Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 10: Μαθητεία φοιτητών σε Δικηγορικά Γραφεία

‘Αρθρο 10: Μαθητεία φοιτητών σε Δικηγορικά Γραφεία

1. Φοιτητές ή φοιτήτριες των Τμημάτων Νομικής των Κρατικών Πανεπιστημίων της Ελλάδας καθώς και των νομικών σχολών ισότιμων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αλλοδαπής μπορούν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους να απασχολούνται για λόγους μαθητείας, χωρίς αντάλλαγμα, για αόριστο ή ορισμένο χρόνο σε δικηγορικά γραφεία.
2. Σκοπός της μαθητείας είναι η απόκτηση ορθού επαγγελματικού προσανατολισμού στα νομικά επαγγέλματα και η διεύρυνση των γνώσεων και ικανοτήτων των νέων σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο.
3. Στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους τηρούνται κατάλογοι δικηγορικών γραφείων όπου απασχολούνται φοιτητές για λόγους μαθητείας.

Σχόλια
  • 18 Φεβρουαρίου 2013, 12:06 | Σίμος Ι. Σαμαράς

    Με το άρθ. 10 ΠρσχΝ επιχειρείται, υποτίθεται, να ρυθμιστεί η μαθητεία σε δικηγόρους. Με τον τρόπο, όμως, που καταστρώνεται η ρύθμιση δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα και παραβιάζει διατάξεις του Συντάγματος και διεθνών συμβάσεων για τις προδιαγραφές της.

    Με τον όρο «μαθητεία» εν γένει νοούνται δυο μορφές πρακτικής κατάρτισης. Στη μορφή εκείνη που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως γνήσια παρέχονται εκπαιδευτικές υπηρεσίες προς το μαθητευόμενο με σκοπό την απόκτηση γνώσεων και επαγγελματικών προσόντων από τον τελευταίο. Στην περίπτωση αυτή δεν αποκλείεται η τυχόν (καθαρή) πρακτική εξάσκηση υπό δύο, όμως, προϋποθέσεις: ότι είναι αναγκαία για την κατάρτιση του μαθητευομένου και το προϊόν της εργασίας προσπορίζεται αυτός, όπως και το τυχόν οικονομικό όφελος. Τον ορισμό αυτό της γνήσιας μορφής μαθητείας υιοθετεί και η νομολογία.

    Στην ευρύτερη και πιο συχνή στην πράξη μορφή η μαθητεία συνιστά απασχόληση για ορισμένο διάστημα σε συγκεκριμένο επαγγελματία, υπό την εποπτεία του οποίου εργάζεται ο μαθητευόμενος. Στο πλαίσιο αυτό ο μαθητευόμενος αναπτύσσει τις επαγγελματικές του δεξιότητες καλούμενος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της δραστηριότητας, παρέχει υπηρεσίες σε τρίτους τις οποίες αξιοποιεί ο επαγγελματίας στο πλαίσιο της δραστηριότητάς του και για τις υπηρεσίες αυτές καταβάλλεται στον επαγγελματία αμοιβή. Στην τελευταία περίπτωση η μαθητεία συνιστά παροχή υπηρεσιών που αποτελούν αντικείμενο αμοιβής, ενώ ο εκπαιδευτικός της χαρακτήρας είναι έμμεσος, υπό την έννοια της τριβής και ανάπτυξης επαγγελματικών δεξιοτήτων από την ενασχόληση. Ως εκ τούτου, όπως κρίνει η νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων), αυτή η μορφή μαθητείας – συνήθως ως παροχή εξαρτημένης εργασίας – είναι κατά νόμο αμοιβόμενη. Το δικαίωμα αμοιβής, άλλωστε, κατοχυρώνουν για παρεχομένη εργασία κατοχυρώνουν τα άρθ. 22 § 1 Συντ., 45 § 2 Συνθ. για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθ. 1 αριθ. 3, άρθ. 4 και ειδικά για την αμοιβή των μαθητευομένων άρθ. 7 αριθ. 5 Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (κυρωτικός Ν. 1426/1984).

    Με βάση τα παραπάνω συνάγονται τα εξής. Πρώτον, στόχος της μαθητείας δεν είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός· ως εκ τούτου η σχετική μνεία του άρθ. 10 § 2 ΠρσχΝ είναι άστοχη και παραπλανητική. Δεύτερον, η θεωρητική κατάρτιση δεν εντάσσεται στις επιδιώξεις της δεύτερης μορφής μαθητείας, την οποία λαμβάνει υπόψη ο νομοθέτης στο άρθ. 10 § 1 ΠρσχΝ. Εξάλλου η ανώτατη εκπαίδευση, και τέτοια είναι η σχετική με τα νομικά, παραμένει για αμιγώς ελληνικούς φορείς αποκλειστικό προνόμιο του Ελληνικού Δημοσίου (Συντ. 16 §§ 5 & 8 υποπαρ. 2).

    Τρίτον, η μαθητεία-πρακτική δεν μπορεί να είναι άμισθή και δη και υποχρεωτικά· ως εκ τούτου η ρύθμιση του άρθ. 10 § 1 ΠρσχΝ είναι αντίθετη στο Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις, όπως προαναφέρθηκαν. Τέτοιου είδους, όπως η επιχειρούμενη να θεσπισθεί υποχρεωτικώς δωρεάν μαθητεία δεν συνιστά τίποτε άλλο από προσπάθεια νομιμοποίησης της εκμετάλλευσης φοιτητών ως εργαζομένων με σκοπό τη νομιμοποίηση των νυν και στο μέλλον παρανομούντων με τη συνέργεια των δικηγορικών συλλόγων κατά τη νομοθετική ρύθμιση, οι οποίοι τηρούν μεν καταλόγους απασχολούντων (άρθ. 10 § 3 ΠρσχΝ), αλλά ούτε τους εποπτεύουν, ούτε βέβαια τους τιμωρούν για τη λήψη δωρεάν αμοιβόμενων υπηρεσιών.

    Τέταρτον, από τη στιγμή που η μαθητεία-πρακτική εξάσκηση συνιστά κατά το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις έμμισθη παροχή εργασίας, έπεται ότι υπάρχει συγκεκριμένος εργοδότης και τηρούνται ωράριο, όροι υγιεινής και ασφάλειας εργαζομένων, παράγοντες για τους οποίους ουδόλως μεριμνά ο συντάκτης του ΠρσχΝ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να γίνεται λόγος για «δικηγορικά γραφεία» – τα οικήματα δεν απασχολούν κανένα – αλλά για συγκεκριμένο δικηγόρο ή δικηγορική εταιρία.

    Περαιτέρω, κι εδώ καταδεικνύεται η σκοπιμότητα της ρύθμισης, από τη στιγμή που η μαθητεία-πρακτική στοχεύει στην ανάπτυξη επαγγελματικών προσόντων προϋποθέτει ορισμένες γνώσεις, συνεπώς δεν είναι κάθε εξαμήνου φοιτητής νομικής ικανός προς μαθητεία. Τέτοια είναι δυνατή μόνο όταν ο μαθητευόμενος έχει ολοκληρώσει τον κύκλο των υποχρεωτικών και στενής επιλογής μαθημάτων, πρακτικά δηλ. μετά την ολοκλήρωση έξι εξαμήνων σπουδών. Νομιμοποίηση της μαθητείας πριν όχι μόνο δεν προσφέρει στο μαθητευόμενο, αλλά εμποδίζει την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών σπουδών.

    ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
    Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
    http://www.nomologio.wordpress.com

  • 16 Φεβρουαρίου 2013, 20:27 | ΗΛΙΑΣ-ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Η φράση «χωρίς αντάλλαγμα» στο τέλος της παρ.1 του άρθρου 10 δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης, καθώς υπεισέρχεται αδικαιολόγητα στη σχέση των μερών και ρυθμίζει κάτι που μόνο κριτήριο οφείλει να είναι η βούληση των μερών.
    Προτείνω την απαλειφή της φράσης.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 17:27 | Κώστας Δημητρίου

    απαράδεκτο !
    εγκληματικό !
    η απασχόληση χωρίς αντάλλαγμα ! ….

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 13:50 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία

    Οι προτάσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία που ακολουθούν βασίζονται στις επιταγές:

    – του ν. 3304/2005 ΦΕΚ: 16/Α (27/01/2005) «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού»

    – της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ που η χώρα μας κύρωσε με τον Ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88Α/11.04.2012), αναλαμβάνοντας τις σχετικές υποχρεώσεις

    § Στο άρθρο 10 «Μαθητεία φοιτητών σε Δικηγορικά Γραφεία» να προστεθεί παράγραφος 4 ως ακολούθως:
    «4. Οι οικείοι δικηγορικοί σύλλογοι είναι υπεύθυνοι για την εξεύρεση δικηγορικών γραφείων απασχόλησης φοιτητών με αναπηρία για λόγους μαθητείας καθώς και για την υλοποίηση των εύλογων προσαρμογών που θα απαιτηθούν, το κόστος των οποίων βαρύνει τον οικείο δικηγορικό σύλλογο».

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 12:36 | Μαργαρίτα

    Μια τέτοια διάταξη μόνο λύσεις δεν θα προσφέρει, παρά μόνο θα εντείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα της υποαμοιβής στους ασκούμενους δικηγόρους (όπως και στους νέους δικηγόρους βέβαια), το οποίο θα προεκταθεί και ακόμη πιο πίσω στους φοιτητές που θα επιλέξουν να εργαστούν σε ένα δικηγορικό γραφείο.Σςε άλλους κλάδους (π.χ οικονομικά) που οι φοιτητές κάνουν μαθητεία γιατί λαμβάνουν αμοιβή και μάλιστα κανονική και στα νομικά η μαθητεία θα γίνεται δωρεάν;;Είναι εντελώς παράλογο και μόνο αποτέλεσμα θα έχει την εκμετάλλευση των φοιτητών και την αναγωγή τους όχι απλά σε φτηνό αλλά δωρεάν εργατικό δυναμικό.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 11:12 | Anna

    Το άρθρο 10, για ποιον ακριβώς λόγο απαγορεύει στους φοιτητές που εργάζονται σε δικηγορικά γραφεία να λαμβάνουν αμοιβή;; Η δουλειά που προσφέρει ένας φοιτητής στο δικηγόρο, μπορεί, προφανώς, κατά ορισμένους να θεωρείται ασήμαντη, καθόσον συνήθως αφορά στη μεταφορά εγγράφων από και προς τα δικαστήρια ή και σε άλλες ευτελείς αγγαρείες, ωστόσο είναι μια δουλειά όπως όλες οι άλλες, εξοικονομεί ΤΕΡΑΣΤΙΟ χρονο από το δικηγόρο και πρέπει να αμοίβεται. Με ποιο ακριβώς σκεπτικό ο νέος δικηγορικός κώδικας θεσπίζει την εργασία χωρίς κανένα απόλύτως δικαίωμα και χρηματικό αντάλλαγμα;;;; Απαράδεκτο. Επρόκειτο ούτως ή άλλως για μαύρη εργασία, ας την κάνουμε τώρα και αμισθοί. Συγχαρητήρια!!!!

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 17:21 | Χαρλαύτης Ευθ. Χρίστος

    Άρθρο 7 παρ. 2
    Φοιτητές ή φοιτήτριες …
    Το φοιτήτριες είναι περιττό. Όταν λέμε ή γράφουμε οι φοιτητές, σαφώς εννοούμε και τις φοιτήτριες.
    Είναι η λεγόμενη ονομαστική αφαιρετική. Όταν μας κτυπούν την πόρτα μας, ρωτάμε ποιος ή ποια είναι ή μόνο ποιος είναι; ασχέτως αν μπορεί να είναι και θηλυκού γένους αυτός που κτυπά.
    Και γιατί χωρίς αμοιβή η προσφορά των σχετικών υπηρεσιών από τους φοιτητές; Είναι προτιμότερο να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών η παροχή ή όχι αμοιβής.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 13:11 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Γιατί η μαθητεία των φοιτητών υποχρεωτικά χωρίς αντάλλαγμα; Ας μείνει στην διακριτική ευχέρεια του καθενός « με ή χωρίς αντάλλαγμα» και να ορισθεί ότι αν καταβάλλεται αντάλλαγμα δεν αποτελεί μισθό και η σχέση μαθητείας δεν αποτελεί εξαρτημένη εργασία. Η απασχόληση για αόριστο χρόνο με σχέση μαθητείας μπορεί να υποκρύπτει άλλη σχέση, οπότε προτιμότερο είναι να ορίζεται για ορισμένο μόνο χρόνο και με μέγιστη διάρκεια πχ 6 μηνών. Οι δικηγορικοί σύλλογοι για ποιο λόγο τηρούν τους καταλόγους της παρ 3, για διευκόλυνση των φοιτητών/τριών που ενδιαφέρονται για μαθητεία ή για άλλο λόγο;

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 19:12 | Παναγιώτα Δεδούση

    Η μαθητεία των φοιτητών ως πρακτική άσκηση ισοδυναμεί με άμισθη εργασία, προς όφελος των δικηγορικών γραφείων.
    1) «χωρίς αντάλλαγμα» : γιατί να υπάρχει εργασία χωρίς αμοιβή; Πρόκειται για δωρεά σε δικηγορικά γραφεία, και μάλιστα υποχρέωση σε δωρεά (εργασίας). Αντιπροτείνω να πληρώνονται οι φοιτητές κατ’ελάχιστον το βασικό μισθό δημ.υπαλλήλου ΠΕ και, προκειμένου για να τους δέχονται, να ελαφρύνονται τα δικηγορικά γραφεία φορολογικά.
    Επίσης, δικαίωμα σε ασφάλιση θα έχουν οι φοιτητές;
    2) «για αόριστο ή ορισμένο χρόνο» : φοιτητής Νομικής επί 4 έτη προσφέρει αδικαιολόγητα δωρεάν εργασία. Μόλις αποφοιτά, επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του (μεταπτυχιακά α’ και β’ επιπέδου), άλλα 2+ 5 με 8 έτη. Άρα θα εργάζεται αμισθί 11-14 χρόνια. Και θα περιμένει, ένας καθ’όλα καταρτισμένος και έμπειρος επιστήμονας, να περάσει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του για το αυτονόητο, να του προσφέρει η εργασία του τα προς το ζην.
    3)»Σκοπός της μαθητείας είναι η απόκτηση ορθού επαγγελματικού προσανατολισμού στα νομικά επαγγέλματα και η διεύρυνση των γνώσεων και ικανοτήτων των νέων σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο.» : το Πανεπιστήμιο είναι υποχρεωμένο να παρέχει αυτού του είδους τη γνώση. Πτυχιούχος με τη λήψη του πυχίου πρέπει να έχει όλα τα εφόδια για την (σχετική με τις σπουδές του) επαγγελματική του ζωή. Είναι έμμεση κρίση (ή κατηγορία, αν θέλετε) εκ μέρους του κράτους (ή της «διάνοιας¨που σκέφτηκε αυτό το νομοθέτημα) ότι το Πανεπιστήμιο παρέχει ελλιπείς γνώσεις και εμπειρίες και αποτυγχάνει στο σκοπό του.
    Μήπως, επίσης, ξεφυτρώσουν ιδιωτικές σχολές (συνεργαζόμενες με Παν/μια του εξωτερικού, κλπ.) που θα υπόσχονται πρακτική άσκηση παράλληλα με τις σπουδές και θα έχουν (ανήθικο, κατ’εμέ) πλεονέκτημα έναντι του Δημόσιου Πανεπιστημίου;

    Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ, ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΟ ΕΡΕΙΣΜΑ, ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΘΕΤΕΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ (σειρά θα έχουν μηχανικοί, εκπαιδευτικοί,ιατροί, τεχνολόγοι, κλπ.) ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΤΩΧΩΝ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΕΝΗΤΩΝ.

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 08:52 | Mr Kirk

    δεν είναι κακή διάταξη, εξάλλου αφορά φοιτητές και όχι ασκούμενους δικηγόρους. Είναι δε στην διακριτική ευχέρεια κάθε δικηγόρου να δίνει στον φοιτητή κάποια αμοιβή, δεν σημαίνει ότι επειδή η διάταξη δεν το απαιτεί δεν μπορεί να του δίνει. Θα πρέπει όμως να διασφαλιστεί ότι ο μαθητευόμενος ασχολείται αμιγώς με νομικές εργασίες και όχι γραμματειακές κτλ. Θα πρέπει αυτό να συνδεθεί άμεσα με πειθαρχικές ποινές εις βάρος του δικηγόρου εκείνου που δεν απασχολει τον μαθητευόμενο αμιγώς με νομικές εργασίες.

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 01:10 | ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ

    Συμφωνω απολυτα με τα προηγουμενα σχολια. Μετατιθεταιη -δυνατοτητα της οικονομικης εκμεταλλευσης των ασκουμενων σε προγενεστερο σταδιο.Μηπως ειναι καιρος να τεθουν καποια κριτηρια επιλεξιμοτητας του δικηγορου στον οποιο ο φοιτητης θα μαθητευσει ωστε να υπαρξει μια συγκλιση μεταξυ δωρεαν μαθητειας και ουσιαστικου επαγγελματικου προσανατολισμου.Πρεπει να δωθουν περισσοτερα εχεγγυα ουσιαστικης σκοπιμοτητας του εν λογω αρθρου αφου κατα το σταδιοαυτο δεν υπαρχει η τουλαχιστον τυπικη συμπληρωση παραστασεων στα δικαστηρια.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 19:30 | ΘΩΜΑΪΔΗΣ ΑΝ.

    ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Ή ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΤΟΣ ΑΠΟ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ.
    ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕΙ; ΙΣΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΜΕ ΠΛΗΡΩΜΗ ΑΣΦΑΛΩΣ.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 18:15 | Δημήτρης

    Η διάταξη κινείται προς την κατεύθυνση της νομιμοποίησης της εκμετάλλευσης που ήδη συμβαίνει στα γραφεία.

    Αποτελεί ντροπή και μόνο που εισάγεται προς διαβούλευση αυτή η διάταξη.

    Η μαθητεία, πρέπει να πληρώνεται όπως η άσκηση, δηλαδή με έστω τα 600 που προβλέπονται τώρα, καθώς αποτελεί στην ουσία την προέκταση χρονικά της άσκησης προς τα πίσω.

    Όχι άλλη απλήρωτη εργασία.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 14:41 | Δημητριος Κυριακαράκος

    Ορθός επαγγελματικός προσανατολισμός και άμμισθος είναι αντιφατικά. Η ‘μαθητεία’ να υπάρχει αλλά να κατοχυρώνεται ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά. Ο χρόνος των Νέων δεν είναι φθηνός. Περαιτέρω, να προβλεφθεί θέση ειδικού στελέχους διοικητικής μέριμνας νομικού γραφείου κατά να αγγλοσαξωνικά πρότυπα.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 12:50 | Νίκη Τσορδήμου

    Απαράδεκτη διάταξη. Ήδη ο θεσμός της δικηγορικής άσκησης ως έχει είναι μεσαιωνικός, επομένως η περαιτέρω εκμετάλλευση των νέων παιδιών, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα και χωρίς καν αμοιβή, δεν βλέπω ποιον σκοπό εξυπηρετεί, πέραν της προσφοράς δωρεάν εργατικών χεριών σε καιρούς οικονομικής κρίσης. Η προσφορά αμοιβής, έστω κατά το ήμισυ της ελάχιστης που προβλεπεται για την άσκηση, είναι ζήτημα στοιχειώδους αξιοπρέπειας.

    Εναλλακτικώς, αν πρόκειται να παραμείνει η σχέση αμιγώς μαθητείας, προτείνω, σε συνεργασία με τις νομικές σχολές της χώρας, να αποδίδονται κάποιες διδακτικές μονάδες (όσες ενδεχομένως αντιστοιχούν σε ένα μάθημα επιλογής) κατά την ολοκλήρωση της μαθητείας, προς τον σκοπό της λήψης του πτυχίου. Αυτήν την ρύθμιση ακολουθούν, άλλωστε, πολλά κράτη ήδη, ενώ εφαρμόζεται και σε πλήθος άλλων τμημάτων στην Ελλάδα, εξυπηρετώντας και τις δύο πλευρές.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 12:22 | Κ. Γουργαρέα

    Γιατί σήμερα δεν μπορούν να «μαθητεύουν» άμμισθα οι φοιτητές. Είναι αναγκαίο να τους υποχρεώσετε σε αμισθία: Ποιούς εξυπηρετεί η διάταξη: Πάντως όχι τους φοιτητές.

Σχόλια