1. Απαγορεύεται κάθε δυσμενής διακριτική μεταχείριση των κρατουμένων, ιδίως εκείνη που βασίζεται στο φύλο, στη φυλή, το χρώμα, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, το θρήσκευμα, την περιουσία ή τις ιδεολογικές πεποιθήσεις.
2. Ειδική μεταχείριση των κρατουμένων επιφυλάσσεται, όταν δικαιολογείται από τη νομική ή πραγματική κατάστασή τους, όπως υποδίκων και καταδίκων, εγγάμων και αγάμων, ασθενών η κατάσταση υγείας των οποίων προκύπτει από βεβαίωση δημοσίου νοσηλευτικού ιδρύματος, ανηλίκων και ενηλίκων, γυναικών και ανδρών, ατόμων με αναπηρίες ή από τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, κρατούμενων που είναι γονείς (ιδίως ανηλίκων τέκνων), αλλοδαπών, κρατουμένων με επαγγελματικές δραστηριότητες και κρατουμένων με ιδιαιτερότητες γενετήσιου προσανατολισμού, εφόσον γίνεται υπέρ του κρατουμένου και για την εξυπηρέτηση των ειδικών αναγκών που απορρέουν από την κατάσταση στην οποία ευρίσκεται.
3. Ως ειδικές ανάγκες νοούνται μεταξύ άλλων η διατροφή, η άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων, η άσκηση επαγγελματικής ή επιστημονικής δραστηριότητας, η πρόσβαση σε υπηρεσίες του καταστήματος κράτησης σε ΑΜΕΑ, ο διαχωρισμός από άλλους κρατούμενους.