1. Η παράγραφος 9 του άρθρου 13 του ν. 3790/2009 (Α΄ 143) καταργείται και επαναφέρονται σε ισχύ οι διατάξεις των παραγράφων 1-4 του άρθρου 12 του ν. 2298/1995 (Α΄ 62), όπως οι παράγραφοι 1 και 2 είχαν αντικατασταθεί, αντιστοίχως, με τα άρθρα 28 παράγραφος 3 του ν. 2579/1998 (Α΄ 31) και 42 του ν. 2721/1999 (Α΄ 112), καθώς και η περίπτωση ι΄ του άρθρου 2 και η περίπτωση β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 3086/2002 (Α΄ 324).
2. Οι διατάξεις που επαναφέρονται σε ισχύ σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο εφαρμόζονται επί αιτήσεων αναιρέσεως που ασκούνται μετά την πάροδο μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Η ΤΥΧΟΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΕΡΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΜΟΥ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΣΚ ΟΥΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΕΛΑΦΡΥΝΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΟΓΚΟ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ. ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΔΙΟΤΙ, Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΟΓΚΟΣ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ 10-11 ΜΗΝΕΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΔΙΗΘΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΣΚ ΚΑΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ. ΑΛΛΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΣΥΣΣΩΡΕΥΣΕΩΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΧΙΜΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΑΣ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΑ ΑΓΝΟΟΥΜΕ.
1) Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 53 ΤΟΥ ΠΔ 18/1989 ΜΕ ΤΟ Ν. 3772/2009 (ΑΡΘΡΟ 35), Ο ΟΠΟΙΟΣ , ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΝΑΒΙΒΑΣΕ ΤΟ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ (ΠΛΑΦΟΝ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ, ΠΛΗΝ, ΟΜΩΣ, ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤ’ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΝΔΙΚΟΥ ΜΕΣΟΥ, ΗΤΟΙ i) ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ, ΚΑΙ ii) ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΟΥ ΕΚΔΟΝΤΟΣ ΑΥΤΗ, ΜΕ ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΕΣ, ΚΑΙ
2) Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ [ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ, ΧΡΟΝΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΑΥΤΗΣ, ΤΟΚΟΦΟΡΙΑ ΕΠΙ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΚΟΥ, ΑΝΕΚΚΛΗΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΕ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ (ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ, ΚΛΠ) ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΕΓΕΡΘΕΙ ΜΕ ΑΓΩΓΗ, ΩΣΤΕ Ο ΗΤΤΗΘΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗ ΟΔΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΨΙΧΙΩΝ, «ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΣ» ΤΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΕΣ ΕΥΧΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 53 ΤΟΥ ΠΔ 18/1989, Κ.Ο.Κ.], ΠΟΥ ΕΝΙΟΤΕ ΞΑΝΑΝΟΙΞΕ ΘΕΜΑΤΑ, ΗΔΗ ΕΠΙΛΥΘΕΝΤΑ, ΕΝΩ, ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ, ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΣΕ, ΚΑΙ ΔΗ ΤΑΧΕΩΣ ΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ (ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ, Λ.Χ., ΕΠΙΣΠΕΥΣΗ ΠΙΛΟΤΙΚΩΝ ΔΙΚΩΝ) ΤΑ ΖΕΟΝΤΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΖΟΝΤΑ.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΣΕ ΤΙ, ΑΡΑΓΕ, ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Η ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΗΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΣΚΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ ΝΑ ΕΠΙΦΟΡΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ; ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΟΛΩΣΔΙΟΛΟΥ ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΗ.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους διατυπώνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις :
Η επαναφορά σε ισχύ του προσφάτως καταργηθέντος (άρθρ. 13 παρ. 9 ν. 3790/2009) ελέγχου του παραδεκτού και βασίμου των αιτήσεων αναιρέσεως του Δημοσίου, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, καταδεικνύεται αλυσιτελής ενόψει:
α. του δραστικότατου περιορισμού του ένδικου μέσου της αναίρεσης που επιχειρείται με το άρθρο 12 του σχεδίου νόμου.
β. του γεγονότος ότι, όπως προκύπτει από τα τηρούμενα στατιστικά στοιχεία, η κατάργηση του ελέγχου του παραδεκτού και βασίμου δεν έχει ουσιαστική επίπτωση στον αριθμό των αναιρέσεων. Συγκεκριμένα, κατά το χρονικό διάστημα από 15-9-2009 έως 15-9-2010, ασκήθηκαν από το Δημόσιο συνολικά 3.727 αιτήσεις αναίρεσης, εκ των οποίων οι 2.585 απευθύνονται ενώπιον του ΣτΕ και οι 345 ενώπιον του Α.Π., εξ αυτών δε οι 2.510 αφορούν σε ομοειδείς υποθέσεις, ενώ κατά το προηγούμενο δικαστικό έτος κατά το οποίο ίσχυε ο έλεγχος του παραδεκτού και βασίμου της αιτήσεως αναιρέσεως ασκήθηκαν συνολικά 3.569 αναιρέσεις. Η συστηματική οργάνωση της επίλυσης των ομοειδών υποθέσεων θα απελευθέρωνε το ΣτΕ από τεράστιο αριθμητικό όγκο εκκρεμοτήτων, ασυγκρίτως μεγαλύτερο από εκείνο που μπορεί να αποδώσει ο έλεγχος του παραδεκτού και βασίμου. Αντίθετα, δεν προέκυψε τεκμηριωμένα, ότι η εφαρμογή της διάταξης του άρθρ. 12 του Ν. 2298/1995 απέβη αποτελεσματική στη διήθηση αιτήσεων αναιρέσεως, που ασκεί το Ελληνικό Δημόσιο.
Η επαναφορά του ελέγχου του παραδεκτού και βασίμου όχι μόνο θα προκαλέσει δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση στο Ν.Σ.Κ., αλλά ουσιαστικά θα αποδυναμώσει την ενασχόληση του προσωπικού του με τα κύρια καθήκοντά του (μεταξύ των οποίων η καθοδήγηση της διοίκησης με γνωμοδοτήσεις), ενόψει μάλιστα των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει στη στελέχωσή του, αλλά και των πρόσθετων καθηκόντων που έχουν ανατεθεί στα μέλη του, είτε συμβατών προς τον κύριο σκοπό του (π.χ. εκπροσώπηση του δημοσίου στις φορολογικές υποθέσεις, ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων), είτε όλως ασύμβατων με αυτόν (π.χ. υπεράσπιση όλων των δημοτικών υπαλλήλων, ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων – ν. 3852/2010). Ουσιαστικώς, η προτεινόμενη ρύθμιση δεν συνιστά επίλυση του προβλήματος που αντιμετωπίζει το ΣτΕ, αλλά αναποτελεσματική μετάθεσή του στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Κρίνεται συνεπώς σκόπιμο να μην επαναφερθεί η συγκεκριμένη ρύθμιση, αλλά στα πλαίσια της επιτάχυνσης της διοικητικής δίκης να προωθηθούν λύσεις που θα κατατείνουν πραγματικά στη μείωση του αριθμού των αναιρέσεων, όπως η κατά προτεραιότητα επίλυση, από το ΣτΕ, ζητημάτων που αφορούν σε μεγάλες κατηγορίες ομοειδών υποθέσεων, οι οποίες εκκρεμούν ενώπιόν του με αιτήσεις αναίρεσης, καθώς και η άμεση παραπομπή στο Α.Ε.Δ. ζητημάτων διχοστασίας μεταξύ του ΣτΕ και του Α.Π.
Η διάταξη πρέπει να απαλειφθεί. Η επαναφορά του θεσμού της γνωμοδότησης εκ μέρους του Ν.Σ.Κ. για το παραδεκτό και βάσιμο των ασκουμένων από το Ελληνικό Δημόσιο αιτήσεων αναιρέσεως ουδέν προσθέτει στον εξορθολογισμό των ενώπιον των Δικαστηρίων διαδικασιών ενώ αντιθέτως προσθέτει φόρτο εργασίας στα Τμήματα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε βάρος του γνωμοδοτικού τους έργου, πράγμα που δικαιολογεί και την πρόσφατη κατάργηση του εν λόγω θεσμού. Το Ελληνικό Δημόσιο δεν ασκεί αδιακρίτως αιτήσεις αναιρέσεως και σε όσες περιπτώσεις εξαντλούνται από το Ελληνικό Δημόσιο τα ένδικα μέσα κατά των δικαστικών αποφάσεων, κατά κανόνα τούτο υπαγορεύεται τόσο από λόγους μη επίλυσης απο τη νομολογία του τιθεμένου νομικού ζητήματος ή ύπαρξης αντιθέτων αποφάσεων των Ανωτάτων Δικαστηρίων (π.χ. τόκοι επί αναγνωριστικών αγωγών, χρόνος παραγραφής απαιτήσεων κατά του Δημοσίου κ.α.) όσο και από λόγους διαφύλαξης της προθεσμίας λόγω καθυστερημένης περιέλευσης της προσβαλλομένης αποφάσεως στο χειριζόμενο την υπόθεση μέλος του Ν.Σ.Κ. Στην τελευταία αυτή περίπτωση δεν επιβαρύνονται τελικώς τα δικαστήρια, δεδομένου ότι το Ελληνικό Δημόσιο παραιτείται εγκαίρως με πρακτικό του Ν.Σ.Κ. όπως ορίζεται στον Οργανισμό του.
Σωστή η παρατήρηση της Τερψιχόρης. Αντί για την αναφορά σε διατάξεις προηγούμενων νομοθετημάτων, που είχαν τροποποιηθεί, ενώ προηγουμένως είχαν αντικατασταθεί (μετά την ακόμα προγενέστερη τροποποίηση) και τα οποία επαναφέρονται σε ισχύ μαζί με κάποιες παραγράφους άλλων νομοθετημάτων κ.λ.π., δεν είναι προτιμότερο να διατυπωθεί σαφώς και ρητώς η εισαγόμενη ρύθμιση;
ΤΙ ΑΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ »ΜΕΓΑΛΕΙΟ» ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗς ΠΡΩΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ!!!!!!
Α Π Α ΡΑ Δ Ε Κ Τ Ο !!
ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗς ΤΟ ΕΤΟΣ 2010 ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ, ΠΟΥ ΘΑ »ΦΑΕΙ» 2 ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕς ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗς ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΚΑΘ΄ΥΛΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ)!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΙΨΟΥΝ.
ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ!!
ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΙΣΧΥ (ΟΠΩΣ ΟΙ ΜΙΣΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ …………ΚΑΙ …………, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ….ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ….ΤΗς ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ…..ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ………..!!!!)ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΤΟΝ ΩΣ ΑΝΩ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ !
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΣΥΝΗΣ!
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ »ΥΠΕΡΟΧΗ» ΔΙΑΤΑΞΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ??
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ 7ΜΕΛΕΙΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕ??
ΠΡΟΣΛΑΒΕΤΕ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΤΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΤΟΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΠΑΡΑΝΟΜΟ ,ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΙΣ ΕΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΕΙΟΥ.
ΟΤΑΝ Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ ΔΙΚΑΣΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΤΟ ΣΤΕ (ΓΝΩΣΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ), ΔΙΟΤΙ, ΕΝΩ ΘΑ ΕΧΕΙ ΦΤΥΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΕΚΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Η ΣΕΛΙΔΑ!
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΠΡΑΞΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!