Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 274 ΚΔΔ αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Για το παραδεκτό της καταψηφιστικής αγωγής, είτε αυτή ασκείται αυτοτελώς είτε σωρευτικώς με προσφυγή, της αίτησης για την επιδίκαση απαίτησης, καθώς και για το παραδεκτό της αντίστοιχης κύριας παρέμβασης, καταβάλλεται το τέλος δικαστικού ενσήμου που προβλέπεται από το ν. ΓΟΗ/1912, όπως εκάστοτε ισχύει.
2. Προκειμένου για απαιτήσεις αμέσως ή εμμέσως ασφαλισμένων κατά των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και για απαιτήσεις για κάθε είδους αποδοχές του προσωπικού γενικώς του Δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι οποίες ρυθμίζονται από διατάξεις κανονιστικού περιεχομένου, έστω και αν βασίζονται σε παράνομες πράξεις ή στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, δεν καταβάλλεται τέλος δικαστικού ενσήμου για το αίτημα της αγωγής, της αίτησης επιδίκασης απαίτησης ή της κύριας παρέμβασης έως του ποσού των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ».
Η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου (αγωγοσήμου) πρέπει να είναι η αυτή που προβλέπεται και επί των εργατικών διαφορών, δηλαδή μέχρι το ποσό της εκάστοτε καθοριζόμενης καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου ( σήμερα 12.000 ευρώ). Δεν δικαιολογείται διαφορετική μεταχείριση σε εργαζόμενους του δημοσίου ή συνταξιούχους έναντι των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.