Αρχική Ενέχυρο ποινική συνδιαλλαγήΆρθρο 52: Δικαστικό ένσημο

Άρθρο 52: Δικαστικό ένσημο

1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του ν.δ. 1544/1942 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στο τέλος που επιβάλλεται κατά το άρθρο 2 του ν.ΓΠΟΗ/1912, δεν υπόκεινται οι αναγνωριστικές αγωγές, οι αγωγές για την εξάλειψη υποθήκης και προσημείωσης και ακύρωσης πλειστηριασμού».
2. Η ανωτέρω διάταξη καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς αγωγές.

Σχόλια
  • 8 Απριλίου 2013, 18:22 | Γεώργιος Μπίος

    Είμαι δικηγόρος. θεωρώ οτι η κατάργηση του δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές και στις διαπλαστικές αγωγές είναι απαραίτητη καθώς πολλοί πολίτες αδυνατούν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη λόγω του οτι δεν έχουν χρήματα για τη καταβολή αυτού.
    Εχω περίπτωση που ο πελάτης ζητεί από το δικαστήριο να του αναγνωριστεί οτι είναι συγκύριος ενός ακινήτου κατά 50% αλλά και να του προσδιορισθεί δικαστικώς το που θα έχει αυτός το δικαίωμα ανοικοδόμησης σε ένα νέο οικόπεδο που του έχει αποδοθεί μετά από πράξη εφαρμογής.
    Ειδικότερα, αρχικά αυτός ήταν συγκύριος κατά 50% ενός αγορτεμαχίου και είχε συστήσει κάθετο τμήμα με τον έτερο συνιδιοκτήτη του ήδη από το 1981 (τότε επιτρέπονταν η σύσταση καθέτου στα αγροτεμάχια) Το αγοτεμάχιο αυτό έγινε οικόπεδο και άλλαξαν τελείως τα όρια του. Επειδή ο έτερος συνιδιοκτήτης αρνείται να ορίσει εκ νέου τα όρια του τμήματος του οικοπέδου που ο κάθε συνιδιοκτήτης θα έχει το δικαίωμα ανοικοδόμησης, προσέφυγε στην δικαιοσύνη προκειμένου αφενός να του αναγνωριστεί το δικάιωμα της συγκυριότητας του κατά 50% και αφετέρου να του καθορίσει το τμήμα εμείνο που θα έχει εμβαδό 50% του συνολικού εμβαδού του ακινήτου.
    Η αξία του ενιαίου ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 2.000.000 Ευρώ άρα το ποσοστό του ανέρχεται σε 1.000.000 με αποτέλεσμα το δικαστικό ένσημο να ανέρχεται σε 10.000 Ευρώ.
    Ο συγκεκριμένος είναι συνατξιούχος του Ι.Κ.Α. με σύντακη που δεν υπερβαίνει το 1.000 Ευρώ.
    Κατά συνέπεια, αδυνατεί να προσφύγει στην δικαιοσύνη, όταν μάλιστα έχει πληρώσει όλες του τις υποχρεώσεις σε εισφορά σε γη και χρήμα για το συγκεκριμένο ακίνητο.
    Ο αντίδικος έχει χρήματα και προσπαθεί να εξαθλιώσει τον εντολέα μου οικονομικά ώστε να οικειοπιηθεί μεγαλύτερο τμήμα του ακινήτου από αυτό που δικαιούται.
    Εξαιτίας αυτού το οικόπεδο είναι στην ουσία εκτός συναλλαγής καθώς υπάρχουν αγωγές, ασφαλιστικά μέτρα κο.κ.
    Θεωρω άδικο να πρέπει κάποιος να πληρώσει για κάτι που απλώς ζητάει να του αναγνωριστεί οτι του ανήκει!!! Με αυτό τον τρόπο ο πολίτης δεν μπορεί να στραφεί στην ελληνική δικαιοσύνη.
    Θεωρώ οτι πρέπει να καταργηθεί τόσο στις αναγνωριστικές όσο και στις διαπλαστικές αγωές γιατί αυτό συνάδει και με την συνταγματική επιταγή οτι ο κάθε πολίτης μπορεί να στραφεί στην ελληνική δικαιοσύνη.

  • 8 Απριλίου 2013, 16:32 | Κάτια Βασιλοπούλου

    Αναγκαία τροποποίηση, έρχεται ευτυχώς να άρει την ουσιαστική παρεμπόδιση προσφυγής στη Δικαιοσύνη.Πράγματι βεβαρυμένα τα πινάκια, αλλά υπάρχουν άλλοι τρόποι ελάφρυνσής τους και όχι η θέσπιση προϋποθέσεων προσφυγής στα Δικαστήρια που ουσιαστικά αναιρούν τη δυνατότητα των πολιτών γι’αυτό.

  • 7 Απριλίου 2013, 11:45 | ΑΜ

    Μια διάταξη, η οποία είναι πλήρως εναρμοσνισμένη με τις ανάγκες της κοινωνίας, η οποία αποκαθιστά τη Συνταγματική Νομιμότητα (σύμφωνα και με το σκεπτικό παλαιότερων αποφάσεων του ΑΠ) και τη δυνατότητα της μέσης τάξης για την προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Με το ισχύον σύστημα είναι σαφές ότι μόνο οι έχοντες μπορούν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να καταργηθεί και το παράβολη για την άσκηση της Έγκλησης, για εγκλήματα, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν η πολιτεία θα μπορέσει να εντοπίσει τους δράστες (κλοπές, φθορές, κλπ)

  • 4 Απριλίου 2013, 19:33 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΨΙΔΗΣ

    Νομίζω ότι από το τέλος δικαστικού ενσήμου πρέπει να εξαιρεθούν ρητά και οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, οι οποίες παρέχουν προσωρινή δικαστική προστασία και παράγουν προσωρινό μόνο δεδικασμένο. Στις περιπτώσεις αυτές το δικαστικό ένσημο θα καταβληθεί κατά τη συζήτηση της αγωγής. Η καταβολή για την ίδια υπόθεση τέλους δικαστικού ενσήμου, νομίζω ότι αποτελεί υπέρμετρο και αδικαιολόγητο περιορισμό του δικαιώματος δικαστικής προστασίας.

  • 4 Απριλίου 2013, 19:12 | Χαράλαμπος Πετρωτός

    Επιβεβλημένη η τροποποίηση ως άνω και για λόγους συνταγματικότητας και για λόγους δικονομικής τάξης.

Σχόλια