Το στοιχείο γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του νόμου 1756/1988 (Α’35) αντικαθίσταται ως εξής :
«γ) Των εφετείων, των εφετείων ανηλίκων και των μεικτών ορκωτών εφετείων Δωδεκανήσου, Ευβοίας, Κέρκυρας, Ιωαννίνων, Ναυπλίου, Πατρών, Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, Αγρινίου , Καλαμάτας, Λαμίας, Λάρισας, Αιγαίου, Βορείου Αιγαίου, Θράκης και Δυτικής Μακεδονίας, ο δικαστής ο οποίος διευθύνει το Εφετείο:
αα) των Αθηνών για τα Εφετεία Δωδεκανήσου, Ευβοίας και Αγρινίου
ββ) της Κέρκυρας, για το Εφετείο Ιωαννίνων και αντιστρόφως
γγ) του Ναυπλίου, για το Εφετείο Καλαμάτας και αντιστρόφως
δδ) των Πατρών, για το Εφετείο Δυτικής Στερεάς Ελλάδας και αντιστρόφως
εε) της Λαμίας, για το Εφετείο Λάρισας και αντιστρόφως
στστ) του Πειραιά, για τα Εφετεία Αιγαίου και Βορείου Αιγαίου
ζζ) της Κρήτης, για το Εφετείο Ανατολικής Κρήτης και αντιστρόφως
ηη) της Θεσσαλονίκης για τα Εφετεία Θράκης και Δυτικής Μακεδονίας,
παραγγέλλει να μεταβούν από το εφετείο του για τη σύνθεση ορισμένων δικασίμων, όσοι δικαστές χρειάζονται. Αν τα κενά για τη σύνθεση του δικαστηρίου, δεν μπορούν να καλυφθούν με τον προβλεπόμενο στις περιπτώσεις ββ’, γγ’, δδ’, εε’ και ζζ’ τρόπο, τότε καλύπτονται από το Εφετείο Αθηνών».