Άρθρο 48:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα ή συμβολαιογράφου που εκτελεί έργα υποθηκοφύλακα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου ανατίθεται σε συμβολαιογράφο της έδρας του Ειρηνοδικείου με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου. Αν στην ίδια ειρηνοδικειακή περιφέρεια υπηρετούν περισσότεροι του ενός συμβολαιογράφοι, η επιλογή γίνεται με κριτήριο την αρχαιότητα άλλως τα έτη προηγούμενης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατόπιν αιτήματος του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου η ανάθεση μπορεί να γίνει και εκ περιτροπής σε όλους τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας. Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο.
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα.
Ο συμβολαιογράφος στον οποίο, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ανατέθηκαν προσωρινά τα έργα του υποθηκοφύλακα, δύναται να υποβάλει αίτηση παραίτησης στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποδοχή ή μη της αίτησης αυτής, καθώς και ο ορισμός νέου αναπληρωτή γίνονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου. Ο συμβολαιογράφος στον οποίο ανατέθηκαν καθήκοντα σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δύναται να παραιτηθεί και η αποδοχή ή μη της αίτησης παραίτησής του, καθώς και ο ορισμός του επόμενου σε σειρά αρχαιότητας συμβολαιογράφου ως αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, γίνεται από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο. Η υποβολή αίτησης παραίτησης δεν αναστέλλει την ισχύ της πράξης διορισμού.»

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:39 | Ιωάννα Σ.

    Η παραπάνω αναγκαστικού δικαίου διάταξη επιβαρύνει τόσο την οικονομική όσο και την επαγγελματική κατάσταση του συμβολαιογράφου. Με το να επωμίζεται το βάρος των εξόδων λειτουργίας του υποθηκοφυλακείου από την δική του προσωπική περιουσία και χωρίς καμία κρατική εγγύηση ότι, αν όχι θα αμοιφθεί, τουλάχιστον θα αποζημιωθεί για την περιουσία που χάθηκε, μιας και τα έξοδα ξεπερνούν κατά πολύ έσοδα στα άμισθα Υποθηκοφυλακεία σήμερα, ο συμβολαιογράφος βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς την οικονομική του κατάρρευση.
    Η αοριστία, επιπλέον, του χρόνου για τον οποίο διορίζεται ως αναπληρωτής υποθηκοφύλακας επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την υφιστάμενη κατάσταση. Γνωρίζουμε πολλές περιπτώσεις, που η «προσωρινότητα» της θέσης μετατράπηκε σε μονιμότητα, αναγκάζοντας τον συμβολαιογράφο να παραμελήσει τα επαγγελματικά και οικογενειακά του καθήκοντα, ασκώντας ένα επάγγελμα που δεν το διάλεξαν, αλλά … τους διάλεξε. Εντελώς απαράδεκτο και, κυρίως, ευθέως αντισυνταγματικό.
    Το παρόν νομοσχέδιο αντί να λύσει το πρόβλημα που ήδη υπάρχει, το διαιωνίζει. Μια σταθερή και βέβαιη λύση στο πρόβλημα αυτό είναι αρχικά η συγχώνευση και βασικά η ΕΜΜΙΣΘΟΠΟΙΗΣΗ όλων των Υποθηκοφυλακείων της επικράτειας, ώστε να αρχίσουν να λειτουργούν ουσιαστικά αυτές οι τόσο σημαντικές και χρήσιμες δημόσιες υπηρεσίες, στις οποίες απασχολούνται εκατοντάδες εργαζόμενοι, οι οποίοι υπό το καθεστώς αυτό εξαρτώνται από την τύχη και την οικονομική ευμάρεια του εκάστοτε συμβολαιογράφου.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:17 | Γιώργος

    Ως απλός πολίτης (δεν έχω καμία σχέση με τον κλάδο) διαβάζοντας τα σχόλια έχω μείνει ΑΦΩΝΟΣ!!
    Προσωπικά ξεκίνησα με ένα απλό ψάξιμο στο διαδίκτυο για το τι είναι το Υποθηκοφυλακείο. Στην Βικιπαίδεια και στο Υποθηκοφυλακείο των Αθηνών βρήκα την περιγραφή, τον ρόλο του, τον τρόπο λειτουργίας κλπ. Στα διάφορα σχόλια υπάρχουν πληροφορίες για το πως ιδρύθηκαν (το 1923) και ό,τι πληροφορίες χρειάζεται ο «κοινός νους» (θέλω να πιστεύω) για να θέσει τα κάτωθι ερωτήματα στον νομοθέτη Κο Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ωραίος τίτλος που μένει όμως ν’αποδειχθεί και στην πράξη αν είναι πράγματι δίκαιος, διαφανής και ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα):

    1. Έχει ο Υπουργός πλήρη γνώση και σε κάθε περίπτωση πλήρη ενημέρωση για το θεσμό και τον τρόπο λειτουργίας των υποθηκοφυλακείων;

    2. Πως μπορεί να δικαιολογηθεί το ότι ένας τέτοιος θεσμός συνεχίζει να λειτουργεί με νόμους του 1937, 1939, 1940, κλπ εν έτοι 2015!!! ; Υποθέτω ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε.

    3. Πως μπορεί να δικαιολογηθεί το καθεστώς να υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι υποθηκοφυλακείων, κάνοντας όλοι την ΙΔΙΑ δουλειά; Έχετε ακούσει κάτι για την έννοια της ισότητας; Των εργασιακών δικαιωμάτων; Ακούσατε κάτι για κάποια αριστερή κυβέρνηση στην χώρα μας;

    4. Έχει την θέληση να είναι δίκαιος και διαφανής στις αποφάσεις του λαμβάνοντας υπόψη του πρώτα απ’όλα τόσο το δημόσιο συμφέρον και την εξυπηρέτηση των πολιτών αλλά και την μη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών (στην συγκεκριμένη περίπτωση των συμβολαιογράφων και/ή νομικών) οι οποίοι δεν θέλουν και δεν μπορούν να δεχθούν την εξόντωσή τους με το αναγκαστικό φόρτωμα στην πλάτη τους ευθυνών και υποχρεώσεων (οικονομικών και μη) που δεν τους αφορούν και σίγουρα δεν είναι υπεύθυνοι;

    5. Που είναι η έννοια της δημόσιας υπηρεσίας η οποία είναι θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και να στελεχώνεται από υπαλλήλους κατόπιν διαγωνισμών και όχι διορισμών με τον κίνδυνο ύπαρξης σύγκρουσης συμφερόντων (συμβολαιογράφος με δικό του γραφείο δηλαδή ιδιωτικών συμφερόντων, να γίνεται υποθηκοφύλακας δηλαδή δημοσίων συμφερόντων); Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, δεν εννοώ ότι οι συμβολαιογράφοι δεν είναι άξιοι και δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης του κόσμου αλλά ιδιωτικό γραφείο και δημόσια υπηρεσία δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση και σε κανέναν κλάδο να ταυτίζονται.

    6. Όταν η κυβέρνηση (τόσο η τωρινή όσο και η προηγούμενη) διακηρύσσει την βούλησή της για την ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό του κράτους, πιστεύει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ο Κος Υπουργός ότι αυτές οι τροποποιήσεις μπορούν να θεωρηθούν ως εκσυγχρονιστικές;

    7. Δεν καταλαβαίνει ο Κος Υπουργός ότι με αυτές τις τροποποιήσεις δεν λύνει ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα αλλά απλά το μεταθέτει αλλού; «Άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» που λέει και η παροιμία;

    8. Πότε επιτέλους θα γίνει ένα πραγματικό σύγχρονο κράτος αυτή η χώρα; Αν όχι με μια «προοδευτική» κυβέρνηση;

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:51 | Χαρά

    Αυτό το κείμενο του νόμου που επιτάσσει το συμβολαιογράφο να πράξει ένα παράλληλο λειτούργημα με το δικό του, ανεξάρτητα από την όποια οικονομική του ευθύνη ή μη, είναι κατάφωρα άδικο και αντισυνταγματικό και αναμένω ότι θα τύχει της ολοκληρωτικής αντίθεσης των συμβολαιογράφων που θα επιταχθούν να αναλάβουν καθήκοντα και της μαζικής αποχής τους από την ανάληψη των καθηκόντων του υποθηκοφύλακα, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται το πρόβλημα και να θίγεται η ασφάλεια των συναλλαγών και να χάνει και το δημόσιο έσοδα!!!πρέπει ο νόμος να αλλάξει ριζικά, και να δοθεί μια οριστική λύση στα πάσχοντα υποθηκοφυλακεία με την συγχωνευσή τους με όμορα ή με την εμμισθοποίησή τους. Ο συμβολαιογράφος δεν έχει καμία αρμοδιότητα να αναπληρώνει τον Υποθηκοφύλακα!τα αντικείμενα μπορεί να σχετίζονται, όμως θα συγκεντρώνεται στο ίδιο πρόσωπο η ιδιότητα του ελεγκτή και του ελεγχόμενου και επιπλέον θα καταπιάνεται με αντικείμενα πχ θέματα κτηματολογίου που δεν είναι αρμόδιος να τα γνωρίζει!!!

    Χαρά
    Συμβολαιογράφος Πύργου

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 12:32 | Γεωργία Γκ

    Το εν λόγω άρθρο εμφανίζεται έντονα αντισυνταγματικό και αυτό διότι έρχεται σε σύγκρουση με μερικές από τις σημαντικότερες αρχές του καταστατικού χάρτη της χώρας.Ειδικότερα, συνιστά προσβολή του αρ.22 παρ.4 Σ , κατά το οποίο «οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται»,καθώς η υποχρεωτική ανάληψη μιας τέτοιας δημόσιας,και μάλιστα νοσούσας,υπηρεσίας δεν αφήνει περιθώρια επιλογής στον επιλεχθέντα.Αντιθέτως, τον θέτει σε κίνδυνο να εμπλακεί σε δικαστικές διαμάχες, τόσο ως ενάγων, όσο και ως εναγόμενος με όποια χρηματική και ψυχολογική επιβάρυνση αυτό συνεπάγεται.Εξάλλου,η συγκεκριμένη ρύθμιση, που τίθεται σε διαβούλευση, εξαναγκάζει τον συμβολαιογράφο όχι μόνο να παραμελήσει ή ακόμα και να εγκαταλείψει την κύρια και έμμισθη εργασία του προκειμένου να αναλάβει αμισθί το υποθηκοφυλακείο, αλλά πολύ περισσότερο να δεσμεύσει κατ’ ουσία την προσωπική του περιουσία για τη λειτουργία της υπηρεσίας. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται μια ακόμη κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος,αυτή τη φορά του άρθρου 17παρ.2, εδ’α Σ, όπου και ορίζεται ρητά ότι «κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο,όταν και όπως ο νόμος ορίζει,και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση,που να ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριούμενο κατά τον χρόνο της συζήτησης στο δικστήριο για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης».Ακόμα και αν δεχθεί κανείς ότι αυτή η δέσμευση της προσωπικής περιουσίας του συμβολαιογράφου γίνεται προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, εν προκειμένω ο αναλαμβάνων τη συγκεκριμένη δημόσια υπηρεσία δεν αποζημιώνεται ούτε καν με χορήγηση μηνιαίου μισθού.
    Καθίσταται,λοιπόν, έκδηλη η αδικία του δημοσίου σε βάρος του ιδιώτη συμβολαιογράφου με αυτή τη ρύθμιση που προφανώς χωλαίνει.Αναπόδραστη είναι η αντίδραση των συμβολαιογράφων που έχουν επιλεγεί να αναλάβουν αυτή την ζημιογόνα επιχείρηση του δημοσίου υπό αυτούς τους όρους και οι αναρίθμητες δικαστικές προσφυγές, που πέρα από τον προσωπικό αντίκτυπο στην περιουσία και την ψυχολογία των διαδίκων, συνεπάγονται επιπτώσεις στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, αφού τα υποθηκοφυλακεία παραμένουν κλειστά χωρίς να μπορούν να εξυπηρετηθούν οι πολίτες και να εξασφαλιστεί η προστασία και η ταχύτητα των συναλλαγών.Το αρμόδιο υποργείο οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη την υφιστάμενη κατάσταση και να δόσει μια σαφή και δίκαιη λύση που να εξυπηρετεί τους πολίτες, χωρίς να τους βαραίνει και να τους υπονομεύει.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 10:56 | Ευγενία Πάκου

    Θεωρώ ότι οι διατάξεις αυτές είναι κατάφωρα αντισυνταγματικές!!!!!Γιατί δεν συγχωνεύετε και δεν εμμισθοποιείτε, ΑΜΕΣΑ μάλιστα, τα προβληματικά υποθηκοφυλακεία??? (και ίσως όχι μόνο αυτά……).
    Εξάλλου, αν κάποιος συμβολαιογράφος ήθελε να γίνει υποθηκοφύλακας, θα το έκανε δίνοντας τις σχετικές εξετάσεις. Αλήθεια, από πότε έχουν να γίνουν, από το 2002????.Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και την απίστευτη γραφειοκρατία που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν οι συμβολαιογράφοι καθημερινά, προκειμένου να διεκπεραιώσουν και την πιο απλή πράξη. Αυτό σημαίνει άπειρες ώρες δουλειάς με πενιχρή, κατά κανόνα, αμοιβή. Πότε λοιπόν θα προλάβει να ασχοληθεί υπεύθυνα, και ποιές ώρες!!!!!!, με ένα τόσο σοβαρό αντικείμενο, όπως είναι το υποθ/κείο ή το κτηματολόγιο??
    Πως θα επιβιώσει αυτός και η οικογένειά του, με κατακερματισμένα καθήκοντα???
    Και οι δικηγόροι?? Γιατί να μένουν απέξω από αυτόν τον χορό?? Μήπως γιατί κατά κανόνα έχουν πιό ισχυρό και πολυάριθμο Σύλλογο σε σχέση με τον αντίστοιχο των Συμβολαιογράφων?? Στο κάτω κάτω, την ίδια σχολή έχουμε τελειώσει.
    Τελειώνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι συμφωνώ με τους συναδέλφους συμβολαιογράφους Αμαλιάδας με τα όσα και με τον τρόπο που τα εξέθεσαν.
    Ευγενία Πάκου

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:54 | Αθανάσιος Θεοδώρου

    To νομοσχέδιο πάρχει από προφανείς αντισυνταγματικότηες σε ότι αφορά τον διορισμό «προσωρινών» υποθηκοφυλάκων. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιβληθεί σε πολίτη ανάληψη έργου και μάλιστα επί τη βλάβη των περιουσιακών του στοιχείων, δεδομένου όντος ότι η λειτουργία των αμίσθων υποθηκοφυλακείων σήμερα είναι παθητική και παράγει χρέη. Συγκεκριμένα: Α) Το άρθρο 25 παρ. 1 εδ. γ΄ Συντ. προστατεύει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την περιουσία, στρέφεται κατά πάντων (erga omnes) και προστατεύει τον πολίτη από επιθετικές ενέργειες τόσο του Κράτους όσο και των ιδιωτών. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να επιβληθεί στον πολίτη έργο από το οποίο θα βλαφθεί η περιουσία του.
    Β) Η παρά την θέληση του πολίτη ανάθεση έργου υπέρ του Δημοσίου έχει νομικό χαρακτηρισμό και αποκαλείται «επίταξη έργου». Το Σύνταγμα κάνει λόγο για επίταξη προσωπικών υπηρεσιών στο άρθρο 22 παρ. 4: «Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών». Είναι σαφές, λοιπόν, ότι δεν μπορεί να επιβληθεί νομίμως στον πολίτη, συμβολαιογράφο εν προκειμένω, η ανάληψη έργου επί τη βλάβη της περιουσίας του και παρά τη θέλησή του, γεγονός που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη ως προς την συνταγματικότητα των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου. Δεδομένης της δικαιολογημένης απροθυμίας των συμβολαιογράφων να αναλάβουν τα καθήκοντα αναπληρωτή υποθηκοφύλακα κάτω από τις προαναφερόμενες συνθήκες, η μοναδική λύση για την λειτουργία των συγκεκριμένων υποθηκοφυλακείων είναι να μετατραπούν αυτά σε έμμισθα, αλλά και σταδιακά να μετατρέπονται σε έμμισθα ή να συγχωνεύονται με όμορα έμμισθα και τα εναπομείναντα άμισθα.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:59 | Λ.Π

    Είναι βέβαιο ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις ακολούθησαν τον απαραβίαστο κανόνα του Ελληνικού κράτους: είναι αποσταπασματικές και τουλάχιστον πρόχειρες. Είναι δυνατόν από την μία να ρυθμίζει το υπουργείο δυνατότητα συγχώνευσης εντός πρωτοδικειακών περιφερειών για διευκολύνει τις συγχωνεύσεις κυρίως των μη ειδικών και από την άλλη, όχι να αφήνει απλώς παράθυρο αλλά να ανοίγει διάπλατα την πόρτα και να μετατρέπει τα ειδικά άμισθα υποθηκοφυλακεία σε μη ειδικά; Αυτό είναι παρανοϊκό! Γιατί αυτή ακριβώς είναι η διαφορά μεταξύ ειδικού και μη ειδικού. Στο πρώτο επέλεξε ο νομοθέτης να προϊσταται Υποθηκοφύλακας που διορίζεται με αδιάβλητες πανελλήνιες εξετάσεις και στο μη ειδικό, το οποίο συνήθως εξυπηρετεί την εδαφική περιφέρεια ενός απομακρυσμένου από την πόλη χωριού, επέλεξε τον συμβολαιογράφο να εκτελεί χρέη υποθηκοφύλακα. Προσέξτε, ο νέος και ικανός με γνώσεις ξένων γλωσσών πτυχία και μεταπτυχιακές σπουδές να ΜΗΝ προκρίνεται έναντι ενός ηλικιωμένου συνήθως και -όπως και να το κάνουμε- όχι εξίσου αποτελεσματικού συμβολαιογράφου, ο οποίος μπορεί να έχει ασχοληθεί στον επαγγελματικό του βίο με μόνο ένα εργασιακό αντικείμενο αγνοώντας την γκάμα του αντικειμένου ενός Υποθηκοφύλακα. Τώρα το Υπουργείο Δικαιοσύνης το «εκτελώ χρέη Υποθηκοφύλακα» το βαφτίζει αντισυνταγματικά και άρα παράνομα «γίνομαι Υποθηκοφύλακας de facto».Η προηγούμενη ρύθμιση έβρισκε δικαιολογητικό λόγο στον χρονικό περιορισμό – που δεν υπερέβαινε το ένα έτος- που είχε τεθεί για την αναπλήρωση του υποθηκοφύλακα από τον αρχαιότερο κατά σειρά συμβολαιογράφο της περιοχής δηλαδή στην ευχερέστερη κάλυψη μιας άμεσης ανάγκης και υπό την προϋπόθεση πάντα, ότι ο αρμόδιος Υπουργός της Δικαιοσύνης θα πράξει αυτό που του επιτάσσει ο νόμος, δηλαδή να προκηρύξει άμεσα διαγωνισμό για την κάλυψη των κενών θέσεων στο πρώτο τετράμηνο κάθε έτους. Αντί λοιπόν να διορθωθεί αυτή η στρέβλωση δηλαδή η παράλειψη του Υπουργείου να πράξει αυτό που όφειλε για να μην προκληθούν οι ανώμαλες καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα δηλαδή να έχει ήδη προκηρύξει διαγωνισμό για τις προκύπτουσες κατά έτος θέσεις αμίσθων υποθηκοφυλάκων, σηκώνει το χαλί και νομίζει ότι έτσι θα κρύψει το προβλημα. Και αναρωτιέμαι γιατί να καταργηθεί ο χρονικός περιορισμός , πώς δικαιολογείται αυτό; καμία δικαιολογία.Και επίσης αναρωτιέμαι ο Υπουργός που δεν προκήρυξε εξετάσεις όταν ήταν υποχρεωμένος να το πράξει, γιατί θα τις προκηρύξει όταν δεν είναι υποχρεωμένος να το πράξει; Η όλη συμπεριφορά είναι σαφές ότι οδηγεί στο γνωστό γαϊτανάκι όπου ο κάθε Υπουργός της Δικαιοσύνης θα έχει καλύψει τα νώτα του για την παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας και επίσης θα έχει ένα ατράνταχτο άλλοθι ώστε να ισχυρίζεται ότι φταίνε οι προκάτοχοί του και ότι ο ίδιος κάνει ό,τι μπορεί άλλα δεν είναι και υποχρεωμένος από την άλλη να κάνει τίποτε. Οι παροικούντες παραδέχονται ότι σκοπήθηκε κατά τα τελευταία έτη η διάλυση του θεσμού των Υποθηκοφυλακείων χρησιμοποιώντας ως πρόφαση και στην πραγματικότητα και ως υποψήφιο θύμα ένα κτηματολόγιο που χωρίς να έχει τελειώσει την δική του εργασία δηλαδή την κτηματογράφηση και με πάρα πολλές εγγενείς παθογένειες, ως νέος θεσμός που δεν υπήρχε στην κουλτούρα του Έλληνα. Δεν ξεχνάμε τις προσπάθειες του κ. Παπακωνσταντίνου τότε Υπουργού των οικονομικών να πουλήσει το Ελληνικό Κτηματολόγιο σε εταιρία του Εξωτερικού ωσάν να είναι μία επιχείρηση ιδιωτική και όχι ένα από τους πλεόν σοβαρούς και νευραλγικούς θεσμούς της Πολιτείας που έχει την ευθύνη της προστασίας της συνταγματικά προστατευμένης ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, ούτε επίσης την έντονη εμπλοκή της TASK FORCE η οποία θεωρώντας πως η Ελλάδα είναι Ολλανδία ήθελε εν μία νυκτί κυριολεκτικά να αποδομήσει τον θεσμό ώστε μετά να φέρει ως σωτηρία την εμπλοκή των μεγάλων ξένων εταιριών πολλών μάλιστα εξ αυτών κρατικών των κρατών μελών της Ε.Ε. που θα έσωζε την Ελληνική άναρχη και δήθεν αναποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση. Λάβετε σοβαρά υπόψιν σας τις απόψεις των αρμοδίων φορέων και κυρίως αυτών που εργάζονται σήμερα για τον θεσμό και γνωρίζουν ποια είναι τα προβλήματα και αξιοποιήστε το μοναδικό πλεονέκτημα που έχουν τα άμισθα Υποθηκοφυλακεία να λειτουργούν με όρους ιδιωτικού τομέα στην οργάνωσή τους δηλαδή πάψτε να επεμβαίνετε και επιτρέψτε τους να αυτορυθμιστούν με την ευθύνη του αρμόδιου Υποθηκοφύλακα. Με τις κοντόφθαλμες ρυθμίσεις που έγιναν τα τελευταία έτη έχετε καταφέρει να στείλετε κόσμο στην ανεργία και να μπερδέψετε ακόμη και την νομολογία των δικαστηρίων. Και βέβαια στην Χώρα μας πάντα άλλος φταίει και άλλος πληρώνει το λογαριασμό, όχι οι αρμόδιες διευθύνσεις και οι Υπουργοί. Ακούστε προσεκτικά αυτούς που γνωρίζουν και ζουν το πρόβλημα και όταν θα υπάρχει ένα υγιές οικονομικό περιβάλλον τότε η συζήτηση με όλους του εμπλεκόμενους φορείς θα είναι παραγωγική όπως συμβαίνει πάντα όταν προκαλείται συζήτηση . Αλήθεια γιατί ενώ από το καλοκαίρι έχει οριστεί ΕΙΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΉ στο Υπουργείο Δικαιοσύνης με προεδρεύοντα Δικαστική Λειτουργό για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και την εξεύρεση δυνατών λύσεων, αυτή δεν έχει συγκληθεί και δεν έχει συνεδριάσει και βγαίνουν τροπολογίες χωρίς να έχουν από πριν εξεταστεί οι απόψεις των φορέων που επίσημα έχουν κληθεί; Η τακτική της απομόνωσης των επίσημων επιστημονικών και όχι απλώς συνδικαλιστικών φορέων και η λογική της «αυθεντίας» των υπό στενή και ευρεία έννοια πολιτικών και Διοικητικών προσώπων, δεν σας έχει διδάξει ότι μόνο χειρότερα μπορεί κάνει τα πράγματα; Και δεν θα αναφερθώ στους όρους Χρηστή Διοίκηση και Αρχή της εμπιστοσύνης κλπ που συνιστούν το μεδούλι μιας Δημοκρατίας και πρέπει να σας απασχολούν. Ας ακολουθηθεί έστω η κοινή λογική.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 01:25 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

    Η μετακύλιση των καθηκόντων του υποθηκοφύλακα στον συμβολαιογράφο συνιστά μια κατάφωρη αδικία σε βάρος του τελευταίου. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με προσωρινή αντικατάσταση του υποθηκοφύλακα. Αντιθέτως ο συμβολαιογράφος επιβαρύνεται ο ίδιος με δυσβάσταχτα οικονομικά χρεη που απειλούν την προσωπική του περιουσία δεδομένου οτι αναλαμβάνει εξ΄ολοκλήρου μια ζημιογόνο επιχείρηση με δική του ευθύνη και μάλιστα ανεξάρτητα από τη θελησή του. Πρόκειται για ένα φανερο εξαναγκασμό που δεν θα έπρεπε να αφήνει την πολιτεια αδιάφορη. Το κράτος εθελοτυφλώντας στην κατασταση που επικρατεί σήμερα στα υποθηκοφυλακία καθιστά το συμβολαιογράφο εξιλαστήριο θύμα διαιωνίζοντας ετσι μια ανυπόφορη κατάσταση. Είμαι αντίθετη λοιπον σε μια τέτοια ενδεχόμενη απόφαση και πιστεύω οτι η λύση βρίσκεται στην ένταξη της υπηρεσίας αυτης στις αρμοδιότητες της κρατικής μέριμνας προκειμένου να εξασφαλιστεί η εύρρυθμη λειτουργία της μελλοντικά.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 00:21 | Νικολίνα

    Ο συμβολαιογράφος αναλαμβάνοντας το υποθηκοφυλακειο υφίσταται μια τεράστια αδικία!Αναμφίβολα με την ανάληψη αυτών των καθηκόντων εξαθλιώνεται οικονομικά καθώς πλήττεται η προσωπική του περιουσία με την μετακύλιση μιας τόσο ζημιογόνου επιχείρησης για αόριστο χρονικό διάστημα. Πρόκειται επομένως για μια κατάφωρη αδικία στο πρόσωπο του και για παραβίαση του Συντάγματος. Γνώμη μου είναι πως μια τέτοια απόφαση δεν πρέπει να εφαρμοστεί σε καμια περίπτωση καθώς δεν πρόκειται έτσι να δοθεί λύση αλλά αντίθετα να διαιωνιστεί το πρόβλημα, μετατοπίζοντάς το ουσιαστικά στις πλάτες του συμβολαιογράφου.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 23:47 | Ευαγγελια

    Διαφονω καθετα. Με αυτό το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 23:27 | ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

    Είναι πασίγνωστο ότι λόγω της κρίσης και των capital controls οι συναλλαγές ακινήτων έχουν σταματήσει και ως εκ τούτου, πλέον μεγάλος αριθμός αμίσθων Υποθηκοφυλακείων, των οποίων η επιβίωση εξαρτάται από τις εισπράξεις δικαιωμάτων από τις μεταγραφές των αγοραπωλητηρίων, γονικών παροχών και λοιπών συμβολαίων, είναι ήδη χρεωκοπημένα ή πρόκειται σύντομα να χρεωκοπήσουν. Η χρεωκοπία έχει χτυπήσει όχι μόνο τα »μικρά», αλλά και τα »μεγάλα» Υποθηκοφυλακεία, που εδρεύουν σε πρωτεύουσες νομών (π.χ. Πύργου Ηλείας, Μεσολογγίου κ.ά) και σε μεγάλους δήμους (π.χ. Περιστερίου Αττικής). Λόγω της αποχώρησης πολλών υποθηκοφυλάκων (συνταξιοδότηση, παραίτηση αυτών)και με δεδομένο ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν πρόκειται να προκηρύξει άλλον διαγωνισμό για την κάλυψη των κενών θέσεων, ένεκα της σταδιακής κατάργησης των υποθηκοφυλακείων από τα κτηματολογικά γραφεία, το Υπουργείο βρήκε την εύκολη λύση εφαρμόζοντας διάταξη Κανονιστικού Διατάγματος του 1941!!!, την οποία ελαφρώς τροποποιημένη περιλαμβάνει και το σχέδιο νόμου αυτό. Δηλαδή αναθέτει στον αρχαιότερο συμβολαιογράφο της περιοχής (στις περιπτώσεις βέβαια που έχει τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία)τα καθήκοντα του υποθηκοφύλακα οριζοντάς τον αναπληρωτή και του »φορτώνει» όλο το κόστος λειτουργίας του υποθηκοφυλακείου. Ανάλογη ανάληψη έργου σήμερα ισοδυναμεί με οικονομική αυτοκτονία, διότι το κόστος συντήρησης (μισθοί υπαλλήλων, ασφαλιστικά δικαιώματα και λογαριασμοί ΔΕΚΟ)υπερβαίνει κατά πολύ τα όποια έσοδα και ο συμβολαιογράφος υπόλογος αστικά, πονικά και πειθαρχικά, υποχρεούται να τα καλύπτει εξ ιδίων και εις βάρος της περιουσίας του.
    Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μη θέλει κανείς συμβολαιογράφος να αναλάβει αυτά τα καθήκοντα και έτσι έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα στη λειτουργία των υποθηκοφυλακείων.
    Η μέχρι σήμερα αποσπασματική αντιμετώπιση του προβλήματος, ενίοτε με αυθαίρετους αυτοσχεδιασμούς από τα Πρωτοδικεία, προκειμένου να ανευρεθεί »ΤΟ ΘΥΜΑ» που θα ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ν’ αναλάβει ΠΑΡΑ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ του το χηρεύσαν υποθηκοφυλακείο, οδήγησε μέχρι και σε διεξαγωγή ΚΛΗΡΩΣΕΩΣ για ανάδειξη του »ΑΤΥΧΟΥ» συμβολαιογράφου -αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, χωρίς να λείψουν μάλιστα και περιπτώσεις όπου ασκήθηκαν ΠΟΙΝΙΚΕΣ και ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ διαδικασίες σε ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ την ανάληψη αυτών των καθηκόντων! Ποιος όμως λογικός άνθρωπος θα τους κατηγορούσε που αρνήθηκαν να υπογράψουν την οικονομική τους καταδίκη;
    To υπό διαβούλευση νομοσχέδιο καλείται να δώσει λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Δυστυχώς οι προτεινόμενες λύσεις ουσιαστικά επιτείνουν το πρόβλημα και δεν το λύνουν. Ούτε η εκ περιτροπής ανάληψη της θέσης αποτελεί λύση, ούτε οτιδήποτε άλλο προτείνεται, διότι δεν επιλύεται το βασικό πρόβλημα της χρηματοδότησης των χηρευσάντων υποθηκοφυλακείων.
    Εχει παραβλεφθεί επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος του προβλήματος:Η συνταγματικότητα της επιβολής σε οποιονδήποτε πολίτη να αναλάβει έργο παρά τη θέλησή του και εις βάρος της περιουσίας του. Είναι προφανές σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση των Συνταγματικών διατάξεων, ότι τόσο η βλάβη της περιουσίας του πολίτη χάριν έργου του Δημοσίου όσο και η επιβολή στην ανάληψη έργου παρά τη θέληση του πολίτη αντίκειται σαφώς σε ρητές διατάξεις του Συντάγματος.
    Συγκεκριμένα: Α)Το άρθρο 25 παρ.1εδ.γ’ Συντ. προστατεύει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την περιουσία, στρέφεται κατά πάντων (erga omnes)και προστατεύει τον πολίτη από επιθετικές ενέργειες τόσο του Κράτους όσο και των ιδιωτών. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να επιβληθεί στον πολίτη έργο από το οποίο θα βλαφθεί η περιουσία του.
    Β)Η παρά τη θέληση του πολίτη ανάθεση έργου υπέρ του Δημοσίου έχει νομικό χαρακτηρισμό και αποκαλείται »επίταξη έργου». Το Σύνταγμα κάνει λόγο για επίταξη προσωπικών υπηρεσιών στο άρθρο 22 παρ.4 »Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται.Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση των τοπικών αναγκών».
    Είναι σαφές, λοιπόν, ότι δεν μπορεί να επιβληθεί νομίμως στον πολίτη, συμβολαιογράφο εν προκειμένω, η ανάληψη έργου επί τη βλάβη της περιουσίας του και παρά τη θέλησή του, γεγονός που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’όψη ως προς τη συνταγματικότητα των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου. Δεδομένης της δικαιολογημένης απροθυμίας των συμβολαιογράφων να αναλάβουν τα καθήκοντα αναπληρωτή υποθηκοφύλακα κάτω από τις προαναφερόμενες συνθήκες, η μοναδική λύση για τη λειτουργία των συγκεκριμένων υποθηκοφυλακείων είναι να μετατραπούν αυτά σε έμμισθα, αλλά και σταδιακά να μετατρέπονται σε έμμισθα ή να συγχωνεύονται με όμορα έμμισθα και τα εναπομείναντα άμισθα.

    ΜΑΡΙΑ ΚΩΝ.ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
    Συμβολαιογραφος Πύργου Ηλείας

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 19:09 | Δαμασκοπούλου Μαρία

    Προτού υπεισέλθω στις δυσβάστακτες επιπτώσεις που έχει η ανάληψη της θέσεως του προσωρινού Υποθηκοφύλακα από Συμβολαιογράφο, σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να θέσω τα κάτωθι εύλογα ερωτήματα για τις ευθύνες των αρμοδίων οργάνων της Πολιτείας:
    1) Γιατί επί μία πενταετία, αντίθετα από το Νόμο (αρθ.13 παρ.2 Ν 2993/2002), το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει προκηρύξει πανελλήνιο διαγωνισμό υποθηκοφυλάκων; Ήδη σήμερα, σε 60 υποθηκοφυλακεία της χώρας ασκούν χρέη υποθηκοφύλακα συμβολαιογράφοι με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία τους.
    2) Με ποιο τρόπο η Πολιτεία εγγυάται την εύρυθμη λειτουργία αυτής της τόσο σημαντικής δημόσιας υπηρεσίας; Ο αναπληρωτής συμβολαιογράφος, σε καμία περίπτωση δεν διαθέτει τις γνώσεις, την απαραίτητη κατάρτιση, την αναγκαία εξειδίκευση και τον χρόνο, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις ευθύνες και στις υποχρεώσεις του Υποθ/κείου. Στις περιπτώσεις δε, που λειτουργεί Υποθηκοφυλακείο και κτηματολογικό γραφείο, και πρέπει να εκδοθούν αποφάσεις Προϊσταμένων κτηματολογικών γραφείων επί αιτήσεων προδήλων σφαλμάτων, αποφάσεις επί ενστάσεων κτλ, όπου φυσικά απαιτείται εξειδικευμένη γνώση , οφείλει το Υπουργείο να εξηγήσει πώς διασφαλίζει την εγκυρότητα των πράξεων αυτών, πώς κατοχυρώνει και προστατεύει τους πολίτες, αφού ο συμβολαιογράφος σε καμία περίπτωση δεν έχει τέτοιες γνώσεις ενώ παραμένει ελλιπής η κατά το νόμο επιβεβλημένη δημοσιονομική επίβλεψη από τα καθ’ ύλην αρμόδια όργανα.
    3) Προτού η Πολιτεία παραδώσει στα χέρια του προσωρινού Υποθηκοφύλακα- συμβολαιογράφου το εκάστοτε Υποθηκοφυλακείο, έχει προβεί σε όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες τακτοποίησης των οικονομικών και λειτουργικών εκκρεμοτήτων (ενδεικτικά, έχει ελέγξει αν βρίσκονται σε πλήρη τάξη οι τόμοι των μεταγραφών κτλ) ή απλά του πετάει το φύλλο του μουτζούρη και τον καθιστά αυτομάτως τον χαμένο της υπόθεσης;
    4) Πού βρίσκονται άραγε οι Συμβολαιογραφικοί Σύλλογοι και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας στη συγκεκριμένοι διαβούλευση και πώς επιτρέπουν, πρωτίστως ως νομικοί, να καταστρατηγούνται σε τέτοιο βαθμό ατομικά συνταγματικά δικαιώματα;

    Επιπτώσεις που έχει η ανάληψη της θέσεως του προσωρινού Υποθηκοφύλακα από Συμβολαιογράφο:
    Είναι γεγονός πως ουδείς, δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Συμβολαιογράφου που η μοίρα (είτε αρχαιότητα, είτε χρόνια δικηγορίας, είτε κλήρωση, είτε εκ περιτροπής με τους υπολοίπους) του επιφύλαξε τη θέση του προσωρινού υποθηκοφύλακα. Το τι συνεπάγεται, για έναν συμβολαιογράφο σε προσωπικό, επαγγελματικό, οικογενειακό, οικονομικό επίπεδο η ανάληψη τέτοιας θέσεως , είναι πασιφανές: Επιτάσσεται η εργασία του, η περιουσία του, του επιβάλλεται παρά τη θέλησή του, να αναλάβει επιχείρηση τις περισσότερες φορές ζημιογόνος. Στη περίπτωση δε, κατά την οποία τα έσοδα του Υποθηκοφυλακείου δεν καλύπτουν το κόστος λειτουργίας του, όπως ισχύει στα περισσότερα άμισθα υποθηκοφυλακεία σήμερα, (ενδεικτικά στο Υποθηκοφυλακείο Πύργου), το κόστος αυτό καλείται να το πληρώσει ο αναπληρωτής προσωπικά υπεισερχόμενος στις υποχρεώσεις του απερχόμενου Υποθηκοφύλακα. Κάτι τέτοιο, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει στην προσωπική του καταστροφή αφού ίσως στο μέλλον να τον καταστήσει κατηγορούμενο για σειρά οικονομικών αδικημάτων(μη καταβολή μισθωμάτων , μη καταβολή δεδουλευμένων, μη καταβολή εργατικών εισφορών κα) για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις, που συνεπάγεται η θέση αυτή.
    Η ανάθεση της συγκεκριμένης δημόσιας υπηρεσίας σε συμβολαιογράφο είναι κατάφωρα αντισυνταγματική διότι επί της ουσίας επιχειρείται , η δια της βίας επιβολή σε συμβολαιογράφο ανάληψης χρέους και Διοίκηση δι’ εξόδων του Υπηρεσίας – “Επιχειρήσεως”, η οποία είναι ζημιογόνα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η ανάθεση έργου ή εργασίας στο Δημόσιο, οποιασδήποτε φύσεως, είτε πρόκειται για υπηρεσία, είτε πρόκειται για δημόσια υπηρεσία είναι οιονεί σύμβαση και ως τέτοια απαιτεί την συναίνεση αμφοτέρων των μερών σε καθεστώς ελευθέρας βουλήσεως αλλιώς πρόκειται για «επίταξη» εργασίας που διέπεται από εντελώς διαφορετικούς κανόνες και απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα άρθρο 22 παρ.4.
    Εν κατακλείδι, η Πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει σήμερα τα Υποθηκοφυλακεία επιλύοντας οριστικά το ζήτημα αυτό και σίγουρα η υπό διαβούλευση ρύθμιση απέχει πολύ από αυτή τη κατεύθυνση. Πρέπει να αντιληφθούν οι αρμόδιοι φορείς ότι το θέμα στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι η «αναπλήρωση» αλλά η «οριστική διευθέτηση» του προβλήματος των υποθηκοφυλακείων είτε με μετατροπή των άμισθων υποθηκοφυλάκων σε έμμισθα είτε με συγχώνευση με όμορα υποθηκοφυλακεία. Με παράτυπες διαδικασίες και διατάξεις-μπαλώματα που συνθλίβουν ατομικά και επαγγελματικά δικαιώματα, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η διαιώνιση του προβλήματος.
    Μαρία Γ. Δαμασκοπούλου, δικηγόρος Αθηνών.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 19:36 | Νικολκοπουλου Ελένη

    Αποτελεί αδικία σε βάρος του συμβολαιογράφου η μετακύλιση σε αυτόν, ενός τέτοιου δυσβάστακτου οικονομικού βάρους και μιας ζημιογόνου επιχείρηση, όπως είναι τα υποθηκοφυλακεία σήμερα. Στην ουσία ο συμβολαιογράφος δεν καλείται απλά να αντικαταστήσει προσωρινώς τον Υποθηκοφύλακα και να προσφέρει τις υπηρεσίες του . Εξαναγκάζεται να επωμιστεί μία ζημιογόνο και προβληματική ως προς τη λειτουργία της επιχείρηση, να δώσει το δικό του ΑΦΜ για τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου χωρίς όμως από τη μεριά τους οι αρμόδιες Αρχές, ( το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τα κατά τόπον Πρωτοδικεία), να αναλάβουν την ευθύνη τους ως προς τη σημερινή κατάσταση των Υποθηκοφυλακείων. Είναι γεγονός ότι το να αναλάβει ο συμβολαιογράφος τέτοια χρέη και τόσο μεγάλη ευθύνη για αόριστο χρονικό διάστημα θα τον καταστήσει σίγουρα κατηγορούμενο για σειρά οικονομικών αδικημάτων. Η λύση δεν είναι να μετατοπιστεί το πρόβλημα και η ευθύνη στις πλάτες του συμβολαιογράφου. Η Πολιτεία πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαφυλάξει την εύρυθμη λειτουργία αυτής της «δημόσιας υπηρεσίας» μετατρέποντας τα άμισθα προβληματικά υποθηκοφυλακεία σε έμμισθα , αναλαμβάνοντας το δημόσιο την λειτουργική και μισθολογική ευθύνη των υποθηκοφυλακείων.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 19:53 | Γιαννης

    Η διαβουλευση βαδίζει προς το τελος της και το γενικό συμπέρασμα ειναι οτι ολοι οι προλαλήσαντες (Συμβολαιογράφοι, Υποθηκοφυλακες, υπαλληλοι, διακεκριμένοι νομικοί κλπ) συμφωνούν πως η μονη λύση του προβλήματος ειναι η συγχώνευση και η εμμισθοποιηση των χηρευοντων υποθηκοφυλακειων και οχι Κατ ανάγκη μονο αυτών ( στον κατάλογο μπορούν να προστεθούν τα μη ειδικα αμισθα και τα αμισθα που οι υπηρετούντες άμισθοι υποθηκοφυλακες το επιθυμούν)
    Έτσι λοιπόν ειναι λογικό και εύλογο το υπουργειο δικαιοσύνης να διαφοροποιήσει τη θέση του (πρώτα δεν ήξερε αλλα τωρα που ρώτησε έμαθε !) και να αποδεχθεί την προτεινόμενη λύση . Αυτο δεν σημαίνει οτι υποκύπτει στις πιέσεις ομάδων που εκπροσωπούν καποια συμφέροντα αλλα ομολογία οτι δεν είχε μελετήσει επαρκώς και αυτο δεν ειναι κακό. Κακό θα ειναι να επιμείνει σε μια ανέφικτη λύση που θα επιφέρει μεγαλύτερα προβληματα απο τα υφιστάμενα.
    Βέβαια υφίσταται ο κίνδυνος το υπουργειο να αρνηθεί την προτεινόμενη λύση επικαλούμενο οτι μια τετοια αποφαση θα επιβαρύνει το δημοσιο λογω της ίδρυσης νέων δημοσίων υπηρεσιών.
    Δεν το επιτρέπει ο χώρος για να αναλυθεί μια οικονομική μελέτη που θα αποδείξει το αντίθετο αλλα στους πάντες ειναι γνωστό ( τουλαχιστον σ αυτούς που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω) οτι υπό το πρόσχημα αυτο το δημοσιο ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ( κάποιοι εκ των κυβερνούντων σιγουρα είχαν ! ) παραχώρησε σε ιδιώτες μια πλούσια πηγή εσόδων για τα κρατικά ταμεία.
    Το ιδιο έγινε και συνεχίζει να γινεται και με το κτηματολογιο !
    Ακόμα και σημερα , που δεν υπάρχουν έσοδα στα υποθηκοφυλακεια , μια τετοια λύση ειναι προς το συμφέρον του δημοσίου.
    Ας γινει λοιπόν μια οικονομική μελέτη απο το υπουργειο και μετα ας αποφασίσει με κριτήριο αυτη και μονο την οικονομική η μη ωφέλεια του δημοσίου ( παρ όλο που δεν θαπρεπε κριτήριο να ειναι μονο αυτο)
    Ιδού πεδίου δόξης λαμπρον για τον υπουργό δικαιοσυνης. Ας τολμήσει εκεί που οι προκάτοχοι του δεν τόλμησαν !

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 19:46 | Ευη

    Το να αναλάβει ο συμβολαιογραφος το υποθηκοφυλακειο είναι σαφέστατα μια κατάφωρη αδικία για τον ιδιο. Τα δυσβαστακτα χρέη του πρόκειται να βαρύνουν οικονομικά τον ίδιο και την προσωπική του περιουσία. Στην ουσία του ζητάται να αναλάβει εξολοκλήρου μια ζημιογόνα υπηρεσία με προσωπική του εγγύηση και να παραμελήσει το δικό του επαγγελμα. Η αδιαφορία της πολιτείας για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα υποκθηκοφυλακεια δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να καθιστά τον συμβόλαιογραφο το εξιλαστηριο θύμα που θα αναγκαστεί χωρίς τη θέλησή του να επωμιστει αυτό το βαρος. Διαφωνώ καθέτως με μια τέτοια ενδεχόμενη απόφαση και πιστεύω πως καλό θα ήταν αυτή η υπηρεσία να αποτελέσει μέρος της κρατικής μέριμνας και να καταστεί εμμισθη γεγονος που θα εξασφαλισει την εύρρυθμη λειτουργία της μελλοντικα.