Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 29 Ιανουαρίου 2010, 21:52 | ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταθέτω την αποψή μου για θέμα που φαίνεται να είναι καθαρά νομικής αρμοδιότητας , όμως θεωρώ ότι ο χώρος της δικαιοσύνης αδυνατεί να ακολουθήσει τις απαιτήσεις των καιρών, ακριβώς γιατί εγκλωβίζεται σε μεταξύ Νομικών , νομικές διαβουλεύσεις και απομακρύνεται από την ουσία των πραγμάτων. Είναι ολοφάνερο για μένα πως χρειάζεται άμεσα τεχνοκρατική υποστήριξη.
  Για να μην θεωρηθώ κατά των Δικαστών προλέγω ότι το σύνολο των Προϊσταμένων στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης που υπηρετώ τις δύο τελευταίες δεκαετίες που γνώρισα καλά και συνεργάστηκα μαζί τους ήσαν αξιόλογοι, ακέραιοι και καθολικής αναγνώρισης Δικαστές, άσχετα από τον τρόπο που επελέγησαν. Όμως τα προβλήματα στα μεγάλα δικαστήρια όπως η συσσώρευση υποθέσεων και ο ρυθμός απόδοσης της δικαιοσύνης δεν εξαρτάται από έναν καλό Προϊστάμενο που έτσι και αλλιώς αλλάζει κάθε λίγο.
  Πίστευα όλα τα χρόνια ότι και χρήματα υπάρχουν, και άνθρωποι υπάρχουν και πολλές φορές χώροι υπάρχουν. Είναι δυνατό , χρόνια τώρα , να ακούγεται ότι δεν επαρκεί το δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης , μεγάλο και καινούργιο κτίριο; Είναι δυνατό με εκατοντάδες δικαστές και υπαλλήλους το πρώτο που προβάλλεται να είναι δεν έχουμε προσωπικό ; Να υπάρχουν εκκρεμότητες και να μην επαρκούν οι χώροι ;
  Λείπει η σωστή διαχείρηση. Ανθρώπων και μέσων. Ποια διοίκηση μεγάλης δικαστικής υπηρεσίας γνωρίζει το ποσοστό (%)εκμετάλλευσης των δικαστικών αιθουσών στην διάρκεια του χρόνου και αναζητά τρόπους αύξησης του ποσοστού αυτού ; Και χρήματα υπάρχουν, και άνθρωποι υπάρχουν.Ας μην επεκταθώ , θα πετροβοληθώ.
  Εργάσθηκα πολλά χρόνια για την μηχανοργάνωση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης , πολλές διαδικασίες της Γραμματείας απλοποιήθηκαν , πολλές θέσεις εργασίας θα έπρεπε να είχαν μειωθεί, πολλά χρήμα τα θα έπρεπε να είχαν εξοικονομηθεί όμως το μεγάλο θεριό της γραφειοκρατίας μας καλά στημένο , δεν θέλει δημιουργία, δεν θέλει εξέλιξη , δεν θέλει πρόοδο. Ούτε και πολυθέλει μετρήσεις έργου , στατιστικά στοιχεία , κωδικοποίηση υποθέσεων , προτάσεις και αλλαγές τρόπων και μεθόδων. Ούτε και πολλή δουλειά θέλει, αντίθετα την τιμωρεί. Επικρατεί το όποιος έχει φιλότιμο εργάζεται, με αποτέλεσμα την σύγχυση , την ισοπέδωση , την αδιαφορία, την αναξιοκρατία. Δεν είναι αρκετό. Όποιος εργάζεται θέλει να εισακούεται, να αξιοποιείται , να ανταμείβεται . ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙ.
  Με το φόβο μη στηθούν ακόμη κάποιοι δημόσιοι φορείς ή επιτροπές προτείνω την κάλυψη του κενού στην διοίκηση των μεγάλων τουλάχιστον δικαστικών υπηρεσιών με ισχυρή γραμματειακή , μηχανογραφική και διοικητική υποστήριξη με άμεση και δυναμική συνεργασία με το Υπουργείο για λήψη αποφάσεων ‘πέρα από το αυτοδιοίκητο’ που πρέπει να περιοριστεί στο νομικό μόνο μέρος.
  Για να απαντηθεί επιτέλους η απορία στον αδαή πολίτη γιατί η απόδοση μισθωμάτων πρέπει να ακολουθεί την ασύμφορη πορεία , δικηγόρος , δικόγραφα, δικάσιμοι , μάρτυρες, απόφαση, ένδικα μέσα …. Γιατί η απλή διόρθωση κτηματολογικού χάρτη να χρειάζεται δυό χρόνια για την πρώτη εκδίκαση
  Και γιατί ο πτωχός να πρέπει να πιστοποιήσει στην Εφορία ότι πτώχευσε πληρώνοντας εκατό ευρώ σε δικηγόρο. Και γιατί ο επιχειρηματίας κάθε λίγο πρέπει να πιστοποιεί την υγεία της επιχείρησης του ως κυνηγός και συλλέκτης πιστοποιητικών. Μερικά μόνο από την πρόσφατη εμπειρία μου.
  Απλά προς επιβεβαίωση και προβληματισμό για τα παραπάνω να αναφέρω πως στο μικρόκοσμο του γραφείου μου (έκδοση πιστοποιητικών) τα δύο τελευταία χρόνια , χωρίς μέσα, πέτυχα 50% μείωση χώρων, 50% μείωση προσωπικού , άμεση έκδοση πιστοποιητικών. Να και η λύση : δίνοντας τα πιστοποιητικά άμεσα οι 200 επισκέπτες την ημέρα έγιναν 100 …. οι πολίτες ευχαριστημένοι , αλλά εγώ όλα αυτά που λέω θαρρώ πως ακούγονται σαν κινέζικα
  … ας μου συγχωρεθεί το πρόχειρο της έκθεσης και η περιαυτολογία, το εύγε δεν το θέλω την ανταμοιβή την επιζητώ.
  γιάννης γιαννακός
  γραμματέας στο τμήμα πτωχεύσεων πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης

• 29 Ιανουαρίου 2010, 19:49 | Μέλη του νομικού κόσμου της ΕΛΛΑΔΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η προτεινόμενη ρύθμιση δεν κινείται καθόλου εντός του πλαισίου που διαγράφει το ισχύον Σύνταγμα, μολονότι αυτό αναφέρει στο προοίμιο του σχετικού νομοσχεδίου ο κ. Χάρης Καστανίδης, υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και το΄΄υτο γιατί, ανεξάρτητα από το ότι η επαναφορά του θεσμού του «αυτοδιοίκητου», μόνο δεινά θα ξαναφέρει στα μεγάλα Δικαστήρια της χώρας, έχουμε προτίστως να παρατηρήσουμε τα εξής:
  Η βίαιη διακοπή της θητείας των υπαρχουσών τώρα διοικήσεων των Δικαστηρίων αποτελεί νομοθετικό πραξικόπημα και παραβιάζει το άρθρο 90 παρ. 4 του Συντάγματος. Δεδομένου ότι όσον αφορά τους προέδρους των τριμελών συμβουλίων αυτοί επελέγησαν με βάση τον ν. 3689/2008, από τα 15μελή Ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια (τα μέλη των οποίων προέρχονται από κλήρωση) με συγκεκριμένη θητεία η οποία ορίστηκε ότι λήγει στις 30/9/2011 και ακολούθησαν τα σχετικά α.δ/τα. Ως εκ τούτου απαξιώνονται με το εν λόγω νομοσχέδιο και τα Ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια και οι αποφασεις τους, πράξη αντιδεοντολογική και χωρίς νομική ηθική. όσον αφορά δε τα αιρετά μέλη, αυτά εξελέγησαν, με την ίδια θητεία από τιςς ολομέλειες των ίδιων Δικασστηρίων και κατ’ ανάλογο τρόπο, ο Υπουργός Δικαιοσύνης αποδυκνύει περιφρόνηση προς τις αποφάσεις των ολομελειών των Δικαστηρίων.
  Εξάλλου μολονότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο ορίζει διετή θητεία, εντούτις για τα μέλη των νέων συμβουλίων που θα επιλεγούν το πρώτο μετά από διωγμό, ως εγκάθετων, των υπαρχουσών διοικήσεων (με αιρετά από τις ολομέλεις των οικειων Δικαστηρίων και επιλεγέντα από τα 15μελή Ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια μέλη), ορίζεται ότι θα έχουν θητεία μέχρι 30/9/2012, δηλαδή μεγαλύτερη της διετίας.
  Το τελευταίο τούτο δεν μας πείθει, όμως, για δημοκρατικές, δίκαιες και διαφανείς προθέσεις του κ. Υπουργού.

• 29 Ιανουαρίου 2010, 10:04 | Χρίστος Γ. Χουτόπουλος (Διοικητικός Δικαστής)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι νέες διατάξεις περί εκλογής τών μελών τών Συμβουλίων Διεύθυνσης τών κατά τα προαναφερόμενα μεγάλων Δικαστηρίων πρέπει να ισχύσουν μετά την λήξη τής θητείας εκίνων που εκλέγηκαν κατά τις εκλογές τής 20ης Σεπτεμβρίου 2008 , ή τουλάχιστον αυτό πρέπει για λόγους δημοκρατικής συνέπειας και πολιτειακής συνέχειας , να ισχύσει για τα εκλεγέντα (αιρετά) μέλη των Συμβουλίων αυτών .
  Ανεξάρτητα από τις άλλες καταργητέες τροποποιήσεις ως προς τον διορισμό τών Προέδρων τών Συμβουλίων Διοίκησης τών εν λόγω Δικαστηρίων , που επήλθαν με τις ατυχείς και εσφαλμένες αντίστοιχες διατάξεις τού ν. 3659/2008 , τα αιρετά μέλη των παραπάνω Συμβουλίων εξελέγησαν σύμφωνα με τις διατάξεις τού άρθρου 15 τού Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 1756/1988 (Α΄ 35) και σύμφωνα με τις αρχές τού ν. 2173/1993 , με μόνη διαφοροποίηση την διάρκεια τής θητείας τους που θεσπίσθηκε τριετής (από την 1η Οκτωβρίου του έτους τής εκλογής τους μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου τού τρίτου μετά την εκλογή έτους) . Κατόπιν αυτού είναι προφανές ότι η θητεία των εκλεγέντων μελών αυτών λήγει νομίμως στις 30 Σεπτεμβρίου 2011 ˙ ας σημειωθεί ότι ως προς το ζήτημα τής διάρκειας τής θητείας ουδέποτε προβλήθηκαν αμφισβητήσεις και δεν έχει τεθεί ποτέ (ούτε φαντάζομαι ποτέ να τεθεί) ζήτημα συνταγματικότητας τής αντίστοιχης διάταξης .
  Νομίζω ότι , λόγοι αρχής επιβάλλουν να μην υποτιμηθεί η δημοκρατική και αντιπροσωπευτική ανάδειξη τών Δικαστών , στους οποίους ανατέθηκε με την ψήφο Δικαστών – συναδέλφων τους η διεύθυνση των αντίστοιχων Δικαστηρίων για τρία χρόνια , μέχρι 30/9/2011 . Όπως λόγοι αρχής επιβάλλουν την επάνοδο στο σύστημα τής εκλογής όλων ανεξαιρέτως των μελών των παραπάνω Συμβουλίων από τις αντίστοιχες Ολομέλειες , επίσης ζήτημα αρχής (συνέπειας προς τις δημοκρατικές διαδικασίες που προβάλλουμε και υποστηρίζουμε) είναι και ο σεβασμός των αποφάσεων που ελεύθερα , δημοκρατικά και ενσυνείδητα λάβαμε ως Δικαστικές Ολομέλειες . Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι κατά την ψηφοφορία τής 20/9/2008 ήταν ήδη δεδομένο ότι η θητεία για την οποία εκλέγονταν τα αιρετά μέλη των παραπάνω Συμβουλίων θα ήταν τριετής και επομένως για τέτοια θητεία και εν πλήρη επιγνώσει των εκλογέων εξελέγησαν οι αιρετοί εκπρόσωποι από τις Ολομέλειες των αντιστοίχων Δικαστηρίων ˙ η τριετία ως χρονικό διάστημα άσκησης τών καθηκόντων τών Συμβουλίων , άλλωστε , ούτε παράνομα θεσπίσθηκε , ούτε αμφισβητήθηκε από τις Δικαστικές Ενώσεις . Πέραν και πλέον αυτού , γίνεται από πολλού χρόνου δεκτό ότι , οι αποφάσεις των Ολομελειών των Δικαστηρίων ως αποφάσεις Δικαστών σε νομίμως συντεταγμένο όργανο είναι ισόκυρες προς όλες τις λοιπές Δικαστικές αποφάσεις . Η εκλογή επομένως των αιρετών Δικαστών στα εν λόγω Συμβούλια των παραπάνω μεγάλων Δικαστηρίων έχει περιβληθεί το κύρος Δικαστικής απόφασης ˙ ως εκ τούτου τροποποίηση οποιουδήποτε στοιχείου τής απόφασης αυτής (περιλαμβανομένου και εκείνου τής διάρκειας τής θητείας για την οποία εξελέγησαν οι Δικαστές αυτοί από τις αντίστοιχες Δικαστικές Ολομέλειες , πριν την λήξη τής τριετίας) με πράξη είτε τής Νομοθετικής είτε τής Εκτελεστικής Λειτουργίας συνιστά παραβίαση τής Συνταγματικής αρχής τής διάκρισης τών Λειτουργιών (Σ.26)˙ είναι αντισυνταγματική .
  Για την κατά το δυνατόν πληρότητα τού προβληματισμού συμπληρώνω ότι θα μπορούσε ίσως να προβληθεί η άποψη ότι, έστω και έτσι πάλι οι Ολομέλειες των Δικαστηρίων θα ήταν δυνατόν να κληθούν να αποφασίσουν , εφαρμόζοντας αυτές νέα σχετική διάταξη και για την διακοπή τής θητείας των εκλεγμένων από αυτές πριν ενάμιση χρόνο συναδέλφων και για την επανεκλογή τους ή εκλογή άλλων , χωρίς έτσι να παραβιασθεί η αρχή τής διάκρισης των λειτουργιών˙ όμως η θέσπιση τέτοιας διάταξης από τον νομοθέτη , προϋποθέτει αιτιολογημένο αίτημα διακοπής τής θητείας των εκλεγέντων από τους συναδέλφους τους Δικαστών ˙ τέτοια αιτιολόγηση δεν μπορεί να αποτέσει βέβαια μόνη η αναφορά στην τυχόν εν τω μεταξύ προαγωγή τους στον επόμενο βαθμό, πρωτίστως διότι αυτά ήσαν γνωστά και βασίμως προσδοκόμενα κατά την εκλογή τους . Πολλώ μάλλον δεν μπορεί να θεωρηθεί τέτοιος λόγος η εκλογή τους υπό το καθεστώς που ίσχυε στις 20/9/2008, διότι ως προς τούς εκλεγέντες Δικαστές ίσχυσε η αρχή τής αυτοδιοίκησης – και όχι τού διορισμού (έστω και από ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια), αλλά και ιδίως διότι όλοι ανεξαιρέτως εξελέγησαν “ως προμαχούντες” κατά τής απαράδεκτης τροποποίησης που εισήγαγε τον διορισμό τού προέδρου ˙ επομένως η “κατάργηση” (διακοπή τής θητείας) εκείνων των Δικαστών που πολέμησαν το παρεκκλιτικό καθεστώς και επιβραβεύθηκαν με την ψήφο τών συναδέλφων τους μεταξύ άλλων και γι’ αυτήν την αγωνιστική δράση και παρουσία τους , τελικά θα συνιστούσε (αφού θα τους συμπαρέσυρε μαζί με τούς “διορισμένους”) αντιμετώπισή τους ως εάν δήθεν να είχαν επωφεληθεί από εκείνο κατά τού οποίου αυτοί αντιθέτως αγωνίστηκαν !
  Ορθή μεταβατική αντιμετώπιση τού ζητήματος θα ήταν η ανάλογη εφαρμογή τών διατάξεων τής παραγράφου 5 τού άρθρου 1 τού ισχύοντος νόμου , όπου προβλέπεται αναπλήρωση τού (διορισμένου από τα ανώτατα Δικαστικά Συμβούλια) προέδρου από το αρχαιότερο αιρετό μέλος και διενέργεια αναπληρωματικής εκλογής για το υπόλοιπο της τριετούς θητείας τού Συμβουλίου .
  Δεν νοείται σε Δημοκρατικές Πολιτείες να διακόπτεται η θητεία αιρετών οργάνων ή αιρετών μελών νόμιμα λειτουργούντων μιτών οργάνων , εκλεγέντων δημοκρατικά και με ελεύθερη ψηφοφορία (και μάλιστα από Ολομέλειες Δικαστηρίων) χωρίς αιτιολογία που να αφορά αποκλειστικά το πρόσωπο ενός εκάστου και σύμφωνα με προϋφιστάμενο νόμο .