Άρθρο 142:Παραγραφή.

1. Τα πειθαρχικά παραπτώματα παραγράφονται πέντε έτη μετά την τέλεσή τους.
2. Πειθαρχικό παράπτωμα, που αποτελεί συγχρόνως και ποινικό αδίκημα, δεν παραγράφεται προτού παρέλθει ο χρόνος που ορίζεται για την παραγραφή του τελευταίου. Όσο διαρκεί η ποινική διαδικασία και έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης ή αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος, αναστέλλεται η παραγραφή του πειθαρχικού παραπτώματος.
3. O χρόνος της παραγραφής αναστέλλεται από την υποβολή της αναφοράς, ο χρόνος όμως της αναστολής αυτής δεν μπορεί να υπερβεί τα τρία έτη. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του οικείου συλλόγου καθορίζεται το ύψος του παραβόλου που απαιτείται για την υποβολή της ως άνω αναφοράς.
4. Η παραγραφή πειθαρχικού παραπτώματος διακόπτεται με την τέλεση άλλου πειθαρχικού παραπτώματος που αποσκοπεί στη συγκάλυψη του πρώτου ή στη ματαίωση έγερσης πειθαρχικής δίωξης για αυτό.

  • 18 Φεβρουαρίου 2013, 15:48 | Σίμος Ι. Σαμαράς

    Η πειθαρχική δικαιοδοσία αποτελεί ως υποχρέωση των δικηγορικών συλλόγων θεμελιώδη για την ύπαρξή τους, αφού έτσι κι αλλιώς εντάσσεται στη μέριμνα για την αξιοπρέπεια των δικηγόρων (άρθ. 199 περ. α΄ ισχύοντος ΚΔικ, άρθ. 91 περ. γ΄ ΠρσχΝ). Κατά συνέπεια δεν μπορεί να εξαρτάται από την καταβολή ανταλλάγματος. Εξάλλου, σε αντίθεση με την ποινική δίκη, που θα μπορούσε να επικαλεσθεί κανείς, εκεί παράβολο καταβάλλεται μόνο για όσα αδικήματα διώκονται αποκλειστικά κατ’ έγκληση, δηλ. όσων η δίωξη θεραπεύει αν όχι πρωτίστως πάντως σημαντικά το ιδιωτικό συμφέρον (ΚΠΔ 46 § 2 εδ. α΄), και για την παράσταση πολιτικής αγωγής (ΚΠΔ 63 § 2), δηλ. την επιδίωξη αστικών αξιώσεων ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου. Ακόμα, στην ποινική δίκη επιδικάζονται δικαστικά έξοδα (ΚΠΔ 582 επ.), οπότε στον καταβάλλοντα επιστρέφονται επί καταδίκης του κατηγορουμένου, ενώ τέτοιος μηχανισμός δεν υπάρχει ούτε θα μπορούσε να υπάρχει στην πειθαρχική διαδικασία, ως αντικείμενος στο σκοπό της, δηλ. την πραγμάτωση κρατικής εποπτείας μέσω αυτής. Ενόψει των παραπάνω η θέσπιση παραβόλου για την υποβολή καταγγελίας αντίκειται στο Σύνταγμα ως αδικαιολόγητος περιορισμός της ιδιοκτησίας (άρθ. 17 § 1) και παράβαση της αρχής της αξιολογικής ισότητας (άρθ. 4 § 1). άλλωστε, από τη στιγμή που η πειθαρχική διαδικασία μπορεί να κινηθεί και αυτεπαγγέλτως, τέτοια χρηματική υποχρέωση θα εξυπηρετούσε μόνο τη συγκάλυψη των επίορκων, αφού θα επέτρεπε στον κάθε πρόεδρο δικηγορικού συλλόγου να κωφεύει και να εθελοτυφλεί μπροστά σε παρανομίες κρυπτόμενος πίσω από το νομιμοφανή πλην παράνομο ουσιαστικά μανδύα της μη καταβολής του παραβόλου.

    ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
    Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
    http://www.nomologio.wordpress.com

  • 14 Φεβρουαρίου 2013, 12:21 | Κώστας Δημητρίου

    Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ, ΕΞΑΜΗΝΗ !

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 14:11 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Η παρ. 2 προβλέπει την αναστολή της παραγραφής όσο χρόνο διαρκεί η ποινική διαδικασία αλλά η παρ 3 του άρθρου 140 ορίζει ότι η ποινική δίκη δεν αναστέλλει την πειθαρχική. Αν η πειθαρχική δίκη δεν αναστέλλεται ποιος ο λόγος να αναστέλλεται η παραγραφή;