Άρθρο 23 Υποχρεώσεις του προμηθευτή σε περίπτωση λύσης της σύμβασης (άρθρο 16 Οδηγίας 2019/770)

1. Αν ο λήπτης λύσει τη σύμβαση, ο προμηθευτής υποχρεούται να του επιστρέψει εντόκως το σύνολο του ποσού που έχει καταβληθεί στο πλαίσιο της σύμβασης.
2. Αν η σύμβαση είναι εκτελεστέα με περισσότερες διαδοχικές παροχές ή με διαρκή παροχή του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας, ο προμηθευτής οφείλει να επιστρέψει εντόκως στον λήπτη μέρος του ανταλλάγματος που αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο το ψηφιακό περιεχόμενο ή η ψηφιακή υπηρεσία δεν ανταποκρινόταν στη σύμβαση, καθώς και μέρος του ανταλλάγματος που τυχόν έχει καταβληθεί από τον λήπτη προκαταβολικά και αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που θα απέμενε έως τη λήξη της σύμβασης.
3. Ο προμηθευτής οφείλει να συμμορφώνεται προς τις ισχύουσες υποχρεώσεις δυνάμει του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, όσον αφορά στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα του λήπτη.
4. Ο προμηθευτής υποχρεούται να απέχει από κάθε χρήση περιεχομένου που δεν συνιστά δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα, το οποίο παρασχέθηκε ή δημιουργήθηκε από τον λήπτη κατά τη χρήση του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας, εκτός αν το εν λόγω περιεχόμενο: α) δεν έχει καμία χρησιμότητα εκτός του πλαισίου του ψηφιακού περιεχομένου ή ψηφιακής υπηρεσίας, β) αφορά μόνο στη δραστηριότητα του λήπτη κατά τη χρήση του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας, γ) έχει ομαδοποιηθεί με άλλα δεδομένα από τον προμηθευτή και δεν μπορεί να διαχωριστεί ή μπορεί να διαχωριστεί μόνο με δυσανάλογες προσπάθειες, ή δ) έχει παραχθεί από τον λήπτη από κοινού με άλλα πρόσωπα, και άλλοι λήπτες είναι σε θέση να συνεχίζουν να κάνουν χρήση του περιεχομένου.
5. Με την εξαίρεση των περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 4 ο προμηθευτής, κατόπιν αιτήματος του λήπτη, θέτει στη διάθεσή του οποιοδήποτε περιεχόμενο δεν αποτελεί δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα, το οποίο παρασχέθηκε ή δημιουργήθηκε από τον λήπτη κατά τη χρήση του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας. Ο λήπτης δικαιούται να ανακτά το εν λόγω ψηφιακό περιεχόμενο δωρεάν, χωρίς να παρεμποδίζεται από τον προμηθευτή, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα και σε μορφότυπο κοινώς χρησιμοποιούμενο και αναγνώσιμο από μηχάνημα.
6. Ο προμηθευτής δικαιούται να εμποδίζει την περαιτέρω χρήση του ψηφιακού περιεχόμενου ή της ψηφιακής υπηρεσίας, είτε αποκλείοντας τη πρόσβαση στον λήπτη, είτε απενεργοποιώντας τον λογαριασμό χρήστη του λήπτη, με την επιφύλαξη της παρ. 4

  • 12 Αυγούστου 2022, 17:22 | NOVA-WIND

    Η πρόβλεψη περί «έντοκης» επιστροφή του ανταλλάγματος δεν απαντάται στην Οδηγία, ενώ είναι ασαφώς διατυπωμένη. Σε κάθε περίπτωση, η υπερημερία του δανειστή (προμηθευτή εν προκειμένω) προβλέπεται από τις Γενικές Αρχές του Αστικού Δικαίου, ενώ το άρθρο 25 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ορίζει τη δήλη ημέρα επιστροφής του όποιου οφειλόμενου ανταλλάγματος. Για τον λόγο αυτόν, προτείνουμε την διαγραφή της λέξης «εντόκως» από οποιοδήποτε σημείο της προτεινόμενης διάταξης. Περαιτέρω, θα πρέπει να είναι σαφές ότι η ρύθμιση της παραγράφου 2 αποτελεί εξαίρεση της ρύθμισης της παραγράφου 1. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε ο Ενωσιακός Νομοθέτης χρησιμοποιεί τη λέξη «Ωστόσο» στην αρχή του 2ου εδαφίου της παρ. 1 του άρ. 16 της Οδηγίας προκειμένου να διακρίνει τις δύο ρυθμιζόμενες περιπτώσεις. Η προτεινόμενη διάταξη (παρ. 1 και 2 του Άρ. 23), όπως είναι διατυπωμένη, δεν αποτυπώνει σαφώς αυτή τη διάκριση. Προτείνουμε την επαναδιατύπωση της παρ. 2 ως εξής, σύμφωνα με την αντίστοιχη όμοια ρύθμιση της Οδηγίας:
    «2. Ωστόσο, αν η σύμβαση είναι εκτελεστέα με περισσότερες διαδοχικές παροχές ή με διαρκή παροχή του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας έναντι ανταλλάγματος, ο προμηθευτής οφείλει να επιστρέψει εντόκως στον λήπτη μόνο το μέρος του ανταλλάγματος που αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο το ψηφιακό περιεχόμενο ή η ψηφιακή υπηρεσία δεν ανταποκρινόταν στη σύμβαση, καθώς και μέρος του ανταλλάγματος που τυχόν έχει καταβληθεί από τον λήπτη προκαταβολικά και αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που θα απέμενε έως τη λήξη της σύμβασης.»