Το άρθρο πέμπτο του Ν. 3625/2007 (ΦΕΚ Α 290/24.12.2007), όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 7 του Ν. 3727/2008 (ΦΕΚ Α 257/18.12.2008) και στη συνέχεια τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 2 του Ν. 3772/2009 (ΦΕΚ Α 112/10.07.2009) αντικαθίσταται ως εξής:
«Στις υποθέσεις ανηλίκων θυμάτων των πράξεων που τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος και αναφέρονται στα άρθρα 323Α, 324 και 336 έως 353 του Ποινικού Κώδικα, η ανάκριση διεξάγεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα και περατώνεται και για τα συναφή πλημμελήματα με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών».
Η επελθούσα με το άρθρο πέμπτο του ν. 3526/2007 μεταβολή της δικονομικής μεταχείρισης των κακουργημάτων εκμετάλλευσης ανηλίκων, ήρθε σε ικανοποίηση του κοινωνικού αλλά και διεθνούς αιτήματος για ταχεία τιμώρηση του κρινομένου ως ενόχου, λόγω της ιδιαίτερης απαξίας των πράξεων αυτών, με την κατάργηση ενδιάμεσης δικαστικής κρίσης για τον ταχύτερο κολασμό του δράστη τους, ενώ τα δικαιώματα του κατηγορουμένου είναι επαρκώς εξασφαλισμένα, αφού με την ισχύουσα σήμερα διαδικασία των άρθρων 20 και 21 του ν. 663/1977, σε συνδυασμό με την διαμορφωθείσα νομολογία, αν ο εισαγγελέας Εφετών κρίνει ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις εις βάρος του επιστρέφει την δικογραφία σε αυτόν των Πλημμελειοδικών, προκειμένου ο τελευταίος να την εισάγει με πρότασή του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, αν όμως ο ίδιος και ο Πρόεδρος Εφετών συμφωνήσουν για την ύπαρξη ισχυρών ενδείξεων ενοχής, η υπόθεση εισάγεται χωρίς χρονοτριβή στο ακροατήριο. Είναι ιδιαίτερα οξύμωρο πως ένα σχέδιο νόμου με τίτλο την επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας προσθέτει την ενδιάμεση διαδικασία, για την οποία θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν εξακολουθεί να υπάρχει δικαίωμα έφεσης κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος, απλώς οι λόγοι είναι περιορισμένοι, και η άσκηση του ενδίκου μέσου θα έχει ως αποτέλεσμα την έκδοση βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, με την ανάλογη χρονική επιβάρυνση.
Η επαναφορά της περάτωσης της κύριας ανάκρισης των κακουργημάτων κατά ανηλίκων στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, από το οποίο είχαν αφαιρεθεί πρόσφατα (Ν 3625/2007, 3727/2008), μεταφερόμενα στο Εφετείο, παρέχει την εντύπωση εμβαλωματικής και μη τεκμηριωμένης σε πραγματικές ανάγκες νομοθέτησης, επιβαρύνει δε εκ νέου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, ενόψει μάλιστα του ότι αυξάνεται με άλλες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου (άρθρα 7, 13) η ύλη του εν λόγω δικαστικού Συμβουλίου.