1. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 29 του ΚΔΔ αντικαθίσταται ως εξής:
«Ειδικώς, στις φορολογικές εν γένει διαφορές με αντικείμενο που δεν υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, εκτός από τους δικαστικούς πληρεξουσίους της προηγούμενης παραγράφου, οι εκπρόσωποι του Δημοσίου και των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου μπορούν να διορίζουν ως δικαστικούς πληρεξουσίους και υπαλλήλους των υπηρεσιών τους, με πράξη, στην οποία και καθορίζεται η έκταση της εξουσίας τους».
2. Η προηγούμενη παράγραφος δεν καταλαμβάνει τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος υποθέσεις.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους διατυπώνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις :
Ανεξάρτητα από το εάν λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν (σήμερα περισσότερο από ποτέ) την υποχρεωτική ανάθεση φορολογικών εν γένει υποθέσεων, με μεγάλο αντικείμενο στα μέλη του Ν.Σ.Κ., οι προτεινόμενες με τα άρθρα 15 και 16 ρυθμίσεις, ως έχουν, προσκρούουν σε σοβαρά και ανυπέρβλητα προβλήματα. Η ανάθεση μέρους των υποθέσεων αυτών (έστω και αυτών με αντικείμενο άνω των 100.000 ευρώ, σύμφωνα με τις προτεινόμενες διατάξεις), χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η υφιστάμενη δομή, η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν θα λύσει το πρόβλημα που επιχειρείται να θεραπευτεί με τις ρυθμίσεις αυτές. Τούτο, ενόψει του μικρού και συνεχώς μειούμενου αριθμού των μελών του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ., που καθιστά εκ των πραγμάτων αδύνατη την κάλυψη του πράγματι μεγάλου αριθμού φορολογικών και τελωνειακών διαφορών, σε ολόκληρη την επικράτεια. Συνεπώς, το υπό ρύθμιση ζήτημα της δικαστικής εκπροσώπησης του Δημοσίου και στις δίκες αυτές θα αντιμετωπισθεί λυσιτελώς και αποτελεσματικά μόνο με τη σημαντική ενίσχυση του αριθμού των νομικών παραστατών του Δημοσίου και του αναγκαίου διοικητικού προσωπικού, ώστε το προσωπικό του Ν.Σ.Κ. να ανταποκριθεί ουσιαστικά στην πρόκληση αυτή, ενόψει του φόρτου εργασίας και από άλλες κατηγορίες υποθέσεων, η σπουδαιότητα των οποίων δεν πρέπει να παραγνωρίζεται.
Με τα άρθρα 15 & 16 του σχεδίου νόμου, προωθείται ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, η εκπροσώπηση του Ελληνικού Δημοσίου σε φορολογικές δίκες των οποίων το αντικείμενο είναι μεγαλύτερο των 100.000 ευρώ, ανατίθεται τελικώς στα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Η ρύθμιση αυτή είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά τη χρησιμότητα του χειρισμού των σοβαρών, από άποψη οικονομικού αντικειμένου, υποθέσεων του Δημοσίου μόνο από τα μέλη του Ν.Σ.Κ. πλην όμως, η αύξηση του φόρτου εργασίας και του όγκου των υποθέσεων που συνεπάγεται η εφαρμογή της, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί με το υπάρχον δυναμικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ακόμη και αν ήθελαν πληρωθεί οι κενές οργανικές θέσεις αυτού. Είναι απαραίτητη όχι μόνο η πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων αλλά και η αύξησή τους.
σωστή η τροποποίηση , επειδή οι υπάλληλοι που εκδίδουν την πράξη
και υποβάλλουν απόψεις , να παρίστανται και κατα σηζήτηση ,ωστε να
υποστηρίξουν τις απόψεις τους , και στο ακροατήριο .
Οχι να υποβάλλουν ατεκμερίωτες και πολλές φορες τελείως άσχετες με
την υπόθεση απόψεις , μόνο καί μόνο να μην κατηγορηθούν ότι δεν
υπέβαλαν τις απόψεις τους .
Απαράδεκτο. Όταν υποστηρίζονται τα συμφέροντα του Δημοσίου από υπαλλήλους, χωρίς νομική κατάρτιση, είναι λογικό και αναπόφευκτο να μη μπορούν να εισπράττονται τα δημόσια έσοδα. Όχι μόνο η εκπροσώπηση στο Δικαστήριο, αλλά και οι πράξεις επιβολής εισφορών, φόρων και προσαυξήσεων πρέπει να αιτιολογούνται επαρκώς από νομικούς συμβούλους του Δημοσίου, που πρέπει να επιμελούνται και για τη σύνταξη ενδίκων μέσων και υπομνημάτων και να μη προσκομίζονται οι ατεκμηρίωτες και αναιτιολόγητες «απόψεις» της υπηρεσίας και η παράσταση του νομικού συμβούλου, ακόμα και όταν εκπροσωπεί το Δημόσιο να είναι απολύτως τυπική και άνευ αξίας.