Στον ν. 4871/2021 (Α’ 246) προστίθεται άρθρο 55ΚΘ ως εξής:
«Άρθρο 55ΚΘ
Επιλογή των δικαστικών υπαλλήλων που επιμορφώνονται
1. Η επιλογή των δικαστικών υπαλλήλων που καλούνται να μετάσχουν σε συγκεκριμένο πρόγραμμα επιμόρφωσης διενεργείται με τα εξής κριτήρια: α) την εμπειρία σε σχέση με το θέμα που έχει επιλεγεί, β) την άσκηση καθηκόντων συναφών προς το θέμα, γ) την προηγούμενη συμμετοχή σε πρόγραμμα με το ίδιο ή παρεμφερές θέμα, δ) τα ειδικά προσόντα που έχουν αποκτηθεί λόγω μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου και ε) την απρόσκοπτη λειτουργία κάθε δικαστικής υπηρεσίας.
2. Η επιλογή γίνεται με απόφαση του Προέδρου του οικείου δικαστηρίου ή της οικείας εισαγγελίας σύμφωνα με τα κριτήρια της παρ. 1 και τις δηλώσεις ενδιαφέροντος που υποβάλλονται, μετά από γνώμη του προϊσταμένου της γραμματείας.
3. Η Σχολή προσκαλεί όσους έχουν επιλεγεί για να μετάσχουν στο αντίστοιχο πρόγραμμα επιμόρφωσης και δεσμεύει για τον καθένα από αυτούς τη σχετική πίστωση για την κάλυψη των δαπανών μετακίνησης, διαμονής, διατροφής και ημερήσιας αποζημίωσης. Μετά από την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, όσοι πρόκειται να επιμορφωθούν δεν μπορούν να απαλλαγούν από την υποχρέωση συμμετοχής στο πρόγραμμα, παρά μόνο λόγω έκτακτης υπηρεσιακής απασχόλησης, στην οποία δεν είναι δυνατόν να αναπληρωθούν, ή σοβαρού προσωπικού κωλύματος. Η αδυναμία συμμετοχής πρέπει να γνωστοποιείται στη Σχολή εγκαίρως, με αίτηση του δικαστικού υπαλλήλου που πρόκειται να επιμορφωθεί, η οποία διαβιβάζεται από τον ίδιο ή τον πρόεδρο του οικείου δικαστηρίου ή της οικείας εισαγγελίας.
4. Οι δικαστικοί υπάλληλοι που πρόκειται να επιμορφωθούν οφείλουν να συμπληρώσουν μέχρι την έναρξη της επιμόρφωσης τα προβλεπόμενα απογραφικά δελτία, διαφορετικά αποκλείονται από το συγκεκριμένο επιμορφωτικό πρόγραμμα.».
Από την παρ. 1 το γ),δ) και ε) πρέπει να αφαιρεθούν. Αν έχει παρακολουθήσει ήδη ένα ίδιο πρόγραμμα ο υπάλληλος γιατί να το ξανά παρακολουθήσει στο γ)? Το δ)επίσης δεν έχει νόημα αφού είναι ασαφές και το ε)εδώ με τόσα κενά σε όλη τη χώρα δεν βρίσκει εφαρμογή στην πραγματικότητα. Εκτός αν επιμορφωθει ο υπάλληλος μετά πο 3-4 χρόνια που θα έχει γεμίσει ο τόπος νέους υπαλλήλους.
Από το άρθρο 39 και μετά, μεταβάλλεται το σχετικό άρθρο του νέου Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων αναφορικά με το περιεχόμενο της διαρκούς μας επιμόρφωσης. Δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα προγράμματα επιμόρφωσης ή σε συγκεκριμένα αντικείμενα, τα αφήνει λίγο φλου!
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ακόμη κάποιο σχέδιο και το πρόγραμμα επιμόρφωσης αναφέρεται ότι θα καταρτίζεται κάθε Σεπτέμβριο από το Συμβούλιο Σπουδών Δικαστικών Υπαλλήλων το οποίο απαρτίζεται από 7 μέλη εκ των οποίων τα 3 είναι: «ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης της Γραμματείας του Εφετείου Αθηνών ή του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης της Γραμματείας του Πρωτοδικείου Αθηνών ή του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης της Γραμματείας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών ή της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών που ορίζονται, εκ περιτροπής, μαζί με τους αναπληρωτές τους για θητεία δύο (2) ετών».
Πέραν του ότι εξαιρούνται διευθυντές γραμματείας από τη Θεσσαλονίκη αλλά και την επαρχία, ΔΕΝ προβλέπεται και η αποστολή προτάσεων από τις υπηρεσίες οι οποίες θα έπρεπε να προβαίνουν σε ανίχνευση εκπαιδευτικών αναγκών, τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο.
Ακόμη, ο τρόπος επιλογής των υπαλλήλων που θα επιμορφωθούν δεν είναι σαφής και δεν διευκρινίζεται εάν δύναται να είναι και υποχρεωτικός ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες! Γενικά πιστεύω ότι θα έπρεπε σε αυτό τον τομέα, να υπήρχε στενότερη και θεσμοθετημένη συνεργασία με το Ε.Κ.Δ.Δ.Α. το οποίο έχει ένα δοκιμασμένο τρόπο επιλογής επιμορφούμενων.
Με αυτές τις προϋποθέσεις συμμετοχής, οι υπάλληλοι που εργάζονται σε υποστελεχωμένες υπηρεσίες ή έχουν κακή σχέση με τον Προϊστάμενο θα μένουν εκτός της επιμόρφωσης για πάντα. Αν η επιμόρφωση πραγματοποιείται σε ώρες εκτός ωραρίου, δεν επηρεάζεται η Υπηρεσία και ούτε πρέπει να προηγείται απόφαση του Προϊσταμένου. Η επιμόρφωση πλέον μπορεί να γίνεται και online. Γενικά, πρέπει να σταματήσετε να δίνετε υπερεξουσίες εκεί που δεν χρειάζεται.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν η σχολή θα αποζημιώνει για τα έξοδα τους συμμετέχοντες (οι οποίοι θα τα έχουν πληρώσει από την τσέπη τους) ή θα προβαίνει η ίδια στις απαραίτητες ενέργειες (κρατήσεις, κτλ.). Ο μισθός του υπαλλήλου φτάνει με τα βίας τα 1100 ευρώ (με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας). Δεν του περισσεύει να διαθέσει τίποτα από αυτό το ποσόν ακόμα και αν αποζημιωθεί μετά. Οι δικαστές έχουν την οικονομική άνεση με τους μισθούς που λαμβάνουν να το πράττουν. Οι υπάλληλοι όμως όχι.