Αρχική Καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησηςΆρθρο 03:

Άρθρο 03:

Το εδάφιο η’ του άρθρου 8 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«η) πράξη δουλεμπορίου, εμπορίας ανθρώπων, σωματεμπορίας, διενέργειας ταξιδιών με σκοπό την τέλεση συνουσίας ή άλλων ασελγών πράξεων σε βάρος ανηλίκου, βιασμού ή κατάχρησης σε ασέλγεια, σε βάρος ανηλίκου, αποπλάνησης παιδιών, κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια σε βαθμό κακουργήματος, πορνογραφίας ανηλίκων, πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων, μαστροπείας σε βάρος ανηλίκου ή ασέλγειας με ανήλικο έναντι αμοιβής». 4

Σχόλια
  • 18 Φεβρουαρίου 2014, 10:58 | Γ. Δημήτραινας

    Δεν προβλέπεται τέτοια ρύθμιση στην οδηγία, η οποία με εύστοχο τρόπο αντιμετωπίζει το ζήτημα της δικαιοδοσίας. Μόνο προβλήματα θα δημουργήσει αυτή η άκριτη επέκταση της οικουμενικής δικαιοδοσίας, η οποία πάσχει από συνταγματική άποψη. Ποία δηλαδή νόμιμη δικαιολογητική βάση έχουν οι Ελληνικές αρχές, υπέρ του ελληνικού λαού, να επεμβούν σε ένα αδίκημα τέτοιας φύσης που τελείται από αλλοδαπούς κατά αλλοδαπώς στην αλλοδαπή; Προφανώς καμία, η διάταξη αυτή πρέπει να απαλειφθεί ως έχει και να εμμείνουμε στις προβλέψεις τις οδηγίας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2014, 10:34 | Ηλίας Αναγνωστόπουλος

    Προβληματική η ρύθμιση. Καθιστά την Ελλάδα «παγκόσμιο χωροφύλα» για αδικήματα τα οποία δεν διαθέτει κατά το διεθνές δίκαιο νόμιμη βάση να επέμβει όταν αυτά δεν τελούνται κατά υπηκόων της, από υπηκόους. Παρά τις ορθές και συνετές προβλέψεις της οδηγίας που απαιτεί κάποια ουσιαστική διασύνδεση με το Ελληνικό Κράτος (υπηκοότητα, κατοικία ή διαμονή, δράστη ή θύματος) το νομοσχέδιο με έναν ακατάλειπτο τρόπο επεκτείνει (και μάλιστα χωρίς να υπάρχει τέτοια νομιμοποίηση από το διεθνές δίκαιο) τη δικαιοδοσία της Ελλάδας στα πέρατα του κόσμου. Δηλαδή οι Εισαγγελείς μας θα ασχολούνται με έναν βιασμό ανηλίκου που τελέστηκε στην Ουγκάντα ή στην Ταϋλάνδη, από αλλοεθνείς κατά αλλοεθνών;
    Ανεπίτρεπτο το σχήμα, τόσο από απο πρακτική σκοπία όσο και από τις αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά και το σαφές γράμμα τις ίδιας της οδηγίας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2014, 01:31 | Legal scholar

    Ιδιαίτερα άστοχη και προχειρότατη η ρύθμιση και εκτός του γράμματος και της εμβέλειας της ίδιας της οδηγίας. Η τελευταία προβλέπει την άσκηση αρμοδιότητας μόνο εφόσον υπάρχει κάποιο «συνδετικό» στοιχείο με το Ελληνικό κράτος («α) σε βάρος ενός εκ των υπηκόων του ή
    προσώπου που έχει τη συνήθη κατοικία του στο έδαφός του, β) προς όφελος νομικού προσώπου εγκα­τεστημένου στο έδαφός του ή
    γ) ο δράστης του αδικήματος έχει τη συνήθη κατοικία του στο
    έδαφός του. 17 παρ. 2 της οδηγίας) και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ. Αντιθέτως, κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε άτοπα και δυστοκίες. Είναι δηλαδή οι Ελληνικές αρχε αρμόδιες για έναν βιασμό ανηλίκου στην Ινδία που τελείται από Ινδούς κατά ινδού; Διότι το άρθρο όπως έχει τώρα σε κάτι τέτοιο οδηγεί.

Σχόλια