της Δικαιοσύνης και στα ευαίσθητα ζητήματα που εμπίπτουν σε αυτόν. Γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας το πόσο αποτελεσματική είναι στις χώρες αυτές η λειτουργία της Δικαιοσύνης, τις τυχόν παθογένειες των δικών τους συστημάτων εισαγωγής κλπ.;
δ) Έχετε αναλογιστεί σοβαρά τι πρόκειται να συμβεί εάν από εδώ και στο εξής εισάγονται στην ΕΣΔΙ κυρίως όσοι είναι άνω των 40 ετών; Να σας πω εγώ λοιπόν: μέχρι να τελειώσει τη Σχολή θα έχει φτάσει περίπου 42 – 45 ετών και σε 20 και κάτι έτη θα έχει δικαίωμα να συνταξιοδοτηθεί, δηλ. θα αδειάσουν τα δικαστήρια της χώρας… Δεν είναι μόνο το ζήτημα πόσο ψηλά επιθυμεί να φτάσει στην επαγγελματική σταδιοδρομία του ο καθένας αλλά και το να διασφαλίζεται η εισαγωγή στο δικαστικό σώμα ανθρώπων που έχουν το ηλικιακό περιθώριο να εξελιχθούν υπηρεσιακά και να διέλθουν ει δυνατόν από όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας ώστε να καταστούν εμπειρότεροι και σοφότεροι δικαστικοί λειτουργοί όπερ πρέπει να είναι και το ζητούμενο! Η ΕΣΔΙ δεν πρέπει να είναι απλώς και μόνο μία εναλλακτική επιλογή για τον 45χρονο που ΄΄δεν του βγήκε ή τον κούρασε η δικηγορία΄΄ και επιθυμεί πλέον να καταλάβει μία θέση στο Δημόσιο για να ΄΄ησυχάσει το κεφάλι του΄΄ και μετά 20ετία στην υπηρεσία να βγει στη σύνταξη…
Ξένη γλώσσα πρώτο και καθοριστικό στάδιο για την εισαγωγή στη σχολή. Η χαρά του μέτριου στα νομικά μαθήματα. Θα περνάει η Σάρα και η Μάρα, που μπορεί να είναι άσχετη στα νομικά, είναι όμως άριστη στα αγγλικά ή τα γαλλικά ή τα γερμανικά. Και μετά, στο δεύτερο στάδιο πλέον, θα διαγωνίζονται μεταξύ τους οι μετριότητες στα νομικά μαθήματα, για το ποιος είναι ο λιγότερο μέτριος. Οι άριστοι στα νομικά μαθήματα εννοείται θα έχουν μείνει εκτός ήδη από πρώτο στάδιο. ‘Η μάλλον οι άριστοι στα νομικά μαθήματα, θα έχουν επιλέξει να μην ασχοληθούν καν με αυτόν τον διαγωνισμό. Και μετά, στο τρίτο στάδιο πλέον, θα διαγωνίζονται μεταξύ τους «στα προφορικά» αυτοί που θα έχουν τις καλύτερες διασυνδέσεις και γνωριμίες. Εύγε, καταφέρατε να καταστρέψετε και αυτόν τον διαγωνισμό!
Εντελώς άτοπο να κατεβάσετε το ανώτατο ηλικιακό όριο από τα 45 στα 40. Και στα 45 που το έχετε, πάλι στερείτε από έμπειρους νομικούς επιστήμονες την εισαγωγή στο δικαστικό σώμα. Είναι τέτοιος ο διαγωνισμός που καμία σημασία δεν θα έπρεπε να έχουν οι ηλικίες. Ειδικά ως προς τα πάνω. Όσο για εσάς που κόπτεσθε για το κατώτατο όριο των 28 ετών, ισχυριζόμενοι ότι οι άνω των 30 ή 35 έχουν περισσότερη εμπειρία, ελάτε τώρα, μεταξύ μας: Ένας δικηγόρος που έχει μπει με μέσον στη νομική υπηρεσία μιας τράπεζας και κάνει κάθε χρόνο καμία 50αριά παραστάσεις σε ασφαλιστικά μέτρα συναινετικών άρσεων προσημειώσεων υποθηκών, θεωρείτε ότι είναι έμπειρος νομικός ;; Και αυτό είναι ένα παράδειγμα από τα πολλά που υπάρχουν εκεί έξω κύριοι….