Στο άρθρο 1956 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164), περί της έννοιας του κληρονομητηρίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) οι λέξεις «Ο ειρηνοδίκης» αντικαθίστανται από τις λέξεις «Το δικαστήριο της κληρονομίας», β) πριν από τις λέξεις «του παρέχει» προστίθενται οι λέξεις «, δυνάμει απόφασης ή πράξης», γ) πριν από τις λέξεις «τη μερίδα» προστίθεται η λέξη «για» και το άρθρο 1956 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1956
Έννοια
Το δικαστήριο της κληρονομίας, ύστερα από αίτηση του κληρονόμου, δυνάμει απόφασης ή πράξης του παρέχει πιστοποιητικό για το κληρονομικό του δικαίωμα και για τη μερίδα που του αναλογεί (κληρονομητήριο).».
Πρέπει να διορθωθεί η διάταξη, ώστε να καθίσταται σαφής η διάκριση μεταξύ του κληρονομητηρίου ως πιστοποιητικού από τη διάταξη ή πράξη του δικηγόρου που κατ’ εφαρμογή του κληρονομικού δικαίου του ακ, διαπιστώνει το κληρονομικό δικαίωμα του αιτούντος, το λόγο της κληρονομικής διαδοχής και το τυχόν ποσοστό εξ αδιαιρέτου του δικαιώματός του. Σήμερα οι γραμματείες δεν εκδίδουν τέτοιο πιστοποιητικό κατά παράβαση του νόμου. Η έκδοση του πιστοποιητικού οφείλει να ανατεθεί στους κατά τόπους δικηγορικούς συλλόγους (του τόπου της κληρονομίας, κατά τις προβλέψεις του κπολδ) ως ΝΠΔΔ και διαθέτοντες τις αναγκαίες νομικές γνώσεις για την αναγκαιότητα έκδοσης τέτοιου πιστοποιητικού, χωριστού από τη διάταξη ή την πράξη του δικηγόρου, και τις δυσμενείς συνέπειες που επισύρει η μη έκδοσή του, χωρίς να καταφεύγουν σε μη σύννομες πρακτικές για διευκόλυνσή τους. Η εξακολούθηση της ανάμειξης της γραμματείας των δικαστηρίων στην έκδοση του κληρονομητηρίου θα δημιουργήσει μη σκόπιμες προστριβές με τους δικηγόρους (οι γραμματείς θέλουν να απαλλάσσονται από εργασίες διεκπεραιωτικές με τον πιο γρήγορο και εύκολο τρόπο, ενώ οι δικηγόροι να προλάβουν νομικά προβλήματα και προσκόμματα στο μέλλον), ενώ μετά την επικείμενη ενοποίηση των δικαστών του πρώτου βαθμού και την κατάργηση αρκετών δικαστηρίων με μεταφορά της γραμματείας τους θα καταστεί δυσχερέστερη και η εξυπηρέτηση των δικηγόρων που θα πρέπει να μεταβαίνουν σε πιο απομακρυσμένα δικαστικά μέγαρα για να εξυπηρετηθούν, με αναγκαία συνέπεια να προκαλούνται μεγαλύτερες καθυστερήσεις.
Εν γένει, θα πρέπει να αποφευχθεί η διατήρηση ή και ανάθεση αρμοδιοτήτων στους δικαστικούς γραμματείς αναφορικά με τις διαδικασίες που αφορά το νομοσχέδιο, διότι θα προκαλέσει δυσχέρειες. Αντιθέτως, η ανάθεση των αρμοδιοτήτων αυτών στους δικηγορικούς συλλόγους ως ΝΠΔΔ, θα προσφέρει την αναγκαία ευελιξία προς επίτευξη της σκοπούμενης επιτάχυνσης, καθώς οι δικηγορικοί σύλλογοι διαθέτουν τα αναγκαία ηλεκτρονικά μέσα για την ευχερέστερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των διαδικασιών αυτών που θα διενεργούν τα μέλη τους, δικηγόροι, ενώ δεν θα επιβαρύνεται το δημόσιο. Στα θετικά αυτής της λύσης θα πρέπει να προσμετρηθεί και το γεγονός πως οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες των δικηγορικών συλλόγων λειτουργούν όλο το 24ωρο, ακόμα και τα Σ/Κ και τις αργίες, κάτι που αντιθέτως οι δικαστικοί γραμματείς δεν μπορούν να υποχρεωθούν να παρέχουν.