Στην περ. δ) της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α’ 275), περί πρώτων εγγραφών – προθεσμίας αμφισβήτησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πέμπτο εδάφιο οι λέξεις «στις παρ. 2 και 3» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στην παρ. 3», β) προστίθεται έκτο εδάφιο, και κατόπιν νομοτεχνικών βελτιώσεων, η περ. δ) διαμορφώνεται ως εξής:
«δ) Πριν από τη συζήτηση της αγωγής της περ. α) και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης ο ενάγων οφείλει να καλέσει, με την αγωγή ή με ιδιαίτερο δικόγραφο, όλους τους εναγόμενους σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης ενώπιον κτηματολογικού διαμεσολαβητή που επιλέγεται από ειδικό μητρώο, το οποίο καταρτίζεται και τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης του άρθρου 10 του ν. 4640/2019 (Α’ 190). Σε περίπτωση αδικαιολόγητης μη εμφάνισης των εναγόμενων στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία επιβάλλεται αυξημένη δικαστική δαπάνη. Σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας, το πρακτικό του διαμεσολαβητή καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο και διορθώνεται η ανακριβής κτηματολογική εγγραφή. Εάν με την αγωγή ζητούνται και γεωμετρικές μεταβολές στα κτηματολογικά διαγράμματα, επισυνάπτονται στο πρακτικό διαμεσολάβησης, επί ποινή ακυρότητας, το τοπογραφικό διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών και το αποδεικτικό ηλεκτρονικής υποβολής του στην ηλεκτρονική βάση του Φορέα, κατά τα οριζόμενα στην περ. ζ) της παρ. 3. Ως προς τα ζητήματα σχετικά με τη διαδικασία της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης, το περιεχόμενο και την ισχύ του πρακτικού διαμεσολάβησης εφαρμόζονται αναλόγως τα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 6, στο άρθρο 7 και στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 8 του ν. 4640/2019 (Α’ 190), αντίστοιχα. Σε περίπτωση που μεταξύ των διαδίκων περιλαμβάνονται Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) ή νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που δεν εκπροσωπούνται κατά τον νόμο ή το καταστατικό τους από λειτουργούς του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά παρέκκλιση της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 4640/2019 και κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, αυτοί συμμετέχουν στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης και σε εκούσια διαμεσολάβηση, στις οποίες εκπροσωπούνται από τους υπηρετούντες Δικηγόρους-Νομικούς Συμβούλους με σχέση έμμισθης εντολής ή με ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα και εντολή αντιστοίχως.».
Επίσης, λόγω της περαίωσης της κτηματογράφησης και έναρξης λειτουργίας κτηματολογίου -προ πλέον της εικοσαετίας-, σε περιοχές του πιλοτικού προγράμματος και σχεδόν ολοκλήρωσης της κτηματογράφησης σε όλη την Ελάδα, η ρύθμιση του άρθρου 1045ΑΚ- ΕΚΤΑΚΤΗΣ (20ετούς) χρησικτησίας- και η συμβατότητά της με το καθεστώς λειτουργούντος κτηματολογίου, είναι ένα ζήτημα που χρήζει άμεσης νομοθετικής παρέμβασης.
Ο νομοθέτης του ΑΚ (1946) επέλεξε να μειώσει στην εικοσαετία τον απαιτούμενο χρόνο νομής και να αφαιρέσει την καλή πίστη του νομέα από τις προυποθέσεις κτήσης κυριότητας ενώ στο προισχύσαν Βυζαντινορρωμαϊκό Δίκαιο “ΒΡΔ” αναγκαίες προυποθέσεις για την κτήση κυριότητας ήταν η τριακονταετής νομή και η ΚΑΛΗ ΠΙΣΤΗ του νομέα (ΑΠ 266/2010). Η επισήμανση στο Σχέδιο του Αστικού Κώδικα για το Εμπράγματο Δίκαιο (σελ.77) “ότι στις έννομες τάξεις στις οποίες επιλέγεται για τη δημοσιότητα των εμπραγμάτων σχέσεων στα ακίνητα το σύστημα της μεταγραφής (ΑΚ 1192-1208) και εγγραφής υποθήκης (ΑΚ 1260), όπως στη δική μας, ο θεσμός της χρησικτησίας συνεχίζει να έχει πρακτική χρησιμότητα και να εξυπηρετεί ανάγκες της κοινωνίας” είναι στο νέο κτηματοκεντρικό σύστημα του ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ χωρίς έρεισμα.
Από ετών εξάλλου στο Γερμανικό ΑΚ (όπου ίσχυε η 30ετής έκτακτη χρησικτησία) νομοθετήθηκε (ενόψει του κτηματολογίου) η κατάργησή της και δεν ισχύει η παραγραφή της διεκδικητικής αγωγής όπως δεν ισχύει η παραγραφή για τα ακίνητα ούτε στην Ιταλία-Γαλλία-Ελβετία.
Η έκτακτη χρησικτησία του άρθρου 1045ΑΚ στη Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε μετά το 1946 για καταπατήσεις (Δημοσίων κυρίως αλλά και ιδιωτικών ακινήτων), απαγορευμένες κατατμήσεις αγροτεμαχίων και οικοπέδων και ενδεχομένως λειτουργεί σαν κίνητρο για την μή εμπρόθεσμη δήλωση κατά την Κτηματογράφηση ή και τον κίνδυνο να δηλωθούν μελλοντικά ακίνητα αγνώστου ιδιοκτήτη από τρίτους (αντί να περιέλθουν στο Δημόσιο).
Θα πρέπει άμεσα (ως μετανα τροποποιηθεί το άρθρο 1045ΑΚ (επαναφέροντας τις προυποθέσεις της 30ετίας και της καλής πίστης) και το απαράγραπτο της διεκδικητικής αγωγής στα ακίνητα μεταβατικά (και ενδεχομένως μελλοντικά η πλήρης κατάργηση της έκτακτης χρησικτησίας).
Ακόμη μιά άχρηστη διάταξη που προσθέτει γραφειοκρατία χωρίς να προφέρει λύσεις στο μεγάλο πρόβλημα των ανακριβών πρώτων εγγραφών. Αλήθεια, πιστεύει κανείς από τους συντάκτες της διάταξης αυτής οτι με αυτή τη ρύθμιση θα σπεύσουν να ρυθμίσουν τις διαφορές τους με τους ιδιώτες όταν η άσκηση έφεσης θεωρείται υποχρέωση και όχι δικαίωμα του κάθε δημόσιου φορέα ?
Επιπρόσθετες διαδικασίες, επιπρόσθετα έξοδα, για να διορθωθούν λάθη για τα οποία- κατά κανόνα- ουδεμία απολύτως ευθύνη φέρει ο έρμος πολίτης, που αναγκάζεται να προσφεύγει στα Δικαστήρια για τα αυτονόητα. Τι ανάγκη έχουν οι Δήμοι/ ΝΠΔΔ να ενημερώνονται επί κάθε αγωγής για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση; Τι σκοπό εξυπηρετεί η επιβάρυνση του πολίτη με μία ακόμη δαπάνη; Μήπως οι αρμόδιοι των εν λόγω νομικών προσώπων δεν γνωρίζουν ότι μπορούν να επιλύσουν τις κτηματολογικές διαφορές εξωδικαστικά, με διαμεσολάβηση ή, ακόμα ακόμα, και με πρακτικό του 214Α του ΚΠολΔ; Κι αν, εν πάσει περιπτώσει, δεν το γνωρίζουν, θα πρέπει να επιβαρύνονται με την ενήμερωσή τους όλοι όσοι θα αναγκασθούν να στραφούν εναντίον τους; Ταχύτητα, απλοποίηση και οικονομία χρειάζεται το σύστημα των κτηματολογικών διορθώσεων. Όχι άλλη άχρηστη, χρονοβόρα και δαπανηρή προδικασία, άνευ λόγου και αιτίας.
Τα σχόλια του κου Κων/νου Πλιάτσικα είναι ορθά.
Αντί να βρεθούν πραγματικές λύσεις που να λύνουν τα προβλήματα ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ του κόστους του πολίτη, που δημιούργησε ΚΥΡΙΩΣ στις αγροτικές και ημιαστικές περιοχές, η -σε αρκετές περιπτώσεις-πρόχειρη κτηματογράφηση, με χρήση υποβάθρων μειωμένης ακρίβειας ή και χρήση από τους μελετητές διαγραμμάτων ΜΗ κυρωμένων (πχ του ΟΠΕΚΕΠΕ) ή και την λανθασμένη τοποθέτηση απαλλατριώσεων του ΔΗΜΟΣΙΟΥ, φαίνεται να υοθετούνται λύσεις προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Που τελικά θα μετατρέψουν το κτηματολόγιο σε μηχανισμό αφαίμαξης των ιδιοκτητών.
Η συγκεκριμένη διάταξη δεν λαμβάνει υπόψη του την ιδιαιτερότητα της διόρθωσης των αρχικών εγγραφών που αν δεν υλοποιηθεί εντός συγκεκριμένης (σύντομης) προθεσμίας, ο ενδιαφερόμενος πολίτης χάνει το ακίνητό του. Επομένως, ζητούμενο είναι η ασφαλής, σύντομη και οικονομική διαδικασία διόρθωσης των αρχικών εγγραφών για την εν τέλει ολοκλήρωση του κτηματολογίου. Η αγωγή του άρ.6 παρ.2 Ν.2664/1998 (εφόσον δεν επιλύεται με τις λοιπές διατάξεις του Ν.2664/1998) δεν είναι επιλογή είναι μονόδρομος, εάν θέλει κάποιος να διατηρήσει την περιουσία του. Η ΥΑΣ κατά τον προορισμό της δεν μπορεί να προτάσσεται συνεχώς ως διαδικασία εις βάρος της διόρθωσης των αρχικών εγγραφών ούτε να δημιουργεί ζητήματα απόρριψης της αγωγής, επειδή έγινε το όποιο σφάλμα κατά την διαδικασία της ΥΑΣ. Στην τελευταία δε περίπτωση κινδυνεύει ο πολίτης να το πληροφορηθεί με την απόφαση που μπορεί να εκδοθεί μετά την οριστικοποίηση των αρχικών εγγραφών, οπότε δεν θα μπορεί να επανέλθει. Με την προτεινόμενη ρύθμιση ουδόλως εξυπηρετείται ο σκοπός της ΥΑΣ, αυξάνει το κόστος της ΥΑΣ εις βάρος του πολίτη (επιδόσεις λόγω ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, αμοιβές), αυξάνει το διαχειριστικό κόστος και τον χρόνο ολοκλήρωσης της διαδικασίας της αγωγής κατά τις βουλές των ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, δημιουργεί πρόσθετο διοικητικό και πραγματικό κόστος στα ΝΠΔΔ και ΟΤΑ. Κατά τα λοιπά παραπέμπω στα σχόλια του κου Πλιάτσικα.
Η διάταξη κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Σκοπός της ΥΑΣ είναι η ενημέρωση για τη διαδικασία διαμεσολάβησης και τα πλεονεκτήματά της. Οι ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ γνωρίζουν τη διαδικασία και εάν συμφωνούν μπορούν εξ αρχής να συμφωνούν στην επίλυση της διαφοράς με διαμεσολάβηση χωρίς να το πει ο νόμος.
Επίσης, είναι παντελώς αόριστος ο αριθμός των ΝΠΔΔ που εκπροσωπείται από ΝΣΚ. Θα πρέπει κάθε φορά που είναι εναγόμενο ένα ΝΠΔΔ να γίνεται ειδική έρευνα για την πρόσκληση σε ΥΑΣ.
Πέρσι αφαιρέθηκε η υποχρέωση απόδειξης ενημέρωσης για αυτά τα πρόσωπα από την ίδια ηγεσία του Υπουργείου και τώρα προστίθεται ως υποχρέωση το επόμενο στάδιο.
Μάλιστα, το νέο εδάφιο αναφέρεται σε εκούσια διαμεσολάβηση με ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, κάτι που από τη διάταξη δεν επιτρέπεται για τους λοιπούς ιδιώτες. Η προσθήκη είναι συστηματικά εκτός διάταξης και του γενικού νομοθετικού πλαισίου.
Προσθέτει απλώς ένα επιπλέον βάρος στον ενάγοντα.