Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 4 Μαρτίου 2012, 19:07 | Αθ. Παπαευστρατίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το τμήμα του πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης, που αφορά και τη δημιουργία νέας εταιρικής μορφής («Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία»), για την οποία έχει ολοκληρωθεί η διαβούλευση, έπρεπε να αποχωριστεί από το πολυνομοσχέδιο και να συνδυαστεί με το παρόν νομοσχέδιο. Ετσι, το παρόν νομοσχέδιο θα παρείχε πλήρη ρύθμιση των μικρών εταιριών.

• 2 Μαρτίου 2012, 00:55 | Ιωάννης Κατράς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Επισήμανση: Στον τίτλο του νόμου, η λέξη «Εταιρείες» έχει γραφεί με «ει», ενώ στο κείμενο του νόμου, η ίδια λέξη γράφεται εσφαλμένως με «ι».

• 1 Μαρτίου 2012, 20:42 | Άρης Γεωργιάδης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η διαφωνία και οι επιφυλάξεις μου σε κάποιες παρατηρήσεις του συναδέλφου κ. Ψυχομάνη (π.χ. σημεία 5 και 6), καταδεικνύουν την απόλυτη σύμφωνία μου στην αρχική παρατήρησή του. Με μάι αναγκαία προσθήκη. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, εν όψει και της γενικής εφαρμογής των περί εταιρείας διατάξεων του Α.Κ., ότι με το νομοσχέδιο ουσιαστικά τροποποιείται ο Αστικός Κώδικας. Λίγος σεβασμός στα ιερά τέρατα που συτνέπραξαν στην κατάρτισή του δεν βλάπτει.

• 1 Μαρτίου 2012, 17:34 | Κώστας Δημητρίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα για διαβούλευση είναι απαράδεκτο.
  Έστω και την υστάτη στιγμή, ας υπάρξει λίγο σοβαρότητα για το θέμα αυτό. Ας δοθεί περισσότερος χρόνος στη διαβούλευση.

  ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ , Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΠΑΤΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ… ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΑΣ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ !

• 1 Μαρτίου 2012, 14:23 | Βιργινία Θεοδωροπούλου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι Νόμοι οι οποίοι ρυθμίζουν την ίδρυση και λειτουργία θεσμών διαχρονικών και σημαντικών για την Οικονομία και τους εμπόρους όπως είναι οι εμπορικές εταιρίες και οι οποίοι συνήθως κωδικοποιούνται , δεν είναι επιτρεπτό να συντάσσονται «στο πόδι» χωρίς κατά τη σύνταξή τους να ληφθούν υπ’ όψη οι βασικές και θεμελιώδεις αρχές που διέπουν την δομή και τη λειτουργία τους ,τον δικαιολογητικό δηλαδή λόγο της υπάρξεώς τους.
  Είναι περιττό να σχολιάσω τα άρθρα ένα προς ένα.
  Κάθε προσπάθεια βελτίωσή τους «επί του κειμένου» είναι μάταιη εφόσον βρίθουν νομικών ,λογικών και εννοιολογικών αλλά και εκφραστικών σφαλμάτων.
  Εκσυγχρονισμός της Νομοθεσίας δεν σημαίνει «απλοϊκοποίησή» και εκλαϊκισμό των κειμένων των Νόμων αλλά συστηματικοποίηση και ενδεχομένως διευκρίνιση και συμπλήρωση των υφισταμένων ρυθμίσεων όπου αυτό εμπεριστατωμένα κρίνεται από τους αρμοδίους .
  Η πρόταση και έκκλησή μου είναι:
  -Απόσυρση και ολική κατάργηση του αναρτηθέντος κειμένου.
  -Εξ υπαρχής σύνταξη σχεδίου Νόμου με ορθό νομοτεχνικό τρόπο στον οποίο να περιληφθούν οι αλλαγές οι οποίες είναι απαραίτητες και τις οποίες η Επιστημονική και η Επιχειρηματική Κοινότητα ήδη γνωρίζουν.
  -Επιμέλεια του κειμένου από γνώστες της Ελληνικής Γλώσσας και της Νομικής Ορολογίας.
  Οι ίδιες παρατηρήσεις ισχύουν και για το αναρτηθέν προ μηνός περίπου σχέδιο Νόμου για την ιδιωτική εταιρία.
  Εν κατακλείδι ,οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνονται «γρήγορα ναι, πρόχειρα όχι».
  Βιργινία Θεοδωροπούλου-Δένδια
  Λέκτορας Εμπορικού Δικαίου
  Γεν.Τμήμα Δικαίου
  ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

• 29 Φεβρουαρίου 2012, 20:01 | Κ. ΛΙΝΑΡΙΤΑΚΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγάπητέ κε/κα,

  Φοβάμαι οτι αυτού του είδους η εταιρία είναι αναχρονιστική!

  Οι διάφορες εταιρικές μορφές που ευδοκιμούν στον Ελληνικό παράδεισο δεν προσέφεραν τίποτα μέχρι τώρα και δεν χρειάζονται. Συνεπώς και τούτος ο νόμος που προτείνετε δεν είναι απαραίτητος.

  Ο επιχειρηματίας θα πρέπει να ασχολείται με την επιχείρησή του για να δημιουργεί πλούτο και να δίδει εργασία στο εργατικό δυναμικό της χώρας και όχι με το πια μορφή εταιρίας να διαλέξει και μετά πως να την μετατρέψει σε κάποιας άλλης μορφής όταν θα ανακαλύψει ότι δεν του ταιριάζει αυτή που έχει ή ότι δεν ξέρω τι.

  Οταν πχ στην Μεγάλη Βρετανία, αν εξαιρέσει κανείς τον ελεύθερο επαγγελματία/Συνεταιρισμό (Sole Trader/Partnership), υπάρχει μόνο η ΕΠΕ (δεν έχει πολλά κοινά με την Ελληνική ΕΠΕ!) με τις δύο μορφές της PLC/Ltd (δημόσια ή ιδιωτική, δηλ. εισηγμένη ή μη στο χρηματιστήριο, για να κάνω και το δάσκαλο) γιατί εμείς χρειαζόμαστε τόσες πολλές μορφές εταιρίας; Η διαφοροποίηση στα βιβλία, στην φορολογία κλπ μπορεί να γίνει από το ύψος του τζίρου και το αντικείμενο της επιχείρησης όπως γίνεται στην προαναφερθείσα χώρα.

  Ετσι και οι εφοριακοί θα μπορούν να μάθουν να ελέγχουν πιο αποτελεσματικά αυτή τη μοναδική αυτή μορφή εταιρίας με τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την αποτελεσματικότητα των ελέγχων και την οικονομία της χώρας.

  Και για να σας μεταφέρω και κάτι άλλο από τη Μεγ. Βρατανία που θα έδινε μεγάλη ώθηση στις μικρές επιχειρήσεις, οι μικρού τζίρου επιχειρήσεις δεν είναι υποχρεωτικό να είναι εγγεγραμμένες για ΦΠΑ (δηλ. δεν χρεώνουν ΦΠΑ τους καταναλωτές). Αυτό δίδει στις μικρές επιχειρήσεις ένα πλεονέκτημα έναντι των μεγάλων (που έχουν οικονομίες κλίμακας) για να μπορούν να τις ανταγωνίζονται.

  Και το καλύτερο έρχεται εδώ. Δεν θα τους κυνηγάμε βρε αδερφέ και για την απόδοση του ΦΠΑ ενώ οι καταναλωτές θα ζητούν πάντα αποδείξεις επειδή δεν θα επιβαρύνονται το ΦΠΑ και θα μαζεύουμε και παραπάνω φόρους!

  Brilliant που θα έλεγαν και οι Βρετανοί. Με ένα σπάρο δυο τρυγόνια!

  Ολα αυτά βέβαιως-βεβαίως δεν χρειάζονται στην Ελλάδα όπου όλα πάνε πολύ καλά και δεν μας χρειάζονται τέτοιες … καινοτομίες για την υποβοήθηση της επιχειρηματικότητας! Εδώ χρειαζόμαστε πολλές μορφές εταιρίας προς οικονομική τέρψη λογιστών και δικηγόρων ….

  Είναι φανερό οτι οι συντάκτες αυτού του σχεδίου νόμου δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στο χώρο αυτό στις χώρες που ανθεί η επιχειρηματικότητα. Ούτε πιστεύω πως διοίκησαν ποτέ επιχείρηση στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.

  Κρίμα. Μια τέτοια ευκαιρία για να δοθεί ώθηση στη ανάπτυξη αυτού του κατακαημένου τόπου με τη βοήθεια της νομοθεσίας και να πάει έτσι χαμένη στα χέρια άπειρων συμβούλων για να είμαι ευγενικός …

  Εκφράζοντας τη λύπη μου σ’ αυτούς που χειρίζονται τα σχετικά θέματα, σας ευχαριστώ που διαβάσατε τα σχόλιά μου.

  Κ Λιναριτάκης

• 28 Φεβρουαρίου 2012, 09:34 | Γ.Γεωργακόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι
  Θεωρώ ότι Θα πρέπει στο νόμο να προβλεφθούν και τα εξής :
  1. Τί γίνεται στις Περιπτώσεις που ως ομόρρυθμα μελη σε ΟΕ ή ΕΕ, συμβάλλονται άλλα Νομικά πρόσωπα (Ελληνικά και κυρίως Αλλοδαπά από χώρες εκτός ΕΕ) και μάλιστα περιορισμένης ευθύνης, ποιός ευθύνεται απεριόριστα ;;;
  Μήπως πρέπει να εισαχθεί και απεριόρθστη ευθύνη του φυσικού προσώπου που εκπροσωπεί νόμιμα τον κάθε εταίρο (νομικό πρόσωπο) και που θα οριστεί ως διαχειριστής της υπό σύσταση ΟΕ ή ΕΕ ;;;
  2. Μπορούν δύο Νομικά πρόσωπα με το ίδιο φυσικό πρόσωπο ως νόμιμο εκπρόσωπο, να συστήσουν Ελληνική ΟΕ ή ΕΕ ;;; Δεν αντίκειται στο άρθρο 235 του ΑΚ περί αυτοσύμβασης ;;;
  3. Μπορούν να ορισθούν διαχειριστές σε ΟΕ & ΕΕ, αλλοδαπά Φυσικά πρόσωπα, κυρίως από χώρες εκτός ΕΕ, αν δεν έχουν άδεια παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα, για άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας ;;;
  4. Να ορισθεί σαφέστερα σε ποιές περιπτώσεις επιβάλλεται η σύσταση ΟΕ ή ΕΕ κατά μετοχές……. Μήπως όταν συμβάλλονται δύο άλλες ΕΠΕ ή ΑΕ ;;;

• 26 Φεβρουαρίου 2012, 21:17 | Σπυρίδων Ψυχομάνης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι,

  χωρίς περιστροφές και εκ προοιμίου επισημαίνω: το νομοσχέδιο σας είναι προβληματικό και πρέπει οπωσδήποτε να το εγκαταλείψετε, αν ενδιαφέρεσθε πράγματι για την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας.
  Ενόψει της κρίσεως θα σας πρότεινα να αφήσετε τις ευρείες νομοθετικές παρεμβάσεις, που δημιουργούν πληθώρα νέων νομικών προβλημάτων και εκ των πραγμάτων εγκυμονούν κινδύνους για τις επιχειρήσεις και τη λειτουργία τους. Είμαι βέβαιος πως η άκαιρη πρωτοβουλία σας θα επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Θα δημιουργήσει δηλαδή περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επιδιώκει να λύσει. Θα ήταν ίσως προτιμότερο να περιοριστείτε σε μεμονωμένα ζητήματα –π.χ. για τις αδημοσίευτες κοινοπραξίες,- και να αφήσετε το γενικότερο ζήτημα της νέας ρύθμισης των προσωπικών εμπορικών εταιριών να συζητηθεί ευρύτερα σε εύθετο χρόνο με την απαραίτητη νηφαλιότητα και οικονομική ηρεμία.
  Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να επισημάνω στο νομοσχέδιο και σε αδρές γραμμές τα παρακάτω:
  1. Από τον όρο «συνεμπορεύονται» της ισχυούσης νομοθεσίας και τον προσωπικό χαρακτήρα της ΟΕ βγάζαμε το συμπέρασμα ότι οι συνεμπορευόμενοι ομόρρυθμοι εταίροι είχαν την εμπορική ιδιότητα (έμποροι με τρόπο παράγωγο ή αντανακλαστικό) με τις εντεύθεν συνέπειες. Με το σχέδιο νόμου, τι θα ισχύει ως προς την εμπορική ιδιότητα τούτων;
  2. Προσωπική εταιρία με έμφαση στη σημασία της προσωπικής συμβολής εκάστου εταίρου στην εταιρική δράση, δεν νοείται με επωνυμία σχηματιζομένη από το αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητας της εταιρίας. Τούτο πέρα από την αντίθεσή του προς την επικρατούσα για αιώνες συνήθεια, θα δημιουργήσει δυσκολίες στις συναλλαγές, αφού οι τρίτοι δεν θα έχουν πρόδηλη ενώπιόν τους (από την επωνυμία) την προσωπική ευθύνη συγκεκριμένων εταίρων, στην προσωπικότητα των οποίων στηρίζεται η εν γένει ύπαρξη και δράση της εταιρίας.
  3. Στο σχέδιο (άρθρο 3) αναφέρεται ότι η ΟΕ εγγράφεται στο ΓΕΜΗ με τη σύμπραξη όλων των εταίρων. Φαίνεται λοιπόν ότι δεν απαιτείται η τήρηση εγγράφου τύπου, ούτε ως αποδεικτικού, ούτε ως συστατικού για την εταιρική σύμβαση. Λογικά, πάντως, αφού πριν την εγγραφή αυτή δεν υφίσταται ΟΕ ως νομικό πρόσωπο, το σχέδιο θα πρέπει να διατυπωθεί διαφορετικά. Π.χ. ότι «Με τη σύμπραξη όλων των εταίρων καταχωρίζονται στο ΓΕΜΗ τα στοιχεία της υπό ίδρυση ΟΕ……..» και ότι «Εφόσον οι εταίροι αρχίσουν την εμπορική δραστηριότητα πριν από την καταχώριση στο ΓΕΜΗ………..».
  4. Στο άρθρο 9 δεν μπορεί να γράφεται ότι «κάθε εταίρος έχει εξουσία εκπροσώπησης….» γιατί δημιουργείται η εντύπωση ότι και ένας μη διαχειριστής εταίρος μπορεί να εκπροσωπεί την εταιρία, πράγμα λογικά και πρακτικά αδιανόητο. Ορθό λοιπόν είναι να γραφτεί ότι «Κάθε διαχειριστής εταίρος έχει εκπροσωπευτική εξουσία……».
  Στο ίδιο άρθρο (παρ. 3), η διάταξη ότι «η υπέρβαση του σκοπού μπορεί να προταθεί ….» οφείλει προφανώς να συμπληρωθεί ως εξής : «Η υπέρβαση του σκοπού και η τυχόν ασκηθείσα εναντίωση διαχειριστή μπορεί να προταθεί ……….».
  Στο ίδιο άρθρο και στην ίδια παράγραφο 3, η τελευταία πρόταση πρέπει προφανώς να διαμορφωθεί ως εξής: «Περιορισμοί της εκπροσωπευτικής εξουσίας….δεν προβάλλονται στους τρίτους, με την επιφύλαξη των ισχυόντων για τα δημοσιευμένα στο ΓΕΜΗ στοιχεία».
  5. Στις διατάξεις των άρθρων 11επ. του νομοσχεδίου εκθεμελιώνεται γενικά η έννοια της ομόρρυθμης ως προσωπικής εταιρίας δημιουργώντας ακόμα και ζητήματα συνταγματικότητας. Πράγματι, η καταγγελία σε μιαν προσωπική διαρκή σχέση και μάλιστα για σπουδαίο λόγο είναι αναφαίρετο ατομικό προσωπικό δικαίωμα του κάθε συμβαλλομένου. Γεγονότα, επίσης, που θίγουν τον προσωπικό χαρακτήρα μιας σχέσης, όπως ο θάνατος, η πτώχευση κ.λ.π. ενός εταίρου, επηρεάζουν αναπόφευκτα τη σχέση, η οποία κατά κανόνα χάνει το εννοιολογικό της έρεισμα και για το λόγο αυτό λύεται. Το νομοσχέδιο παραβλέπει τον προσωπικό δεσμό και επιδιώκει να διατηρήσει «έναν γάμο, χωρίς συζύγους»!!!, δημιουργώντας κινδύνους και στις συναλλαγές, ιδίως στους τρίτους, που συναλλάσσονταν με την εταιρία εμπιστευόμενοι τον θανόντα ή τον πτωχεύσαντα ή τον καταστάντα ανίκανο.
  6. Εάν ισχύσει η νέα διάταξη ότι η ΟΕ «λύεται με δικαστική απόφαση κατόπιν αιτήσεως ενός εταίρου όταν υπάρχει σπουδαίος λόγος», τότε μέχρι την έκδοση της αποφάσεως, που πρέπει να καταστεί προφανώς και τελεσίδικη, ο αιτών εταίρος θα βρίσκεται δέσμιος της κακοβουλίας και εκδικητικότητας των συνεταίρων του. Τι είδους εταιρία θα μπορέσει να λειτουργήσει στο στάδιο αυτό, μπορείτε εύκολα να το φανταστείτε. Η ίδια παρατήρηση ισχύει και για την περίπτωση της κατά το νομοσχέδιο απλής εξόδου ενός εταίρου λόγω θανάτου, πτωχεύσεως ή θέσεως σε δικαστική συμπαράσταση, αντί της λύσεως της εταιρίας. Μπορεί, στ’ αλήθεια, να συνεχισθεί εταιρία με διενέξεις μεταξύ των εταίρων για το αν θα συνεχισθεί η εταιρία ή όχι, και με εκκρεμότητες ως προς την αποδοτέα στον εξερχόμενο αξία της συμμετοχής του; Και εν τω μεταξύ, ποια θα είναι η προστασία των τρίτων που θα συναλλάσσονται με μιαν εταιρία, που δεν θα διαθέτει ασφαλή υπαρκτική και περιουσιακή βάση; Όπως σοφά έχει κρίνει ο αστικός νομοθέτης (ΑΚ 775) σε μια τέτοια περίπτωση η συνέχιση της εταιρίας είναι δυνατή μόνον αν έχει συμφωνηθεί αυτή (ή συμφωνείται) μεταξύ των εταίρων.
  7. Σε ΟΕ ορισμένου χρόνου η εκουσία έξοδος εταίρου είναι κατά τα ισχύοντα δυνατή μόνον αν έχει συμφωνηθεί μεταξύ των εταίρων, ανεξαρτήτως υπάρξεως σπουδαίου λόγου. Διαφορετικά, ο έχων σπουδαίο λόγο να εξέλθει μιας εταιρίας ορισμένου χρόνου μπορεί απλώς να καταγγείλει την σύμβαση. Η ανυπαρξία σπουδαίου λόγου στην περίπτωση αυτή, επιφέρει κανονικά (χωρίς να ληφθούν υπόψη οι λανθασμένες θέσεις της νομολογίας) ακυρότητα της καταγγελίας. Αν δε ο θέλων να εξέλθει της εταιρίας εταίρος παραβιάζει περαιτέρω τις συμβατικές του υποχρεώσεις υπάρχει η δυνατότητα του αποκλεισμού του και της αγωγής εναντίον του προς αποζημίωση των συνεταίρων του. Γιατί λοιπόν χρειάζεται η νέα διάταξη που ορίζει το παντελώς παράλογο ότι αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος, ο θέλων να εξέλθει της εταιρίας εταίρος εξέρχεται της εταιρίας χωρίς να έχει δικαίωμα στην αξία της εταιρικής του συμμετοχής; Είναι δυνατόν να εξαρτάται η περιουσιακή θέση του εξερχομένου εταίρου στην ΟΕ από δικαστική απόφαση που θα κρίνει αν ο λόγος εξόδου είναι σπουδαίος ή όχι; Αν μάλιστα ο εξερχόμενος εταίρος θεωρεί μεν τον λόγο της εξόδου του σπουδαίο, αλλά το δικαστήριο κρίνει το αντίθετο, είναι λογικό ο ατυχής αυτός να χάνει τα περιουσιακά του δικαιώματα στην εταιρία; Γιατί εισάγετε διατάξεις προβληματικής εφαρμογής και αποτελεσματικότητας;
  8. Στην περίπτωση της πρόκλησης εξόδου εταίρου από εταιρικό δανειστή, ώστε να καταστεί δυνατή η κατάσχεση της αξίας της εταιρικής του συμμετοχής, προκαλούμενη μάλιστα συγκεχυμένα είτε με δήλωση του δανειστή, είτε με δικαστική απόφαση !!!, το νομοσχέδιο προβλέπει τρίμηνη εκκρεμότητα. Επί 3 μήνες δηλαδή ο εταίρος θα είναι εταίρος υπό διωγμόν. Και η ΟΕ θα λειτουργεί κανονικά! Και οι τρίτοι θα εμπιστεύονται αυτό το τερατομόρφωμα του νέου νόμου!!!. Είναι προφανές πως μόνον οι ισχύουσες επί του θέματος διατάξεις διασφαλίζουν την καλύτερη λειτουργία της εταιρίας.
  9. Το άρθρο 18 περί συνεχίσεως της εταιρίας μετά την επικύρωση του σχεδίου αναδιοργάνωσης είναι προφανώς περιττό.
  10. Το άρθρο 19 περί δυνατότητας συνέχισης μιας μονοπρόσωπης ΟΕ δημιουργεί τα ερωτήματα (α) τι είδους εταιρία θα υπάρχει και θα λειτουργεί στο ενδιάμεσο διάστημα μέχρι την τυχόν είσοδο νέου εταίρου και (β)πως θα λυθούν θέματα εκκαθάρισης με τους εξελθόντες εταίρους ;
  Τα ερωτήματα και οι επισημάνσεις σφαλμάτων είναι πολλά και στα επόμενα άρθρα που αφορούν την ετερόρρυθμη εταιρία και την αφανή εταιρία. Η καταγραφή τους υπερβαίνει τα όρια του παρόντος.
  Υποβάλλω λοιπόν και πάλι θερμή παράκληση να περιορισθείτε –αν το θεωρείτε αναγκαίο- σε ρύθμιση μεμονωμένων θεμάτων προς την σωστή κατεύθυνση όπως έχει ήδη υποδείξει ο επιστημονικός διάλογος και να μην πειραματίζεσθε με δοκιμασμένους και επιτυχημένους στη γενικότητά τους θεσμούς καταλύοντας ανεπίγνωστα την ασφάλεια των συναλλαγών.

  Σπύρος Ψυχομάνης
  Καθηγητής

• 25 Φεβρουαρίου 2012, 08:00 | Αθανασιάδης Ν. Κωνσταντίνος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατ΄ αρχήν το χρονοδιάγραμμα, κι όχι μόνον αυτό άλλά όλων των διαβουλεύσεων, είναι προσβλητικό για τον διατυμπαανοζόμενο πνεύμα των διαβουλεύσεων, θα πρέπει κατ΄αρχήν α) να έχει μεγαλύτερη διάρκεια, τουλάχιστον δυο μηνών, β) κατάλογο συμετεχόντων κοινωνικών φορέων που έχουν άμεση επιροή επί των πρότασεων της διαβούλευση γ) επιπλέον χρόνο σε τρίτο κύκλο διαβούλευση συνθετικών τοποθετήσεων επί θετικών ή αρνητικών εκφρασθέντων απόψεων κατά τη διαβούλευση,

  Ο τροχός έχει εφευρεθεί εδώ και χιλιαδες χρόνια με πολυσύνθετες εφαρμογές, δε νοήτε να μη υπάρχει ΗΔΗ και μια εισαγωγική προεργασία περιγραφικής εμπειριών πολιτκών λύσεων από άλλες χώρες, αυτό τουλάχιστον θα μπορούσε να ζητηθεί από τους κατά χώρες Έλληνες πολίτες που έχουν εικόνα και εμπειρεία από τη δική τους δραστηριότητα στις χώρες οπου διαμένουν, άλλως το όλο σκηνικό έχει την λειτυργικότητα του θεαθείνε του «νυψον όψιν δημοκρατικής ευαισθησίας και ουχί των μελλούμενων ανομημάτων»