Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 12:Παράβολο ενδίκων μέσων

Άρθρο 12:Παράβολο ενδίκων μέσων

Στο άρθρο 495 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
«1. Εκείνος που ασκεί το ένδικο μέσο της έφεσης, της αναίρεσης και της αναψηλάφησης, κατά τις διατάξεις του άρθρου 495 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, υποχρεούται να καταθέσει παράβολο ποσού διακοσίων (200) τριακοσίων (300) και τετρακοσίων (400) ευρώ αντίστοιχα, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση που συντάσσει ο γραμματέας. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
2. Σε περίπτωση που δεν κατατεθεί το παράβολο το ένδικο μέσο απορρίπτεται από το δικαστήριο ως απαράδεκτο.
3. Σε περίπτωση νίκης του καταθέσαντος, το δικαστήριο με την απόφασή του διατάσσει να επιστραφεί το παράβολο σε αυτόν, αλλιώς διατάσσει να εισαχθεί στο δημόσιο ταμείο».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 13:43 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Η προτεινόμενη διάταξη είναι ορθή.Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αντισυνταγματικότητας ή αντίθεσης προς την ΕΣΔΑ,καθόσον ούτε από το Σύνταγμα ούτε από την ΕΣΔΑ καθίσταται υποχρεωτική η θέσπιση ένδικων μέσων κατά της εκδιδόμενης δικαστικής αποφάσεως,ούτε συνεπώς και η καθιέρωση πλειόνων βαθμών δικαιοδοσίας(βλ.ΑΠ 150/1997 Δ28/849,ΑΠ 1704/1997 ΔΕΕ 1998/3910).Άλλωστε,δεν νομίζω να τέθηκε ποτέ ζήτημα αντισυνταγματικότητας ή αντίθεσης προς την ΕΣΔΑ της επιβολής παραβόλου ανακοπής ερημοδικίας.Αυτό που απαιτείται είναι η εξειδίκευση της έννοιας της νίκης του καταθέσαντος.Πράγματι,π.χ στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ συνήθως εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση αλλά ακολούθως ο εκκαλών μπορεί να ηττηθεί κατ’ουσίαν,παρομοίως και με το άρθρο 536 ΚΠολΔ.Νομίζω ότι απλούστερα θα έπρεπε να επιστρέφεται το παράβολο σε περίπτωση εξαφάνισης εν όλω ή εν μέρει της προσβαλλόμενης απόφασης βάσει του ένδικου μέσου του καταθέσαντος.

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 14:49 | ΝΑΤΑΛΙΑ ΧΡ. ΓΡΕΒΙΑ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΤΑΣ

    Αντί της θέσπισης παραβόλου να ενισχυθεί η εφαρμογή των άρθρων 176 επ. και 205 του ΚΠολΔ ή να τροποποιηθεί με τρόπο που να δίνει στους δικαστές, που δικάζουν με όλα τα στοιχεία της δικογραφίας, να επιβάλουν την αρμόζουσα δικαστική δαπάνη ή την αντίστοιχη ποινή.
    Η θέσπιση παραβόλου ενδίκων μέσων παρακωλύει το νόμιμο δικαίωμα ακώλυτης προσφυγής στη δικαιοσύνη. Ως γνωστό από επομένης επίδοσης της απόφασης, η προθεσμία άσκησης ενδίκων μέσων είναι τριάντα μέρες. Ο ενάγων-εναγόμενος που δε προλαβαίνει να συγκεντρώσει και το ποσό αυτό (που με τις αναπροσαρμογές, άγνωστο που θα φτάσει) θα απολέσει το δικαίωμα να ασκήσει ένδικο μέσο κατά εσφαλμένης απόφασης.
    Υπάρχει αντίφαση του νομοθέτη στο ότι από τη μία στη δίκη διατροφής θεσπίζει υποχρέωση του εναγόμενου να προκαταβάλει τα έξοδα, ενώ από την άλλη ο ενάγων (ακόμα και αν είναι ανήλικος) θα πρέπει σε περίπτωση άσκησης ένδικου μέσου να καταθέσει παράβολο άσκησης ενδίκου μέσου.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 21:41 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ένστασεις:
    – Αντισυνταγματική διάταξη, περιορίζει ανεπίτρεπτα το δικαίωμα του πολίτη για δικαστική προστασία.
    – Αν στο βωμό της επιτάχυνσης καταργηθούν δικονομικά δικαιώματα, τότε η επιτάχυνση δεν έχει αξία.
    – Υπό την παρούσα οικονομική συγκυρία, μετατροπή του πρωτοβάθμιου δικαστή σε αρεοπαγίτη.
    Προτάσεις:
    – Διάκριση ανάλογα με το αν είναι δυνατή (και οικονομικά εφικτή) η επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση ή όχι, αν εκτελεστεί η απόφαση. Αν ναι, η απόφαση εκ του νόμου να είναι υποχρεωτικά (εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα) προσωρινώς εκτελεστή κατά ένα μέρος της ή και στο σύνολό της, οπότε σε περίπτωση δικαίωσης του ασκούντος το ένδικο μέσο, απλά θα επανέρχονται τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση (με δυνατότητα αποζημίωσης που προβλέπται και σήμερα). Αν όχι, τότε το παράβολο θα πρέπει να επιδικάζεται με την έκδοση της απόφασης και εφόσον αυτή αφορά απόρριψη του ενδίκου μέσου ως ανεπίδεκτου δικαστικής εκτιμήσεως ή ως προφανώς αβάσιμου ή απαράδεκτου.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 16:45 | Ν.Ι., Δικηγόρος

    Υποτίθεται πως η θέσπιση παραβόλου γίνεται για να αποτραπεί η άσκηση προφανώς αβασίμων ενδίκων μέσων.
    Χωρίς περιστροφές, θα μου επιτραπεί να το χαρακτηρίσω «εισπρακτικό μέτρο εν είδει ακριβού εισιτηρίου στην πόρτα Εφετείου και Αρείου Πάγου» (ας θυμηθούμε την ετυμολογία του εισιτηρίου: αυτό που δίδεις για να μπεις, όπως δηλ. και το παράβολο ήδη στην κατάθεση!), και αυτό για το λόγο ότι ήδη υπάρχουν θεσμοί που μένουν ανεφάρμοστοι, και οι οποίοι θα επέλυαν ΑΜΕΣΑ και ΤΑΧΙΣΤΑ το πρόβλημα αυτό. Και εξηγούμαι:
    1ον, ο ΚΠολΔ προβλέπει τη δυνατότητα επιβολής χρηματικής ποινής στο διάδικο που άσκησε προφανώς αβάσιμο ένδικο βοήθημα/ μέσο. Δεν έχω ακούσει ποτέ να έχει εφαρμοστεί η εν λόγω διάταξη. Μάλιστα μια φορά που το είχα αιτηθεί για αντίδικο, ούτε απάντηση δεν έλαβα στην απόφαση…
    2ον, εάν ο κάθε διάδικος ήξερε ότι σε περίπτωση ήττας θα έπρεπε να καταβάλει στον αντίδικό του όχι μια συμβολική, αλλά την πραγματική δικαστική δαπάνη, φερ’ ειπείν να μην επιδικάζεται σε Εφετείο δικαστική δαπάνη €500 (μου συνέβη πρόσφατα σε εργατική υπόθεση), που δεν καλύπτει ούτε καν το γραμμάτιο με το ΦΠΑ, αλλά πχ €2.000, τότε πιστεύω όλοι θα το σκέφτονταν πιο… ώριμα πριν ασκήσουν αβάσιμο ένδικο μέσο.
    Άλλωστε, €200 γι’ αυτόν που έχει σκοπό την παρέλκυση της δίκης, είναι μάλλον πολύ χαμηλό ποσό, ενώ αντίθετα γι’ αυτόν που πράγματι θέλει να ασκήσει βάσιμο ένδικο μέσο και δεν έχει να καταβάλει, είναι στέρηση του δικαιώματος στην απονομή της δικαιοσύνης.
    Και πάνω απ’ όλα, το άθροισμα από όλα τα… διακοσάρια (επί εφέσεων), τα τριακοσάρια (επί αναιρέσεων), και τετρακοσάρια (επί αιτήσεων αναψηλάφησης), είναι ένα σεβαστό κονδύλιο που όλο και κάπου θα τακτοποιηθεί, με τις γνωστές μας ανάγκες ως κράτους. Είναι όμως σκόπιμο, φρόνιμο, δίκαιο και συνταγματικώς ορθό να φορολογείται η άσκηση του ατομικού δικαιώματος στην απονομή της Δικαιοσύνης;

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 12:16 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Ναι μεν σωστή η διάταξη για όλους τους λόγους που αναφέρουν οι προηγούμενοι, όχι όμως τώρα με αυτήν την οικονομική κρίση. Ως δικηγόρος, και νομίζω α συμφωνήσουν όλοι οι συνάδελφοι, έχουμε βιώσει όλοι το φαινόμενο να εγκαταλέίπουν οι πελάτες το διακστικό αγώνα γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα και την αμοιβή μου. Νομίζω κάτι τέτοιο θα αύξανε αυτές τις περιπτώσεις και θα αποθαρρύνονταν και άνθρωποι που έχουν δίκαιονα συνεχίσουν και αυτό δεσ υνιστά ασφάλεια δικαίου.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:23 | Σπύρος Γιάπρος

    Η επιβολή του παραβόλου για την άσκηση των ενδίκων μέσων, το οποίο επιστρέφεται στον νικητή, πιθανότατα να περιορίσει σημαντικά την άσκηση ενδίκων μέσων για ψύλλου πήδημα. Για τους οικονομικά »μή εύπορους» στερεί εκ πλαγίου το δικαίωμα δικαστικής προστασίας. Ίσως να είναι ορθότερο να προβλέπεται και η επιλογή υποβολής δήλωσης αποδοχής δαπάνης η οποία μετά την απόφαση θα διαβιβάζεται στην ΔΟΥ για βεβαίωση και αναγκαστική είσπραξη.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 22:23 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΛΗΣ

    Γιατί όχι και παράβολο στις αγωγές; Συμμαζεμένο όμως και με ανάλογη μείωση του παραβόλου ενδίκων μέσων. Πέρα πό την κακή απόφαση και το δικαίωμα του διαδίκου να πάει στο εφετείο, υπάρχει και η κακή αγωγή (αυτή που γίνεται για να ταλαιπωρήσει τον αντίδικο. Η λογική της αντιμετώπισης του κόστους από αυτόν που το προκαλεί, δεν είναι ασύμβατη με το δικαίωμα του πολίτη να προσφύγει στα δικαστήρια. Αρκεί ο χαμένος να πληρώνει στο τέλος σοβαρή δικαστική δαπάνη.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 20:22 | Ιωάννης Πίκουλας

    Αντί της θεσπίσεως παραβόλων, τα οποία δήθεν αποσκοπούν στην αποτροπή διαιωνίσεως των δικών ενώ τη αληθεία υπηρετούν εισπρακτικούς σκοπούς, ο νομοθέτης, αν ήθελε πράγματι να περιστείλει την διάχυτη στην κοινωνία μας φιλοδικία, θα μπορούσε κάλλιστα, τροποποιώντας τις διατάξεις περί δικαστικής δαπάνης, να ορίσει, κατ΄απόκλιση από την αρχή της καταδίκης του ηττωμένου στην δικαστική δαπάνη του νικητού διαδίκου, ότι κατ΄εξαίρεση ο νικητής διάδικος καταδικάζεται στην δικαστική δαπάνη αν, επί διαφορών με χρηματικώς αποτιμήσιμο αντικείμενο, νίκησε κατά ποσοστό μικρότερο λ.χ. από 25%. Έτσι, αν κάποιος ζητεί τερατώδη ποσά και τελικώς το δικαστήριο κρίνει ότι δικαιούται ψίχουλα, αυτός, καίτοι τυπικώς νικήσας διάδικος, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα. Έχω την εντύπωση ότι αυτό συμβαίνει στην Αγγλία. Αντί τούτου, ο νομοθέτης προέκρινε, για τους γνωστούς εισπρακτικούς λόγους, να υποβάλει με τον Ν. 3994/2011 και τις αναγνωριστικές αγωγές σε τέλος δικαστικού ενσήμου. Βεβαίως, αν εγίνετο δεκτή η ανωτέρω σημειούμενη πρόταση, δεν θα είχε νόημα η ψήφιση του άρθρου 6 του νομοσχεδίου, καθ΄όσον εκείνος που θα ζητούσε υπέρογκα ποσά ως χρηματική ικανοποίηση προς εκφοβισμό του αντιδίκου του καθώς και προς καταστρατήγηση των διατάξεων με τις οποίες προσδιορίζεαι η καθ΄ύλην αρμοδιότης των δικαστηρίων θα εγνώριζε ότι στην λίαν πιθανή περίπτωση ευνοϊκής για τον ίδιο αποφάσεως του Δικαστηρίου επιδικάζουσας σε αυτόν μικρό κλάσμα των αγωγικών του απαιτήσεων, θα κατεδικάζετο αυτός, καίτοι νικήσας διάδικος, στην δικαστική δαπάνη. Η γνώση αυτή θα περιέστελλε σε ικανό βαθμό την υπερβολική διόγκωση των αιτουμένων αγωγικών κονδυλίων.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 10:43 | Αντώνης Μπιλίσης

    ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΟΣΥΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Η παρακώληση της προσφυγής στη Δικαιοσύνη με την επιβολή χρηματικών προϋποθέσεων για την άσκηση των ενδίκων μέσων ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ από το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ !!! Δεν μπορεί να καταργηθεί η θεμελιώδης αυτή αρχή για όλους επειδή γίνεται κατάχρηση του δικαιώματος από πολλούς. [Άλλωστε είναι αδύνατο να διαπιστωθεί εκ των προτέρων αν υπάρχει κατάχρηση ή όχι]. Το μόνο που επιτρέπεται είναι η επιβολή αυστηρής δικαστικής δαπάνης επί απορρίψεως του ενδίκου μέσου και αυτό αρκεί για ν΄ανακοπεί η άστοχη χρήση του δικαιώματος. Το εισπρακτικό μέτρο θα έχει σαν αποτέλεσμα νέες καταδίκες της χώρας από το Δικαστήριο της ΕΣΔΑ.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 07:27 | ΛΕΝΑ ΠΟΛΙΤΑΚΗ

    απαραδεκτο, τα παράβολα πρέπει να μειωθούν σε ποσά λογικά άλλως ως εισαγεται αποκλείεται του δικαιώματος στη δικαιοσύνη η πλειοψηφία του ελληνικού λαου, εκτός αν σκοπος περάν του φοροεισπρακτικού, είναι ακριβώς αυτός, να αποκλειστεί ο έλληνας πολιτης , σχετικώς υπάρχει και η ΕΣΔΑ ΚΟΥΤΡΑΣ κατα Ελλαδος, οι δικονομικές διατάξεις δεν μπορούν να είναι τέτοιες ώστε να δυσχεραίνουν ή αποκλείουν την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, άλλως παραβιάζεται το αρθρ. 6 περί δικαιας δικης,

    τα διαβάζει κανείς αρμόδιος τα σχόλια αυτά ή ολη η ιστορία είναι για το θεαθείναι?

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 15:27 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Ορθή η προτεινομένη ρύθμιση. Τα ένδικα μέσα πρέπει να ασκούνται όταν συντρέχει λόγος και όχι για τη διαιώνιση των δικών. Η επιβολή παραβόλου δύναται να περιορίσει, σε ένα βαθμό, την άσκηση προδήλως αβασίμων και παρελκυστικών ενδίκων μέσων.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 17:32 | Πέτρος Μαρκέτος

    Εντελώς παράλογο το παράβολο και άδικο, ιδίως στην εποχή αυτή της οικονομικής κρίσης. Η Δικαιοσύνη είναι αγαθό, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν.
    Δεν αρκεί το δικαστικό ένσημο, που μάλιστα επεκτάθηκε και στις αναγνωριστικές αγωγές, και το τέλος απογράφου;
    Ειδικά, όμως, ως προς τις εργατικές διαφορές σε μια εποχή που η ανεργία εξακοντίζεται στο 20%, είναι δυνατόν να υποχρεώνεται ο άνεργος ή έστω ο απλήρωτος εργαζόμενος σε τέτοιες επιβαρύνσεις; Εχει αυτό καμμία σχέση με τη «δίκαιη δίκη»;
    Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι έτσι αποτρέπεται ο εργαζόμενος στη διεκδίκηση των βάσιμων απαιτήσεων του, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι στην Αθήνα οι εργατικές διαφορές δικάζονται σε πρώτο βαθμό μετά από τρία (3) χρόνια;
    Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι έτσι διευκολύνετε την «μαύρη εργασία» και την εισφοροδιαφυγή;

    ΠΡΟΤΑΣΗ: Οι εργατικές υποθέσεις να απαλλάσσονται τόσο από το παράβολο, όσο και από το δικαστικό ένσημο (τουλάχιστον οι αναγνωριστικές).

    Επίσης, αν πράγματι το παράβολο καταβάλλεται για να μη υπερφορτώνονται τα δικαστήρια, πρέπει να ορισθεί ρητώς, ότι δεν επιβάλλεται στην αντέφεση που ασκείται με τις προτάσεις, αφού με αυτή δεν επιβαρύνεται το δικαστήριο με επί πλέον υπόθεση.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 13:55 | Εύη

    Αντιλαμβάνομαι την πρόθεση του νομοθέτη, (αν είναι η αποφυγή παρελκυστικών δικών), ωστόσο τα παράβολα που προτείνονται είναι υπέρογκα τη στιγμή που η ανεργία στη χώρα μας είναι στα υψηλότερα επίπεδα…πρόκειται για ρύθμιση φορολογικού περισσότερο χαρακτήρα που θα αποκλείσει τους μη έχοντες από την απονομή της δικαιοσύνης…από την αρνησιδικία περνάμε στην αδικία…!

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 10:25 | Δημήτρης Σ.

    Πρόκειται για άλλη μία ληστρική διάταξη, σε μια περίοδο που τουλάχιστον το 80% των πολιτών αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα είναι απαράδεκτο το κράτος να δείχνει τέτοια αναλγησία, το ενδεχόμενο να εξαιρούνται οι «οικονομικά ασθενέστερες» ομάδες είναι μόνο για επικοινωνιακούς λόγους, αφού αρκετοί και από αυτούς που πληρούν τα πολύ χαμηλά κριτήρια που βάζει το κράτος για τους οικονομικά ασθενέστερους, είτε από φιλότιμο/αξιοπρέπεια, είτε από άγνοια ήδη δεν κάνουν αίτηση για να υπαχθούν σε αυτές τις ομάδες.
    Από την άλλη σε καμία περίπτωση τα παράβολα αυτά δεν θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά για κάποιον που καλείται να καταβάλει έστω και 10.000 ευρώ, τα οφείλει πράγματι, αλλά δεν έχει ή δεν θέλει να τα δώσει άμεσα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ασφαλιστικών εταιρειών, που άνεφερε και άλλος σχολιαστής προηγουμένως, οι οποίες έχουν ως αρχή να εξαντλούν τον ζημιωθέντα με αλλεπάληλες αναβολές και εφέσεις, προκειμένου να τον πείσουν να κάνει χρήση του ρητού «κάλιο πέντε και στο χέρι» και να συρθεί σε διακανονισμό με όρους που συμφέρουν τις ασφαλιστικές εταιρείς και μόνο. Και σε άλλες περιπτώσεις, όπως τόνισε άλλος σχολιαστής, «παραιτούνται» των δικαιωμάτων τους και δεν ασκούν αγωγές προκειμένου να μην επιβαρυνθούν με έξοδα τα οποία είναι άγνωστο αν και πότε θα τους επιστραφούν.
    Πρότασή μου είναι να καταργηθούν τα πάσης φύσεως παράβολα των εισαγωγικών δικογράφων (είτε πρόκειται για πολιτική, ποινική ή διοικητική διαφορά) και να οριστεί υποχρεωτική καταβολή «παραβόλων» (έστω και μεγαλύτερων των σήμερα προβλεπομένων) με την απόφαση και την επιβολή των δικαστικών εξόδων (σε πραγματικές τιμές) στον ηττηθέντα διάδικο. Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει περίπτωση να αποτραπεί ο διάδικος που εξ αρχής γνωρίζει ότι έχει άδικο και ασκεί οποιοδήποτε ένδικο μέσο ή βόηθημα, είτε προκειμένου να κερδίσει χρόνο (για την καταβολή, για να σύρει τον αντίδικο του σε επιζήμιο συμβιβασμό κλπ)είτε ελπίζοντας ότι με παρελκυστικές συμπεριφορές θα καταφέρει να αποφύγει την καταβολή της οφειλής του.
    Ήδη το παράβολο της μηνύσεως έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά στην κατάθεσή τους, αλλά για ποιους; Μόνο για όσους πράγματι αδικήθηκαν αλλά δεν θέλουν να μεγενθυνουν το ύψος της ζημίας τους και επιβαρυνθούν με επιπλέον έξοδα, οπότε οι δράστες συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους. Αυτό σε ένα κράτος-δικαίου είναι απαράδεκτο!

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 00:48 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τις εργατικές διαφορές: 1. Κατά τεκμήριο οι αγωγές άκυρης απόλυσης ή δεδουλευμένων αποδοχών ασκούνται από ανέργους, θα πρέπει να θεσπιστούν απαλλαγές. 2. Το παράβολο θα πρέπει να είναι ένα, ανεξαρτήτως των εκκαλούντων. Σκεφθείτε την περίπτωση όπου 20 υπάλληλοι του Δημοσίου ασκούν αγωγή για την επιδίκαση ενός επιδόματος (π.χ. 176 €). Εφόσον κατά τη διάταξη το παράβολο καταβάλει εκείνος που ασκεί το ένδικο μέσο της έφεσης, συνδέεται δηλαδή με τον εκκαλούντα και όχι με την έφεση καθ’ εαυτή, στο παράδειγμά μας θα πρέπει οι υπάλληλοι να καταβάλουν παράβολο έφεσης 4.000 € ενώ το Δημόσιο 200 €, κατά παράβαση κάθε έννοιας ισότητας των διαδίκων. Περαιτέρω, στην πράξη όλοι γνωρίζουν ότι τα ομαδικά εργατικά ζητήματα (οικογενειακό επίδομα, συμβασιούχοι, 176 € κλπ.) κρίνονται σε ανώτατο βαθμό. Πώς θα προσφεύγει τώρα σε ένδικο μέσο ο υπάλληλος όταν θα πρέπει για την παραδεκτή άσκησή του να καταβάλλει περίπου το ήμισυ των μηνιαίων αποδοχών του (200 € έφεση 300 € για αναίρεση); Στην πράξη θα οδηγηθούμε στην παρεμπόδιση πρόσβασης στο ένδικο μέσο για τους υπαλλήλους σε αυτήν την κατηγορία υποθέσεων. 3. Το ίδιο παράβολο ζητείται σε περίπτωση αγωγής με αίτημα 2.000 € και επί αγωγής με αίτημα 200.000 €, δεν υπάρχει καμία αναλογικότητα. 4. Η επιστροφή του παραβόλου μόνο σε περίπτωση νίκης του εκκαλούντος είναι απλουστευτική. Θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα στο Δικαστή να διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου όταν η ερμηνεία των διατάξεων ήταν δυσχερής όπως ήδη εφαρμόζεται στη δικαστική δαπάνη.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 23:52 | ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΜΩΥΣΙΔΟΥ δικηγόρος ΜΔ

    τουλάχιστον σε περίπτωση δικαίωσης του ασκούντος το ένδικο μέσο το παράβολο θα πρέπει να επιστρέφεται ή να καταλογίζεται στον ηττηθέντα διάδικο.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 23:21 | ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΜΩΥΣΙΔΟΥ δικηγόρος ΜΔ

    τα ποσά αυτά προβλέπω να αναπροσαμόζονται με ΚΥΑ πολύ γρήγορα και σύντομα η προσφυγή στη Δικαιοσύνη θα είναι πολυτέλεια. Συμφωνώ με τα ως άνω περί αντισυνταγματικότητας κλπ. Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι προνόμιο των εύπορων. Το νομοσχέδιο αυτό καθόλου δεν υπηρετεί τη Δίκαιη Δίκη.
    Αν σκεφτεί κανείς και την καθ’ ύλην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων όπως αυτή διευρύνεται, τα ένδικα μέσα θα είναι αναγκαία, για να μπορεί έστω και σε δεύτερο βαθμό η διαφορά να κριθεί από Δικαστή και όχι ειρηνοδίκη

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 16:03 | Μ. Μανάρας

    Η επιβολή παραβόλου και μάλιστα υπέρογκου, κατά την άσκηση των ενδίκων μέσων στην Πολιτική Δίκη, έρχεται να προστεθεί στην αδιανόητη αντισυνταγματική και τουλάχιστον φαιδρή επιβολή δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές, στην επιβολή του ληστρικού αναλογικού παραβόλου στις φορολογικού και χρηματικού χαρακτήρα διοικητικές διαφορές (και στον τετραπλασιασμό του στις λοιπής φύσεως διοικητικές διαφορές), στον δεκαπλασιασμό (!!!) του παραβόλου της μηνύσεως και της πολιτικής αγωγής, στην επιβολή Φ.Π.Α. και μάλιστα του υψηλού συντελεστή (23%) στις δικηγορικές υπηρεσίες (με την γνωστή σκανδαλώδη εξαίρεση της πάγιας αντισμιθίας ΄στε να ευνοούνται οι ισχυροί διάδικοι) και σε πολλά ακόμη τα οποία έχουν καταστήσει απαγρευτική την πρόσβαση των πολιτών, μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος, στο αγαθό της Δικαιοσύνης.
    Μετά από όλα αυτά, αυτό το οποίο σας πείραξε και βαλθήκατε με κάθε τρόπο να το καταργήσετε ήταν οι ελάχιστες αμοιβές των δικηγόρων (μακράν οι χαμηλότερες στην ευρωζώνη).
    Το πιο φαιδρό στην όλη κατάσταση είναι ότι τα νομοσχέδια τα οποία περνάτε για να επιβάλλετε, υπό συνθήκες πανικού και φοροεισπρακτικής λαιμαργίας, διάφορα τέτοιου είδους χαράτσια και επιβαρύνσεις, τα τιτλοφορείτε με ωραιοποιημένους και παραπλανητικούς τίτλους, όπως ΄΄Νομοσχέδιο για την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης» ή »για τον εξορθολογισμό των διαδικασιών΄΄ ή »για την Δίκαιη Δίκη» όπως το επίμαχο. Ειδικά το τελευταίο (Ο δήθεν επιδιωκόμενος σκοπός της »Δίκαιης Δίκης΄΄) ακούγεται σαν μία πικρή ειρωνεία αφού οι ρυθμίσεις αυτές, τόσο έκαστη χωριστά, όσο και ως σύνολο, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κουρελιάζουν την έννοια της Δίκαιης Δίκης όπως κατοχυρώνεται από τις Διεθνείς Συνθήκες (η ΕΣΔΑ κ.α.) το Σύνταγμα της χώρας μας καθώς και από τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές και αξίες του νομικού μας πολιτισμού. Σας παρακαλώ, τουλάχιστον, να αλλάξετε τους τίτλους ώστε να ανταποκρίνονται στο πραγματικό περιεχόμενο των νομοσχεδίων αυτών (π.χ. ΄΄Νομοσχέδιο για την παρακώλυση πρόσβασης των πολιτών στην Δικαιοσύνη και για την ασύστολη και αδιάκριτη είσπραξη χαρατσιών ανάγκης μέσω των διαδικασιών της Δικονομίας΄΄ – και αυτό δεν συνιστά ειρωνεία από την πλευρά μου αλλά πρόταση για μία πιο έντιμη, τουλάχιστον, αντιμετώπιση των πραγμάτων από εσάς).
    Πέραν των ανωτέρω και ως προς το στενά εισπρακτικό σκέλος αυτών των ρυθμίσεων το οποίο είναι και ο αντικειμενικός σας σκοπός, αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα κατανοήσετε ότι η κατακόρυφη άυξηση των διαφόρων επιβαρύνσεων, φόρων, χαρατσιών, τελών κλπ δεν συνεπάγεται την ανάλογη άυξηση των σχετικών εσόδων αλλά αντιθέτως την μείωσή τους. Και αυτό γιατί πολύ απλά ο ενδιαφερόμενος διάδικος αντί να πληρώσει το νέο χαράτσι θα σκεφτεί διπλά να ασκήσει ένδικο μέσο (άρα το κράτος χάνει και το ΦΠΑ των δικηγορικών παραστάσεων, τα μεγαρόσημα, τις ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές για το ΕΤΑΑ κλπ)όπως ο εν δυνάμει προσφέυγων θα σκεφτεί πολλάκις να προσφύγει στην Διοικητική Δικαιοσύνη προκειμένου να μην πληρώσει τα εξωφρενικά πράβολα ενώ, ασφαλώς, ήδη πλείστοι όσοι συμπολίτες μας αποφεύγουν να ασκήσουν αγωγές στα Πολιτικά Δικαστήρια, ιδίως όσες έχουν υψηλό αντικείμενο διαφοράς, αδυνατώντας να καταβάλλουν το θεόρατο δικαστικό ένσημο το οποίο επεβλήθη ακόμη και στις ανγνωριστικές αγωγές!!! Προτιμούν, έτσι, να χάσουν την δυνατότητα προστασίας των εννόμων αγαθών τους. Και αυτό -αν είναι δυνατόν- στο όνομα του »εξορθολογισμού της Δίκης».
    Επί τη ευκαιρία εάν έχω να κάνω μία πρόταση πάνω σε αυτό το έκτρωμα είναι ακριβώς αυτή: Αναθεωρήστε την απαράδεκτη και πολλαπαλά αντισυνταγματική και αντικείμενη στην ΕΣΔΑ διάταξη σχετικά με την καταβολή δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές. Πρόκειται, εξ άλλου, για ρύθμιση η οποία θα κριθεί εξόχως προβληματική και από την ελληνική Δικαιοσύνη -θέλω να πιστέυω- αλλά και από το Ευρωπαικό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Αν θέλετε να εισπράξετε πάση θυσία, αντικαταστήστε την από ένα εφάπαξ σταθερό παράβολο π.χ. 100 ευρώ ή επιβάλλετε αναλογικό παράβολο κατά την εκτέλεση ή την εκουσία καταβολή οπότε θα υπάρχει πράγματι μία υπαρκτή οικονομική ύλη.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 12:26 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΟ Ή ΟΧΙ, ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΑΛΛΟΥ (ΒΛ. «ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ»). ΑΣ ΓΙΝΕΙ, ΑΛΛΑ, ΟΜΩΣ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ Ν.Π.Δ.Δ. (Βλ. ΟΤΑ, Ι.Κ.Α., Κ.Λ.Π.) ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΩΝ, ΑΡΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ.
    ΕΠΙΣΗΣ, ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ, ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΑΣΚΕΙ ΕΦΕΣΗ Ή ΑΝΙΡΕΣΗ, ΤΟΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ, ΕΠΙ ΠΟΙΝΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ, ΝΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΑΣΙΜΟ, ΕΝΤΟΣ 1 ΜΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΛΛΟΣ ΝΑ «ΠΑΡΑΠΟΝΕΙΤΑΙ» ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΝΑ «ΤΡΕΧΕΙ» ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΔΙΚΑΣΙΜΟ.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 23:11 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    παραβολα που περιορίζουν την πρόσβαση του πολίτη στον δεύτερο βαθμό ουσιαστική κρίσης είναι απαράδεκτα από κάθε άποψη. Αυτή η λογική δεν συμβάλλει στην επιτάχυνση ασφαλώς και κατά συνέπεια δεν έχει σχέση με το νομοσχέδιο. Η είσπραξη χρημάτων από τους προσφεύγοντες στην δικαιοσύνη είναι μία λογική ανταποδοτικότητας που δεν συνάδει και με το σύνταγμα. Επί τέλους πρέπει τα δικαστήρια εφόσον οι νομοθέτες μας κινούνται στην κατεύθυνση αυτή, να βάλουν φραγμό στην κατάντια αυτή!
    Πέραν τούτου τι σχέση έχει το παράβολο με την δικαστική δαπάνη; καμίαασφαλώς αφού το παράβολο είναι ουσιαστικά τέλος που πηγαίνει στο Δημόσιο!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 05:03 | Φαίδων

    Μια σωστή και αντικειμενική δικαστική δαπανη λύνει όλα τα προβλήματα, χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις στους πολίτες κάτι για το οποίο κανένας δεν θα διαφωνούσε, μονο αν αναλάμβανε το κόστος της δικαιοσύνης ο ηττώμενος διάδικος σε πραγματικές τιμές, μονο τότε θα αποσυμφοριζοταν τα πινάκια

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 00:54 | Κολιντζίκης Δημήτριος

    Η ρύθμιση είναι απαράδεκτη, από κάθε άποψη. Σε συνδυασμό με τις τεράστιες αυξήσεις των παραβόλων για την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων, στην διοικητική δικαιοσύνη, των παραβόλων στην υποβολή εγκλήσεων, των δικαστικών εξόδων καταδίκης των κατηγορουμένων, αλλά και ανάκλησης εγκλήσεων, στην ποινική δικαιοσύνη, καθώς και της επιβολής δικαστικού ενσήμου ακόμη και στις αναγνωριστικές αγωγές, έχει οδηγήσει τους απλούς πολίτες σε απόγνωση, μια και πλέον αδυνατούν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη, στερώντας τους, ουσιαστικά, την άσκηση του δικαιώματος από το άρθρο 20 του συντάγματος! Κανείς απλός πολίτης, όσα και αν του κάνει κάποιος μεγαλόσχημος, δεν μπορεί πλέον να βρει το δίκιο του, αφού δεν μπορεί να προσφύγει στην δικαιοσύνη, η οποία έχει καταστεί χώρος προνομιακός μόνον για τους «έχοντες» και οι οποίοι, φυσικά, δεν θα αποτραπούν να ασκούν αβάσιμα ένδικα βοηθήματα ή μέσα, επειδή επιβάλλονται τέτοια ή και μεγαλύτερα παράβολα! Οι απόψεις περί επιβολής τελών, παραβόλων κλπ, καλλιεργούν, ουσιαστικά, και στρέφουν τον απλό πολίτη στην αυτοδικία! Με δέος αναλογίζομαι, μια οικογένεια «απλών» πολιτών, που έχασαν προσφιλές συγγενικό τους πρόσωπο ( γονέα, τέκνο κλπ), σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και θέλουν να διεκδικήσουν ψυχική οδύνη κατά του υπαιτίου και της ασφαλιστικής εταιρίας: Θα πρέπει, πλέον, να πληρώσει ο καθένας τους δυσβάστακτο τέλος δικαστικού ενσήμου, έστω και αν το αίτημα της αγωγής είναι αναγνωριστικό) και επιπροσθέτως, με τη νέα ρύθμιση, ο καθένας παράβολο 200 ευρώ, για την άσκησης έφεσης, δεδομένου ότι είναι απολύτως βέβαιο ότι οι δικαστές θα τους επιδικάσουν «ψίχουλα», ως ψυχική οδύνη! Αυτό σίγουρα δεν είναι ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και κανένας πραγματικά «μαχόμενος» δικηγόρος δεν μπορεί να αποδεχτεί τέτοια μέτρα και τέτοιες «λογικές»!
    ΠΡΟΤΑΣΗ: Αμεση κατάργηση όλων των προαναφερθέντων δυσβάστακτων οικονομικών επιβαρύνσεων των πολιτών από το δικαίωμά τους να προσφεύγουν στην δικαιοσύνη! Η προσφυγή στην δικαιοσύνη, αλλά και η παραίτηση, μετά την προσφυγή σε αυτή( π.χ. ανάκληση έγκλησης, παραίτηση από ένδικο μέσο κλπ), πρέπει να είναι δωρεάν! Αντιθέτως, αν το ασκηθέν ένδικο βοήθημα ή μέσο είναι προφανώς αβάσιμο, τότε το δικαστήριο θα πρέπει να επιδικάζει, με την έκδοση της απόφασής του, αφενός δικαστική δαπάνη σε βάρος του ηττημένου διαδίκου ίση με το τριπλάσιο της συνήθους, αφετέρου τα προβλεπόμενα από την προτεινόμενη ρύθμιση «παράβολα», αφού το κράτος θέλει, για δημοσιονομικούς λόγους έσοδα, μέσω της δικαιοσύνης!

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 23:59 | Giorgos

    Σωστή ρύθμιση, αν και κατά τη γνώμη μου τα παράβολα θα πρέπει να οριστούν σε ακόμη μεγαλύτερα ποσά προκειμένου να περιοριστεί το συνηθισμένο φαινόμενο της άσκησης εντελώς αβάσιμων ένδικων μέσων που έχει ως αποτέλεσμα την υπερφόρτωση των πινακίων των δικαστηρίων και την απασχόληση των δικαστών με υποθέσεις χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο σε βάρος άλλων υποθέσεων που πραγματικά απαιτούν δικαστική κρίση και από δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Επίσης, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα των πολιτών που αποδεδειγμένα βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία να καταβάλουν το σχετικό παράβολο, να απαλλάσσονται από την καταβολή του και νομίζω προς αυτή την κατεύθυνση είναι χρήσιμες οι ρυθμίσεις του νόμου περί παροχής νομικής βοήθειας.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:41 | Σ.Μ.

    Θα έπρεπε να προβλέπεται μεγαλύτερη αύξηση των παραβόλων με δυνατότητα μείωσης των ποσών σε πολίτες που έχουν αποδεδειγμένα οικονομική αδυναμία, ώστε να αποτρέπεται η άσκηση παρελκυστικών ένδικων μέσων με τη λογική «έχω εν γνώσει μου άδικο, έγινε δεκτή η αγωγή σε βάρος μου, αλλά ας κάνω έφεση και ό,τι πιάσω»

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:34 | ΝΙΚΟΣ t.

    ΣYNEXIZETE NA ANTIMETΩΠIZETE THN AΠONOMH ΔIKAIOSYNHΣ ΩΣ ΜΕΣΟ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ. ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΥΠΟΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΥΤΗ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ Σ., ΤΗΝ ΕΣΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΠΙΣΤΗΣ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΑΝΑΛΓΗΤΟ.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 08:16 | Κατερίνα Ευφραιμίδου

    Ακόμη και ένας πολίτης να έχει δίκιο να ηττήθηκε σε πρώτο βαθμό και να πρέπει να προσφύγει σε δεύτερο βαθμό, θα πρέπει να διευκολυνθεί στην άσκηση του ενδίκου μέσου και όχι να αποτραπεί. Στην δύσκολη οικονομική φάση που ζούμε οι πολίτες αποτρέπονται από τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται και ένα επιπλέον παράβολο προς αυτή την κατεύθυνση. Ας καταβάλλει παράβολο υπέρ του δημοσίου ο ηττηθείς σε δεύτερο βαθμό που ταλαιπώρησε άσκοπα τη δικαιοσύνη.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 23:50 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΛΗΣ

    Μάλλον ατελής ρύθμιση. Το παράβολο επισυνάπτεται στην έκθεση κατάθεσης. Επομένως, αν λείπει, δεν υπάρχει λόγος να εισαχθεί σε δίκη (δεν κερδίζουμε χρόνο έτσι). Η θα πρέπει νά θεωρείται μη ασκηθέν ή καλύτερα να μην συντάσεται η έκθεση καταθέσεως.
    Για να μην είναι αποκλειστικά εισπρακτικός ο χαρακτήρας της ρύθμισης, θα πρέπει να περιληφθεί ρητά στην επιδικαζόμενη δικαστική δαπάνη και βεβαίως να αναπροσαρμοστούν σοβαρά οι επιδικαζόμενες δικαστικές δαπάνες (ενδεχομένως στις πραγματικές τιμές, εφόσον προσκομίζονται φορολογικά παραστατικά).

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 21:58 | σοφία δημητρίου

    σίγουρα ασκούνται πολλές φορές ασκόπως ένδικα μέσα. αλλά και πόσες φορές οι πρωτόδικες αποφάσεις στην κυριολεξία «δεν βλέπονται»; υπάρχουν σοβαρά ελλείματα δυστυχώς σε πολλούς δικαστές. γιατί να επιβαρυνθεί επιπλέον ο ηττηθείς διάδικος, έστω και προσωρινά;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:02 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΝΤΟΡΗΣ

    Η θέσπιση τέτοιων παραβόλων σε εποχές οικονομικής κρίσης το μόνο που θα κάνει είναι να περιορίσει τον διάδικο από την ευχέρεια πρόσβασης στον δεύτερο βαθμό, κάτι που είναι συνταγματικό δικαίωμά του, να έχει δηλαδή και μία δευτεροβάθμια κρίση.Το μόνο που ίσως θα δικαιολογούσε ένα παράβολο όχι όμως της τάξης αυτής είναι η αναίρεση, προς αποφυγή ασκόπων και αβασίμων αναιρέσεων.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:34 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

    Ενδεχομένως η επιβολή παραβόλου για την άσκηση ενδίκου μέσου να λειτουργήσει αποτρεπτικά προς εκείνους που ασκούν ένδικα μέσα «για ψύλλου πήδημα» μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο – ελπιζω να μη εξαιρεθεί από το μέτρο.
    Οι επιφυλάξεις που μπορεί να εκφράσει κάποιος για το μέτρο είναι οι ακόλουθες:
    α) Αρχίζει πλέον η δικαιοσύνη να γίνεται απλησίαστη για τον απλό κόσμο, και ενδεχομένως να δοθεί λάθος μήνυμα, ότι δηλαδή στα Δικαστήρια πηγαίνει «όποιος έχει χρήματα» και «Αλοίμονο στον αδύνατο». Είναι δηλαδή αμφίβολο αν το μέτρο πράγματι θα αποτρέψει του οικονομικά ισχυρούς, να εξουθενώσουν με αλλεπάλληλα ένδικα μέσα των αδύνατο διάδικο. Είναι ένα ερώτημα, που δυστυχώς έχει βάση, αν κρίνουμε απο την πρακτική μέχρι σήμερα σε ανάλογες περιπτώσεις, όπως με το παράβολο των μηνύσεων που μάλλον δεν απέτρεψε τους πολίτες απο την υποβολή μηνύσεων ακόμη και για τα πλέον ασήμαντα των αδικημάτων.
    β) η διατύπωση της τρίτης παραγράφου θα δημιουργήσει ερμηνευτικά προβλήματα, γιατί δεν διευκρινίζει τι γίνεται με το παράβολο, αν το ένδικο μέσο γίνει εν μέρει δεκτό. Η πιό «καθαρή» διατύπωση θα ήταν : «Σε περίπτωση που το ένδικο μέσο γίνεται έστω και εν μέρει δεκτό, τότε το Δικαστήριο με την απόφασή του διατάσσει την επιστροφή του».

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:03 | Χρύσανθος Κετίκογλου

    Να γίνουν πολύ μεγάλα για τις δίκες διαζυγίου κατ’αντιδικία, που είναι 90% άνευ περιεχομένου και επιδιώκουν μόνον την σκόπιμη ταλαιπωρία και εξουθένωση του αντιδίκου, για να παραιτηθεί δικαιωμάτων του, όπως τα αποκτήματα κ.λ.π. όπως αναφέρω και στο άρθρο 3 για τα διαζύγια.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:47 | Astor

    Να αυξηθούν τα παράβολα σε 300 ευρώ, 400 ευρώ και 500 ευρώ.
    Τα ένδικα μέσα είναι κάτι σοβαρό και έχουν καταντήσει γελοιότητα.
    Έχουμε φτάσει σε σημείο να ασκούνται ένδικα μέσα για ψύλλου πήδημα !!!

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 07:30 | Δημήτριος Μωρίδης

    Αν και διαφωνώ με την επιβολή χρηματικών επιβαρύνσεων στους πολίτες, πράγμα το οποίο εκδηλώνει τις ληστρικές διαθέσεις της Πολιτείας, η επιβολή του παραβόλου για την άσκηση των ενδίκων μέσων, το οποίο επιστρέφεται στον εκκαλούντα κτλ όταν νικήσει, ίσως περιορίσει σημαντικά την άσκηση ενδίκων μέσων τα οποία ασκούνται παρελκυστικά προκειμένου να «τραβήξει» μια υπόθεση σε βάθος χρόνου.

Σχόλια