1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 34Α του π.δ. 18/1989, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 33 του ν. 3772/2009, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Δικαστικός σχηματισμός που συγκροτείται από τον Πρόεδρο του αρμοδίου Τμήματος και απαρτίζεται από τον ίδιο ή τον νόμιμο αναπληρωτή του, τον εισηγητή της υπόθεσης και ένα σύμβουλο μπορεί, με ομόφωνη απόφασή του που λαμβάνεται σε συμβούλιο, να απορρίπτει ένδικα βοηθήματα και μέσα που είναι προδήλως απαράδεκτα ή αβάσιμα και να παραπέμπει στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο υποθέσεις που έχουν εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας αναρμοδίως. Με την ίδια απόφαση απορρίπτεται ή παραπέμπεται κατά περίπτωση και η τυχόν εκκρεμής αίτηση αναστολής. Οι πάρεδροι συμμετέχουν στους σχηματισμούς της διάταξης αυτής με αποφασιστική ψήφο».
2. Στο π.δ. 18/1989 προστίθεται άρθρο 34Β ως εξής:
«1. Μετά την τήρηση των διαδικασιών των άρθρων 20, 21 και 23 του παρόντος, ο εισηγητής, εάν κρίνει ότι ένδικο μέσο ή βοήθημα, για το οποίο έχει προσκομισθεί συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο προς το δικηγόρο που το υπογράφει, έχει ασκηθεί και κατά τα λοιπά παραδεκτώς και είναι προδήλως βάσιμο, μπορεί να προτείνει στον Πρόεδρο την εισαγωγή του στο δικαστικό σχηματισμό σε συμβούλιο του προηγουμένου άρθρου. Εφόσον ο σχηματισμός συμφωνήσει, με ομόφωνη απόφασή του το κάνει δεκτό και επιδικάζει δικαστική δαπάνη για την σύνταξη του δικογράφου. Η απόφαση ισχύει και παράγει τα αποτελέσματά της από την έκδοση της κατά την επομένη παράγραφο διαπιστωτικής πράξης του Προέδρου, υπόκειται δε έκτοτε σε τριτανακοπή, αν είναι ακυρωτική.
2. Η απόφαση κοινοποιείται στους διαδίκους. Η διάδικος αρχή και οι τυχόν παρεμβάντες μπορούν, με αίτησή τους, να ζητήσουν τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο μέσα στην προθεσμία της παραγράφου 2 του προηγουμένου άρθρου. Εάν η προθεσμία αυτή παρέλθει άπρακτη, τούτο βεβαιώνεται με πράξη του Προέδρου που ενσωματώνεται στην απόφαση.
3. Εάν και μετά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο το ένδικο μέσο ή βοήθημα γίνει δεκτό, η αρχή ή ο παρεμβάς που την προκάλεσε καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο το δεκαπλάσιο της δικαστικής δαπάνης».
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους διατυπώνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις :
Επί προδήλως βασίμων ενδίκων μέσων ή βοηθημάτων, η επιδίκαση στον νικήσαντα διάδικο του «δεκαπλασίου» της δικαστικής δαπάνης δεν συνάδει με τη φύση της δικαστικής δαπάνης, η οποία αποσκοπεί στην κάλυψη πραγματικών εξόδων και δεν δικαιολογείται να περιέρχεται στον αντίδικο, ως οιονεί ιδιωτική ποινή, διότι έτσι καθίσταται πλουσιότερος χωρίς αιτία. Θα ήταν δυνατόν να επιβάλλεται χρηματική ποινή πολλαπλάσια του παραβόλου (όπως και στο άρθρο 34Α) και να περιέρχεται σε φορέα του Δημοσίου, όπως το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ., για τη βελτίωση των συνθηκών απονομής της δικαιοσύνης.
Η διάταξη του άρθρου 8 παρ.2 με την οποία προστίθεται στο Π.Δ. 18/1989 άρθρο 34Β θα πρέπει είτε να απαλειφθεί επειδή επάγεται σοβαρές δημοσιονομικές επιπτώσεις, είτε να συμπληρωθεί ώστε να ισχύσει ανάλογη ρύθμιση επί των παραδεκτών και προδήλως βασίμων ενδίκων μέσων τα οποία ασκούνται από το Ελληνικό Δημόσιο και τα ν.π.δ.δ. ώστε να τηρείται η αρχή της ισότητας των διαδίκων.
να έχει τη δυνατότητα ο ασκών το ένδικο μέσο ή βοήθημα να παρασταθεί
χωρίς δικηγόρο. Αντί αμοιβή δικηγόρου , να πληρώνει ανάλογο ποσό
με παράβολο ,υπέρ του δημοσίου , και να επιστρέφεται σε περίπτωση που το μέσο θα γίνεται δεκτό .