- Η παρ. 6 του άρθρου 49 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (ν. 4938/2022, Α΄ 109), περί κωλύματος εντοπιότητας δικαστικών λειτουργών, αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Δεν επιτρέπεται η υπηρεσία δικαστικού λειτουργού σε πρωτοδικείο ή εισαγγελία πρωτοδικών, εφετείο ή εισαγγελία εφετών, εφόσον είναι διορισμένος ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο, με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής του μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης, σε δικηγορικό σύλλογο, που υπάγεται στην αντίστοιχη εφετειακή περιφέρεια. Το κώλυμα του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει για τους δικαστικούς λειτουργούς του πρωτοδικείου, της εισαγγελίας πρωτοδικών, του εφετείου και της εισαγγελίας εφετών, που υπηρετούν στα δικαστήρια της έδρας των εφετείων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Λάρισας. Δεν επιτρέπεται η υπηρεσία δικαστικού λειτουργού σε πρωτοδικεία ή εισαγγελίες πρωτοδικών των λοιπών πόλεων, πλην της έδρας των ως άνω εφετείων, στους δικηγορικούς συλλόγους των οποίων είναι διορισμένοι ως δικηγόροι πρόσωπα, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο.».
- Η ισχύς της παρ. 1 αρχίζει τη 16η Σεπτεμβρίου 2025.
3. Οι πράξεις των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, οι οποίοι εμπίπτουν στο κώλυμα της παρ. 6 του άρθρου 49 του ν. 4938/2022, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 72 του ν. 5172/2025 (A΄ 10) και διενεργήθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, είναι έγκυρες.
Η επαναφορά του κωλύματος της συγγένειας προφανώς προκλήθηκε από κάποια εξειδικευμένη περίπτωση και πρόκειται να αποτελέσει τιμωρητικό μέτρο και για τους δικαστές που ουδέποτε προκάλεσαν. Είναι παράδοξο να αποτελεί κώλυμμα η συγγένεια δικαστή με δικηγόρο και μάλιστα στα διευρυμένα όρια της εφετειακής περιφέρειας όταν επιτρέπεται να συνυπάρχει στην περιφέρεια του ίδιου Πρωτοδικείου δικαστής με συγγενή του Δήμαρχο, Αντιδήμαρχο, Περιφερειάρχη κλπ
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πάρα πολλές συναισθηματικές σχέσεις που δεν ανήκουν στις αναφερόμενες στο νόμο επώνυμες συγγένειες και είναι ικανές να πλήξουν την ορθοκρισία του δικαστή. Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπεται η αναπτυγμένη αυτοπροστασία του δικαστή που ελέγχεται διαρκώς από τον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο.
Το μέτρο της επέκτασης των κωλυμάτων εντοπιοτητας δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση, τόσο σε υπηρεσιακό, όσο και σε ατομικό επίπεδο. Αυτό που μοιαζει ακατανόητο είναι η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, τη δεδομένη χρονική περίοδο, και χωρίς μάλιστα να υπάρχει αιτιολογική έκθεση επι τουτου. Θα πρέπει να αντιδράσουν οι δικαστικες ενώσεις για να μην περάσει η συγκεκριμένη διάταξη, γιατί ποιος ξέρει που θα σταματήσει αυτή η αντί δικαστική συμπεριφορά
Η διάταξη αυτή θα καταπέσει με την πρώτη προσφυγή ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ για τοὺς λόγους που αναφέρθηκαν από τοὺς προηγούμενους σχολιαστές. Το τραγικό είναι ότι μέχρι τότε θα έχουν ξεσπιτωθεί ένα σωρό οικογένειες και το κακό θα έχει γίνει, χωρίς δυνατότητα επαναφοράς στην προηγούμενη κατάσταση, διότι οι θέσεις θα έχουν καλυφθεί από άλλους. Πολύ φοβάμαι πως το Υπουργείο θα προκαλέσει ανεπανόρθωτο κακό σε αρκετούς δικαστές και τις οικογένειες τους, αλλά και στην υπηρεσία, και κατόπιν εορτής θα τρέχει να αποσύρει την διάταξη. Το ερώτημα είναι αν πρόκειται για ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟ,, ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ή ΣΚΟΠΙΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ του Δικαστικού Σώματος. Θα πρέπει όλες οι Δικαστικές Ενώσεις να καταγγείλουν αυτή την προσπάθεια του Κράτους σε όλα τα Ευρωπαϊκά και Διεθνή αρμόδια όργανα.
Μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς και υπηρεσίας, τα περισσότερα εκ των οποίων μακριά από την οικογενειακή στέγη, η Υπηρεσία ετοιμάζεται να μας διώξει μακριά από την οικογένεια μας για το υπόλοιπο της καριέρας μας. Προσωπικά τα έχω βάλει κάτω κ τα υπολογίζω για να δω αν με συμφέρει πλέον να παραμείνω σε αυτό το λειτούργημα, που τόσο πολύ κουράστηκα να κατακτήσω. Το ενδεχόμενο της ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ γίνεται όλο και πιο κοντινό. Δυστυχώς το ίδιο ακούω και από άλλους συναδέλφους. Εκεί μας οδηγεί η πολιτική του Υπουργείου. Σε παραίτηση, και μάλιστα με το στίγμα του εν δυνάμει διαπλεκόμενου. ΛΥΠΑΜΑΙ
Σύμφωνα με το αρ.21 παρ 1 Συντάγματος «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Το Κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών μέσω ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όπως νόμος ορίζει.» Ξεκινάω με την αναφορά στην ανωτέρω Συνταγματική Διάταξη για να καταδειχθεί η κρυπτόμενη αντισυνταγματικότητα της ανωτέρω ρυθμίσεως . Η διάταξη αυτή υποχρεώνει όσους έχουν στο στενό οικογενειακό κύκλο δικηγόρο (σύζυγο, τέκνα , γονείς , αδέρφια ) να εκτοπισθούν σε εφετειακή περιφέρεια μακριά από την κατοικία τους και την οικογένεια τους. Ας αναλογιστούμε δε ότι η Ελλάδα είναι νησιωτική χώρα με τεράστιες εφετειακες νησιωτικές περιφέρειες (σε επίπεδο πρωτοδικείου αλλά και εφετείου) . Αν κάποιος δικαστής έχει σύζυγο εντός νησιωτικής εφετειακης περιφερειας εξαναγκάζεται με την υπό διαβούλευση διάταξη να υπηρετεί για πάντα στην ηπειρωτική χώρα ή σε έτερη εφετειακή νησιωτική περιφέρεια. Για να καταστεί σαφές το οικονομικό κόστος για δικαστή με σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο σε νησιωτικό δικηγορικό σύλλογο τα έξοδα του κατ ελαχιστον είναι περίπου 500 ευρώ για στέγαση και κατ’ ελαχιστον 200 ευρώ μεταφορικά . Αν προστεθούν σ αυτά και λοιποί λογαριασμοί ομιλούμε για ένα ποσό 1000 ευρώ κατ’ ελαχιστον μόνο για την διαμονή και μετάβαση στον τόπο υπηρεσίας , δίχως να υπολογιστούν τα έξοδα διαβίωσης της κυρίας οικογενειακής στέγης . Περαιτέρω , ο νομοθέτης παραγνωρίζει ότι τα τέκνα των δικαστών και δικηγόρων (με αυτή την ρύθμιση) αν δεν υπάρχουν έτεροι συγγενείς να συνδράμουν θα αναγκασθουν εκ των πραγμάτων να διαβιουν με τον έναν εκ των δύο γονέων εφ’ όρου ζωής με ο,τι συνεπάγεται αυτό . Τέλος , είναι απορίας άξιο πως μόνον οι δικηγόροι επαρχίας και οι δικαστές που υπηρετούν στην επαρχία «στοχοποιούνται» με αυτή τη διάταξη , ενώ υφίσταται πληθώρα δικαστών και εισαγγελέων που υπηρετούν ακώλυτα στην Αθήνα , τη Θεσσαλονίκη όπου είναι διορισμένοι οι συγγενείς τους ή οι σύζυγοι τους ως δικηγόροι . Αν τελικώς προωθηθεί η διάταξη , καλον θα ήταν στο όνομα της ισότητας , να υπάρξει μετακίνηση και όσων υπηρετούν για πολλά χρόνια στις μεγάλες εφετειακες περιφέρειες (που εξαιρούνται των κωλυμάτων εντοπιοτητας )και έχουν συγγενικές ή έχουν συνάψει στενές φιλικές σχέσεις με δικηγόρους , ώστε να αντιληφθούν άπαντες τις δυσκολίες της υπηρεσίας όχι μόνο μακριά από την οικογένεια αλλά και τις δυσκολίες της υπηρεσίας σε επαρχιακή πόλη.
Γίνεται απόπειρα να δοθεί λύση σε υπαρκτά ηθικά κωλύματα, τα οποία σαφώς και αντιμετωπίζονται με την επιλογή της αποχής/εξαίρεσης, ωστόσο κατ΄αποτέλεσμα με ανισομερή τρόπο σε βάρος των λοιπών δικαστικών λειτουργών που τυχαίνει να συνυπηρετούν σε Δικαστήριο που υπάρχουν περισσότεροι δικαστικοί λειτουργοί με το ανωτέρω ηθικό κώλυμα, και επιφορτίζονται έτσι με τις αντίστοιχες υποθέσεις τους. Επίσης σε επίπεδο διασκέψεων ή και συζητήσεων εντός της αίθουσας δικαστών, πως μπορεί να αποκλειστεί ουσιαστικά ο έχων το ανωτέρω ηθικό κώλυμα δικαστικός λειτουργός?. Ηθικά κωλύματα δυστυχώς de facto υπάρχουν πολλά στα επαρχιακά δικαστήρια μικρής ή μεσαίας δύναμης (πολυετία, διαδοχική υπηρεσία σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, συγγένειες) και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και νομοθετικά. Βολικός τρόπος δεν υπάρχει.
Η επέκταση του κωλύματος στις εφετειακές περιφέρειες έχει απαξιωτικά αποτελέσματα στο θεσμό της Δικαιοσύνης και δη τόσο για Δικαστές όσο και για Δικηγόρους διότι προκαλείται εσφαλμένα η εντύπωση στο κοινωνικό σύνολο ότι τα μέχρι τώρα επί πολλά έτη ισχύοντα δεν ήσαν ικανά να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Στην πράξη η υπό ψήφιση ρύθμιση θα εκδιώξει βίαια από τις εστίες τους ολόκληρες οικογένειες μέλη των οποίων είναι δικαστικοί λειτουργοί με κώλυμα σε επίπεδο εφετειακής περιφέρειας το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να μετατεθούν και να μετακομίσουν σε πόλη όχι γειτονική ή έστω κοντινή αλλά αδικαιολόγητα μακρυά από τον τόπο συμφερόντων τους με συνακόλουθες επιπτώσεις και στον προϋπολογισμό του κράτους. Τα δε αποτελέσματα της προτεινόμενης ρύθμισης είναι ούτε καν αμφίβολα αλλά ανύπαρκτα σε επίπεδο διαφύλαξης της δικαιοσύνης. Ο θεσμός της εξαίρεσης σε συνδυασμό με την ποινική ευθύνη του άρθρου 254 ΠΚ είναι απολύτως ικανά για να αποτρέψουν οποιαδηποτε περίπτωση καταστρατήγησης της ανερτηδία της Δικαιοσύνης. Η επέκταση του κωλύματος στις εφετειακές περιφέρειες έχει απαξιωτικά αποτελέσματα στο θεσμό της Δικαιοσύνης και δη τόσο για Δικαστές όσο και για Δικηγόρους διότι προκαλείται εσφαλμένα η εντύπωση στο κοινωνικό σύνολο ότι τα μέχρι τώρα επί πολλά έτη ισχύοντα δεν ήσαν ικανά να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Στην πράξη η υπό ψήφιση ρύθμιση θα εκδιώξει βίαια από τις εστίες τους ολόκληρες οικογένειες μέλη των οποίων είναι δικαστικοί λειτουργοί με κώλυμα σε επίπεδο εφετειακής περιφέρειας το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να μετατεθούν και να μετακομίσουν σε πόλη όχι γειτονική ή έστω κοντινή αλλά αδικαιολόγητα μακρυά από τον τόπο συμφερόντων τους με συνακόλουθες επιπτώσεις και στον προϋπολογισμό του κράτους. Τα δε αποτελέσματα της προτεινόμενης ρύθμισης είναι ούτε καν αμφίβολα αλλά ανύπαρκτα σε επίπεδο διαφύλαξης της δικαιοσύνης. Ο θεσμός της εξαίρεσης σε συνδυασμό με την ποινική ευθύνη του άρθρου 254 ΠΚ είναι απολύτως ικανά για να αποτρέψουν οποιαδηποτε περίπτωση καταστρατήγησης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.
Τα κωλύματα εντοπιότητας πρέπει να καταργηθούν τελείως για του εξής λόγους:
α)Δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες τόσο στη δημιουργία οικογένειας όσο και στη σταθερή λειτουργία της, ειδικά με τις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες,
β) Επηρεάζουν αρνητικά τους θεσμούς της οικογένειας και του γάμου, που προστατεύονται από το Σύνταγμα (άρθρο 21 παρ. 1),
γ) Έρχονται σε αντίθεση με το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συμμετοχής στην κοινωνική ζωή (άρθρο 5 παρ. 1), και αγνοούν την ανθρώπινη διάσταση του δικαστή – ως σύζυγου, γονέα κ.ά.,
δ) Αναγκάζουν σημαντικό αριθμό δικαστών να μετακομίσουν με τις οικογένειές τους στα μεγάλα αστικά κέντρα.
ε) Συντελούν στην υποβάθμιση των δικαστηρίων στην ελληνική περιφέρεια,
στ) Υποβαθμίζουν τους θεσμούς της αποχής και της αίτησης εξαίρεσης των δικαστών, υποθάλποντας αδικαιολόγητη δυσπιστία απέναντι στους δικαστές που υπηρετούν σε επαρχιακά δικαστήρια.
Πρόκειται για ένα κώλυμα που εντελώς αναίτια και αναπάντεχα επιχειρείται να εισαχθεί στην ιστορία των ελληνικών δικαστηρίων. Τι έλαβε χώρα εντελώς ξαφνικά και δεν μπορεί να λειτουργήσει επαρκώς πλέον το κώλυμα μη συνυπηρέτησης δικαστή ή εισαγγελέα με δικηγόρο συγγενή του στην περιφέρεια του ίδιου Πρωτοδικείου, το οποίο εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες από γενέσεως του ελληνικού κράτους, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία η επέκταση του κωλύματος στην ίδια εφετειακή περιφέρεια? Από την Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης, ουδεμία απάντηση προκύπτει επί του ανωτέρω εύλογου ερωτήματος….
Πέραν τούτου όμως, το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτό το κώλυμα είναι ανέφικτο να εφαρμοστεί στην πράξη, γιατί είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων Δικαστών και Εισαγγελέων που εμπίπτουν σε αυτό, οπότε είναι αδύνατο όλοι αυτοί να μετατεθούν στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας κατά παρέκκλιση της επετηρίδας για τον απλό λόγο ότι οι κενές θέσεις είναι λιγότερες από αυτούς που εμπίπτουν στο κώλυμα. Σε κάθε περίπτωση κατά την αναγκαστική τους μετάθεση κατ’ εφαρμογή του κωλύματος, θα δημιουργηθεί εμπλοκή και στην υλοποιούμενη ενοποίηση του πρώτου βαθμού, διότι δεν υπάρχει κανένα λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή να επιτύχει την απαραίτητη αναλογία που πρέπει να υπάρχει σε κάθε Πρωτοδικείο μεταξύ Πρωτοδικών γενικής και ειδικής επετηρίδας.
Τέλος, μετά τη θέσπιση μιας τέτοιας διάταξης, η οποία βάλλει ξεκάθαρα κατά του θεσμού της οικογένειας με την αναγκαστική εξορία του <> δικαστή ή εισαγγελέα, μην απορούμε γιατί υπάρχει στην Ελλάδα δημογραφικό πρόβλημα. Υπό αυτές τις συνθήκες εξορίας κανείς δε θέλει να αποκτήσει απογόνους…….
Όλα τα προηγούμενα σχόλια είναι σωστά. Είναι αδικαιολόγητη αυτή η αλλαγή στο νόμο η οποία απλά υπονομεύει το Δικαστικό Σώμα. Η τήρηση των κωλυμάτων στην έδρα του Πρωτοδικείου είναι η ορθότερη και πιο λειτουργική λύση, ως ίσχυε επί σειρά ετών χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα.
ΦΤΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. ΑΣ ΔΟΘΕΙ ΜΙΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ. ΕΑΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΜΕΜΠΤΟ, ΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ
Η συγκεκριμένη διάταξη οδηγεί σε σοβαρές αντιφάσεις, που αποκλίνουν ουσιωδώς από την στόχευση του νόμου, σημαντικά υπηρεσιακά αδιέξοδα και κίνδυνο οι διατάξεις να λάβουν φωτογραφικό χαρακτήρα αν ισχύσουν άμεσα. Οι συνέπειες εφαρμογή της μπορούν να αποτελέσουν αφενός σοβαρό πρόσκομμα στην ομαλή οικογενειακή ζωή των δικαστικών λειτουργών, που θα αδυνατούν να υπηρετήσουν έστω σε όμορο νομό από τον τόπο εγκατάστασης του συγγενούς τους. Επίσης περιορίζει κατά πολύ τις επιλογές του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, ως προς την τοποθέτηση/μετάθεση/απόσπαση των δικαστικών λειτουργών που θα στελεχώσουν τις δικαστικές υπηρεσίες, αγγίζοντας τα όρια παραβίασης της αρχής του «φυσικού δικαστή» καθώς κατά τον παρόντα χρόνο ήδη έχουν λάβει χώρα οι αιτήσεις τοποθέτησης – μετάθεσης των δικαστικών λειτουργών για το έτος 2025, ως εκ τούτου ρυθμίσεις που μπορούν να επηρεάσουν εκκρεμείς αιτήσεις, δημιουργώντας για τους αιτούντες πρόσθετους αποκλεισμούς, δύνανται να θεωρηθούν φωτογραφικές και ως εκ τούτου αντίθετες με το Σύνταγμα, που προϋποθέτει ο κάθε νόμος να είναι γενικός και να αφορά ακαθόριστο με βάση τα γενικά τους χαρακτηριστικά αριθμό προσώπων. Τέλος, η απελευθέρωση του δικηγορικού λειτουργήματος βάση του αρθ. 28 ν. 4194/2013, καθιστά άνευ αντικειμένου οποιαδήποτε ανάλογη ρύθμιση, δεδομένου ότι ο σύζυγος/σύντροφος δικηγόρος δικαιούται να παραστεί σε οποιοδήποτε δικαστήριο της χώρας, η μόνη δε εξασφάλιση της δικαστικής αμεροληψίας είναι το νομικό πλαίσιο του θεσμού του αποκλεισμού, εξαίρεσης και αποχής των αρθ. 14-26 ΚΠΔ. Nα σημειωθεί πως στο αρθ. 26 ΚΠΔ προβλέπεται πειθαρχική ευθύνη και στο άρθρο. 254 ΠΚ ποινική ευθύνη για τον δικαστικό λειτουργό που αποσιωπά λόγο εξαίρεσης. Η διάταξη είναι αναποτελεσματική και δημιουργεί σοβαρές ανισότητες και περιορισμούς, ίσως και στα όρια παραβίασης θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, όπως ορθά σχολιάστηκε ήδη από ορισμένους προλαλήσαντες.
Η διάταξη δημιουργεί πολλά άτοπα και παράλογα αποτελέσματα. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 6 προβλέπει πως το κώλυμα του προηγούμενου εδαφίου ΔΕΝ ισχύει για τους δικαστικούς λειτουργούς που υπηρετούν στα δικαστήρια της ΕΔΡΑΣ των εφετείων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Λάρισας. Αυτό σημαίνει πως εξαιρούνται των κωλυμάτων όσοι υπηρετούν στην ΕΔΡΑ των παραπάνω εφετείων και όχι όσοι υπηρετούν στις λοιπές πόλεις των ίδιων εφετείων. Για παράδειγμα, ένας πρωτοδίκης που υπηρετεί Θεσσαλονίκη και είναι παντρεμένος με δικηγόρο Θεσσαλονίκης, ΔΕΝ ΕΧΕΙ κώλυμα, ενώ ένας πρωτοδίκης που υπηρετεί στις Σέρρες και είναι παντρεμένος με δικηγόρο Θεσσαλονίκης, ΕΧΕΙ κώλυμα. Άρα ο πρωτοδίκης Σερρών για να είναι σύμφωνος με το νόμο, θα πρέπει είτε να μετακινηθεί εκτός ορίων εφετείου Θεσσαλονίκης, ή να μετατεθεί Θεσσαλονίκη!!!. Δηλαδή όσο υπηρετούσε στις Σέρρες, σε άλλο πρωτοδικείο από την σύζυγο, είχε κώλυμα, ενώ αν μετατεθεί στην Θεσσαλονίκη και βρίσκονται πλέον στην ίδια πόλη και στο ίδιο πρωτοδικείο, δεν θα έχει κώλυμα!!! ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ & ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ. Δυστυχώς με αυτή την τόσο πρόχειρη διάταξη θα ξεσπιτωθούν οικογένειες και θα ταλαιπωρηθεί πολύς κόσμος. ΚΡΙΜΑ.
Πρέπει να σκεφτούμε όχι μόνο τα προβλήματα που δημιουργούνται τώρα αλλά και αυτά που θα δημιουργηθούν αργότερα. Ένεκα κωλύματος, δεν θα παντρεύονται και έτσι αντί να προάγουμε την οικογένεια, θα ενισχύσουμε την ύπαρξη μονογονεικών οικογενειών και μάλιστα με την αρωγή της πολιτείας. Επιπρόσθετα, πόσο συχνά συναντάται οι δικηγόροι ενός πρωτοδικειού να έχουν τόσες πολλές υποθέσεις και σε ένα άλλο πρωτοδικείο ώστε να δημιουργείται πρόβλημα; Επίσης ενώ πχ δεν θα μπορείς να υπηρετεις στην Ορεστιάδα ( Εφετείο Θράκης) επειδή θα έχεις κώλυμα στο Πρωτοδικείο Δράμας, στο διπλανό νόμο, στο Πρωτοδικείο Σερρών δε θα έχεις κώλυμα, επειδή είναι σε διαφορετικό Εφετείο! Δηλαδή έχεις κώλυμα για κάπου που είναι 300 χλμ μακριά από σένα και όχι στο διπλανό πρωτοδικείο που είναι 70 χλμ μακριά!
ΤΟ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΜΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΥΚΛΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (ΚΟΙΝΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ κλπ). Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΘΩΣ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΔΡΑ, ΜΟΝΙΜΗ ΠΕΛΑΤΕΙΑ κλπ. Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΣΠΑΤΑΙ. ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ. ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΕΙ ΒΑΝΑΥΣΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ. ΕΙΔΑΛΛΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ, ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΓΕΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΙΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤ’ΕΠΙΛΟΓΗΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΔΙΚΑΣΤΕΣ & ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΑΓΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ. ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ & ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΝΤΑΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΕΡΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ, ΑΠΟΧΗΣ κλπ., TO ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ, ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΡΘ. 254 ΠΚ, ΟΠΟΤΕ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
ΤΕΛΟΣ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΛΗΣΑΝΤΕΣ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. ΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΔΥΣΜΕΝΕΣΤΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ. ΤΟ ΚΩΛΥΜΑ ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ. ΕΑΝ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΜΕΤΑΤΕΘΕΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ. Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΕΤΕΙ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΕΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ. ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΦΕΤΕΙΟ. ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΗ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΘΑ ΚΟΣΤΙΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΕ ΨΥΧΙΚΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ, ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ ΣΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ.
Μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγηθεί -ούτε διαλαμβάνεται κάτι σχετικό στην Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης- η αιτία ή η στόχευση της συγκεκριμένης διάταξης. Ήδη η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έχει αποστείλει δύο φορές τις θέσεις της για την αντίθεσή της με αυτή τη διεύρυνση του κωλύματος εντοπιότητας. Σε κάθε περίπτωση η θέσπισή της κρίνεται πλήρως αναποτελεσματική και επί της ουσίας μόνο επικοινωνιακή, ακόμα και αν στόχος ήταν ο αποκλεισμός συνύπαρξης δικαστών και δικηγόρων συζύγων ή συγγενών στον ίδιο σχηματισμό, αφού η απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος (αρχικά δυνάμει του άρθρου 5 παρ. 2 του Ν. 3919/2011 και ήδη δυνάμει του άρθρου 28 του ν.4194/2013), παρέχει εκ του νόμου τη δυνατότητα στους δικηγόρους να ασκούν χωρίς περιορισμούς το επάγγελμά τους παντού ανά την ελληνική Επικράτεια, ήτοι να παρίστανται στα δικαστήρια που υπηρετούν σύζυγοι ή συγγενείς τους, όπου κι αν είναι αυτά. Οι πρακτικές συνέπειες είναι μόνο εις βάρος της λειτουργίας των δικαστικών υπηρεσιών και της προσωπικής και οικογενειακής ζωής των λειτουργών τους.
Σημειώνεται δε ότι, η σχεδιαζόμενη τροποποίηση περιορίζει κατά πολύ τις επιλογές του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, ως προς την τοποθέτηση/μετάθεση/απόσπαση των δικαστικών λειτουργών που θα στελεχώσουν τις δικαστικές υπηρεσίες, αγγίζοντας τα όρια παραβίασης της αρχής του «φυσικού δικαστή» καθώς κατά τον παρόντα χρόνο ήδη έχουν λάβει χώρα οι αιτήσεις τοποθέτησης – μετάθεσης των δικαστικών λειτουργών για το έτος 2025, ως εκ τούτου νέες ρυθμίσεις που μπορούν να επηρεάσουν εκκρεμείς αιτήσεις, δημιουργώντας για τους αιτούντες πρόσθετους αποκλεισμούς, δύνανται να θεωρηθούν φωτογραφικές και ως εκ τούτου αντίθετες με το Σύνταγμα, που προϋποθέτει ο κάθε νόμος να είναι γενικός και να αφορά ακαθόριστο με βάση τα γενικά τους χαρακτηριστικά αριθμό προσώπων.
Επαναφορά των κωλυμάτων στην έδρα του Πρωτοδικείου, το οποίο αποτελεί ένα εύλογο κι λογικό μέτρο. Αυτό σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΚΠΔ περί αποχής, αποτελούν ένα ασφαλές κι επαρκές πλαίσιο. Οτιδήποτε παραπάνω αποτελεί κατάχρηση της κρατικής εξουσίας που οδηγεί σε αδικίες και σε αδιέξοδα που την παρούσα στιγμη δεν χρειάζεται η Δικαιοσύνη
ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ: 1) ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΟΥΝ, 2) ΝΑ ΜΕΤΑΤΕΘΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΦΕΤΕΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ ΕΞΟΔΑ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ &ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΗ ΣΠΙΤΙΟΥ, 3) ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΣΕ ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ κλπ. ΔΗΛΑΔΗ ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΕΙΤΕ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΕΙΤΕ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ &ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ, ΕΙΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ή ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΟΙ ΔΕ ΑΝΥΠΑΝΔΡΟΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ.
Ένα μέτρο σαν κι αυτό που επεκτείνει τους περιορισμούς σε βάρος των δικαστών, ενώ μέχρι τώρα ίσχυε το κώλυμα εντοπιότητας στα όρια του Πρωτοδικείου, θα πρέπει να συνοδεύεται από μια εύλογη αιτιολογία. Για ποιο λόγο επεκτείνονται χωρικά τα κωλύματα και θα επιβαρυνθούν οι δικαστές και οι οικογένειες τους;; Εάν το Υπουργείο δεν δώσει μια σοβαρή απάντηση σε αυτή την ερώτηση, τότε η διάταξη αυτή και κάθε ανάλογο μέτρο μοιάζει σαν προσπάθεια πίεσης και χειραγωγήσεως των δικαστών. Θα έπρεπε αντίθετα η Πολιτεία να φροντίσει για την κατάργηση των κωλυμάτων και ο καθένας ξεχωριστά να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων του.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Κ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΜΕ ΚΩΛΥΜΑ ΣΕ ΔΥΟ ΕΦΕΤΕΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΣΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ. ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ,ΟΤΑΝΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΟΛΙΣ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ. ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ, ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΙ, ΕΦΟΡΙΑΚΟΙ & ΛΟΙΠΟΙ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ.
Η διάταξη αυτή δεν έχει καμία δικαιολογητική βάση. Άλλωστε πλέον οι δικηγόροι δύνανται να δικάζουν ελεύθερα χωρίς περιορισμό σε οιαδήποτε περιφέρεια ανεξαρτήτως ΔΣ όπου ανήκουν. Επί της συγκεκριμένης όμως διάταξης δέον να σταθμίσει ο νομοθέτης ότι έρχεται σε αντίθεση αρχικά με τη διάταξη αρχικά της ισότητας (αρ. 4 Σ) δεδομένου ότι υποψήφιοι δικαστές μικρών περιφερειών όπου υφίσταται το κώλυμα να μην επιλέξουν τη σταδιοδρομία ως δικαστές αφού θα πρέπει καθ όλο τον υπηρεσιακό τους βίο να βρίσκονται σε απόσταση αρκετά μεγάλη από τον τόπο συμφερόντων τους. Επίσης η συγκεκριμένη διάταξη βάλει ουσιαστικά και κατά της ανεξαρτησίας των δικαστών που ήδη υπηρετούν δεδομένου ότι με την επέκταση του κωλύματος στην εφετειακή περιφέρεια και της απομάκρυνσης τους σε τόπο μεγαλύτερης απόστασης χωρίς μάλιστα η μετακίνηση αυτή να καλύπτεται οικονομικά εξαναγκάζει σε μεγαλύτερο κόστος διαβίωσης τους ίδιους και τις οικογένειές τους (ειδικότερα την παρούσα χρονική στιγμή που η στεγαστική κρίση είναι εμφανής και η ακρίβεια δεδομένη), βάζοντας εμμέσως «χέρι» στον μισθό τους πλήττοντας την δικαστική ανεξαρτησία Αρ 88 Παρ.2Σ, καθώς ο μισθός των και τα επιδόματα δεν έχουν υπολογιστεί με δεδομένα τέτοιου είδους κωλύματα. Απομακρύνοντας άλλωστε έναν δικαστή από τον τόπο των συμφερόντων του επίσης σε απόσταση μεγαλύτερη συρρικνώνει περαιτέρω και τον διαθέσιμο χρόνο εργασίας του, κάτι που έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με όλο το πνεύμα των διατάξεων που νομοθετουνται για την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης αλλά και της ενοποίησης του πρώτου βαθμού. Η αποκέντρωση δε δεν ευνοείται με τέτοιου είδους παρεμβασεις ενώ περαιτέρω θα οδηγήσει σε καταχρηστικές πρακτικές μεταθέσεων δικηγόρων συγγενών των υπηρετούντων δικαστων στους μεγάλους δικηγορικός συλλόγους της επικρατείας οι οποίοι άλλωστε όπως προελεχθη στην αρχή δεν έχουν κώλυμα να δικάζουν υποθέσεις στον τόπο υπηρεσίας συγγενικού τους προσώπου δικαστή. Η δε εμφανής συνυπηρετηση αυτών στην ίδια εφετειακή περιφέρεια τονώνει την διαφάνεια στη δικαιοσύνη, δίνοντας δικαιώματα υποβολής αντίστοιχων αιτημάτων στους αντίδικους τους ώστε να μπορούν να αξιώσουν την αμερόληπτη κρίση με αιτήματα εξαίρεσης.
Η διάταξη αυτή πλήττει αδικαιολόγητα τον θεσμό της οικογένειας καθως πολλοί δικαστές θα αναγκαστούν να μετακινηθούν μακριά από την οικογένεια τους, αφού ο/η σύντροφος δεν θα μπορεί να ακολουθήσει ως ελεύθερος επαγγελματίας. Τίποτα πιο επικίνδυνο από έναν δικαστή που το μυαλό του είναι χιλιόμετρα μακριά. Επίσης, εξ όσων γνωρίζω αντιστοιχα κωλύματα, και μάλιστα σε τόσο μεγάλες περιφέρειες, δεν υπάρχουν στις χώρες της Ευρώπης. Αυτή η επέκταση των κωλυμάτων το μονο που προσφέρει είναι η αύξηση της δυσπιστίας προς το δικαστικό σώμα
Δικαστικός λειτουργός που επιλέγει σύντροφο δικηγόρο, υπόκειται πλέον σε υπέρμετρους περιορισμούς ως προς το δικαίωμα επιλογής τόπου οικογενειακής εστίας, αφού μόνο αν επιλέξει τις πόλεις των Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πάτρα και Λάρισας δεν θα έχει πρόβλημα. Επίσης δικαστικός λειτουργός που επιλέγει να διαμείνει στην Περιφέρεια, υπόκειται σε σοβαρούς περιορισμούς στο δικαίωμα επιλογής συντρόφου, αφού τίθεται πλέον ξεκάθαρα αντικίνητρο να συνάψεις σχέση με δικηγόρο. Τα παραπάνω δικαιώματα αποτελούν εκφάνσεις του ατομικού δικαιώματος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του αρθ. 5 Συντ, το οποίο φαίνεται να πλήττεται βάναυσα πλέον, με ότι αυτο συνεπάγεται για την συνταγματικότητα της προκείμενης διάταξης ή οποία θα κριθεί στις αντίστοιχες προσφυγές που προβλέπω να ακολουθούν.
Η δικαστική αμεροληψία προστατεύεται με την τον θεσμό της εξαίρεσης και το πειθαρχικό δίκαιο των δικαστών. Η αδυναμία του συστήματος να χειριστεί ανάλογα περιστατικά εκτροπής δικαστικών λειτουργών, δεν πρέπει να διαχέεται οριζόντια στο σύνολο των δικαστών, κ μάλιστα με τρόπο που προσβάλλει τον πυρήνα θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων
Η επέκταση του κωλύματος στην εφετειακή περιφέρεια μόνο προβλήματα στην εφαρμογή θα δημιουργήσει, καθόσον αφορά πολλούς δικαστικούς λειτουργούς, οι οποίοι, ενώ υπηρετούν εκτός της έδρας της οικογενειακής εστίας τους, τώρα θα κληθούν να απομακρυνθούν έτι περαιτέρω εκτός επετειακής περιφέρειας, δίχως όμως αυτό να εξυπηρετεί τον σκοπό των κωλυμάτων εντοπιότητας. Ένας δικαστικός λειτουργός που υπηρετεί πχ. στην Αλεξανδρούπολη και η σύζυγος του είναι δικηγόρος Ορεστιάδας, σήμερα έχει κώλυμα μόνο στην Ορεστιάδα. Με την εφαρμογή της νέας διάταξης θα έχει κώλυμα στην Ορεστιάδα, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη, στην Καβάλα και στην Δράμα. Τίθεται το ερώτημα, γιατί άραγε να απαγορεύεται να υπηρετήσει στην Δράμα, η οποία απέχει από την Ορεστιάδα 292 χλμ. (πάνω από 3 ώρα με ΙΧΕ). To γεγονός πως η Ορεστιάδα και η Δράμα ανήκουν στην ίδια εφετειακή περιφέρεια, ουδόλως θα έπρεπε να απασχολεί την Πολιτεία. To ενδεχόμενο ο δικηγόρος Ορεστιάδας να παραστεί σε δικαστήριο της Δράμας, είναι το ίδιο με το να παραστεί σε δικαστήριο του διπλανού νομού των Σερρών, ή της Θεσσαλονίκης ή της Κατερίνης ή της Αθήνας, αφού πλέον το δικηγορικό λειτούργημα είναι ανοικτό. Ο μόνος θεσμός που μπορεί να αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας για να αποτραπούν τέτοια φαινόμενα, είναι ο θεσμός της εξαίρεσης σε συνδυασμό με την ποινική ευθύνη του αρθ. 254 ΠΚ, το οποίο τιμωρεί ποινικά τον δικαστικό λειτουργό που αθέμιτα αποσιωπά τον λόγο εξαίρεσης. Η παρούσα διάταξη δεν προσφέρει τίποτα στην ουσιαστική ratio της θεματικής των κωλυμάτων, και την δικαστικής αμεροληψίας, και μοιάζει πρόχειρη, ορίζονται, αναποτελεσματική, με επικοινωνιακό και τιμωρητικό χαρακτήρα για τους δικαστικούς λειτουργούς που επέλεξαν δικηγόρο για σύντροφο.
Ευρυπίδη Ελένη