Αρχική Κώδικας Περί Δικηγόρων 2η έκδοσηΆρθρο 38: Περιγραφή του έργου του δικηγόρου

Άρθρο 38: Περιγραφή του έργου του δικηγόρου

1. Έργο του δικηγόρου είναι να αντιπροσωπεύει και να υπερασπίζεται τον εντολέα του σε κάθε δικαστήριο ή αρχή στην Ελληνική Δημοκρατία ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, καθώς επίσης στα δικαστήρια τις υπηρεσίες και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως και στα διεθνή δικαστήρια. Πέραν των όσων προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 του παρόντος, ο Δικηγόρος εκπροσωπεί τον εντολέα του και στα πειθαρχικά και υπηρεσιακά συμβούλια, οποιασδήποτε γενικής ή ειδικής δωσιδικίας και δικαιοδοσίας καθώς και στη κατάθεση σημάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Επίσης έργο του δικηγόρου είναι η παροχή νομικών συμβουλών προς οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο και η σύνταξη, με αμοιβή, γνωμοδοτήσεων νομικού περιεχομένου προς οποιοδήποτε νομικό ή φυσικό πρόσωπο, καθώς και Αρχή. Στο έργο του δικηγόρου περιλαμβάνεται και η διαμεσολάβηση για την αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης μέσω κοινά αποδεκτής διαδικασίας.
Η παράσταση ενώπιον των δικαστηρίων με ή δια δικηγόρου είναι υποχρεωτική για όλες τις υποθέσεις, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά από το νόμο.
2. Επιπρόσθετα στο έργο του δικηγόρου περιλαμβάνεται :
α) κατ’ αποκλειστικότητα η έρευνα των βιβλίων των υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων, καθώς και η σύνταξη των σχετικών εγγράφων ελέγχου τίτλων. Η αίτηση και η λήψη των πιστοποιητικών και αντιγράφων δεν απαιτεί παράσταση ή διαμεσολάβηση δικηγόρου.
β) η έκδοση επικυρωμένων αντιγράφων κάθε είδους εγγράφων. Τα αντίγραφα αυτά έχουν πλήρη ισχύ ενώπιον οποιασδήποτε Δικαστικής ή άλλης Αρχής καθώς και έναντι ιδιωτών, φυσικών ή νομικών προσώπων.
γ) η μετάφραση εγγράφων που έχουν συνταχθεί σε ξένη γλώσσα. Η μετάφραση έχει πλήρη ισχύ έναντι οποιασδήποτε δικαστικής ή άλλης Αρχής, εφόσον συνοδεύεται από επικυρωμένο αντίγραφο του εγγράφου που μεταφράστηκε και ο δικηγόρος βεβαιώνει ότι έχει επαρκή γνώση της γλώσσας από την οποία μετέφρασε.

Σχόλια
  • 3 Μαρτίου 2013, 22:10 | Αλέξανδρος Σιάμκουρης

    Η πρόβλεψη περί αποκλειστικής αρμοδιότητας των δικηγόρων για έρευνες στα υποθηκοφυλακεία πρέπει να επεκταθεί και στα έργα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και ιδίως στις εξώδικες διαδικασίες (δεδομένου ότι για τις ενώπιον δικαστηρίων παραστάσεις υπάρχει ήδη πρόβλεψη), νομικές συμβουλές, γνωμοδοτήσεις, παραστάσεις σε συμβούλια, κ.λπ. Πρέπει να καταστεί ειδικότερα σαφές ότι η παροχή νομικών συμβουλών είναι έργο που ανήκει αποκλειστικά σε δικηγόρους ώστε να μην δημιουργούνται αμφισβητήσεις όπως η πρόσφατη με την περίπτωση του γνωστού πρώην δικαστή…

  • 2 Μαρτίου 2013, 13:09 | Αγγελίδης Π.

    1. Ισχύουν και εδώ όσα αναφέρω στο σχόλιό μου για το άρθρο 32.
    Θεωρώ απαραίτητο ν’ αντικατασταθεί η τελευταία δράση ως εξής:
    «και ο δικηγόρος δηλώνει υπεύθυνα ότι είναι κάτοχος πιστοποιημένου τίτλου γνώσης της γλώσσας από την οποία μετέφρασε». Η διατύπωση αυτή, σε συνδυασμό με την υποχρέωση του δικηγόρου να καταθέτει στον οικείο δικηγορικό σύλλογο τον ανωτέρω πιστοποιημένο τίτλο και την θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του μεταφράσαντος δικηγόρου από τον Πρόεδρο του οικείου Συλλόγου, θεωρώ ότι παρέχουν πλήρη διασφάλιση της εγκυρότητας των μεταγραζομένων κειμένων ότι πράγματι ότι μεταφράσθηκαν πράγματι από Δικηγόρο, ο οποίος έχει και τις τυπικές και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις να διενεργήσει την συγκεκριμένη κάθε φορά μετάφραση.

    2. Είναι αναγκαίο να προστεθεί περίπτωση δ στην 2η παράγραφο, με την οποία να παρέχεται η γενική δυνατότητα στον δικηγόρο να διενεργεί και θεώρηση του γνησίου της υπογραφής. ‘Ηδη από διάφορες διατάξεις του ΚΠολΔ και του ΚΠοινΔ προβλέπεται η δυνατότητα αυτή σε αρκετές περιπτώσεις.

  • 26 Φεβρουαρίου 2013, 22:02 | Άγγελος Ιωάννου

    Φρονώ ότι στο άρθρο 38 ή στο 46 (ή έστω στο 167) θα πρέπει να διατηρηθεί η πρόβλεψη :
    «Επιτρέπεται στον δικηγόρο η διδασκαλία Νομικών-Κοινωνιολογικών-Οικονομικών μαθημάτων στην Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
    Κάτι δηλ. το οποίο ισχύει από το 1954 και με βάση τη διάταξη αυτή μερικές δεκάδες συνάδελφοι έχουν 20 και 30 χρόνια παράλληλης δραστηριότητας ως δικηγόροι και καθηγητές Δ.Ε., είναι ασφαλισμένοι μόνο στα Δικηγορικά ταμεία (ΕΤΑΑ, ΤΥ κλπ) και από αυτά και μόνον προσδοκούν σύνταξη.
    Δεν νοείται αμφισβήτηση ή άρση της ρύθμισης αυτής σε ένα κράτος δικαίου, διότι οι συνάδελφοι αυτοί ούτε την ασφάλιση στα Δικηγορικά ταμεία επιτρέπεται να διακόψουν (πριν τη σύνταξη), ούτε στα ταμεία του Δημοσίου μπορούν πλέον να ασφαλιστούν (ενόψει της ηλικίας τους κλπ).
    Άγγελος Ιωάννου

  • 26 Φεβρουαρίου 2013, 13:55 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Προτείνω επίσης να προστεθεί και δ΄ περίπτωση στην παράγραφο 2 σύμωωνα με την οποία στο έργο του Δικηγόρου περιλαμβάνεται :

    » δ. η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής των εντολέων του επί παντός εγγράφου που αφορούν υπόθεση που ήδη του έχει ανατεθεί. Η θεώρηση αυτή ισχύει ενώπιον κάθε Αρχής»

    Η λύση αυτή ελαφρύνει κατά πολύ τον πολίτη και τον δικηγόρο του από θεωρήσεις σε ΚΕΠ, Αστυνομία κλπ για θέματα που επιλύονται μέσα στο δικηγορικό γραφείο.
    Από την στιγμή που ο νόμος κρίνει αξιόπιστο τον δικηγόρο να θεωρεί γνήσιο υπογραφής πελάτη του (42 παρ. 2 ΚΠΔ) σε ποινικές υποθέσεις -που είναι από τα πιο «αυστηρούς» τομείς της δικαιοσύνης- και να κάνει επικυρώσεις εγγράφων, δεν υπάρχει λόγος να στερείται της εξουσίας της θεωρήσεως του γνησίου της υπογραφής.

    ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ Χ ΙΩΑΝΝΗΣ
    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΕΡΡΩΝ

  • 26 Φεβρουαρίου 2013, 12:10 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Προτείνω η παράγραφος 2γ του παρόντος άρθ. 38 να αναδιατυπωθεί :

    γ. «Η μετάφραση εγγράφων που έχουν συνταχθεί είτε σε ξένη γλώσσα είτε σε ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Η μετάφραση έχει πλήρη ισχύ έναντι οποιασδήποτε δικαστικής ή άλλης Αρχής, εφόσον συνοδεύεται από επικυρωμένο αντίγραφο του εγγράφου που μεταφράστηκε και ο δικηγόρος βεβαιώνει ότι έχει επαρκή γνώση της γλώσσας από την οποία μετέφρασε.»

    Επειδή η διατύπωση αυτή στην παρ. 2γ του παρόντος (που υπάρχει παρόμοια και στον ισχύοντα Κώδικα στο άρθρο 53) και ΔΕΝ προβλέπει μετάφραση από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ προς ΞΕΝΗ γλώσσα, δημιούργησε πρόβλημα εγκυρότητας των μεταφράσεων αυτών με την Γνωμοδότηση 479/1997 του ΝΣΚ ( http://www.nsk.gov.gr/webnsk/pdf.jsp?fileid=1288208 ). Η Γνωμοδότηση αυτή πιθανότατα από παραδρομή δεν έλαβε υπ΄ όψιν της το άρθ. 137 παρ. 2 του ισχόντος Κώδικα Δικηγ., που ρητά αναφέρει ότι η μετάφραση από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ επιτρέπεται.
    Για το λόγο αυτό και για να αρθεί κάθε νομοτεχνική αντίφαση ή ουσιαστική αμφιβολία, είναι ευκαιρία τώρα να διευκρινισθεί αυτή η περίπτωση.

    ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ Χ ΙΩΑΝΝΗΣ
    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΕΡΡΩΝ

Σχόλια