Αρχική Κώδικας περί Δικηγόρων‘Αρθρο 50:Ίδρυση Δικηγορικής Εταιρίας – Έδρα – Υποκαταστήματα – Νομική προσωπικότητα – Εταιρική Επωνυμία.

‘Αρθρο 50:Ίδρυση Δικηγορικής Εταιρίας – Έδρα – Υποκαταστήματα – Νομική προσωπικότητα – Εταιρική Επωνυμία.

. Αστική Επαγγελματική Δικηγορική Εταιρεία (εφεξής η «Δικηγορική Εταιρεία» ή η «Εταιρεία») επιτρέπεται να συσταθεί μόνον μεταξύ εν ενεργεία δικηγόρων (εφεξής οι «Εταίροι») με αποκλειστικό σκοπό την παροχή δικηγορικών υπηρεσιών (οπουδήποτε, εντός ή εκτός Ελλάδος) και τη διανομή αποκλειστικά μεταξύ των εταίρων (κατά τη μέθοδο, που θα συμφωνούν κατά την αδέσμευτη κρίση τους) των συνολικών κερδών, που θα προκύπτουν από τη δραστηριότητα της Εταιρείας.
2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 55 του παρόντος, εταίρος Δικηγορικής Εταιρείας απαγορεύεται να συμμετέχει σε άλλη Δικηγορική Εταιρεία ή να ασκεί ατομική δικηγορία ή να απασχολείται με πάγια αντιμισθία και γενικά να ενεργεί για δικό του ή για λογαριασμό άλλου πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της Εταιρείας,.
3. Η έδρα της Εταιρίας ορίζεται με το Καταστατικό στην περιφέρεια του Δικηγορικού Συλλόγου, στον οποίο είναι εγγεγραμμένος ένας από τους εταίρους και καταχωρείται σε ειδικό βιβλίο (Μητρώο Εταιριών), που τηρείται για το σκοπό αυτό από τον Δικηγορικό Σύλλογο της έδρας της Εταιρίας.
4. Η Δικηγορική Εταιρία δύναται να ιδρύει υποκαταστήματα στην Ελλάδα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και στο εξωτερικό σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας της Ε.Ε. και της νομοθεσίας του εκάστοτε κράτους υποδοχής. Προϋπόθεση για την σύννομη λειτουργία του υποκαταστήματος είναι ο διορισμός υπευθύνου για το υποκατάστημα εκπροσώπου της εταιρίας, ο οποίος δύναται να είναι είτε εταίρος της εταιρίας είτε συνεργάτης της δικηγόρος που συνδέεται με την Εταιρία με σταθερή σχέση. Η απόφαση της Δικηγορικής Εταιρίας για ίδρυση υποκαταστήματος γνωστοποιείται εντός δέκα (10) ημερών στο Δικηγορικό Σύλλογο της έδρας της Εταιρείας και του Υποκαταστήματος και καταχωρείται στα βιβλία εταιρειών αυτών των Δικηγορικών Συλλόγων.
5. Η Δικηγορική Εταιρεία δύναται να απασχολεί δικηγόρους μη εταίρους και με σχέση αποκλειστικής παροχής υπηρεσιών κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 51 του παρόντος. Ασκούμενοι δικηγόροι μπορούν να ασκούνται σε Δικηγορικές Εταιρείες και να κάνουν παραστάσεις στα δικαστήρια με οποιοδήποτε από τους Εταίρους ή τους συνεργάτες της Δικηγορικής Εταιρείας. Κάθε εταιρεία μπορεί να έχει τόσους ασκούμενους δικηγόρους όσους ατομικά έχουν δικαίωμα οι εταίροι της, σύμφωνα με τον παρόντα Κώδικα.
6. Η Δικηγορική Εταιρία αποκτά νομική προσωπικότητα από την εγγραφή της στο Μητρώο Εταιριών του Δικηγορικού Συλλόγου της έδρας της ή από την πάροδο άπρακτης της κατά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 53 προθεσμίας.
7. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά στο καταστατικό, σε περίπτωση θανάτου, δικαστικής συμπαράστασης, παραίτησης ή παύσης από το λειτούργημα κάποιου από τους εταίρους, εάν οι εναπομείναντες εταίροι είναι τουλάχιστον δύο (2), η Εταιρεία συνεχίζεται μεταξύ αυτών.
8. Η εταιρική επωνυμία, στην οποία περιέχεται ο τίτλος «ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», περιλαμβάνει υποχρεωτικά κατά το στάδιο της ίδρυσής της τα ονοματεπώνυμα ή μόνον τα επώνυμα ενός ή περισσοτέρων εταίρων. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά στο Καταστατικό, η επωνυμία της Εταιρείας διατηρείται και μετά την αποχώρηση ή το θάνατο εκείνου του εταίρου, το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται στην επωνυμία, εκτός αν ο ίδιος ή τα τέκνα του ή ο επιζών σύζυγος ζητήσουν τη διαγραφή του ονόματός του. Σε περίπτωση που εταίρος τελεί σε αναστολή από τη δικηγορία, το όνομά του απαλείφεται από την επωνυμία της Εταιρείας για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή.

Σχόλια
  • 14 Φεβρουαρίου 2013, 17:15 | ΦΣ

    Η απαγόρευση συμμετοχής σε δικηγορική εταιρεία εμμίσθων δικηγόρων συνιστά προφανή περιορισμό ατομικού δικαιώματος, ο οποίος δεν δικαιολογείται από κανένα λόγο. Γιατί επιδιώκει το Υπουργείο οι μισές διατάξεις του Κώδικα να κρίνονται ως προς τη συνταγματικότητά τους κατά το πρώτο εξάμηνο ισχύος του; Θα περιποιεί τιμή αυτό στον Υπουργό;

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 19:35 | Δικηγορική Εταιρεία Κουταλίδη, Εταιρεία Δικηγόρων

    Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο άρθρο 50, παρ. 2 (κατά τη νέα αρίθμηση) του προς διαβούλευση νέου σχεδίου Κώδικα Δικηγόρων εμπεριέχεται διάταξη σύμφωνα με την οποία – για λόγους αποφυγής σύγκρουσης συμφερόντων – απαγορεύεται σε εταίρους δικηγορικής εταιρείας να απασχολούνται με πάγια αντιμισθία. Ως προς την πρόταση αυτή, λεκτέα τα ακόλουθα:

    I. Το αν γεννάται ή όχι σύγκρουση συμφερόντων με την ανάληψη από κάποιον εταίρο ορισμένης πάγιας αντιμισθίας από τρίτον εντολέα θα πρέπει να αποφασίζεται αποκλειστικά από τους ίδιους τους εταίρους, οι οποίοι είναι και τα πλέον κατάλληλα πρόσωπα για μια τέτοια απόφαση. Σε κάθε, δε, περίπτωση η άποψη ότι η ανάληψη πάγιας αντιμισθίας από κάποιον εταίρο συνεπάγεται κατ’ ανάγκη και σύγκρουση συμφερόντων με τη δικηγορική εταιρεία είναι προδήλως αναληθής και εσφαλμένη.

    II. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι κατά τα λοιπά δεν μας είναι καθόλου σαφές ποιος είναι ο λόγος δημοσίου συμφέροντος για χάρη του οποίου τίθεται ένας τόσο σοβαρός περιορισμός στη θεμελιώδη αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, ως αυτή ενσαρκώνεται στο Άρθρο 5, παράγραφο 1 του Συντάγματος.

    III. Μια τέτοια ρύθμιση – αποκλείοντας ορισμένους δικηγόρους από την ανάληψη πάγιων αντιμισθιών – όχι μόνο συνιστά διακριτική μεταχείριση σε βάρος μια ομάδας ελεύθερων επαγγελματιών, χωρίς να υφίστανται προς τούτο αποχρώντες διαφοροποιοί λόγοι, αλλά επιπροσθέτως – και κατά παράβαση των σχετικών επιταγών του ευρωπαϊκού ενωσιακού δικαίου – εισάγει νέους ανεπίτρεπτους περιορισμούς στην άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος.

    IV. Τέλος, μια τέτοια ρύθμιση συνιστά και ανεπίτρεπτη επέμβαση της κρατικής εξουσίας – επί της ουσίας απαλλοτρίωση δικαιώματος άνευ καταβολής δίκαιας και εύλογης αποζημιώσεως – τόσο στους υφιστάμενους εταιρικούς δεσμούς, όσο και στις υφιστάμενες πάγιες αντιμισθίες. Ουσιαστικά η επίμαχη ρύθμιση επιβάλλει στους δικηγόρους-εταίρους οι οποίοι επί του παρόντος απασχολούνται και εκτός της εταιρείας τους με πάγια αντιμισθία, είτε να παραιτηθούν από την αντιμισθία αυτήν, είτε να παραιτηθούν από την εταιρεία, είτε, σε περίπτωση διμελούς εταιρείας, να λύσουν την εταιρεία. Προδήλως, οι επιλογές αυτές άγουν όχι μόνο σε μια βάναυση επέμβαση στην επαγγελματική ελευθερία των δικηγόρων αυτών, αλλά και σε απώλεια κεκτημένων δικαιωμάτων (συνταξιοδοτικά, θέση εντός της δικηγορικής εταιρείας κ.λπ.) για τα οποία πολλοί δικηγόροι πάλεψαν δεκαετίες για να τα θεμελιώσουν. Η αντίθεση της άδικης αυτής ρύθμισης με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ είναι πασιφανής.

    Εν κατακλείδι, η επίμαχη ρύθμιση εισάγει μια αδικαιολόγητη και δυσανάλογη διάκριση σε βάρος μιας ομάδας δικηγόρων, η οποία είναι όχι μόνο αντισυνταγματική και αντίθετη προς το ενωσιακό δίκαιο και την ΕΣΔΑ, αλλά πάνω από όλα εξαιρετικά άδικη, ιδίως για τους δικηγόρους εκείνους, οι οποίοι μετέχουν σε εταιρίες διατηρώντας παράλληλα και ορισμένη πάγια αντιμισθία. Για τους λόγους αυτούς παρακαλούμε η επίμαχη ρύθμιση στο υπό διαβούλευση σχέδιο να τροποποιηθεί, ώστε να διαγραφεί ο εν θέματι περιορισμός.

    Ευελπιστώντας ότι οι απόψεις μας θα γίνουν δεκτές, παραμένουμε στη διάθεσή σας για οιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση.

    Με Τιμή,

    Νίκος X. Κορίτσας
    Παναγιώτης Η. Κουταλίδης
    Νικήτας Π. Φορτσάκης
    Κάτια Ι. Πρωτόπαπα
    Γρηγόρης Π. Λογοθέτης
    Νίκος Ε. Πιμπλής
    Γιώργος Δ. Νάσκαρης
    Νίκος Β. Σαλακάς
    Ευάγγελος Ν. Κουράκης
    Σταμάτης Ε. Δρακακάκης

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 12:11 | Αναστασία Γιογλή

    Άρθρο 50 έως και 57: α) Στην παρ 4 στο τέλος του εδαφίου β να προστεθεί η φράση «κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 49 του παρόντος Κώδικα»
    β) Δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για την αποτροπή της εικονικής συμμετοχής στην εταιρία ή της εκμετάλλευσης των νέων δικηγόρων μελών της εταιρείας (πχ ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής, εικονικά παραρτήματα κλπ)
    γ) Πρέπει να ορισθεί ότι το γραμμάτιο προκαταβολής υποχρεωτικών εισφορών καταβάλλεται στον Δικηγορικό Σύλλογο που είναι μέλος ο Δικηγόρος που ενεργεί την διαδικαστική πράξη ή την παράσταση, και όχι στον Δικηγορικό Σύλλογο της έδρας της εταιρείας.

  • 13 Φεβρουαρίου 2013, 10:20 | Ιωάννης Κ. Δρυλλεράκης

    Στο (κατά τη νέα αρίθμηση) άρθρο 50 του προς διαβούλευση νέου σχεδίου Κώδικα Δικηγόρων, στην παράγραφο 2 προστέθηκε απαγόρευση του εταίρου Δικηγορικών Εταιρειών «να απασχολείται με πάγια αντιμισθία», φράση που δεν περιείχετο στο σχέδιο που είχαμε υπόψη και είχε διανείμει ο Δικηγορικός Σύλλογος προς σχολιασμό.
    Θεωρούμε πως η σχετική πρόβλεψη θα πρέπει να απαλειφθεί από το Νέο Κώδικα περί Δικηγόρων καθώς δεν αντιλαμβανόμαστε την ratio της εν λόγω ρύθμισης και αν στην ουσία προστατεύει κάποιο έννομο αγαθό. Θεωρούμε πως τούτο θα πρέπει να αφορά αποκλειστικά και μόνον το δικαίωμα των εταίρων να ρυθμίσουν τα της σχέσεώς τους εκ της συμμετοχής στην δικηγορική εταιρεία επιτρέποντας ή απαγορεύοντας κατά περίπτωση τυχόν αντιμισθίες των εταίρων τους ή περιλαμβάνοντας την παγία, στην έκταση που είναι αποδεκτό, στην πελατεία της δικηγορικής εταιρείας.
    Πιστεύομε ότι η παροχή όσο γίνεται μεγαλύτερης ευελιξίας στο διακανονισμό των σχέσεων των εταίρων της Δ.Ε., όταν αυτό δεν εμποδίζει τη λειτουργία της και συνάδει γενικότερα με τα καθήκοντα του δικηγόρου έναντι των πελατών του και της δημόσιας τάξης, διευκολύνει τη λειτουργία της και την αποτελεσματικότητά της και δε αντιλαμβανόμαστε το λόγο αυτού του αποκλεισμού και του περιορισμού των εταίρων να ρυθμίσουν τα του οίκου τους.

    Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιρειών Ελλάδος
    Ι.Κ. Δρυλλεράκης
    Δικηγόρος

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 17:59 | Αθανάσιος Μιχελής

    Η διάταξη της παρ. 2 του αρθρ. 50 του σχεδίου Νόμου του Κώδικα περί Δικηγόρων, προβλέπει απαγόρευση έστω και μίας πάγιας αντιμισθίας σε δικηγόρους που συμμετέχουν σε δικηγορική εταιρεία.
    Πέραν του ότι η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική και αντίθετη με την αρχή της απελευθέρωσης του επαγγέλματος, εκτιμώ ότι δεν έχει καμία ουσιαστική χρησιμότητα, ειδικά από τη στιγμή που το σύνολο των εταίρων της δικηγορικής εταιρείας συναινεί με την ύπαρξη πάγιας αντιμισθίας για κάποιον ή κάποιους από τους εταίρους της. Ποια είναι η διαφορά για κάποιον που ασκεί ατομική δικηγορία και μπορεί να έχει μια πάγια αντιμισθία με τον δικηγόρο που είναι σε εταιρική σύμπραξη με άλλους συναδέλφους;
    Η άσκηση ατομικής δικηγορίας ή η συμμετοχή σε δικηγορική εταιρεία δεν δημιουργεί ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις στην άσκηση του επαγγέλματος παρά μόνο φορολογικής φύσης, και ως εκ τούτου η διαφοροποίηση για το επιτρεπτό της απασχόλησης σε μια θέση με πάγια αντιμισθία για δικηγόρους που συμμετέχουν σε δικηγορικές εταιρείες, μόνο προβλήματα και δυσλειτουργίες σε συναδέλφους, ειδικά σε διαμορφωμένες έννομες σχέσεις, μπορεί να επιφέρει.

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 14:18 | Αλεξάνδρα Σταυροπούλου

    Για ποιόν λόγο η πάγια αντιμισθία θεωρείται αντίθετη με τα συμφέροντα της εταιρίας? Δεν υπάρχει καμία λογική στην ρύθμιση αυτή, αντίθετα ερμηνεύεται ως υπέρμετρος περιορισμός στην ελεύθερη άσκηση της επαγγελματικής μας δραστηριότητας. Από την στιγμή μάλιστα που ο Κώδικας προβλέπει την δυνατότητα απασχόλησης σε περισσότερους του ενός εντολείς με πάγια αμοιβή, γιατί η ρύθμιση αυτή να μην δημιουργεί σύγκρουση συμφερόντων και να δημιουργεί η πάγια αντιμισθία εταίρου?

  • 12 Φεβρουαρίου 2013, 12:23 | ΣΟΛΟΜΟΝΗ ΠΑΡΑΛΙΔΟΥ

    Ο αποκλεισμός του εμμίσθου δικηγόρου από εταίρο δικηγορικής εταιρίας, αποτελεί αδικαιολόγητο και ανεπίτρεπτο περιορισμό της άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος, η απελεύθερωση του οποίου «εννοείται» ότι είναι το ζητούμενο. Εκτός βέβαια από το γεγονός ότι έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το ΠΔ/2005, δεν υφίσταται κανένας λόγος είτε δημοσίου συμφέροντος, είτε προστασίας των υπολοίπων εταίρων από τον αποκλεισμό αυτό. Ποιος αλήθεια είναι ο αιτιολογικός και δικαιοπολιτικός λόγος ύπαρξης ενός τέτοιου περιορισμού, λαμβανομένου υπόψη και του νέου φορολογικού νόμου που εξισώνει τους φορολογικούς συντελεστές των ελεύθερων επαγγελματιών/δικηγόρων και αυτών της δικηγορικής εταιρίας?

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 23:58 | ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ

    Συμφωνω απολυτα με σχολια Νικολαιδη και Χατζηαριστερα.επισης αν και απελευθερωθηκε το επαγγελμα κερδισμενες τελικα βγαινουν οι εταιριες που ιδρυουν οπουδηποτευποκαταστηματα αλλα ο δικηγορος δεν μπορει.επισης ευνοουνται και φορολογικα σε αντιθεση με το δικηγορο που φορολογειται με το φπα της εδρας του οπουδηποτε και αν παρασχει τις υπηρεσιες του.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 20:01 | ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΒΕΛΑΚΗΣ

    1. Στην παράγραφο 4 του άρθρου αυτού θα μπορούσε να προστεθεί πρόβλεψη ότι ο δικηγόρος και όταν ασκεί ατομικά τη δικηγορία έχει δικαίωμα να ιδρύει υποκαταστήματα στις έδρες άλλων πρωτοδικείων στην Ελλάδα εφόσον το επιθυμεί. Η πρόβλεψη αυτή καθίσταται αναγκαία πλέον εφόσον ο δικηγόρος μπορεί να ασκεί το λειτούργημα του στις περιφέρειες άλλων δικηγορικών συλλόγων ελευθέρα. Διαφορετικά και με το υφιστάμενο καθεστώς ο δικηγόρος που παρέχει τις υπηρεσίες του στις περιφέρειες άλλων δικηγορικών συλλόγων, κινδυνεύει να βρεθεί έκθετος φορολογικά, διότι μη έχων υποκατάστημα ,δεν μπορεί να συνιστά την πελατεία του νόμιμα σε κανένα ιδιωτικό χώρο διότι ακόμα και το δωμάτιο ξενοδοχείου θεωρείται φορολογικά υποκατάστημα. Σε δημόσιο χώρο δε δεν είναι δυνατή η άσκηση του λειτουργήματος ή η προετοιμασία του δικαστηρίου και οι συναντήσεις με τον εντολέα για τον σκοπό αυτό. Επίσης η δυνατότητα αυτή θα εισφέρει έσοδα στο Ελληνικό Δημόσιο από την επιπλέον φορολογία του υποκαταστήματος. Ο πιθανός φόβος των τοπικών δικηγορικών συλλόγων για δήθεν μαζική κάθοδο των δικηγορών από τα μεγάλα αστικά κέντρα θα μειώσει την δικηγορική τους υλη, προφανώς δεν ισχύει για τους δικηγόρους που ασκούν ατομικά την δικηγορία περισσότερο από τις δικηγορικές εταιρίες , οι όποιες μπορούν ελευθέρα να ιδρύουν υποκαταστήματα και είναι αυτές που έχουν εν δυνάμει μεγαλύτερη δυνατότητα να αφαιρέσουν δικηγορική υλη από τον τοπικό δικηγόρο. Επίσης ο φόβος αυτός δεν ευσταθεί διότι παρά την δυνατότητα που έχουν και σήμερα οι δικηγορικές εταιρίες ελάχιστες έχουν ιδρύσει υποκαταστήματα εκτός της έδρας τους. Ομοίως θα συμβεί και με τους δικηγόρους που ασκούν ατομικά την δικηγορία
    2. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 11 του ν. 3844/2010 « …οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας για νέα εγκατάσταση δεν αλληλοεπικαλύπτοναι με απαιτήσεις και ελέγχους που είναι ισοδύναμοι ή κατ ουσία συγκρίσιμοι ως προς το σκοπό τους , στους οποίου ήδη υπόκεινται οι πάροχοι των υπηρεσιών στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος …». Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 11 του ν. 3844/2010 « Η άδεια επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβαση στη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ή τους επιτρέπει να την ασκήσουν σε όλη των ελληνική επικράτεια , μεταξύ άλλων, με την ίδρυση πρακτορείων, υποκαταστημάτων, θυγατρικών εταιρειών ή γραφείων, εκτός εάν επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος δικαιολογεί την έκδοση ιδιαίτερης άδειας για κάθε επιμέρους εγκατάσταση ή τον περιορισμό της άδειας σε ορισμένο τμήμα της Επικράτειας » . Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο νόμος 3844/2010 εφαρμόζεται στις νομικές υπηρεσίες και οι διατάξεις του υπερισχύουν, κατά ρητή πρόβλεψή του άρθρου 5 του ίδιου νόμου, αντιθέτων τινών διατάξεων .

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 20:42 | ΔΤ

    Η απαγόρευση συμμετοχής σε δικηγορική εταιρεία εμμίσθων δικηγόρων δεν εξυπηρετεί καμία εμφανή σκοπιμότητα. Οι λοιπές απαγορεύσεις αφορούν σε παραβίαση της υποχρέωσης πίστεως έναντι της εταιρείας, πράγμα που προφανώς δεν συντρέχει στην έμμισθη εντολή, την οποία γνωρίζουν και δύνανται να σταθμίσουν οι συνεταίροι.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 16:01 | Αναστασία Σακκά

    To προτεινόμενο άρθρο 50 παρ. 2 αποτελεί ανεπίτρεπτο και αδικαιολόγητο περιορισμό της άσκησης της δικηγορίας. Είχα την εντύπωση ότι η κυβέρνηση επιθυμεί την άρση των περιοριστικών ρυθμίσεων και όχι τη δημιουργία νέων. Ποια η λογική και η σκοπιμότητα της απαγόρευσης της απασχόλησης με πάγια αντιμισθία στον εταίρο (και μόνο σε αυτόν) της δικηγορικής εταιρείας; Επισημαίνεται ότι η απαγόρευση αυτή δεν υπάρχει στο άρθρο 11 του π.δ. 81/2005.
    Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι περισσότεροι εταίροι δικηγορικών εταιρειών απασχολούνται με πάγια αντιμισθία, την οποία είχαν πριν την ίδρυση της δικηγορικής εταιρείας και διατήρησαν μετά την ίδρυση αυτής, με την άδεια του Δικηγορικού Συλλόγου, ο οποίος επιτρέπει την έκδοση γραμματίων προείσπραξης στο όνομα του δικηγόρου (και όχι της δικηγορικής εταιρείας) όταν αυτός εκπροσωπεί τον πελάτη που διατηρεί με παγία αντιμισθία. Με την προτεινόμενη ρύθμιση οι δικηγόροι αυτοί θα πρέπει είτε να παραιτηθούν από την παγία αντιμισθία είτε να αναγκαστούν να εξέλθουν (και σε περίπτωση των δύο εταίρων) να διαλύσουν την δικηγορική εταιρεία.
    Εάν ο σκοπός της διάταξης αυτής είναι να ρυθμίσει θέματα σύγκρουσης συμφερόντων, θα μπορούσε να προβλεφθεί η χορήγηση άδειας προς τον εταίρο που απασχολείται με παγία αντιμισθία από την συνέλευση των εταίρων, κατά το πρότυπο του δικαίου των ανωνύμων εταιρειών.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 13:08 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Η παρ. 6 παραπέμπει στην παρ 4 του άρθρου 53 αντί του ορθού που είναι παρ 4 του άρθρου 51.

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 10:58 | ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Σχόλια επι του αρθρου 40 παράγραφος 2 το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τροποποίηση του άρθρου 11 του ΠΔ 81/2005 περί Δικηγορικών Εταιρειών

    Το εν λόγω άρθρο εμπεριέχει τις απαγορεύσεις των εταίρων (ενέργειες αντίθετες με τα συμφέροντα της εταιρείας) και η μονη προσθήκη στο παλαιό άρθρο ειναι η απαγόρευση του εταίρου να έχει (πέραν της συμμετοχής σε άλλη εταιρεία και της άσκησης ατομικά του επαγγέλματος) έμμισθη εντολή

    Ο εν λόγω περιορισμός :
    • Ανατρέπει μια δεδομένη κατάσταση ετών καθώς οι περισσότεροι εταίροι δικηγορικών εταιρειών έχουν κάποια έμμισθη εντολή ειτε γιατι την ειχαν προ της συστασεως ειτε γιατι προσωπικοί λογοι την επεβαλαν και αυτό πάντοτε με τη γνώση και τη συναίνεση των λοιπών εταίρων
    • Σε κάθε περίπτωση αυτο δεν αντιβαίνει τη ratio της διάταξης που ειναι η σύγκρουση συμφερόντων στη ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ εταιρεία καθώς εκ των πραγματων απαιτεί τη συνάινεση όλων των εταίρων
    • Ειναι αντιφατικο απο τη μια να διευκολύνεται η σύσταση δικηγορικών εταιρειών και απο την άλλη να αποτρέπονται οι δικηγόροι να συστήσουν εταιρεία με τον κίνδυνο να απωλεσουν υφιστάμενη έμμισθη εντολή
    • Η έμμισθη εντολη συνδέεται με τον προσωπικό χαρακτήρα της σχέσης εντολέα -δικηγόρου και δεν μπορεί να αποτελεί δέσμευση για τον εντολέα να μην μπορεί να τον εκπροσωπεί προσωπικα κάποιος δικηγορος επειδή ειναι εταίρος σε ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ εταιρεία
    • Ακόμη και σε φορολογικό επίπεδο η αποζημίωση της εμμισθης εντολής δεν τυγχάνει των προνομίων φορολόγησης της δικηγορικης εταιρείας καθώς δεν ενσωματώνεται στα έσοδα της εταιρείας αλλα αποτελεί ατομικό έσοδο του δικηγόρου και φορολογείται αυτοτελώς συνεπώς δεν πρόκειται περί προνομιου
    • Η συγκεκριμένη απαγορευση αποτελεί υπέρμετρη δέσμευση της άσκησης του ελεύθερου επαγγέλματος του δικηγόρου

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    Να απαλειφθεί εντελώς η απαγόρευση της εμμισθης εντολής

  • 11 Φεβρουαρίου 2013, 09:17 | ΤΟΥΡΛΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

    Για να μην δημιουργηθούν δικηγορικά μονοπώλια στην Ελλάδα, που θα οδηγούν τους μεμονωμένους , ιδίους τους νεώτερους, δικηγόρους,
    σε ανεργία, καλό είναι να υπάρξει μια δικλίδα όπως.
    1. Το πλήθος των εταίρων, π.χ. 3 η 4 το πολύ, ώστε να αναγκάζονται να συνεργάζονται με απασχόληση νέων δικηγόρων.
    2.Ο αυτεπάγγελτος διορισμός δικηγόρου από το δικαστήριο να γίνεται με δικηγόρους ΕΚΤΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΏΝ.
    3. Το δημόσιο να μην απευθύνεται σε εταιρείες.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 23:01 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

    Συμφωνώ με το σχόλιο του κ. Γ. Νικολαΐδη. Εφόσον καθιερώνεται η αστική επαγγελματική ευθύνη του δικηγόρου, λογικό είναι να ισχύει και ο περιορισμός της ευθύνης του κατά το πρότυπο των Limited Liability Partnership της Μ. Βρεττανίας και άλλων χωρών

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 23:31 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

    Στο άρθρο 167 αναφέρεται ότι οι διατάξεις του παρόντος Κώδικος είναι ειδικές έναντι κάθε άλλης διάταξης. Συνεπώς υπερισχύουν αυτών. Να θεωρήσουμε συνεπώς ότι καταργείται το Προεδρικό Διάταγμα για τη σύσταση των δικηγορικών εταιριών και η σχετική περί αυτών νομοθεσία περιέχεται στα άρθρα 50 – 57 του Σχεδίου του Κώδικα?

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 22:41 | Κ.Ν.ΚΑΡΛΗΣ

    Η παρ 5 παραπέμπει στο άρθρο 51, παραπομπή που είναι λανθασμένη. Από το κείμενο προκύπτει ότι το ορθό είναι το άρθρο 49. Τα επόμενα εδάφια της παρ. 5 επαναλαμβάνουν για τους ασκούμενους δικηγόρους διατάξεις που ήδη υπάρχουν με διαφορετική διατύπωση στο άρθρο 14.Η παρ. 2 προβλέπει αποκλειστική απάσχοληση στην εταιρεία με την επιφύλαξη της παρ. 5 του άρθρου 55 ενώ η σωστή παραπομπή είναι η παρ. 5 του άρθρου 53. Για τις δικηγορικές εταιρείες γενικά δεν φαίνεται να υπάρχει διαφοροποίηση από το ΠΔ 81/2005 αν και φραστικά υπάρχουν διαφορές. Σκόπιμο θα ήταν να ενταχθεί στον κώδικα και η εγκατάσταση δικηγ. εταιρειών της ΕΕ αντί να ρυθμίζεται σε άλλο νομοθέτημα.

  • 10 Φεβρουαρίου 2013, 12:15 | Αδαμάντιος Αρετάκης

    ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ : Προσπάθεια ανατροπής των μνημονιακών προβλέψεων απο το παράθυρο. Μακάρι να περάσει καιτοι δεν είναι κώδικας μεγάλης πνοής .

    ΣΧΟΛΙΟ στο άρθρο 50 : Εφόσον επιτρέπεται στους έμμισθους δικηγόρους να δικηγορούν ελεύθερα, αποκλείεται ανεπίτρεπτα και αντιφατικά η συμμετοχή τους σε δικηγορική εταιρεία (άλλως να διευκρινισθεί)

    Αδ. Αρετάκης

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 22:46 | Συμεών Χατζηαριστεράς

    Θα πρέπει και λόγω της οικονομικής κρίσης να αποσυνδεθεί ρητώς η υποχρέωση του δικηγόρου να διατηρεί γραφείο στην έδρα του συλλόγου όπου ανήκει (άρθρο 57 του ν.3026/1954), καθώς και να δίδεται η δυνατότητα σε δικηγόρο να διατηρεί γραφείο – έδρα σε οποιαδήποτε πόλη επιλέξει ασχέτως του συλλόγου όπου ανήκει.

    Επιπλέον θα πρέπει να ορίζεται ρητώς ότι είναι δυνατόν δικηγόρος να έχει ως έδρα την πόλη όπου εδρεύει η δικηγορική εταιρεία της οποίας είναι εταίρος ανεξαρτήτως του δικηγορικού συλλόγου όπου ανήκει. (πχ δικηγόρος μέλος του Δ.Σ.Ηρακλείου και εταίρος δικηγορικής εταιρείας με έδρα στην Αθήνα να δηλώνει ως έδρα στην εφορία μόνο τα γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα)

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 13:05 | Μαρία Διαμαντοπούλου

    Στην παράγραφο 2 αναφέρεται:
    «2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 55 του παρόντος, εταίρος Δικηγορικής Εταιρείας απαγορεύεται να συμμετέχει σε άλλη Δικηγορική Εταιρεία ή να ασκεί ατομική δικηγορία ή να απασχολείται με πάγια αντιμισθία και γενικά να ενεργεί για δικό του ή για λογαριασμό άλλου πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της Εταιρείας.»

    Κατ’αρχήν η παραπομπή είναι εσφαλμένη, το αρ. 55 παρ.5 δεν αναφέρεται σε σχετικό θέμα.
    Περαιτέρω, η απαγόρευση σε έμμισθο δικηγόρο να είναι εταιρος δικηγορικής εταιρείας εισάγει ανεπίτρεπτη διάκριση σε βάρος των εμμίσθων δικηγόρων.

    Κάθε περιορισμός της οικονομικής ελευθερίας πρέπει να δικαιολογείται από κάποιο λόγο δημοσίου συμφέροντος.

    Είναι γνωστό ότι ο δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός και ακόμη και όταν απασχολείται με έμμισθη εντολή δεν έχει σχέση εξάρτησης με τον εντολέα του.

    Δεν προκύπτει συνεπώς γιατί θα είχε κώλυμα συμμετοχής σε δικηγορική εταιρεία, ιδίως ενόψει του ότι οι άλλες απαγορεύσεις είναι να συμμετέχει σε άλλη εταιρεία «και γενικά να ενεργεί για δικό του ή για λογαριασμό άλλου πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της Εταιρείας.»

    Η υποχρέωση πίστεως του δικηγόρου είναι προς όλους του τους εντολείς, όχι μόνο σε αυτόν με τον οποίο συνδέεται με έμμισθη εντολή.
    Δεν είναι κατανοητό γιατί έχοντας πάγια αντιμισθία από έναν εντολέα, με τον οποίο δεν συνδέεσαι με σχέση εξάρτησης ο έμμισθος δικηγόρος δεν θα μπορούσε να είναι εταίρος σε δικηγορική εταιρεία.

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 10:45 | Πάνος

    Η ποιοτική αναβάθμιση και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας στο χώρο της παροχής υπηρεσιών επιβάλλει να επιτρέπεται να συμμετέχουν σε δικηγορικές εταιρείες και μέλη μη δικηγόροι, όπως συμβολαιογράφοι, λογιστές, οικονομολόγοι, ερευνητές, κ.α.. Καλό θα ήταν να δει κανείς τι ισχύει στις άλλες ευρωπαικές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, αλλά και στις Η.Π.Α..

  • 9 Φεβρουαρίου 2013, 10:22 | Γεώργιος Νικολαϊδης

    @ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Θεωρώ τη διάταξη σωστή. Αυτή τη στιγμή η δικηγορική εταιρεία έχει φορολογικό συντελεστή 25% και οι απλοί δικηγόροι έχουν σε πολλές περιπτώσεις υψηλότερο. Μέχρι στιγμής οι έμμισθοι έφτιαχναν μια εταιρία για να έχουν μικρότερη φορολόγηση. Εκκινούμενοι από την ασφάλεια του παγίου κι έχοντας μικρότερη φορολόγηση έκαναν αθέμιτο ανταγωνισμό στους δικηγόρους της μαχομένης. Και τον πελάτη που δεν είχε ούτε τα δικαστικά έξοδα έδιωχναν, άρα κρατούσαν μόνο τους καλούς πελάτες, και μικρότερη φορολόγηση είχαν. Δηλ. ο ταλαίπωρος της μαχομένης χρηματοδοτούσε το σύστημα. Αυτό δε μπορεί να συνεχίζεται. Και στην τελική αν κάποιος έμμισθος αυτή τη στιγμή έχει τόση πολλή πελατεία ας επιλέξει μεταξύ της έμμισθης εντολής και της πελατείας του.

    Η παρούσα διάταξη και γενικά το παρών σχέδιο με διάφορες διατάξεις βάζει μια τάξη. Διαχωρίζει μεταξύ εμμίσθων και αμίσθων, και θέτει περιορισμούς στους εμμίσθους, τις ιερές αγελάδες του κλάδου μέχρι σήμερα. Καλώς ή κακώς οι Δικηγόροι είναι 4 κατηγορίες, οι απλοί ανεξάρτητοι της μαχομένης, οι έμμισθοι σε μεγάλους οργανισμούς, οι έμμισθοι σε δικηγορικές εταιρίες και οι εταίροι στις δικηγορικές εταιρίες. Πρέπει να ρυθμιστούν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις κάθε ομάδας. Όχι όλα κτήμα μόνο μιας ομάδας. Οι άλλοι πως θα ζήσουν;

    Ενώ όμως το παρόν νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, θέλει πολλή δουλειά ακόμη στα θέματα που αφορούν το διαχωρισμό των ομάδων και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της κάθε μιας.

    Πάνω από το 30% των συναδέλφων δεν έχουν καταθέσει ασφ. βιβλιάρια και δεν έχουν παραστάσεις. Πόσοι από αυτούς είναι έμμισθοι και πόσοι από αυτούς είναι εταίροι σε δικηγορικές εταιρίες; Ίσως κανείς. Αντίθετα ανεξάρτητοι δικηγόροι κι έμμισθοι σε δικηγορικές εταιρίες υποφέρουν. Ακόμη και άνθρωποι μεγάλης ηλικίας με πελατεία κλπ. πτώχευσαν.

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 14:52 | Γεώργιος Παπαστύλος

    Σχετικά με τα ασυμβίβαστα του εταίρου δικηγορικής εταιρίας μέχρι στιγμής ισχύει το άρθρο 11 του ΠΔ 81/2005, σύμφωνα το οποίο: «Ο εταίρος δικηγόρος, απαγορεύεται να συμμετέχει σε άλλη δικηγορική εταιρεία ή να ασκεί ατομική δικηγορία και γενικά να ενεργεί για δικό του ή ξένο λογαριασμό πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της εταιρείας».

    Με την προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 50 §2 εισάγεται ως επιπλέον ασυμβίβαστο η απασχόληση του εταίρου δικηγορικής εταιρίας με πάγια αντιμισθία.

    Η απαγόρευσης συμμετοχής του εταίρου δικηγόρου σε άλλη δικηγορική εταιρία και η απαγόρευση άσκησης ατομικής δικηγορίας, αφού μετέχει στη δικηγορική εταιρία, είναι αυτονόητες υποχρεώσεις που απορρέουν από την υποχρέωση πίστης κάθε εταίρου οποιασδήποτε μορφής εταιρίας προς την εταιρία και πράγματι η απαγόρευση αυτή δικαιολογείται πλήρως αφού οι ενέργειες αυτές γίνονται για δικό του λογαριασμό και είναι αντίθετες στα συμφέροντα της εταιρίας.

    Η απασχόληση,όμως, εταίρου δικηγορικής εταιρίας με σχέση πάγιας έμμισθης εντολής, κατά κανένα τρόπο δεν αντιτίθεται στα συμφέροντα της εταιρίας και υπό αυτήν την έννοια η εισαγωγή του ως νέου ασυμβίβαστου είναι παντελώς αδικαιολόγητη δικαιοπολιτικά και νομικά έωλη, αφού προφανώς περιορίζει αναίτια την οικονομική ελευθερία του εταίρου δικηγόρου και μάλιστα υπό το πρίσμα των τελευταίων μνημονιακών ρυθμίσεων που αποσκοπούν στην πλήρη απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος.

    Επίσης, δεν παραβλάπτονται τα συμφέροντα των λοιπών εταίρων της δικηγορικής εταιρίας (αν υποθέσουμε ότι εκεί εδράζεται η αιτιολόγηση του νέου ασυμβίβαστου), αφού, αφενός μεν το γνωρίζουν κατά την ίδρυση της δικηγορικής εταιρίας και το συνεκτιμούν πριν την είσοδό της σε αυτήν, αφετέρου δε προβλέπεται και στο Νέο Κώδικα περί Δικηγόρων δυνατότητα διαφοροποίησης στην απόληψη των κερδών, σε σχέση με τα εταιρικά ποσοστό, ανάλογα με την εργασία ενός εκάστου των εταίρων, π.χ. με bonus για εκείνους που εργάστηκαν περισσότερο.

    Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει άμεσα να απαλειφθεί το νέο αυτό ασυμβίβαστο και να παραμείνει η διάταξη ως έχει μέχρι σήμερα.

    άΤο νέο αυτό ασυμβίβαστο είναι παντελώς αδικαιολόγητο δεν

    Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 55 του παρόντος, εταίρος Δικηγορικής Εταιρείας απαγορεύεται να συμμετέχει σε άλλη Δικηγορική Εταιρεία ή να ασκεί ατομική δικηγορία ή να απασχολείται με πάγια αντιμισθία και γενικά να ενεργεί για δικό του ή για λογαριασμό άλλου πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της Εταιρείας,.
    Παρατηρώ ότι η προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 50 §2 του Νέου Κώδικα περί Δικηγόρων, δεν επαναλαμβάνει

  • 8 Φεβρουαρίου 2013, 10:14 | ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Παρ. 2 του άρ. 50 του νομοσχεδίου:
    Η απαγόρευση συμμετοχής σε δικηγορική εταιρεία του έμμισθου δικηγόρου συνιστά ιδίως περιορισμό της ελευθερίας στην εργασία, ο οποίος θα μπορούσε να είναι σύννομος μόνο στην περίπτωση προστασίας δημοσίου συμφέροντος, το οποίο εν προκειμένω δεν συντρέχει. Υπενθυμίζεται, δε, ότι και ο έμμισθος δικηγόρος είναι ΑΜΜΙΣΘΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ και δεν τελεί σε σχέση εξαρτημένης εργασίας με τον εντολέα του! Περαιτέρω, η εν λόγω διάταξη συνεπάγεται διαφοροποίηση της φορολόγησης, ακόμη μία φορά σε βάρος του έμμισθου δικηγόρου, γεγονός το οποίο επίσης δεν είναι σύννομο.
    Για τους ενδεικτικά απαριθμούμενους πιο πάνω λόγους, χρειάζεται να απαλειφθεί η σχετική πρόβλεψη για τους έμμισθους δικηγόρους.

  • 7 Φεβρουαρίου 2013, 22:23 | Γεώργιος Νικολαϊδης

    Πρέπει να ρυθμιστεί το θέμα της Δικηγορικής Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης, όπως υπάρχει στην Κύπρο και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες

Σχόλια