1. Όταν το κράτος εκτέλεσης καθίσταται με αμετάκλητη δικαστική απόφασή του και βάσει του δικαίου του υπεύθυνο για βλάβη που προκλήθηκε στον καθ’ ου ή στον καλόπιστο τρίτο από την εκτέλεση απόφασης που του διαβιβάσθηκε από το Ελληνικό Κράτος, αυτό αποζημιώνει το κράτος εκτέλεσης για το ποσό που αυτό υποχρεώθηκε να καταβάλει, στο μέτρο που η ζημία δεν οφείλεται στην δική του συμπεριφορά. Υπό τις αυτές προϋποθέσεις, η Ελλάδα ως κράτος εκτέλεσης αιτείται από το κράτος έκδοσης αποζημίωση για κάθε ποσό που κατέβαλε με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών δύναται να καθορισθεί κάθε σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
