Ο ενεχυρούχος δανειστής και ο ενεχυραστής δικαιούνται να περιλάβουν στη σύμβαση ενεχύρου κατά το άρθρο 5, όρο, σύμφωνα με τον οποίο το ενέχυρο συνεπάγεται εκχώρηση της απαίτησης στον ενεχυρούχο δανειστή, από τον χρόνο της σύστασής του με τη διαλυτική αίρεση της εξόφλησης της ασφαλιζόμενης απαίτησης. Στην περίπτωση αυτή, και με την επιφύλαξη του άρθρου 7, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 455 έως 470 του Αστικού Κώδικα.