1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 130 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής :
«1. Η διάταξη του άρθρου 127 παρ. 1 εφαρμόζεται και για τους ανηλίκους που τέλεσαν αξιόποινη πράξη μετά τη συμπλήρωση του δέκατου πέμπτου έτους της ηλικίας τους και εισάγονται σε δίκη μετά τη συμπλήρωση του δέκατου όγδοου έτους. Στην περίπτωση αυτή τα αναμορφωτικά μέτρα παύουν αυτοδικαίως όταν ο υπαίτιος συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του, πλην του αναμορφωτικού μέτρου της τοποθέτησης ανηλίκου σε Ίδρυμα Αγωγής, το οποίο παύει αυτοδικαίως, όταν ο υπαίτιος συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του. Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η επιβολή αναμορφωτικών ή θεραπευτικών μέτρων δεν είναι επαρκής και ότι ο περιορισμός σε ειδικό κατάστημα Κράτησης νέων, μολονότι αναγκαίος δεν είναι πλέον σκόπιμος, μπορεί να επιβάλει την ποινή που προβλέπεται για την πράξη που τελέστηκε, ελαττωμένη σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 83.»
2. Η παράγραφος 6 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής :
«6. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται και για ανήλικο κατηγορούμενο που έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας του, εφόσον η πράξη για την οποία κατηγορείται απειλείται στο νόμο με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών. Στην περίπτωση αυτή η προσωρινή κράτηση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. Σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις, η προσωρινή κράτηση μπορεί να παραταθεί για έξι ακόμη μήνες: α) με απόφαση του Συμβουλίου αν λόγω της πολυπλοκότητας της υπόθεσης, δεν έχει καταστεί εφικτή η έγκαιρη, εντός του εξαμήνου, περαίωση της κύριας ανάκρισης, β) από το Δικαστήριο, αν έχει παρέλθει το εξάμηνο και δεν έχει ολοκληρωθεί η εκδίκαση της. Η παραβίαση των περιοριστικών όρων που έχουν επιβληθεί στον ανήλικο δεν επιτρέπεται να οδηγήσει αυτή και μόνη σε προσωρινή κράτηση.»
