Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 16: Ασφαλιστικά μέτρα-Προσωρινή διαταγή

Άρθρο 16: Ασφαλιστικά μέτρα-Προσωρινή διαταγή

Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται και προστίθεται νέο εδάφιο, ως εξής:
«Σε κάθε περίπτωση αν γίνει δεκτό το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής η σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων προσδιορίζεται για συζήτηση μέσα σε τριάντα ημέρες. Αναβολή της συζήτησης δεν επιτρέπεται, άλλως παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής, εκτός αν αυτή παραταθεί από το δικαστήριο που εκδικάζει την αίτηση».
2. Στο άρθρο 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5, ως εξής και η παράγραφος 5 αυτού αναριθμείται σε 6 :
«5. Το δικαστήριο αποφαίνεται οριστικά αμέσως και δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση. Η απόφασή του δημοσιεύεται σε δημόσια συνεδρίαση μετά την περάτωση της ακροαματικής διαδικασίας και το αργότερο μέχρι και σαράντα οκτώ (48) ώρες μετά την συζήτηση, καταχωριζομένου του διατακτικού της κάτω από την αίτηση ή στα πρακτικά. Αν για ειδικούς λόγους επιβάλλεται να επιφυλαχθεί το δικαστήριο να εκδώσει την απόφασή του σε μεταγενέστερο χρόνο, αυτός που διευθύνει την συζήτηση έχει την υποχρέωση να γνωστοποιεί την ημέρα και ώρα που θα δημοσιευθεί η απόφαση με συνοπτική αιτιολογία ως προς την ύπαρξη ή ανυπαρξία του επικαλούμενου δικαιώματος και τη συνδρομή ή μη επικείμενου κινδύνου ή επείγουσας περίπτωσης, εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών από την συζήτηση της αίτησης. Εντός της ίδιας προθεσμίας ο δικαστής που εκδίδει την απόφαση οφείλει να συντάξει, χρονολογήσει και υπογράψει την απόφαση».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 21:38 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΡΙΣΣΗΣ

    Τα Ασφαλιστικά Μέτρα είναι μια δίκη πριν τη δίκη, κατά την οποία, για να υπάρξει νομικά ορθό αποτέλεσμα, απαιτείται ο Δικαστής να εξετάσει το σύνολο της υπόθεσης όπως ακριβώς θα έκανε και στην κύρια δίκη.

    Μια πραγματική ρηξικέλευθη εξέλιξη θα ήταν:

    – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ και αντικατάστασή τους από Αίτηση Προτίμησης για την κύρια δίκη.

    – Εξέταση των Αιτήσεων Προτίμησης μια φορά κάθε εβδομάδα (στα Πρωτοδικεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης καθημερινά για τις αιτήσεις της προηγούμενης ημέρας) σε ακροατήριο, από Τριμελή Συμβούλια στην έδρα κάθε περιφέρειας Πρωτοδικείου.

    – ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ με επισημείωση στο τέλος της Αίτησης Προτίμησης, η οποία θα εξετάζεται από τα ίδια Τριμελή Συμβούλια κατά την ίδια δικάσιμο.

    – Δικαίωμα παράστασης του Δικηγόρου ή του αιτούντος (αυτοπροσώπως) στο ακροατήριο και συνοπτική ανάπτυξη των ισχυρισμών, χωρίς κατάθεση προτάσεων.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:27 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Αναφέρομαι στο σχόλιό μου επί του άρθρου 15 και προσθέτω ότι σε ορισμένες περιπτωσεις οι δίκες των ασφαλιστικών μέτρων είναι εξαιρετικά δυσχερείς,οπότε δεν μπορεί να γίνεται λόγος για έκδοση αποφάσεων(που επιθυμούμε να είναι και ορθές) εντός 48 ωρών ή είκοσι ημερών.Σ’αυτές τις περιπτωσεις πρέπει να τεθεί ένα όριο τουλάχιστον δύο μηνών.Εξάλλου,με μελαγχολία βλέπω να αναφέρεται ότι στο Πρωτοδικείο Αθηνών προσδιορίζονται εργατικές αγωγές το 2014 , η εκδίκαση των προσωρινών διαταγών μετά από δύο μήνες και ποιος ξέρει πότε τα ασφαλιστικά.Αν αναλογισθούμε ότι πρόκειται για το δικαστήριο στο οποίο υπάγονται οι μισοί σχεδόν Ελληνες,θεωρώ ότι η κατάσταση είναι τραγική και απαιτούνται ουσιαστικές παρεμβάσεις και όχι απλές νομοθετικές επιταγές για επιτάχυνση.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 10:54 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ενστάσεις:
    – Όσες διατάξεις του νομοσχεδίου προβλέπουν αποκλειστική προθεσμία συζήτησης ή έκδοσης αποφάσεως κινούνται στη σφαίρα του παραλόγου και απλά είναι ανεφάρμοστες.
    – Τα ασφαλιστικά μέτρα δεν μπορούν να επιφέρουν πλήρη ικανοποίηση του δικαιώματος, συνεπώς η κατάργηση της υποχρεωτικής άσκησης αγωγής είναι αντιδικονομική και απαράδεκτη και πρέπει να επαναπροβλεφθεί.
    – Η αναβολή είναι δικονομικό δικαίωμα για το διάδικο και εργαλείο για το δικηγόρο και δεν επιτρέπεται να δαιμονοποιείται. Πλέον, με την απαράδεκτη άρση του γεωγραφικού περιορισμού, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, αφού είναι δεδομένο ότι θα συμπίπτουν δικαστήρια.
    Πρόταση:
    – Κατάργηση διαδικασίας προσωρινής διαταγής.
    -Αντικειμενοποίηση προσωρινής διαταγής. Σε περιπτώσεις που η ευδοκίμηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων δεν έχει νόημα αν δεν δοθεί προσωρινή διαταγή (πχ. σε συντηρητική κατάσχεση πρέπει να απαγορεύεται η διάθεση του αντικειμένου μέχρι την έκδοση της απόφασης), να δίνεται υποχρεωτικά, αν υποβληθεί αίτημα. Όπου η προσωρινή διαταγή συνιστά ικανοποίηση του αιτηθέντος δικαιώματος, (πχ. ασφαλιστικά νομής) κριτήριο θα πρέπει να είναι η δυνατότητα επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση. Η βιασύνη του διαδίκου δεν πρέπει να είναι κριτήριο.
    – Το ζήτημα της αναβολής μπορεί να ρυθμιστεί με ενσωμάτωση στο δικόγραφο των ασφ. μέτρων και αιτήματος αποζημίωσης για την περίπτωση αναβολής, το οποίο θα εξειδικεύεται με τις προτάσεις και εφόσον αποδειχθεί η ζημία του αιτούντος από την καθυστέρηση λόγω της αναβολής θα χορηγείται

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 19:37 | ΑΛΑΠΑΝΤΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Συμφωνω με το σχόλιο του συμαδέλφου Σπ. Γεωργουλέα. Με τον υπάρχοντα φόρτο εργασίας και τις υπηρεσίες, ειδικά στα μεγάλα Πρωτοδικεία, είναι αδυνατη η έκδοση απόφασης εντός 48 ωρών. Οι αποφάσεις ασφαλ. μέτρων συχνά αφορούν σε διαφορές με σημαντικά συμφέροντα με δυσχερή νομικά και ουσιαστικά ζητήματα και μια λάθος απόφαση συχνά έχει επιπτώσεις και στην περαιτέρω πορεία της υπόθεσης. Συνοπτική αιτιολογια δεν σημαίνει καθόλου αιτιολογία (πράγμα που αντιβαίνει στο Σ και ΕΣΔΑ) . Η αιτιολογια πρέπει να αναγεται σε κάθε περίπτωση στον δικανικό συλλογισμό : Κανόνας δικαίου, αποδ. πραγματικά περιστατικά, συμπέρασμα. Συμφωνώ ότι προέχει η ορθή απονομή της δικ/νης στα πλαίσια βέβαια απλων (κατά το δυνατό)-γρήγορων διαδικασιών. Οχι όμως η ταχύτητα ως αυτοσκοπός. Τέλος, μια και μιλάμε για επιτάχυνση, γιατί δεν καταργείται η έφεση στα ασφαλ. μέτρα νομής; Τι νόημα έχει; Γιατί να έχει έφεση διαδικος για μια λωρίδα γης μικρής αξίας και όχι κάποιος σε αποφασης συντηρ. κατασχεσης πολλών εκατομ. ευρώ;

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 14:11 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Αυτά με τις προθεσμίες απλά δε γίνονται.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 13:13 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΑΛΛΑΓΗ, ΔΗΛΑΔΗ Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 6, ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΥΠΕΡ Ή ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ – ΔΙΑΔΙΚΟΥ ;
    ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ;
    ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ !!!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 20:40 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 του ισχύοντος Συντάγματος «Κάθε δικαστική απόφαση πρέπει να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση». Είναι προφανές ότι ο συνταγματικός νομοθέτης απαιτεί – και ορθώς – από τον Δικαστή πλήρη, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ΚΑΘΕ αποφάσεώς του ( εφ’ όσον δεν διακρίνει ), και ως εκ τούτου τοιαύτη αιτιολογία απαιτεί και επί των εκδιδομένων σε υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων αποφάσεων. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η πρόβλεψη «συνοπτικής» αιτιολογίας στις αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων ενδέχεται να θέσει ζητήματα συνταγματικότητος. Περαιτέρω, όποιος έχει και τη στοιχειώδη ακόμη επαφή με την τρέχουσα δικαστηριακή πρακτική, γνωρίζει ότι κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων άγονται προς κρίση δυσχεράστατα νομικά και πραγματικά ζητήματα, είτε ταυτόσημα με τα ζητήματα της κυρίας υποθέσεως είτε απτόμενα της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, τα οποία δεν δύνανται να αντιμετωπισθούν επί τόπου ή εντός σαράντα οκτώ ωρών. Τα ασφαλιστικά μέτρα ΔΕΝ ταυτίζονται με τη διαδικασία ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων ( όπου και εκεί απαιτείται πλήρης και εμπεριστατωμένη και όχι «συνοπτική» αιτιολογία ). Είναι βέβαιο ότι εάν η ρύθμιση ισχύσει ως εισάγεται, οι διάδικοι θα λαμβάνουν μεν αμέσως την απόφαση του δικαστή, πλην όμως αναλαμβάνουν τον αυξημένο κίνδυνο η απόφαση αυτή να είναι είτε σε επίπεδο νομικής εκτιμήσεως είτε σε επίπεδο αξιολογήσεως του αποδεικτικού υλικού πολλαπλώς εσφαλμένη, καθ’ όσον η διάγνωση της συνδρομής επικειμένου κινδύνου ή επειγούσης περιπτώσεως ή της υπάρξεως ή της ανυπαρξίας του ασφαλιστέου δικαιώματος δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση. Ακόμη, πρέπει να τονισθεί ότι ο δικάζων δικαστής δεν ασχολείται μόνο με την εκδίκαση υποθέσεων ασφαλιστικών μέτρων, αλλά έχει την ευθύνη Τμήματος του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ή δικάζει υποθέσεις ειδικής διαδικασίας, προεδρεύει σε Τριμελή Πλημμελειοδικεία ή στο Μ.Ο.Δ., ασκεί χρέη Προέδρου Υπηρεσίας, δικάζει πλειστηριασμούς, μετέχει σε Συμβούλια ή Επιτροπές ( συνήθως άνευ αμοιβής, για μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις ), ενώ, παρεμπιπτόντως, έχει οικογενειακές κλπ. υποχρεώσεις, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες πολίτες. Κατά συνέπεια, η εισαγωγή ( εν είδει «παραγγελμάτων» ) αυστηρών προθεσμιών εκδόσεως αποφάσεως και τον ίδιο το δικαστή εξουθενώνει και, κυρίως, βλάπτει τον Έλληνα πολίτη – διάδικο, ο οποίος αναμφιβόλως απαιτεί όχι μόνο ταχεία, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ορθή και νηφάλια απονομή της Δικαιοσύνης.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 13:58 | Νικόλαος Αναγνωστόπουλος

    Το σχόλιο της «Ευτέρπης Αναγνωστοπούλου» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Για ποια μετριότητα δικαστών, δικηγόρων κλπ ομιλεί; Πώς την αξιολογεί με αυτό τον τρόπο; Από πού συνάγεται η «διεκπεραιωτική αντίληψη» κυρίως των νέων Δικαστών και ότι αυτή μάλιστα είναι το κακό για τη βραδεία απονομή της δικαιοσύνης; Τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρόκειται ποτέ να εκδίδονται σε 48 ώρες. Ο δικαστής έχει και άλλες υπηρεσιακές απασχολήσεις (εκκρεμείς υποθέσεις, συμμετοχή σε επιτροπές, συμβούλια κλπ) και έχει και προσωπική ζωή!

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 18:28 | Φαίδων

    στην ουσία έως τώρα η προσωρινή διαταγή έλυνε το πρόβλημα της αμεσότητας των ασφαλιστικών μέτρων η δε συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων είχε τις εγγυήσεις μιας δικαστικής απόφασης, τώρα απλά η απόφαση θα έχει τις εγγυήσεις της προσωρινής διαταγής, δεν ξέρω εαν αυτό είναι πρόοδος..

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 12:52 | ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

    Συμφωνώ με το σχόλιο της κ. Ευτέρπης Αναγνωστοπούλου. Τα σφαλιστικά πολλές φορές στην ουσία υποκαθιστούν την τακτική διαδικασία της οποίας ο προσδιορισμός καθυστερεί.
    Το ζητούμενο δεν είναι απλώς η ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης.
    Το ζητούμενο είναι η απονομή της Δικαιοσύνης.
    Θα πρέπει ο δικαστής να έχει το περιθώριο και την δυνατότητα να ερευνήσει με σοβαρότητα τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς και να εκτιμήσει τα αποδεικτικά μέσα, για να μπορεί να εκδώσει απόφαση που δεν θα είναι απλώς γρήγορη, αλλά και ορθή κατά το δυνατόν. Στην αντίθετη περίπτωση, απλώς θα διεκπεραιώνει, αλλά δεν θα αποδίδει δικαιοσύνη. Ακραία είναι η έκδοση αποφάσεως σε ασφαλιστικά μέτρα σε 3-4 μήνες, ακραία όμως είναι και η έκδοση αποφάσεως επί της έδρας ή εντός 48 ωρών, ιδίως στις περιπτώσεις που δεν επιτρέπεται η άσκηση εφέσεως και άρα διόρθωσης των λαθών που πιθανόν να γίνουν.

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 00:41 | Giorgos

    Εάν η απόφαση επί των ασφαλιστικών μέτρων εκδίδεται αμέσως μετά τη συζήτηση της ή έστω εντός 48 ωρών, ποιό το νόημα της ύπαρξης του θεσμού της προσωρινής διαταγής; Με σύντομο προσδιορισμό των υποθέσεων ασφαλιστικών μέτρων (π.χ. εντός 5 ή 10 το πολύ ημερών από την κατάθεση τους) δεν θα υπάρχει δικαιολογητικός λόγος για την έκδοση προσωρινής διαταγής αφού η υπόθεση των ασφαλιστικών μέτρων θα εκδικάζεται τάχιστα και η σχετική απόφαση θα εκδίδεται αμέσως. Επίσης, η ρύθμιση για καταχώριση μόνον του διατακτικού της απόφασης επί της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων (εκτός από τις περιπτώσεις που ο δικαστής κρίνει ότι απαιτείται πλήρης απόφαση) εξυπηρετεί την ταχύτητα εκδίκασης και συμβιβάζεται και με τη φιλοσοφία του θεσμού των ασφαλιστικών μέτρων τα οποία θα πρέπει να ρυθμίζουν μόνον προσωρινά μία κατάσταση από ουσιαστική άποψη, βασίζονται σε πιθανολόγηση και όχι σε πλήρη απόδειξη και δεν απαιτείται να επιλύουν κρίσιμα νομικά ζητήματα ώστε οι σχετικές αποφάσεις να έχουν πλήρη αιτιολογία.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 18:30 | lamargos

    Το πρόβλημα των προσδιορισμών υπάρχει στα μεγάλα πρωτοδικεία και κυρίως στην Αθήνα. Όλες οι προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι στην καλύτερη περίπτωση ημίμετρα που ως αποτέλεσμα θα έχουν την περαιτέρω πίεση του δικαστή να «ξεπετάξει» τις δικογραφίες προκειμένου να είναι συνεπής με τις προθεσμίες. Αυτή είναι όμως η δικαιοσύνη που θέλουμε? Και τί θα γίνει με την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων που επιτάσσει το Σύνταγμα? Όλες αυτές οι προθεσμίες που τάσσονται το μόνο που θα καταφέρουν είναι η υποβάθμιση της ποιότητας των εκδιδόμενων δικαστικών αποφάσεων και γενικότερα της Δικαιοσύνης. Η ουσιαστική λύση για το πρόβλημα των προσδιορισμών στην Αθήνα είναι το «σπάσιμο» του Πρωτοδικείου. Μπορεί να είναι μια λύση που θα ταλαιπωρήσει ίσως στην καθημερινότητα τους δικηγόρους αλλά δεν υπάρχει άλλη ουσιαστική λύση.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 13:55 | Ευτέρπη Αναγνωστοπούλου

    Οι υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να προσδιορίζονται αμέσως και απόφαση πρέπει να εκδίδεται μέσα σε τριάντα (30) το πολύ ημέρες από την εκδίκασή τους. Η μετριότητα στην επιστημονική κατάρτιση όλων μας (δικηγόρων-δικαστών-δικαστικών υπαλλήλων), τα συντεχνιακά μας μικροσυμφέροντα και η διεκπεραιωτική αντίληψη που έχουν αποκτήσει για το λειτούργημά τους οι νέοι κυρίως δικαστές ευθύνεται για την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. Η κατάσταση αυτή είναι σήμερα σχεδόν μη αναστρέψιμη. Πρέπει συνεπώς να αναγνωρίσουμε ότι οι αποφάσεις στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων παρέχουν σήμερα σχεδόν οριστική δικαστική προστασία. Για το λόγο αυτό οι δικαστές πρέπει να τις αιτιολογούν πλήρως και να μην αρκούνται απλώς στην έκδοσή τους και μάλιστα με αιτιολογικά συχνά χωρίς δομή, συνοχή, επιχειρήματα και γλωσσικώς ακατάληπτα. Για να γίνει όμως αυτό ο δικαστής πρέπει να έχει το χρόνο του και την ηρεμία του. Αποφάσεις ασφαλιστικών από την έδρα είναι παραλογισμός.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:03 | Αντώνης

    Μου έτυχε σε ασφαλιστικά μέτρα για ανακοπή πλειστηριασμού η δικαστής να αχθεί σε λάθος αποτέλεσμα εξ αιτίας χρησιμοποίησης μιας λάθος ημερομηνίας.Άπό λάθος δηλαδή. Δεν υπήρχε όμως τρόπος διόρθωσης, διότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν επιδέχονται έφεση.Ο πληστιριασμός έγινε. Θα πρέπεινα βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων λαθών.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 20:54 | Γιάννης Ανδριανόπουλος

    Πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι 30 ημέρες. Είναι πάρα πολλές. Μην ξεχνάμε ότι με τον όρο ασφαλιστικά μέτρα πρέπει να εννοούμε ταχύτητα και αμεσότητα.

    Αν κερδίσω την προσωρινή διαταγή και ο αντίδικος ζητήσει αναβολή της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων, θα χάσω την προσωρινή διαταγή ; Δεν είναι άδικο ;

    Σε περίπτωση που ΔΕΝ γίνει δεκτό το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής, σε πόσες μέρες θα προσδιορίζεται η συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ; Νομίζω ότι πρέπει να ισχύσει ό,τι και στις περιπτώσεις που γίνεται δεκτό το αίτημα (δηλαδή 30 ημέρες ή λιγότερο).
    Αν για παράδειγμα ο δικαστής απορρίψει την αίτηση προσωρινής διαταγής, π.χ. γιατί δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο ή απλά δεν έχει τη νοημοσύνη, γιατί να περιμένει ο πολίτης υποφέροντας για μήνες μέχρι να εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα ;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 19:53 | GEORGE

    ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ ΑΥΤΟ. ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΛΛΑ ΧΟΙ 20 ΜΕΡΕΣ. ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ. ΕΝΑ ΟΡΙΟ 4 ΜΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ. ΕΠΙΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΓΩΓΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΙΟ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΓΩΓΕΣ ΤΟ 2014! ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΕ 20 ΜΕΡΕΣ…. ΟΙ ΑΓΩΓΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΡΗΤΑ ΝΑ ΟΡΙΣΘΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ 6 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ. ΑΛΛΙΩΣ ΕΧΟΘΜΕ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΑ ΑΡΝΥΣΙΔΙΚΙΑΣ… ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΑΦΗΣ ΑΝΑΦΕΟΡΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΧΕΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΟ 2014 ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΑΓΩΓΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:49 | Ιωάννης Κατράς

    Η ρύθμιση για τις προσωρινές διαταγές δεν είναι επαρκής. Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε αυτές να συζητούνται υποχρεωτικώς εντός 24 ωρών. Στην Αθήνα, δίνεται δικάσιμος για προσωρινή διαταγή ύστερα από 2 μήνες τουλάχιστον.
    Είναι προφανές ότι το νομοσχέδιο δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν προσληφθούν δικαστές και αν αυτοί δεν αποκτήσουν σχετική πείρα.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:59 | Κωνσταντίνος

    Να είμαστε ρεαλιστές. Πως είναι δυνατόν να εκδίδονται αμέσως οι αποφάσεις και να περιμένει κανείς να είναι και σωστές; Πότε θα έχει τον χρόνο ο δικαστής να μελετήσει τα αποδεικτικά μέσα των διαδίκων; Πότε θα προλάβει να κρίνει το παραδεκτό ή το νόμιμο τους; Στα επαρχιακά πρωτοδικεία, για τα οποία μπορώ να έχω κάποια άποψη, υπάρχουν περιπτώσεις που ο δικαστής έχει να δικάσει δεκάδες υποθέσεις μέσα σε λίγες ώρες. Αυτά που προτείνονται είναι ανεδαφικά, στην παρούσα φάση τουλάχιστον. Όλοι μας ζητούμε σύντομη έκδοση αποφάσεων αλλά αυτό που προτείνεται δεν μπορεί να ισχύσει, ιδίως αν οι ενστάσεις που θα προταθούν σχετίζονται με δυσεπίλυτα ζητήματα.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 07:51 | Δημήτριος Μωρίδης

    Είναι θετικό να υπάρχει σύντομη έκδοση αποφάσεων επί των ασφαλιστικών μέτρων. Αναμένουμε να το δούμε και στην πράξη.

Σχόλια