Η ευρωπαϊκή εντολή προστασίας εκδίδεται σύμφωνα με τον τύπο που καθορίζεται στο παράρτημα I του παρόντος και περιλαμβάνει:.
α) την ταυτότητα και την ιθαγένεια του προστατευόμενου προσώπου και, αν αυτό είναι ανήλικο ή ανίκανο προς δικαιοπραξία, την ταυτότητα και την ιθαγένεια του αντιπροσώπου ή του επιτρόπου του,
β) την ημερομηνία κατά την οποία το προστατευόμενο πρόσωπο προτίθεται να εγκατασταθεί ή να διαμείνει στο κράτος εκτέλεσης, καθώς και την περίοδο διαμονής του, αν αυτή είναι γνωστή,
γ) το όνομα, τη διεύθυνση, τους αριθμούς τηλεφώνου και τηλεομοιοτυπίας, καθώς και, εάν υπάρχει, τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Εισαγγελέα του Δικαστηρίου που επέβαλε μέτρο προστασίας ή στο οποίο υπάγεται η ανακριτική αρχή που το επέβαλε,
δ) τον αριθμό και την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης ή διάταξης που επιβάλλει το μέτρο προστασίας, με βάση την οποία εκδίδεται η ευρωπαϊκή εντολή προστασίας,
ε) σύνοψη των γεγονότων και των συνθηκών που οδήγησαν στην έκδοση του μέτρου προστασίας στην Ελλάδα,
στ) τις απαγορεύσεις ή τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί με το μέτρο προστασίας στο πρόσωπο που προκαλεί κίνδυνο, τη διάρκειά τους και την ποινή, που τυχόν επιβάλλεται σε περίπτωση παραβίασης της απαγόρευσης ή περιορισμού,
ζ) τη χρησιμοποίηση τεχνικού μηχανισμού, αν προβλέπεται, ο οποίος έχει παρασχεθεί στο προστατευόμενο πρόσωπο ή στο πρόσωπο που προκαλεί κίνδυνο ως μέσο ενίσχυσης του προστατευτικού μέτρου,
η) την ταυτότητα και την ιθαγένεια του προσώπου που προκαλεί κίνδυνο, καθώς επίσης και τα στοιχεία επικοινωνίας με αυτό,
θ) την παροχή του ευεργετήματος πενίας στο προστατευόμενο πρόσωπο ή στο πρόσωπο που προκαλεί κίνδυνο στην Ελλάδα, αν ο Εισαγγελέας έχει σχετική πληροφόρηση,
ι) άλλα στοιχεία που μπορούν να συνεισφέρουν στην εκτίμηση του κινδύνου που αντιμετωπίζει το προστατευόμενο πρόσωπο και
ια) τη σαφή ένδειξη ότι η δικαστική απόφαση, κατά την έννοια των άρθρων 24 ή 42 του Ν. 4307/2014 έχει ήδη διαβιβαστεί στο κράτος επιτήρησης, όταν αυτό είναι διαφορετικό από το κράτος εκτέλεσης της ευρωπαϊκής εντολής προστασίας και τον προσδιορισμό της αρμόδιας αρχής του εν λόγω κράτους για την επιβολή της εφαρμογής της δικαστικής ή άλλης απόφασης.