Στην παρ. 1 του άρθρου 55ΚΕ του ν. 4871/2021 (Α’ 246), περί της διάθεσης προς διορισμό εκπαιδευομένων για θέσεις δικαστικών υπαλλήλων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «, όπως και στις θέσεις για τις οποίες εγγράφηκαν στη Σχολή κάνοντας χρήση της προσαύξησης της παρ. 5Α του άρθρου 55ΙΑ», β) προστίθεται νέο, δεύτερο, εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι εκπαιδευόμενοι, οι οποίοι περατώνουν επιτυχώς όλα τα στάδια κατάρτισης, διατίθενται για διορισμό στις θέσεις που προκηρύσσονται ανά δικαστική υπηρεσία, κλάδο και κατηγορία εκπαίδευσης ανάλογα με τις προτιμήσεις τους, όπως και στις θέσεις για τις οποίες εγγράφηκαν στη Σχολή κάνοντας χρήση της προσαύξησης της παρ. 5Α του άρθρου 55ΙΑ. Οι εκπαιδευόμενοι που είναι γονείς τριών τέκνων και άνω τοποθετούνται κατά απόλυτη προτεραιότητα στη θέση την οποία επιλέγουν. Εφόσον περισσότεροι εκπαιδευόμενοι επιλέξουν την ίδια θέση, προηγείται αυτός με την καλύτερη σειρά κατάταξης στον οικείο πίνακα αποφοίτησης. Ο διορισμός τους ανατρέχει στην επόμενη ημέρα της αποφοίτησής τους.».
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιτύχεις σαυτόν τον διαγωνισμό κ να έχεις τρία παιδιά. Ένα κοινωνικό κράτος, ένα κράτος δικαίου δεν είναι δυνατόν να μην σέβεται τις μανουλες. Να τις βοηθάει να εργαστούν, να είναι κοντά στην οικογένειά τους. Το γεγονός ότι μια γυναίκα έκανε τρία η κ περισσότερα παιδιά, ενισχύει το έθνος. Όλα καλά κ τα μεταπτυχιακά, κ τα διδακτορικά αλλά κ τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται μέσω των μανάδων τους. Εκ του Συντάγματος, πρέπει να προστατεύονται η παιδική ηλικία, η μητρότητα κ να ενισχύεται ο θεσμός της οικογένειας. Ελπίζω κ εύχομαι να ψηφιστεί κ να έχει κ αναδρομική ισχύ για τους σπουδαστές της Γ σειράς.
Φωτογραφική, sorry, not sorry
Τι κι αν έχω κοπιάσει δηλαδή για να είμαι για παράδειγμα πρώτη στην κατάταξη, αν τη θέση που θέλω θέλει και ο τελευταίος στην κατάταξη τρίτεκνος θα την πάρει εκείνος. Αξιοκρατία πάνω από όλα. Ας θεσπισθεί έστω ένα ποσοστό για τις θέσεις που θα καταλάβουν οι τρίτεκνοι όπως και σε άλλους διαγωνισμούς. Επίσης να θεσπισθεί ανάλογα και η προστασία άλλων κατηγοριών. Μονογονεϊκές οικογένειες, γονείς τέκνων ΑμΕΑ. Γιατί μόνο τρίτεκνους-πολύτεκνους;
Εντελώς άδικη αλλά και αντισυνταγματική διάταξη. Πρέπει να αποσυρθεί γιατί πλήττει και το κύρος του διαγωνισμού. Υπάρχει και η ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο από την οποία απορρέει η επί ίσοις όρους συμμετοχής όλων των υποψηφίων στον διαγωνισμό, αλλά και η μετά την αποφοίτηση τους αξιοκρατική τοποθέτηση τους.
1) αφού και σε αυτού του είδους διαγωνισμό επιλέγετε να εισάγετε «κοινωνικά κριτήρια» ως προς την επιλογή τόπου διορισμού, αντί βαθμολογικών/επιστημονικών/αξιοκρατικών κριτηρίων, πρέπει να εισάγετε αναγκαστικά και οικονομικά/περιουσιακά/ εισοδηματικά κριτήρια. Γιατί πολύ απλά ένας «τρίτεκνος» μπορεί να έχει ετήσιο εισόδημα 100.000 ευρώ, αλλά ένας άτεκνος ή με 2 τέκνα να έχει εισόδημα 0 ευρώ. Ποιος λοιπόν έχει περισσότερο ανάγκη να τοποθετηθεί κοντά στη μόνιμη κατοικία του ; Νομίζω το αντιλαμβάνεστε.
2) Πρέπει να πάψετε να «τιμωρείτε» τους άτεκνους ή αυτούς που έχουν μέχρι 2 παιδιά. Γιατί ένας τρίτεκνος να στερεί τη θέση από έναν που δεν είναι τρίτεκνος, κι ας είναι ο τελευταίος βαθμολογικά/επιστημονικά καλύτερος ; Δηλαδή το επόμενο στάδιο ποιο είναι, να δίδετε και χαριστική προσαύξηση βαθμολογίας στους τρίτεκνους ;
Ελπίζω η ψήφιση του συγκεκριμένου Νόμου, να έχει αναδρομική ισχύ από την Α σειρά της ΕΣΔΙ, γιατί όλοι καταλάβατε και καταλάβαμε πως όλη αυτή η διαδικασία είναι πολύ κοστοβόρα (ενοίκιο στην Θεσσαλονίκη-ΕΣΔΙ, ενοίκιο στην πρακτική, ενοίκιο στον διορισμό και όλα αυτά παράλληλα με την κύρια κατοικία και παράλληλα με τα τεράστια έξοδα τριών, τεσσάρων κοκ παιδιών).
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με την υπ” αρ. 205/2019 γνωμοδότησή του, όπου κλήθηκε να γνωματεύσει επί του ζητήματος αν ο διαζευγμένος ή γονέας τέκνου γεννημένου εκτός γάμου δημόσιος υπάλληλος δικαιούται τις διευκολύνσεις της παραγράφου 8 του άρθρου 53 του ν. 3528/2007, απεφάνθη σχετικά με το ζήτημα αυτό ότι: Όπως προκύπτει και από την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 31 του ν. 4440/2016, με τις διατάξεις του οποίου θεσπίστηκε για πρώτη φορά το δικαίωμα αυξημένης διάρκειας για μονογονείς, το δικαίωμα αυτό χορηγήθηκε στον γονέα που κατοικεί με το ανήλικο τέκνο και έχει την αποκλειστική ευθύνη για την παρακολούθηση και τη φροντίδα της υγείας του ώστε αυτός να μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα και αποτελεσματικά στις απαιτήσεις του λειτουργήματός του.
Οπότε πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τον μονογονέα που κατοικεί με το ανήλικο τέκνο του και του έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση αποκλειστικά η επιμέλεια του τέκνου, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ασκεί τη γονική μέριμνα μαζί με τον άλλο γονέα.
Πολύ περισσότερο δε για μονογονέα με δύο τέκνα.
Τούτο πρέπει να γίνει δεκτό (εκτός των άλλων) και διότι η αποτελεσματική φροντίδα της υγείας του ανηλίκου τέκνου απαιτούν καθημερινή, συνεχή και άμεση (προσωπική) επαφή με το ανήλικο, έτσι ώστε όλα τα προβλήματα να διαπιστώνονται και να αντιμετωπίζονται εγκαίρως, ώστε να μην προκύψει οποιοσδήποτε κίνδυνος για την υγεία του ανηλίκου λόγω καθυστερημένης διάγνωσης και λήψης των αναγκαίων μέτρων, λαμβανομένου υπ” όψιν ότι ο άλλος γονέας μπορεί να κατοικεί και σε διαφορετική πόλη.
Σύμφωνα δε με το ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών)
https://inka.support/%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%8A%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82/
Μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μονογονεϊκές οικογένειες είναι:
Οικονομικές προκλήσεις: Η μοναδική πηγή εισοδήματος από τον έναν γονέα μπορεί να καθιστά δύσκολη την κάλυψη των οικονομικών αναγκών της οικογένειας, ειδικά αν υπάρχουν πολλά παιδιά.
• Έλλειψη χρόνου: Ο μοναδικός γονέας μπορεί να έχει περιορισμένο χρόνο για να ασχοληθεί ταυτόχρονα με την εργασία, τα παιδιά και τις προσωπικές ανάγκες.
• Ψυχολογική πίεση: Ο μοναδικός γονέας μπορεί να αντιμετωπίσει ψυχολογική πίεση λόγω της ανάγκης να αντιμετωπίσει μόνος όλες τις προκλήσεις της οικογενειακής ζωής.
• Κοινωνική απομόνωση: Οι μονογονεϊκές οικογένειες μπορεί να αισθάνονται απομονωμένες και να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες.
• Εκπαιδευτικές ανησυχίες: Οι μονογονεϊκοί γονείς μπορεί να ανησυχούν για την εκπαίδευση των παιδιών τους, καθώς η έλλειψη ενός δεύτερου γονέα μπορεί να επηρεάσει την υποστήριξη και την καθοδήγησή τους.
• Υποστήριξη και κοινότητα: Η έλλειψη ενός δεύτερου γονέα μπορεί να καθιστά δυσκολότερη την εύρεση κοινοτικής υποστήριξης και βοήθειας σε καθημερινά θέματα.
Οπότε πρέπει, σύμφωνα με τα παραπάνω, να ληφθεί μέριμνα, όχι μόνο για τους εκπαιδευόμενους που είναι γονείς τριών τέκνων και τοποθετούνται κατά απόλυτη προτεραιότητα στη θέση την οποία επιλέγουν, αλλά και για τους μονογονείς. Αλλιώς είναι άδικο και κοινωνικά επισφαλες.
Προτείνω αυτό να θεσπίστεί επίσης και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Για τις μονογονεικες οικογενειες που αντιμετωπιζουν θεματα οικονομικης και κοινωνικης επιβιωσης δεν βλεπω καμια μεριμνα απο το κοινωνικο κρατος.Γιατι οι πολυτεκνοι αξιωνουν ευνοικοτερης μεταχειρισης οταν οι διαζευγμενες μανες δεν μπορουν να μετακινηθουν εκτος πολεοδομικου συγκροτηματος, προκειμενου να διασφαλιζονται τα δικαιωματα των πατερων να να βλεπουν τα παιδια τους;ποσο δικαιο ειναι να αγνοουνται οι συνθηκες ζωης παιδιων που μοιραζουν τη ζωη τους σε δυο σπιτια και δεν υπαρχει μεριμνα να μην καταστει αυτο δυσχερεστερο;