1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Το συμβούλιο , μέσα σε ένα μήνα ή, αν εφαρμοσθεί η επόμενη παράγραφος , μέσα σε δύο μήνες από την υποβολή της πρότασης του εισαγγελέα, μπορεί : α) να αποφαίνεται να μη γίνει κατηγορία · β) να παύει οριστικά την ποινική δίωξη · γ) να παύει προσωρινά την ποινική δίωξη μόνο όμως για τα κακουργήματα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση, της ληστείας, της εκβίασης, της κλοπής (και ζωοκλοπής) και του εμπρησμού · δ) να διατάσσει περαιτέρω ανάκριση και ε) να παραπέμπει τον κατηγορούμενο στο ακροατήριο του αρμόδιου δικαστηρίου.»
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής :
«2. Το συμβούλιο με αίτηση ενός από τους διαδίκους είναι υποχρεωμένο να διατάσσει την εμφάνισή τους ενώπιόν του με την παρουσία και του εισαγγελέα για να δώσουν κάθε διευκρίνιση. Μπορεί ακόμα να επιτρέψει στους συνηγόρους και την προφορική ανάπτυξη της υπόθεσης. Το συμβούλιο μπορεί να προβεί στις προηγούμενες ενέργειες και αυτεπαγγέλτως. Τότε μόνο είναι δυνατό να απορρίψει την αίτηση για εμφάνιση, όταν συντρέχουν ειδικά αναφερόμενοι στο βούλευμα λόγοι που καθιστούν σφόδρα πιθανή την απόδραση του κρατουμένου. Στην τελευταία περίπτωση το συμβούλιο επιτρέπει υποχρεωτικά την εκπροσώπηση του διαδίκου από το συνήγορό του . Πάντοτε όμως, όταν διατάσσει την εμφάνιση ενός από τους διαδίκους , οφείλει να καλέσει και να ακούσει συγχρόνως και τους υπολοίπους. Αν μετά το τέλος της ανάκρισης και την υποβολή των εγγράφων στον εισαγγελέα υποβλήθηκαν στο συμβούλιο από ένα διάδικο έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην κρίση του συμβουλίου , αυτό οφείλει αυτεπαγγέλτως να καλέσει τους υπόλοιπους διαδίκους ή τους αντικλήτους, για να ενημερωθούν και να γνωστοποιήσουν τις παρατηρήσεις τους σε εύλογη προθεσμία, που την καθορίζει το ίδιο».
Συμφωνώ με τους πρηγούμενους. Η υποχρεωτική κλήση του κατ/νου θα δημιουργήσει πρακτικά προβλήματα, ενώ οι θέσεις του έχουν ήδη παρουσιαστεί πριν να επιληφθεί το Συμβούλιο. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε, ότι το Συμβούλιο ότι κρινει με (αποχρώσες) ενδείξεις και όχι με αποδείξεις για την παραπομπή.
Δεν πρέπει να τεθεί η ρύθμιση της υποχρέωσης του συμβουλίου να διατάξει αυτοπρόσωπη εμφάνιση των διαδίκων αν ένας από αυτούς το ζητήσει διότι: α)θα υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις -τουλάχιστον ενός μηνός για κάθε αίτημα. β)συχνά τα σχετικά αιτήματα υποβάλλονται παρελκυστικά. γ)στο μέγιστο μέρος των δικογραφιών έχουν επισυναφθεί όλα τα απαραίτητα στοιχεία, άρα δεν θα προσθέσει κάτι. Ενδεχομένως αν το συμβούλιο δει τις φυσιογνωμίες των διαδίκων θα σχηματίσει τη β’ άποψη γι’΄αυτούς αντί για την α’ αν δεν τους είχε δει; Μα δεν εμπνεόμεθα όλοι από το Lombroso!
Η διάταξη αυτή φαίνεται ότι μετατρέπει την ενώπιον των Συμβουλίων διαδικασία από μυστική σε σχεδόν κατ΄ αντιμωλία, ενώ θα προκαλέσει σοβαρή επιβάρυνση των δικαστηρίων, καθόσον είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα και δημιουργεί ανάγκες επιπλέον επιδόσεως κλήσεων, τήρησης προθεσμιών κλπ. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη διάταξη, όπως ισχύει δεν χρειάζεται καμμία τροποποίηση