Αρχική Σωφρονιστικός ΚώδικαςΆρθρο 52: Άδειες των κρατουμένων

Άρθρο 52: Άδειες των κρατουμένων

1. Στους κρατουμένους χορηγούνται τακτικές, έκτακτες και εκπαιδευτικές άδειες απουσίας από τα καταστήματα κράτησης, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις.
2. Ο χρόνος των αδειών θεωρείται χρόνος έκτισης της ποινής.
3. Από την εφαρμογή των ρυθμίσεων που ακολουθούν εξαιρούνται κρατούμενοι στους οποίους έχουν επιβληθεί μέτρα ασφαλείας κατά το άρθρο 69 του Ποινικού Κώδικα.
4. Μόνη η ιδιότητα του αλλοδαπού, του αστέγου ή του στερουμένου οικογενείας δεν αποκλείει τη χορήγηση αδείας. Ειδικοί περιοριστικοί όροι μπορεί να τεθούν στις παραπάνω κατηγορίες από το αρμόδιο όργανο.
5. Η χορήγηση άδειας γίνεται με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου οργάνου εντός 40 ημερών. Νέα αίτηση για χορήγηση τακτικής ή εκπαιδευτικής άδειας δεν επιτρέπεται πριν παρέλθουν δύο μήνες από την ημερομηνία υποβολής της πρώτης αίτησης. Ως ειδικά αιτιολογημένη απόφαση νοείται αυτή που αναφέρει και στοιχειοθετεί κάθε νομική προϋπόθεση ξεχωριστά.
6. Σε περίπτωση δεύτερης συνεχόμενης απόρριψης της αίτησης για χορήγηση αδείας, ο κρατούμενος δικαιούται να προσφύγει στο Δικαστήριο Έκτισης Ποινών ως Συμβούλιο, μέσα σε δέκα ημέρες από την κοινοποίηση σε αυτόν της απορριπτικής απόφασης.
7. Η άδεια μπορεί να ανακληθεί όταν ο κρατούμενος παραβιάσει τους όρους υπό τους οποίους χορηγήθηκε ή διωχθεί για αξιόποινη πράξη τουλάχιστον σε βαθμό πλημμελήματος. Η παράγραφος 5 του άρθρου 110, καθώς και η παράγραφος 2 του άρθρου 107 του Ποινικού Κώδικα εφαρμόζονται αναλόγως.
8. Κρατούμενος που δεν επιστρέφει στο κατάστημα κράτησης μετά τη λήξη ή ανάκληση χορηγηθείσης αδείας, χωρίς να έχει προβεί σε έγκαιρη και ακριβή ενημέρωση και παραδεκτή δικαιολόγηση προς την υπηρεσία του καταστήματος, δεν δικαιούται νέα τακτική ή εκπαιδευτική άδεια πριν από την πάροδο ενός έτους από την επιστροφή ή σύλληψή του.

Σχόλια
  • 20 Νοεμβρίου 2012, 14:23 | Αγαπητού Ελένη

    Παρ.4 Σε περίπτωση απέλασης δικαιούται να λάβει άδεια ο κρατούμενος?

  • 19 Νοεμβρίου 2012, 09:52 | Κογεράκης Εμμανουήλ

    Στα πλαίσια προσπαθειών για την άρση του κοινωνικού στιγματισμού, την ομαλή επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία, εφόσον υπάρχει διάθεση για δημιουργική προσφορά, πιστεύω θα ήταν ωφέλιμο, να μείνει ένα παράθυρο ανοικτό στην εθελοντική εργασία.

    Συγκεκριμένα για Κρατούμενους που επιτυχώς έχουν λάβει, πάνω από Χ (μεγάλο) αριθμό τακτικών αδειών, (ενδεχομένως, λίγο πριν κατοχυρώσουν το δικαίωμα στην ημιελεύθερη διαβίωση), να τους δίνεται η δυνατότητα όποτε και αν χρειαστεί μια φορά στο δίμηνο, να συμμετέχουν σε έκτακτες και οργανωμένες από την υπηρεσία εθελοντικές δράσεις.

    Τα οφέλη πιστεύω θα είναι πολλαπλά, τόσο για τους ίδιους τους κρατούμενους, όσο και για την ίδια την κοινωνία, η οποία θα τους υποδεχτεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

    Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και σε μια εποχή όπου ο εθελοντισμός σαν κίνημα ανθεί, δεν αποκλείεται σε μικρό βάθος χρόνου, να έχουν ωριμάσει τόσο οι συνθήκες, ώστε να συνδιοργανώνονται ημερήσιες εθελοντικές δράσεις, με ευαισθητοποιημένες ομάδες πολιτών που έχουν διάθεση προσφοράς.

    Ο κρατούμενος πριν την επανένταξη του στην κοινωνία, πρέπει να επανεργοποιείται, να ευαισθητοποιείται και να βοηθείται ώστε να ξυπνάει από τον λήθαργο της απραξίας.

    Το σύστημα κράτησης και έκτισης ποινών στην Ελλάδα, αν θέλει να λέγεται Σωφρονιστικό, πρέπει να είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να δείχνει στον κρατούμενο την έξοδο στην κοινωνία όπου και ανήκει, να τον προετοιμάζει σταδιακά για την ομαλή επανένταξη του και ανάλογα με τον τρόπο που κινείται να τον ανταμείβει ή όχι.

Σχόλια