Άρθρο 3: Το επάγγελμα του δικηγόρου.

1. Ο δικηγόρος ασκεί ελεύθερο επάγγελμα στο οποίο προέχει το στοιχείο της εμπιστοσύνης του εντολέα του προς αυτόν.
2. Για τις υπηρεσίες του αμείβεται από τους εντολείς του είτε κατ’ αποκοπή ανά υπόθεση είτε με πάγια αμοιβή ή με μισθό.
3. Η άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος δεν συνιστά εμπορική δραστηριότητα.

  • 4 Μαρτίου 2013, 14:53 | Αλεξάνδρα Σταυροπούλου

    Παρά τα πολλά και τεκμηριωμένα σχόλια για την απάλειψη της λέξης «μισθός» ή έστω την αντικατάστασή της από την λέξη «αντιμισθία», η επίμαχη λέξη παραμένει….προς τί άραγε;;…..

  • 27 Φεβρουαρίου 2013, 10:25 | ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΑΓΓΕΛΙΔΗ

    ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΛΕΞΗ ΜΙΣΘΟΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΤΕΙ ΜΟΝΟ ΑΜΟΙΒΗ ΕΙΤΕ ΚΑΤ’ΑΠΟΚΟΠΗ ΕΙΤΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Ή ΕΤΗΣΙΑ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗς ΕΝΟΙΑΣ ΜΙΣΘΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟ΄;

  • 26 Φεβρουαρίου 2013, 17:54 | Εμμανουήλ Γκαβαϊσές

    Τελικά τι είμαστε; λειτουργοί; επαγγελματίες ή έμποροι; Ο ΦΠΑ στις παρεχόμενες «υπηρεσίες» από που προκύπτει; Τι παράγει προστιθέμενη αξία; Η γνώση; Ο ΔΗΦΟΔΩ στα Δωδεκάνησα επί των ακαθαρίστων που επιβάλλεται στους επιτηδευματίες και είναι ανταποδότικός συνάδει με τον παραπάνω ορισμό;
    Μήπως θα έπρεπε μία και καλή, στον ορισμό του δικηγόρου να ξεκαθαριστεί και η φορολογική του αντιμετώπιση ώστε να μην είναι λάστιχο προσαρμοζόμενο στις εκάστοτε δημοσιονομικές ανάγκες;