Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 14: Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής

Άρθρο 14: Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής

1. Το άρθρο 632 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο οφειλέτης κατά του οποίου στρέφεται η διαταγή πληρωμής έχει το δικαίωμα μέσα σε δεκαπέντε εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της να ασκήσει ανακοπή, η οποία απευθύνεται στο εκδόσαν τη διαταγή πληρωμής ειρηνοδικείο ή μονομελές πρωτοδικείο. Η ανακοπή επιδίδεται είτε στο δικηγόρο που υπέγραψε την αίτηση για την έκδοση της διαταγής πληρωμής είτε στη διεύθυνση εκείνου κατά του οποίου στρέφονται, η οποία αναφέρεται στη διαταγή πληρωμής, εκτός αν γνωστοποιηθεί με δικόγραφο μεταβολή που τυχόν έχει επέλθει. Τα αντίγραφα των εγγράφων τα οποία αποδεικνύουν την απαίτηση παραμένουν στη γραμματεία του δικαστηρίου μέχρι την πάροδο της προθεσμίας για την άσκηση ανακοπής κατά την παρούσα παράγραφο.
2. Η άσκηση της ανακοπής, η συζήτηση της οποίας προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός 60 ημερών, αναστέλλει την εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής, μέχρι την ημερομηνία συζητήσεως και υπό τον όρο συζητήσεώς της. Το δικαστήριο που συζητεί την ανακοπή μπορεί να διατηρήσει την αναστολή της εκτελεστότητας με εγγύηση ή χωρίς εγγύηση, ώσπου να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή.
3. Η ανακοπή εκδικάζεται σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 643 και 591 παρ.1β’ ΚΠολΔ».
3. Το άρθρο 633 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Αν η ανακοπή έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και νόμιμα και οι λόγοι της είναι νόμιμοι και βάσιμοι, το δικαστήριο ακυρώνει τη διαταγή πληρωμής.
Διαφορετικά απορρίπτει την ανακοπή και επικυρώνει τη διαταγή πληρωμής.
2. Αν δεν έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα ανακοπή, εκείνος υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί η διαταγή πληρωμής μπορεί να επιδώσει πάλι τη διαταγή στον οφειλέτη, ο οποίος έχει το δικαίωμα να ασκήσει την ανακοπή μέσα σε προθεσμία δέκα εργασίμων ημερών από τη νέα επίδοση. Στην περίπτωση αυτή η ανακοπή δεν αναστέλλει την εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής.
Αν περάσει άπρακτη και η παραπάνω προθεσμία, η διαταγή πληρωμής αποκτά δύναμη δεδικασμένου και είναι δυνατό να προσβληθεί μόνο με αναψηλάφηση».
4. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 643 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μετά το δεύτερο εδάφιο προστίθενται νέα εδάφια, ως εξής:
«Η απόφασή του δημοσιεύεται σε δημόσια συνεδρίαση το αργότερο μέχρι και σαράντα οκτώ (48) ώρες μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 591 παράγραφος 1, περίπτωση δ’ του ΚΠολΔ, καταχωριζόμενου του διατακτικού της στα πρακτικά. Αν για ειδικούς λόγους επιβάλλεται να επιφυλαχθεί ο δικαστής να εκδώσει την απόφασή του σε μεταγενέστερο χρόνο, έχει την υποχρέωση να γνωστοποιεί την ημέρα και ώρα που θα δημοσιευθεί η απόφαση, η οποία καταχωρίζεται στα πρακτικά, εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών από την συζήτηση της αγωγής. Εντός της ίδιας προθεσμίας οφείλει να συντάξει, χρονολογήσει και υπογράψει την απόφαση που περιέχει αιτιολογικό και διατακτικό».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 22:46 | Αντώνης Μπιλίσης

    ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΟΣΥΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Εντελώς εσφαλμένη διάταξη. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αποκλείεται οι ανακοπές να ζηζητούνται εντός 60 ημερών. Και στο παρελθόν υπήρχαν τέτοιες περιοριστικές προθεσμίες που ουδέποτε τηρήθηκαν. Αυτό που θα συμβεί θα είναι τα δικαστήρια λόγω του φόρτου, (διότι πλέον κάθε οφειλέτης θ’ ασκεί οπωσδήποτε ανακοπή αφού η αυτή συνεπάγεται αναστολή εκτέλεσης), να προσδιορίζουν πολύ αργότερα τη συζήτηση της ανακοπής κι έτσι θα επιμηκύνεται υποχρεωτικά η εκ του νόμου αναστολή, με βλάβη των συμφερόντων των κατόχων εκτελεστών τίτλων και την εξάλειψη κάθε αξιοπιστίας ΄του συστήματος απονομής της πολιτικής δικαιοσύνης. Αυτό ούτως ή άλλως θα συμβεί αν πραγματοποιηθεί η απαίτηση του προτεινόμενου άρθρου για έκδοση αποφάσεων εντός 48 ωρών ή 20 ημερών. Τα λάθη θα γίνουν κανόνας και θα επιβαρυνθούν το Εφετείο και ο Άρειος Πάγος. Οι δικαστές δεν είναι μηχανές και τα προβλήματα είναι πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολα, διότι πάμπολλες φορές δικάζεται μέσω της ανακοπής κατά; της διαταγής πληρωμής η υποκείμενη σχέση.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 16:41 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Πρόκειται για πολλαπλώς ατυχή ρύθμιση.Καταρχήν,η πρόβλεψη για αναστολή της εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής με την άσκηση ανακοπής κατ’αυτής ασφαλώς θα πολλαπλασιάσει της δίκες. Πράγματι, ο κάθε οφειλέτης θα σπεύδει να επωφεληθεί από αυτή την ‘πρόνοια’ του νόμου,καταθέτοντας ανακοπή ακόμη και αν αυτή είναι εντελώς αβάσιμη, δεδομένου μάλιστα ότι με την υπάρχουσα κατάσταση είναι βέβαιο ότι ο προσδιορισμός των δικασίμων δεν θα γίνεται εντός εξήντα ημερών,αλλά μετά από πολλούς μήνες.Πέραν αυτού,είναι ακατανόητη και μη ρεαλιστική η επιταγή του νόμου για έκδοση αποφάσεως εντός 48 ωρών ή εντός είκοσι ημερών όταν είναι γνωστή η σημερινή κατάσταση.Επιπλέον,σε αρκετές περιπτώσεις ανακοπών κατά διαταγών πληρωμής πρέπει να αντιμετωπισθούν σοβαρότατα νομικά και πραγματικά ζητήματα,οπότε τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα είναι εντελώς ανεπαρκή,αν θέλουμε βέβαια να μιλάμε-εκτός από ταχεία- και για ορθή απονομή της δικαιοσύνης.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 16:21 | ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΪΩΑΝΝΙΔΗΣ – ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ

    «…Τόσο η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου όσο και η Ολομέλεια της Εισαγγελίας θεωρούν ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις που προβλέπουν … την έκδοση αποφάσεων μέσα σε δύο μήνες από την ημέρα συζήτησης στο ακροατήριο…».
    Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα (βλ. ενδεικτικά http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_21/12/2011_419541 και http://www.pheme.gr/article.aspx?id=2353), αυτή είναι η θέση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου όσο και της Ολομέλειας της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου αναφορικά με την προτεινόμενη διάταξη της § 4 του εν λόγω άρθρου, που προσθέτει νέα εδάφια στο άρθρο 643 § 1 ΚΠολΔ, τα οποία, με άλλες προτεινόμενες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου (άρθρο 15 §§ 1 και 2), προτείνεται να εφαρμόζονται, πέρα από την διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους, και σε άλλες εδικές διαδικασίες (μισθωτικών, εργατικών και συναφών και αυτοκινητικών διαφορών). Προφανώς τα παραπάνω δημοσιεύματα αναφέρονται στην προθεσμία των 20 ημερών που προτείνεται με την εν λόγω διάταξη και εκ παραδρομής αναγράφεται «μέσα σε δύο μήνες». Νομίζω ότι οι λόγοι του ανεφάρμοστου επισημάνθηκαν επαρκώς από τους προηγούμενους σχολιαστές αυτού του άρθρου, αλλά και του επομένου. Ειδικά, το σχόλιο στο επόμενο άρθρο (15) του συνονόματού μου «Κώστα» (21 Δεκεμβρίου 2011, ώρα 21:57), τα λέει όλα και προσωπικά το ψηφίζω ως το κορυφαίο σχόλιο όλης της διαβουλεύσεως επί του συγκεκριμένου νομοσχεδίου (Όχι, ΔΕΝ είμαι εγώ ο συγκεκριμένος Κώστας…).
    Εν όψει των παραπάνω, όπως έγραψα και για άλλες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, έχω την γνώμη ότι πρέπει να αποσυρθεί η παραπάνω προτεινόμενη διάταξη, καθώς, αν ψηφισθεί, θα έχει την τύχη παρόμοιων ρυθμίσεων για σύντομο προσδιορισμό εκδικάσεως και σύντομες προθεσμίες εκδόσεως αποφάσεων. Δηλαδή, οι σχετικές προθεσμίες θα αντιμετωπίζονται ως ενδεικτικές, ως «ευχές του νόμου». Οι όποιες δε σχετικές συνέπειες φαίνεται να προτείνονται σε βάρος των δικαστικών λειτουργών με το άρθρο 91 του πολυνομοσχεδίου, προφανώς και δεν θα εφαρμοσθούν ως προς την μη τήρηση των συγκεκριμένων προθεσμιών, δεδομένης της τοποθετήσεως των ως άνω Ολομελειών (Α.Π. και Εισαγγελίας Α.Π.). Επαναλαμβάνω, λοιπόν, την ευχή μου, που ήδη εξέφρασα και για άλλες διατάξεις, η παραπάνω προτεινόμενη διάταξη να ΜΗΝ ανήκει στον «βασικό κορμό του νομοσχεδίου» (βλ. σχετικό Δελτίου Τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης κλπ. της 22/12/2011) http://www.ministryofjustice.gr/site/el/ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ/ΔελτίαΤύπου.aspx
    Σε κάθε περίπτωση, εάν υποτεθεί ότι (μία) βασική επιλογή της Πολιτείας είναι ο συντομότατος προσδιορισμός των υποθέσεων και η έκδοση σε πολύ σύντομο χρόνο των αποφάσεων και δεδομένης της άλλης – αναγκαστικής πλέον, αδικαιολόγητης στο παρελθόν – βασικής επιλογής της Πολιτείας να μην προσληφθεί ικανός αριθμός επιπλέον δικαστικών λειτουργών και γραμματέων για να αντιμετωπισθεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα της καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης, η πρώτη επιλογή (ενδεχομένως) μπορεί να υλοποιηθεί, και πάλι όχι σε απόλυτο αλλά σε κάποιο βαθμό, ΕΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΑΝ καθιερωθεί στις παραπάνω υποθέσεις να γράφονται και να δημοσιεύονται μόνο τα διατακτικά των αποφάσεων, χωρίς (ειδικές κλπ.) αιτιολογίες, πράγμα που σήμερα αντίκειται ευθέως στο Σύνταγμα. Τούτο βέβαια, και παρά τις όποιες αντιρρήσεις (και δικές μου) σε επιστημονικό-νομικό επίπεδο, μπορεί να γίνει μόνο με σχετική τροποποίηση του άρθρου 93 § 3 του Συντάγματος. Εφόσον, λοιπόν, έχει βάση αυτό που ακούγεται, ότι επίκειται σχετικά σύντομα, και δη μέχρι το έτος 2013, (γενική) συνταγματική μεταρρύθμιση, ας κάνουμε λίγη υπομονή ακόμη, ας ξεκινήσει ένας πολιτικός και επιστημονικός διάλογος επ’ αυτού του θέματος, κατά τον οποίο, μεταξύ άλλων, θα εκτεθεί διεξοδικά και τεκμηριωμένα τι ισχύει στα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ως προς το ζήτημα αυτό (δομή και περιεχόμενο των αποφάσεων), και ο οποίος μπορεί να καταλήξει στην προσθήκη της φράσεως στην ως άνω συνταγματική διάταξη «εκτός αν νόμος ορίζει διαφορετικά για συγκεκριμένα είδη υποθέσεων». Βέβαια, στην σημερινή Ελλάδα που κυριαρχεί το καθεστώς της καχυποψίας, κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι ότι μια τέτοια ρύθμιση θα γίνει αποδεκτή από την κοινωνία… Είπαμε, είναι θέμα (βασικών) επιλογών…

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 23:05 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ενστάσεις:
    – Αδυναμία προσδιορισμού των υποθέσεων εντός 60 ημερών.
    – Απαράδεκτη η διατήρηση της αναστολής από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο μέχρι την τελεσιδικία.
    – Σύγκρουση με το σύστημα διάθεσης (106 ΚΠολΔ).
    – Δημιουργία παρελκυστικών υποθέσεων. Άσκοπη επιβάρυνση Δικαστών. Επιβράβευση του οφειλέτη.
    Προτάσεις:
    – Διατήρηση της διάταξης ως έχει σήμερα με την εξής τροποποίηση:
    Κατάργηση της δεύτερης κοινοποίησης και της δεύτερης προθεσμίας ανακοπής(ενδεχομένων με αύξηση της προθεσμίας της πρώτης προθεσμίας ανακοπής σε 20 μέρες).

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 14:01 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Αυτά με τις προθεσμίες απλά δε γίνονται. Είτε ψηφιστούν είτε όχι, απλά θα είναι ανεφάρμοστες. Η διάταξη για την αναστολή εκτελεστότητας απλά θα οδηγήσει στην αντίθετη κατεύθυνση απο αυτήν που επιδιώκεται με το νόμο. Πάρα πολλές ανακοπές και μεγάλη καθυστέρηση στην ικανοποίηση ανθρώπων που θέλουν τα χρήματά τους.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 12:15 | ΜΙΧΑΛΗΣ

    Σωστά έχει ειπωθεί ότι η αυτόματη αναστολή θα ακυρώσει την λειτουργία της διαταγή πληρωμής και θα οδηγήσει σε ένα τεράστιο όγκο άσκοπων ανακοπών τις οποίες ο δικαστής θα αδυνατεί χρονικά να διαχειριστεί. Αν στο τελικό σχέδιο τοποθετηθούν κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες όπως είναι η καταβολή κάποιας εγγύησης ίσως λειτουργήσει θετικότερα η νέα διάταξη. Συνεπώς, αυτό που πρέπει να επεξεργαστεί το υπουργείο, για να αποφύγει μια προφανή αντίφαση, είναι αν με τη ρύθμιση που προτείνεται προωθείται η «δίκαιη δίκη» και από τις δύο πλευρές των διαδίκων.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 20:02 | Ιωάννης Πίκουλας

    Και αυτή η διάταξη απηχεί την γνωστή νοοτροπία ότι με ασκήσεις επί χάρτου μπορεί να επιτευχθεί η ορθή και ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, χωρίς να βάζουμε το χέρι στην τσέπη για την δικαιοσύνη (η οποία έχω την εντύπωση ότι εισφέρει πολλά στον κρατικό κορβανά στον οποίον στοιχίζει πολύ ολιγώτερα). Η διάταξη δημιουργεί σοβαρά ερμηνευτικά προβλήματα, όπως έχει ήδη επισημανθεί στα προηγούμενα σχόλια, είναι δε εν πολλοίς ανεφάρμοστη.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 17:40 | Πέτρος Μαρκέτος

    Καλή η πρόθεση, αλλά φοβάμαι ότι θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο.
    Αν τα δικαστήρια εφαρμόσουν πράγματι την 60ήμερη προθεσμία συζήτησης της ανακοπής, έχει καλώς.
    ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ.
    Πράγματι, δεν είναι η πρώτη φορά, που οι Διοικήσεις των Δικαστηρίων επικαλούμενες άλλοτε πραγματικό και άλλοτε ανύπαρκτο φόρτο, αρνούνται να προσδιορίζουν τις υποθέσεις στις προθεσμίες που προβλέπονται ως υποχρεωτικές από τον νόμο.
    Στην περίπτωση αυτή ο δανειστής που πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής θα πρέπει να περιμένει 2, 3, ή και 4 χρόνια για την έκδοση απόφασης επί της ανακοπής.
    Ετσι, όμως, όχι μόνο δεν αποτρέπεται ο κακόπιστος κακοπληρωτής από την άσκηση αβάσιμης ανακοπής, αλλά και ωθείται σε αυτό, αφού έτσι μεταθέτει μακριά την υποχρέωσή του, με αποτέλεσμα να μειώνονται μεν οι αιτήσεις αναστολής, αλλά να αυξάνονται οι ανακοπές.

    ΠΡΟΤΑΣΗ: Να προβλεφθεί ότι σε περίπτωση που η δικάσιμος της ανακοπής ορίσθηκε σε χρόνο πέραν των 60 ημερών, να επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναστολής.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 10:02 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Η προτεινομένη διάταξη είναι πολλαπλώς εσφαλμένη. Πρώτον, παρορά ότι θα αυξηθούν γεωμετρικώς οι προδήλως αβάσιμες ανακοπές, προκειμένου να επιτευχθεί η αναστολή της εκτελέσεως. Δεύτερο, δεν προβλέπει ότι το τυχόν ανασταλτικό αποτέλεσμα έχει μόνο η εμπρόθεσμος άσκηση της ανακοπής. Τρίτο και κατ’ εμέ βασικότερο, η δια της εισαγωγής του άρθρου 643 παρ. 1 ΚΠολΔ επιταγή για άμεση έκδοση αποφάσεως καταργεί κάθε ασφαλιστική δικλείδα ορθής απονομής της δικαιοσύνης, διότι σε πολλές περιπτώσεις το αντικείμενο της δίκης της ανακοπής είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και τα τιθέμενα νομικά και πραγματικά ζητήματα ιδιαιτέρως δυσχερή, μη δυνάμενα να αντιμετωπισθούν «αμέσως» ή σε 48 ώρες ή σε 20 ημέρες, όπως απαιτεί η συγκεκριμένη διάταξη, όπως τροποποιείται. Είναι αναγκαία η άμεση απόσυρση της υπό διαβούλευση τροποποιητικής διατάξεως ( τόσο αναφορικώς με το άρθρο 632, όσο και με το άρθρο 643 παρ. 1 ΚΠολΔ )και η διατήρηση της ισχύουσας διατυπώσεως αμφοτέρων των ως άνω άρθρων του ΚΠολΔ. Εκτός εάν αυτό που πράγματι ενδιαφέρει είναι η «όπως – όπως» έκδοση αποφάσεων για στατιστικούς και μόνο λόγους και όχι η ορθή, νηφάλια και αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης και η προστασία του Έλληνα πολίτη από το φυσικό δικαστή του.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 21:47 | Πετρόπουλος

    Δηλαδή, κ. Υπουργέ, ο δικηγόρος θα έχει στη διάθεση του τρεις ημέρες για την εκτίμηση των μαρτυρικών καταθέσεων και την κατάθεση προσθήκης-αντίκρουσης και ο δικαστής μόλις 48 ώρες για την εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, την εκτίμηση όλης της υπόθεσης και την έκδοση απόφασης? Δεν είναι ασύμβατο αυτό? Και επιπλέον, αν η απόφαση εκδοθεί στις 48 ώρες, τι νόημα θα έχει η προσθήκη-αντίκρουση που θα κατατεθεί από το δικηγόρο την τρίτη ημέρα και ΜΕΤΑ την έκδοση της απόφασης??? Εδώ σαφώς υπάρχει συστημική αντίφαση…

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 14:36 | παυλος

    Και προ πολλων ετων ειχε μπει μια παρομοια διάταξη αναστολής με την άσκηση της ανακοπής και το μόνο που κατάφερε ήταν να μην γίνεται αναγκαστική εκτέλεση.Σύντομα βέβαια κατάλαβαν το λάθος και το διόρθωσαν γιατί επανερχόσαστε σε κάτι δοκιμασμένο και αποτυχημένο?

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 13:21 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 2 ΝΑ ΤΕΘΕΙ : Η ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΑΣΚΗΣΗ ΑΝΑΚΟΠΗΣ…..

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 06:08 | Φαίδων

    Το ανελαστικό όριο της αναστολής εκτέλεσης των 60 ημερών για υποθέσεις που απαιτούν στην ουσία άμεση εκκαθάριση είναι αρκετά μεγάλο διάστημα για τους στρεψόδικους οφειλέτες ώστε να μπορούν να καταστήσουν ανέφικτη την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής, στην ουσία απροστάτευτος παραμένει ο δανειστής ενώ στον οφειλέτη αδιακρίτως δίνεται ενα περιθώριο αρκετά σημαντικό για να μπορέσει να δράσει ανενόχλητος

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 14:52 | ΣΟΦΙΑ

    Μόνο ειρωνικά σχόλια μπορεί να προκαλέσει αυτή η διάταξη. Αλήθεια τα στατιστικά δεδομένα δεν τα κοιτάζουμε ποτέ; Πόσες υποθέσεις της ειδικής διαδικασίας εκδόθηκαν το 2011 πέρα από το τετράμηνο; Πέρα από το εξάμηνο; Σίγουρα η συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων της ειδικής διαδικασίας εκδόθηκε εντός τετραμήνου. Συνεπώς δε μπορούμε να μιλάμε για αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Από την άλλη πλευρά, πόσες υποθέσεις εκδόθηκαν εντός 20 ημερών;Λέτε να μπορούσαμε να τις δημοσιεύσουμε μέσα σε 20 ημέρες και να τις κρατούσαμε στη θυρίδα μας;Τώρα, λοιπόν, ζητάμε από όλους τους δικαστές να κάνουν κάτι που ποτέ ως τώρα δε συνέβη…

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 02:15 | Β.Τ.

    και γιατί να παρέχονται 48 ολόκληρες ώρες στο δικαστή για να αποφασίσει για 10-12 περίπου υποθέσεις που αφορούν τις ζωές ή τις περιουσίες άλλων ανθρώπων? Γιατί να μην τις κάνουμε 24 ώρες ή ακόμη καλύτερα, από έδρας ανακοίνωση της απόφασης? Κι ως προς την αιτιολογία της απόφασης: «γιατί? γιατί έτσι!», όπως λέει και ο γιος μου. Λυπάμαι πολύ, αλλά δεν θα μπορέσω να εφαρμόσω διατάξεις που με αναγκάζουν να κρίνω την τύχη άλλων ανθρώπων με διαδικασίες του τύπου «κορώνα-γράμματα»!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 01:57 | Κολιντζίκης Δημήτριος

    Δεν υπάρχει κάποιος γνώστης της δικαστηριακής πρακτικής, ιδίως πραγματικά «μαχόμενος» δικηγόρος, που, λόγω θέσης, βλέπει τα πράγματα πιο σφαιρικά και αντικειμενικά από έναν δικαστή ή γραμματέα δικαστηρίου, για να εξηγήσει στον Υπουργό, πριν καταθέσει το σχέδιο νόμου σε δημόσια διαβούλευση και εκτεθεί στο νομικό κόσμο, ότι αυτά είναι ανεδαφικά και ανόητα; Είναι δυνατόν να αξιώνουμε από έναν δικαστή, που σε μία εβδομάδα, θα έχει δικάσει τουλάχιστον 10 υποθέσεις ανακοπών, 10 υποθέσεις ειδικών διαδικασιών( εργατικών, μισθωτικών κλπ), ίσως και 10 ασφ. μέτρων, να εκδώσει αποφάσεις, για όλες αυτές τις υποθέσεις, σε 48 ώρες για την κάθε ομάδα και μάλιστα να είναι υποχρεωμένος να ανέβει και δυο φορές την εβδομάδα στις έδρες των ποινικών δικαστηρίων; Ας υποχρεώσει το Υπουργείο, με διάταξη νόμου, τους δικαστές όλων των δικαστηρίων( και της διοικητικής δικαιοσύνης!), να εκδίδουν και να θεωρούν τις αποφάσεις ανυπερθέτως σε 3-4 μήνες και θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι! Εδώ πολλοί κάνουν έναν χρόνο ή και περισσότερο να εκδώσουν αποφάσεις και δεν υφίστανται καμία συνέπεια και τώρα θέλει το Υπουργείο να εκδίδουν αποφάσεις σε 48 ώρες; Ποιος κοροϊδεύει ποιόν!
    Θεωρώ ότι η ρύθμιση, όπως ισχύει σήμερα, είναι μάλλον ισορροπημένη!

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 21:39 | Γιώργος Λαμπαδάκης

    Εντελώς άστοχη η ρύθμιση, η οποία θα οδηγήσει περισσότερο σε παρέλκυση δικών και σε επιβάρυνση των πινακίων με άσκοπες ανακοπές. Ίσως θα μπορούσε με το δικόγραφο της ανακοπής να υπήρχε η δυνατότητα αναστολής των καταδιωκτικών μέτρων με ξεχωριστό αίτημα και συζήτηση (χωρίς κατάθεση άλλου δικογράφου), όπως συμβαίνει με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 12:21 | Κατερίνα

    Ή οι συντάκτες του νομοσχεδίου δεν έχουν καμία γνώση της δικαστηριακής πρακτικής ή επίτηδες θέλουν να μετακυλήσουν όλη την ευθύνη για την καθυστέρηση της απονομής της δικαιοσύνης στους δικαστές, ενώ εδώ και χρόνια το πρόβλημα είναι η έλλειψη έμψυχου δυναμικού. Δίνεται η εντύπωση ότι το μόνο πρόβλημα τόσα χρόνια ήταν οι προθεσμίες που είχαν οι δικαστές για να εκδίδουν τις αποφάσεις τους και δυστυχώς οι πολίτες, που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, μέμφονται τους δικαστές. Το 48ωρο είναι εντελώς ανεδαφικό: αυτός που θα δικάσει 10 – 15 υποθέσεις ειδικής διαδικασίας, ακόμα και αν τις έχει μελετήσει όλες λόγω προκατάθεσης, είναι εντελώς αδύνατο να δημοσιεύσει τα διατακτικά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ειδικά όταν αυτά περιέχουν πολλά και λεπτομερή κονδύλια. Πόσο μάλλον όταν εντός του 48ώρου έχει και άλλη υπηρεσιακή απασχόληση. Όσον αφορά στο 20ήμερο, που είναι η αποκλειστική προθεσμία για τη δημοσίευση απόφασης με διατακτικό και αιτιολογία, πράγματι, όπως αναφέρει και ο εξαιρετικός συνάδελφος Κώστας Χατζηιωαννίδης, οι συντάκτες του σχεδίου μάλλον έχουν υπόψη τους δικαστές που δεν έχουν παρά μόνο μία υπηρεσία το μήνα, στην οποία δικάζουν πολιτικές υποθέσεις, για τις οποίες πρέπει να ενημερώνονται με κάθε λεπτομέρεια πριν τη δικάσιμο, εκδίδουν προφορικά απόφαση (διατακτικό) εντός 48 ωρών, αφού τις έχουν επεξεργαστεί όλες με κάθε λεπτομέρεια, και στη συνέχεια γράφουν πλήρη απόφαση με αιτιολογικό εντός είκοσι ημερών, όσες και να είναι οι δικογραφίες. Είναι φανερό ότι αντίστοιχες μέχρι τώρα διατάξεις για προθεσμίες δημοσίευσης έχουν καταστεί κενό γράμμα, λόγω πλήρους αδυναμίας εφαρμογής τους και όχι λόγω της αρνησιδικίας των δικαστών, όπως σαφώς αναφέρει ο (απαράδεκτος) τίτλος του νομοσχεδίου. Πέραν των δικαστών, και οι δικηγόροι που έχουν επαφή με την πραγματικότητα, γνωρίζουν πολύ καλά το ανεφάρμοστο της διάταξης. Πέραν τούτων, πολύ ορθά οι προηγούμενοι σχολιαστές ανέφεραν για τη σώρευση δικογράφων ανακοπών μόνο και μόνο για την επίτευξη της αναστολής εκτελεστότητας. Μην ξεχνάμε πάντως ότι ακόμα και αν αυτές είναι εντελώς αβάσιμες, ο δικαστής πρέπει να απαντήσει σε όλους τους λόγους τους, πλήρως και αιτιολογημένα (εντός 20 ημερών!). Αναπόφευκτα η τήρηση των προθεσμιών θα οδηγήσει σε λανθασμένες δικαστικές αποφάσεις, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται η πολιτεία ενδιαφέρεται μόνο για την ταχύτητα και όχι για την ποιότητα, προκειμένου να επιδείξει έργο!

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 22:42 | Νίκος Ζ.

    Η πρόταση είναι παρόμοια με την ατυχή ρύθμιση του ΚΠολΔ/1969, όπου η διαταγή πληρωμής καθίστατο εκτελεστή μόνο μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας της (μιας τότε) ανακοπής. Εφόσον ο προσδιορισμός δικασίμου εντός 60 ημερών θα είναι η εξαίρεση στην πράξη και τα δικαστήρια θα θεωρήσουν τη διάταξη αυτή ενδεικτική, θα ασκούνται πολύ περισσότερες απ’ ό,τι σήμερα αβάσιμες ανακοπές «και ό,τι ήθελε προκύψει»…

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 17:14 | ΦΡΣ

    Περί των διαταγών πληρωμής γενικότερα θα ήθελα να επισημάνω και να θέσω το εξής ερώτημα: Είναι δικαιοσύνη άραγε το να εκδίδεται διαταγή πληρωμής για δαπάνες δημόσιων φορέων που έχουν θεωρηθεί ως μη νόμιμες από τα Ανώτερα Τμήματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου επειδή απλά οι δικαιούχοι έχουν εκδόσει παραστατικά στην επωνυμία ενός δημόσιου φορέα, αναγκάζοντας τους φορείς να επιβαρύνουν τους προυπολογισμούς τους με έξοδα εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων με αποτέλεσμα να μη δύναται να κάνουν ακριβείς προβλέψεις κατά τη σύνταξη των προϋπολογισμών τους για τα επόμενα έτη. Γιατί να μη συμφωνούν οι αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου με αυτές των δικαστηρίων? Πώς μπορούν οι λειτουργοί του δημοσίου [αιρετοί και υπάλληλοι] να ασκήσουν σωστά το έργο τους όταν με κατασχετήρια ξαφνικά αδειάζουν οι λογαριασμοί τραπέζης των δημόσιων φορέων χωρίς καμία ενημέρωση με αποτέλεσμα να μη φθάνουν τα χρήματα ούτε για μισθοδοσίες? Είναι δικαιοσύνη άραγε αυτό? Μήπως πρέπει να συνεννοηθείτε μεταξύ σας εσείς οι Φορείς της Δικαιοσύνης και να καταλήγετε σε κοινές αποφάσεις και όχι αντιφατικές?

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 14:41 | Astor

    Και αν η ανακοπή ασκηθεί εκπρόθεσμα (όπως ενίοτε συμβαίνει) πάλι θα αναστέλλεται η εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής έστω και για 60 ημέρες;Πώς θα έλέγχεται η περίπτωση αυτή;

    Έξυπνη η παρατήρηση τηε Κατερίνας !!!
    Οι ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ανακοπές θα αυξηθούν δραματικά…γι’ αυτό να προβλεφθεί η διάταξη ΜΟΝΟ για τις ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ασκηθείσες ανακοπες.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 13:06 | Νίκος Ζ.

    Με τα προτεινόμενα άρθρ. 632 παρ. 3 και 937 παρ. 3 ΚΠολΔ γεννάται μια νέα «ειδική διαδικασία ανακοπών» με επιλεκτική εφαρμογή ρυθμίσεων των πιστωτικών τίτλων;
    Ή μήπως θα συνεχίσει το δικαστήριο να εφαρμόζει την προσήκουσα διαδικασία, άρα και την τακτική (π.χ. επί απαίτησης από δάνειο), με ολίγη από πιστωτικούς τίτλους;
    Το 2012 τα δικαστήρια και οι δικηγόροι με τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα θα πρέπει να ασχολούνται;

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 12:16 | Χρήστος Παπακώστας

    Στα πολύ σωστά προηγηθέντα σχόλια περί του αδυνάτου έκδοσης απόφασης εντός 48 ωρών (όταν μάλιστα μία από τις επερχόμενες ημέρες μπορεί ο Δικαστής να έχει και μία ποινική έδρα, η οποία θα λήγει στις 5μμ), θα προσθέσω και τα εξής: Μήπως αποφασίσαμε να καταργήσουμε το νομικό πολιτισμό μας, στο όνομα της «επιτάχυνσης», ήτοι την συνταγματικά προβλεπόμενη ειδική αιτιλογία των αποφάσεων. Διότι μόνο χωρίς αιτιολογία (να μην πω χφωρίς καθόλου σκέψη) είναι δυνατόν να εκδοθεί μία απόφαση εντός 48 ωρών, όταν ένα δικόγραφο ανακοπής μπορεί να περιέχει 10 λόγους με νομικά δυσχερή θέματα, η ένα δικόγραφο αγωγής θα μπορούσε να περιέχει 30 σελίδες με ισχυρισμούς για πραγματοποίηση υπερωριών, νυκτερινής εργασίας κλπ επί 5 έτη με πλήθος αριθμητικών υπολογισμών. Θα μπορούσα να συμφωνήσω σε ένα εξορθολογισμό της προθεσμίας (πχ ένα μήνα) στα ασφαλιστικά μέτρα, όπου και προβλέπεται συνοπτική αιτιολογία. Αν κάποιοι νομίζουν ότι η καθυστέρηση της έκδοσης απόφασης οφείλεται στους Δικαστές, το πρόβλημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη σωστότερη λειτουργία της επιθεώρησης των δικαστών.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 08:37 | Κατερίνα

    Και αν η ανακοπή ασκηθεί εκπρόθεσμα (όπως ενίοτε συμβαίνει) πάλι θα αναστέλλεται η εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής έστω και για 60 ημέρες;Πώς θα έλέγχεται η περίπτωση αυτή;

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 01:24 | Astor

    Αν θέλετε … Η άσκηση ανακοπης να αναστέλλει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ την εκτελεστοτητα της διαταγης πληρωμης τότε να οριστεί η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉ κατάθεση στη γραμματεία του εκδοσαντος δικαστηρίου ΕΓΓΎΗΣΗΣ ίσης με το ποσο της διαταγης πληρωμης ……έτσι:

    1) αν ο ασκων την ανακοπή χάσει ανακοπή ο καθου θα μπορεί να εισπρατει ΑΜΈΣΩΣ τα χρήματα της διαταγης πληρωμης απο την ΕΓΓΥΗΣΗ….ενώ

    2) αν ο ασκων την ανακοπή κερδίσει θα του ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΤΑΙ η ΕΓΓΥΗΣΗ και θα καταδικάζεται ο αντιδικος στη καταβολη τριπλασιας δικαστικής δαπάνης.

    ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΌΛΟΙ ΘΑ ΜΈΝΟΥΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΈΝΟΙ !!!

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 23:38 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΛΗΣ

    Κακή ρύθμιση. Δίδεται κίνητρο να ασκούνται ανακοπές μόνο και μόνο για την αναστολή. Θα πολλαπλασιαστούν οι ανακοπές και ο ήδη αδύνατος προσδιορισμός εντός 60 ημερών, θα γίνει προσδιορισμός εντός 60 μηνών. Ακυρώνεται η λειτουργία της διαταγής πληρωμής. Δίδεται νόμιμη (!) προθεσμία για καταδολιευτικές μεταβιβάσεις. Ευνοούνται (και δεν είναι ασήμαντο) οι κακοπληρωτές. Ηθικά η διάταξη δίνει εσφαλμένο μήνυμα. Στην πράξη, η προτεινόμενη διάταξη αγνοεί τραγικά το γίγνεσθαι. Ειδικά στις περιπτώσεις επιταγών θα υποστούν τεράστια πίεση οι επιχειρήσεις που τις έχουν ενεχυράσει σε τράπεζες: θα κληθούν να τις πληρώσουν εξ ιδίων, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να διώξουν τον οφειλέτη. Εμμέσως, καταργείται η αξία της επιταγής ως ενέχυρο για τραπεζικό δανεισμό. Καλύτερα αποτελέσματα θα έφερνε η διατήρηση της διάταξης ως έχει σε συνδυασμό με την κατάργηση της μεταχρονολογημένης επιταγής.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 20:07 | ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΪΩΑΝΝΙΔΗΣ

    ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΩ ΣΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ § 4 ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΡΘΡΟΥ, ΠΟΥΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 643 § 1 ΚΠΟΛΔ,ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΗΚΗ 2 ΕΔΑΦΙΩΝ (ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ (ΚΥΡΙΩΣ) ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟ (ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ)

    ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΥΤΗ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ (ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ) ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 647 § 1 ΚΑΙ 666 (ΑΡΑ ΚΑΙ 681 ΚΑΙ 681Α), ΑΡΑ (ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ) ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΙΣΘΩΤΙΚΕΣ , ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ… ΦΕΥ!!!…
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΕΝΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ (15 ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ, 30 ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ 681Δ, ΝΟΜΙΖΩ 10 ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΠΑΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ), ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ, ΩΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΝΕΦΙΚΤΕΣ ΝΑ ΤΗΡΗΘΟΥΝ, ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΘΕΙ ΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ («ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ») ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΕΣΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΙΑ. ΑΥΤΗ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΤΥΧΗ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ, ΑΝ ΠΑΡ’ ΕΛΠΙΔΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΝΟΜΙΖΩ…)
    ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΤΙ 20 ΗΜΕΡΕΣ (ΚΑΘΑΡΕΣ ή «ΣΚΑΡΤΕΣ») ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 10 ή 15 ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ (ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΣΙΜΟ ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ), ΜΕ ΤΗΝ (ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 20 ΗΜΕΡΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΔΡΑ (ΠΟΛΙΤΙΚΗ ή ΠΟΙΝΙΚΗ), ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΕΠΕΙΓΕΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ… ΑΡΑΓΕ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΗΝ ΕΛΛΑΔΑ???

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:32 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

    Η αυτόματη αναστολή της εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής αμέσως με την άσκησή της, μπορεί να «αποφορτίζει» τα Δικαστήρια από ένα ακόμη ένδικο μέσο (αυτό της αίτησης αναστολής), «φορτίζει» όμως τον δύσμοιρο και άτυχο πολίτη που ήλπιζε ότι με την έκδοση της διαταγής πληρωμής θα μπορούσε να πιέσει τον κακόπιστο οφειλέτη. Με το δεδομένο δε ότι σε καμία των περιπτώσεων σε Ελληνικό Δικαστήριο δεν μπορεί να υπάρξει προσδιορισμός δικασίμου μέσα σε 60 ημέρες (εκτός αν προβλεφθεί αυτό με ποινή ακυρότητας της διαδικασίας), τότε καταλαβαίνετε ότι η συγκεκριμένη διάταξη θα λειτουργήσει υπέρ των στρεψόδικων και κακόπιστων οφειλετών. Αν σκεφθεί δε κανείς ότι ακόμη και μετά την έκδοση της απόφασης επί της ανακοπής (όποτε αυτή εκδικαστεί) ο κακόπιστος και στρεψόδικος οφειλέτης έχει ακόμη «ένα Μαξιλάρι προστασίας» αυτό του άρθρου 933 , όπου επίσης προτείνεται η ανακοπή να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, είναι προφανές ότι φθάνουμε στην απόλυτη προστασία αυτών που ανήκουν στο περίφημο κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» που θα εξαπλωθεί και στον ιδιωτικό τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την συναλλαγματική πίστη και τα αξιόγραφα, που δεν θα τα εμπιστεύεται πλέον κανείς.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:38 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΝΤΟΡΗΣ

    Η ανασταλτικότητα της ανακοπής ανεξαρτήτως των λόγων και του τυπικά παραδεκτού είναι παράλογη πρόταση. Πρέπει να μεσολαβεί δικαστική κρίση πριν την ανασταλτικότητα για τα τυπικά της ανακοπής και μόνον εφόσον δεν υπάρχει τυπικό ς λόγος να μπορεί να υπάρξει η ανασταλτικότητα.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:37 | Ιωάννης Κατράς

    Είναι βέβαιο ότι οι προθεσμίες δεν μπορούν να τηρηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι η διαταγή πληρωμής δεν θα μπορεί να εκτελεσθεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρέπει, συνεπώς, να προβλεφθεί ότι η αναστολή της εκτέλεσης της διαταγής πληρωμής δεν μπορεί να ισχύσει για διάστημα πέραν των 60 ημερών. Έτσι, αν η δικάσιμος δεν ορισθεί μέσα σε 60 μέρες, τότε η διαταγή πληρωμής θα μπορεί να εκτελεσθεί, εκτός αν ο καθού επιτύχει την αναστολή της εκτέλεσής της με προσφυγή στο δικαστήριο.
    Μάλλον φαίνεται ότι αυτοί που συνέταξαν το σχέδιο δεν έχουν ιδέα από δικαστηριακή πρακτική και αυτό είναι πολύ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:10 | Μιχάλης Ντόστας

    Οι προθεσμίες περί 48ώρου και 20ημέρου δημιουργούν θυμηδία στους έχοντες έστω και στοιχειώδη επαφή με τη δικαστηριακή πραγματικότητα. Αλήθεια, το Υπουργείο δεν διακυβεύει το κύρος του, όταν υποβάλει τέτοιες προτάσεις; Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι, και αν ακόμη ψηφιστεί η διάταξη αυτή, θα μείνει ανεφάρμοστη, διότι ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα. Τα πρακτικά πότε θα γράφονται, ώστε να εκδίδονται αποφάσεις στο 48ώρο;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 17:37 | Γιάννης Ευαγγελάτος

    Είκοσι ημέρες από τη συζήτηση, δε σημαίνει ότι ο δικαστής έχει τη δικογραφία για να την επεξεργαστεί 20 ημέρες…Τα πρακτικά πότε θα τα γράψει ο γραμματέας; Πότε θα φτάσει στα χέρια του δικαστή η δικογραφία; Μήπως να ξεκινάει να γράφει την απόφαση πριν πάρει τη δικογραφία στα χέρια του ή μήπως καλύτερα να ξεκινά να γράφει την απόφαση και προτού δικάσει την υπόθεση; Αυτό θα πει ταχύτητα στην απονομή της «δικαιοσύνης»…

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:32 | Panikos Fakontis

    «η συζήτηση της οποίας προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός 60 ημερών, αναστέλλει την εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής, μέχρι την ημερομηνία συζητήσεως και υπό τον όρο συζητήσεώς της. »
    Δυστυχώς, η προτεινόμενη ρύθμιση αποτελεί ταφόπλακα στην είσπραξη απαιτήσεων.

    Η άμεση εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής είναι απο τα ελάχιστα νομικά εργαλεία στην είσπραξη των απιτήσεων.
    Πρόταση.
    Η υποχρεωτική καταβολή προσήκουσας εγγυοδοσίας (ποσού 20% επί της διαφοράς ή λίγοτερο σε περίπτωση αποδεδειμένης αδυναμίας και βασιμότητας της ανακοπής, με κρίση περί αυτής επι της έδρας) θα αποτελούσε χαλινάρι στις αβάσιμες και καταχρηστικές ανακοπές.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 07:11 | Δημήτριος Μωρίδης

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ κατάργηση δικηγορικής ύλης που αφορά την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της διαταγής πληρωμής.

Σχόλια