Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 29: Επαναδιορισμός Δικηγόρου.

‘Αρθρο 29: Επαναδιορισμός Δικηγόρου.

1. Δικηγόρος, που παραιτήθηκε από το δικηγορικό λειτούργημα, δύναται να επαναδιορισθεί, εφόσον δεν έχουν παρέλθει πέντε (5) χρόνια από την παραίτησή του, ή και μετά την πάροδο της 5ετίας εφόσον αποδείξει ότι ασκούσε καθήκοντα συναφή με τη νομική επιστήμη και πρακτική.
2. Δημόσιοι διοικητικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι των σωμάτων ασφαλείας, των οργανισμών αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών και των ν.π.δ.δ., οι οποίοι είχαν αποκτήσει προηγουμένως την ιδιότητα του δικηγόρου, δύνανται να ζητήσουν να επαναδιορισθούν ως δικηγόροι μέσα σε πέντε έτη από την παραίτησή τους ή και μετά την πάροδο της 5ετίας, εφόσον αποδείξουν ότι ασκούσαν καθήκοντα συναφή με τη νομική επιστήμη και πρακτική, όπως προκύπτει από τον Οργανισμό της Υπηρεσίας ή του νομικού προσώπου ή το καθηκοντολόγιο ή πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών.
3. Δεν επιτρέπεται επαναδιορισμός δικηγόρου που καταδικάστηκε αμετάκλητα από ποινικό δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 3 και 4 του παρόντος ή απώλεσε τη δικηγορική ιδιότητα με την επιβολή ποινής οριστικής παύσης από το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Ειδικότερα, για δικαστικούς λειτουργούς ή συμβολαιογράφους δεν επιτρέπεται να επαναδιοριστούν εφόσον έχουν απολυθεί εξαιτίας πειθαρχικού παραπτώματος ή εξέρχονται από την υπηρεσία λόγω πνευματικής ανικανότητας. Αναφορικά με δικαστικούς λειτουργούς, δημόσιους διοικητικούς υπαλλήλους, στρατιωτικούς υπαλλήλους, υπαλλήλους των σωμάτων ασφαλείας, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, απαγορεύεται για μία πενταετία η άσκηση δικηγορίας εντός της εφετειακής περιφέρειας όπου ασκούσαν τα καθήκοντά τους κατά το χρόνο εξόδου τους από την υπηρεσία.

Σχόλια
  • 17 Φεβρουαρίου 2013, 23:10 | ΑΜ

    ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΟΝΕΙΔΟΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΔΡΑ, ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΩΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΟΗΔΡΕΥΑΝ (με τους υφιστάμένους τους ως κριτές).

    Όποια απόφαση και να βγάλει η έδρα, είναι εξ ορισμού άδικη.

    Για το λόγο αυτό, καθείς εφ’ ω ετάχθη.

  • 14 Φεβρουαρίου 2013, 18:57 | Κώστας Δημητρίου

    πλήρη απαγόρευση για δικαστικούς λειτουργούς κλ. όταν λαμβάνουν σύνταξη , εκτός αν παραιτηθούν της σύνταξής τους

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 14:36 | ΝΙΚΟΣ ΡΑΠΤΗΣ

    Θα πρέπει κατά την γνώμη μου να μην υπάρχει χρονικός περιορισμός στον επαναδιορισμό δικηγόρου. Ή σε κάθε περίπτωση να προσδιορίζεται ειδικός τρόπος επαναδιορισμού για το πρόσωπο που το επιθυμεί μετά την 5ετία (με επιπλέον προϋποθέσεις).

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 12:47 | Αναστασία Γιογλή

    Πρέπει να αποσαφηνισθεί η έννοια του όρου «καθήκοντα συναφή με τη νομική επιστήμη και πρακτική», όπως γίνεται στα εδαφ β και γ της παρ 2 του άρθρου 11.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 12:53 | Θάλεια Νίσκου

    Θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε παραιτηθέντα δικηγόρο να συμμετέχει στον διαγωνισμό των άρθρων 20 επ., προκειμένου, εφόσον επιτύχει, να μπορεί να επαναδιοριστεί, ανεξαρτήτως του χρόνου που έχει μεσολαβήσει από την παραίτησή του.

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 19:08 | Ιωάννα

    Συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και επαγγελματικής ελευθερίας η απαγόρευση επαναδιορισμου δικηγόρου πέραν της πενταετίας παρά μόνο επι αποδειξεως άσκησης νομικών καθηκόντων. Η ικανότητα η μη του επαναδιοριζομενου δικηγόρου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του λειτουργήματος του θα κριθούν στην ελεύθερη αγορά και ανάλογα ειτε θα έχει πελάτες η όχι . Ιδίως στην δεινή εποχή που διανύουμε είναι απαράδεκτο να δημιουργούμε επαγγελματικά αδιέξοδα και να ακυρωνουμε κόπους ετών. Εξάλλου είναι κοινό μυστικό ότι ένα πολυ μεγάλο μέρος των εγγεγραμμένων στους δικηγορικός συλλόγους δικηγόρων δεν ασκούν κατ ουσίαν δικηγορια μη έχοντας ούτε μια παράσταση. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΜΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ με αντίσυνταγματικες διαστάσεις και χωρίς λογική.

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 18:56 | Ιωάννα Φωτιάδου

    Συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος επαγγελματικής ελευθερίας η μη δυνατότητα επαναδιορισμου μετα την 5ετια παρα μόνο επι αποδειξεως ασκήσεως καθηκόντων συναφών με τη νομική επιστήμη. Η ικανότητα η μη του δικηγόρου να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του θα κριθεί απο τους πελάτες και απο την ελεύθερη αγορά. Ο ΕΚ των προτέρων αποκλεισμός του απο την αγορά εργασιας και απο την δυνατότητα άσκησης της νομικής επιστήμης συνιστά απαράδεκτη και αντισυνταγματική ρύθμιση προσβαλλοντας την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της επαγγελματικής ελευθερίας. Δεν το συζητώ ότι πρέπει να απαλειφθεί ο εν λογω περιορισμός ιδίως στη δεινή εποχή που διανύουμε και όπου οι επαγγελματικοί διέξοδοι στενεύουν επικίνδυνα. Εξάλλου σημειωτέον δεν είναι λίγοι εκείνοι που είναι απλώς εγγεγραμμένοι σε δικηγορικους συλλόγους μη ασκώντας κατ´ουσιαν δικηγορια. Αυτοί δηλ. Έχουν περισσότερο σχέση με τη νομική επιστήμη? ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ…

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 17:27 | ΜΗΤΣΟΣ

    «Αναφορικά με δικαστικούς λειτουργούς, δημόσιους διοικητικούς υπαλλήλους, στρατιωτικούς υπαλλήλους, υπαλλήλους των σωμάτων ασφαλείας, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, απαγορεύεται για μία πενταετία η άσκηση δικηγορίας εντός της εφετειακής περιφέρειας όπου ασκούσαν τα καθήκοντά τους κατά το χρόνο εξόδου τους από την υπηρεσία.»

    Επιτέλους να τελειώνουμε με όλους αυτούς τους αλεξιπτωτιστές εισαγγελείς, δικαστές , παρέδρους , στρατοδίκες , υπαλλήλους ασφαλιστικών ταμείων κλπ ,που βγαίνουν στη σύνταξη και ασκούν δικηγορία για άλλα 25 χρόνια προβάλλοντας την προηγούμενη ιδιότητά τους και την εξειδίκευσή τους προς άγρα πελατείας

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 10:54 | Σ.-Η. Ακτύπης

    Το άρθρο 29 δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα της κρίσης. Η ανεργία και η κατακόρυφη μείωση των εισοδημάτων έχουν πλήξει για τα καλά τον δικηγορικό κλάδο. Απαιτείται, λοιπόν, η διευκόλυνση της «εισόδου» και «εξόδου» από την ενεργό δικηγορία ακολουθώντας, για παράδειγμα, το γαλλικό μοντέλο. Η «ικανότητα» του δικηγορείν – που πιστοποιείται με την επιτυχία στις σχετικές εξετάσεις των δικηγορικών συλλόγων – πρέπει να αποσυνδεθεί από την ενεργό δικηγορία – οι εν ενεργεία δικηγόροι θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι στο «tableau» κατά το γαλλικό σύστημα (βλ. σχετικά http://www.avocatparis.org/inscription-au-barreau.html). Αντίθετα, η μόνη «διέξοδος» για τους δικηγόρους, ιδίως νέους, που είναι αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας είναι η «παραίτηση» σε συνδυασμό με τη «δαμόκλειο σπάθη» του άρθρου 29 – δηλαδή του επαναδιορισμού εντός πενταετίας εφόσον πληρούν τις, αόριστες σε μεγάλο βαθμό, προϋποθέσεις που θέτει η ίδια διάταξη.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 22:54 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Το τελευταίο εδάφιο που θέτει γεωγραφικούς περιορισμούς σε εξερχόμενους από την υπηρεσία και επαναδιορίζονται εξυπηρετεί σκοπούς αποφυγής καταχρήσεων αλλά αποτελεί ρύθμιση αμφίβολης συμβατότητας με τις αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού.
    Περιέργως σε ολόκληρο το άρθρο ελλείπει οποιαδήποτε αναφορά στα μέλη του ΝΣΚ.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 19:13 | Χαρλαύτης Ευθ. Χρίστος

    Άρθρο 29 παρ. 3
    Μετά την έκδοση απόφασης από την Ολομέλεια του Σ.τ.Ε., σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η προσβολή των αποφάσεων του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου, πρέπει να προστεθεί μετά τη λέξη Συμβούλιο η φράση «… και δεν προσβλήθηκε η απόφασή του με αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας».

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 19:24 | Χαρλαύτης Ευθ. Χρίστος

    Άρθρο 29 παρ. 1 και 2.
    Η διατάξεις αυτές θα γίνουν σαφέστερες, αν οριστεί να γίνεται ο επαναδιορισμός του δικηγόρου εντός πενταετίας αδιακρίτως, γιατί η απόδειξη της άσκησης καθηκόντων συναφών με τη νομική επιστήμη και πρακτική και δύσκολη είναι πολλές φορές, ως προς την απόδειξή της και αντικείμενο συναλλαγής μπορεί να γίνει.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 00:34 | dara

    Δεν είναι δυνατόν να χάνει αυτοδίκαια και να αποβάλει την ιδιότητά του ως δικηγόρος εκείνος που διορίζεται ή κατέχει οποιαδήποτε έμμισθη θέση με σύμβαση εργασιακής ή υπαλληλικής σχέσης σε δημόσια υπηρεσία ή ή ΟΤΑ, ενώ για εκείνους που διορίζονται σε θέσεις περιφερειαρχών ή δημαρχών ή στους κατέχοντες έμμισθες θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς ή υπηρεσίς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους διευθυντές νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα να προβλέπεται κατά το άρθρο 33 του παρόντος σχεδίου νόμου αναστολή της δικηγορικής ιδιότητας. Ποια η διαφορά στους κατέχοντες έμμισθες θέσεις σε υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους κατέχοντες έμμισθες θέσεις σε υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου;Ποια η διαφορά ενός διευθυντή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα με το διευθυντή μιας δημόσιας υπηρεσίας του στενού δημόσιου τομέα ή ΟΤΑ? Όταν ένας δήμαρχος ή περιφερειάρχης που εκλέγεται για 5ετή θητεία (και ίσως επανεκλεγεί για ακόμα μια 5ετία) μπορεί να ασκεί ξανά το δικηγορικό λειτούργημα μετά την παρέλευση 5ετίας ή και 10ετίας χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει καθήκοντα συναφή με τη νομική επιστήμη και πρακτική (όπως αξιώνει η ρύθμιση της παρ.2 του άρθρου 29 του παρόντος σχεδίου νόμου για το δημόσιο διοικητικό υπάλληλο) και χωρίς να προβλέπεται 5ετή απαγόρευση άσκησης δικηγορίας εντός της εφετειακής περιφέρειας όπου ασκούσαν τα καθήκοντά τους κατά το χρόνο λήξης της θητείας τους (όπως προβλέπει το άρθρο 29 παρ. 3 εδ. γ του παρόντος σχεδίου νόμου για το δημόσιο διοικητικό υπάλληλο).Θα έπρεπε να προστεθεί στο άρθρο 33 του παρόντος σχεδίου νόμου ότι αναστέλλεται η δικηγορική ιδιότητα και όσων διορίζονται ή κατέχουν οποιαδήποτε έμμισθη θέση με σύμβαση εργασιακής ή υπαλληλικής σχέσης σε δημόσια υπηρεσία, δικαστική και ΟΤΑ. Είναι δε σχήμα οξύμωρο ένας εκπαιδευτικός ΠΕ13Νομικών να δύναται να ασκεί το δικηγορικό λειτούργημα και να μην έχει αυτή τη δυνατότητα ένας πτυχιούχος νομικής υπάλληλος σε μια άλλη δημόσια υπηρεσία. Σε άλλους κλάδους επιστημών, όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, παρέχεται η δυνατότητα παράλληλα με την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και εκτός ωραρίου εργασίας να λειτουργούν ιατρείο. Οι ρυθμίσεις του άρθρου 7 περ (γ), του άρθρου 29 παρ. 2 και παρ. 3 εδαφ.γ του παρόντος σχεδίου νόμου θα έπρεπε να διαγραφούν ως ενάντιες στα άρθρα 4, 5 και 22 του Συντάγματος. Με τις προβλεπόμενες αυτές ρυθμίσεις καθίσταται «αχρηστο» το πτυχίο Νομικής για έναν δημόσιο διοικητικό υπάλληλο,ο οποίος αποστερείται έτσι κατ’ ουσίαν τις δυνατότητες αξιοποίησης του πτυχίου του. Ιδίως δε με τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, τις καταργήσεις θέσεων και τις απολύσεις, ένα σχέδιο νόμου θα έπρεπε να προβλέπει τη δυνατότητα επανόδου ενός δημοσίου διοικητικού υπαλλήλου στην ενεργό δικηγορία χωρίς χρονικούς περιορισμούς και χωρίς προϋποθέσεις απόδειξης συνάφειας των καθηκόντων του με τη νομική επιστήμη, αλλά με μόνη προϋπόθεση την προηγούμενη λύση της υπαλληλικής του σχέσης.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 12:04 | Αναστασία Παπαδοπούλου

    Σχετικά με τις παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου, ως προς την απόδειξη άσκησης συναφών καθηκόντων με τη νομική επιστήμη κατά το χρόνο αποχής από τη δικηγορία, να συμπεριληφθεί ότι τέτοια απόδειξη συνιστά μεταξύ άλλων και η απόκτηση διδακτορικού τίτλου νομικού τμήματος νομικής σχολής ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος, η οποία έλαβε χώρα μετά από την παραίτηση από την ενεργή Δικηγορία.
    Είναι άδικο και πιθανόν ασύμβατο προς το πνεύμα που διέπει αφενός το άρθρο 22 Συντ. και αφετέρου την κοινοτική οδηγία 123/2006, να στερείται άπαξ η δυνατότητα επανάσκησης δικηγορίας, εφόσον παρέλθει η πενταετία, σε συνάδελφο, ο οποίος παραιτήθηκε για οποιονδήποτε λόγο από τη δικηγορία, άσχετα από το αν διορίστηκε ως δημόσιος διοικητικός υπάλληλος ή όχι, και στο μεταξύ δαπάνησε την πενταετία αυτή για να αποκτήσει διδακτορικό τίτλο της νομικής επιστήμης.
    Διαφορετικά καταλήγουμε στο άτοπο το πρόσωπο αυτό να μπορεί μεν να εξελιχθεί σε διδακτικό προσωπικού νομικού τμήματος ΑΕΙ λόγω κατοχής του διδακτορικού του τίτλου, αλλά συγχρόνως να μην τεκμαίρεται το ίδιο πρόσωπο ότι έχει συνάφεια με τη νομική επιστήμη.

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 23:01 | Γεώργιος Νικολαϊδης

    Να ρυθμιστεί λίγο πως αποδεικνύεται η άσκηση συναφών καθηκόντων με τη νομική επιστήμη.

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 15:44 | ΔΑΜΙΑΝΟΣ Μ. ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡ΄ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΩ

    θα πρέπει να υπάρξει μεταβατική διάταξη, για όσους εκ των συναδέλφων παραιτήθηκαν από τη Δικηγορία προ της ισχύος του νέου Κώδικα Δικηγόρων και προσελήφθησαν ως Δικαστικοί Λειτουργοί, δημόσιοι διοικητικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι των σωμάτων ασφαλείας, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.

    Για όλους αυτούς , υπό το κράτος των νέων διατάξεων, θα απαγορεύεται για μία πενταετία η άσκηση δικηγορίας εντός της εφετειακής περιφέρειας όπου ασκούσαν τα καθήκοντά τους κατά το χρόνο εξόδου τους από την υπηρεσία .

    Όμως οι διατάξεις αυτές δεν ίσχυαν κατά τον χρόνο κατά τον οποίο οι ανωτέρω απεχώρησαν από τη Δικηγορία.
    Κατά συνέπεια, η μεταγενέστερη εισαγωγή των διατάξεων αυτών αποτελεί πλήγμα στην αρχή της ασφάλειας Δικαίου και αιφνιδιασμό των ανωτέρω προσώπων(χωρίς πλέον αυτοί να μπορούν να πράξουν τι).
    Είναι δε απολύτως βέβαιο ότι πολλοί εκ των ανωτέρω , δεν θα αποχωρούσαν από τη Δικηγορία, αν γνώριζαν την υπό κρίση Διάταξη.

    ΠΡΟΤΑΣΗ : Πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι η διάταξη περί πενταετούς απαγόρευσης άσκησης Δικηγορίας εντός της αυτής εφετειακής περιφερειας , θα καταλαμβάνει μόνον όσους παραιτούνται από τη Δικηγορία μετά την θέση σε ισχύ του Νέου Κώδικα Δικηγόρων.

Σχόλια