Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 4 Μαρτίου 2012, 22:28 | Σίμος Ι. Σαμαράς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ρύθμιση του άρθρου 4 του Προσχεδίου Νόμου είναι εν μέρει περιττή και εν μέρει αδικαιολόγητη.

  Περιττή είναι ως προς το εδ. α΄, που αναφέρεται στη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των εταίρων. Από τη στιγμή που οι εταίροι συνδέονται με την εταιρική σύμβαση και, ενδεχομένως – και μάλιστα με ελάχιστες πιθανότητες στις προσωπικές εμπορικές εταιρίες –, με εξωεταιρικές συμφωνίες – είναι αυτονόητο ότι οι συμβατικές αυτές ρυθμίσεις διέπουν τις μεταξύ τους σχέσεις. Αυτό είναι αποτέλεσμα της δικαιοπρακτικής δέσμευσης και δεν χρήζει περαιτέρω νομοθετικής επιβεβαίωσης ή επανάληψης.

  Αδικαιολόγητη είναι η ρύθμιση ως προς το εδ. β΄. Είναι απορίας άξιο γιατί θα πρέπει να ανέβει ο πήχυς της ευθύνης. Η αλήθεια είναι ότι η περιορισμένη ευθύνη του εταίρου κατ’ άρθ. 746 Αστικού Κώδικα (ΑΚ) έχει δεχθεί κριτική. Ωστόσο η κριτική αυτή είναι περιορισμένη, το δε πεδίο εφαρμογής της διάταξης είναι εξίσου περιορισμένο, διότι στην περίπτωση που ο εταίρος είναι διαχειριστής, τότε υπέχει ευθύνη για κάθε πταίσμα (ΑΚ 754 § 1 & 714). Άλλωστε, το μόνο που αποκλείει η μέχρι τώρα ισχύουσα διάταξη είναι την ευθύνη για ελαφρά αφηρημένη αμέλεια, η συνδρομή της οποίας για τη θεμελίωση της ευθύνης καθαυτής θα είναι μάλλον σπάνια. Εξάλλου, η αιτιολογική έκθεση σε κανένα σημείο δεν δικαιολογεί τη συγκεκριμένη ρύθμιση που ανάγεται στο γεγονός ότι η συμμετοχή στην εταιρική σχέση θα γίνεται από τον εταίρο με επιμέλεια όχι μικρότερη από εκείνη που επιδεικνύει στις προσωπικές του υποθέσεις, συμπεριφορά που δικαιολογείται ως μέτρο ευθύνης.

  ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
  Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
  http://www.nomologio.wordpress.com