Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 22:

Άρθρο 22:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Η διακρίβωση των προηγούμενων προϋποθέσεων γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. Ο εισαγγελέας, μετά την υποβολή της αίτησης, διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση των προϋποθέσεων των προηγούμενων παραγράφων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.). Η κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση από το ΚΕ.Π.Α. υποβάλλεται από τον εισαγγελέα στο αρμόδιο συμβούλιο μαζί με την πρότασή του. Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την ως άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας. Η ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση του ΚΕ.Π.Α. υποχρεωτικά προσδιορίζουν εάν η αναπηρία είναι μόνιμη ή πρόσκαιρη και αναφέρουν στην περίπτωση της πρόσκαιρης αναπηρίας τον χρόνο διάρκειάς της και το ποσοστό της. Εάν πρόκειται για πρόσκαιρη αναπηρία ο αρμόδιος εισαγγελέας υποβάλλει ένα μήνα πριν τη λήξη του προσδιοριζόμενου χρόνου αναπηρίας στο αρμόδιο συμβούλιο την πρότασή του για την επανεξέταση της χορηγηθείσας απόλυσης υπό όρο. Για τον λόγο αυτό δύο μήνες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου της προσδιορισθείσας αναπηρίας διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη είτε παραπομπή στο αρμόδιο ΚΕ.Π.Α. για την εκ νέου διακρίβωση των προϋποθέσεων για την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας. Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων διατάσσεται η συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος που μεσολάβησε από την απόλυση υπό όρο λογίζεται ως πραγματικός χρόνος έκτισης της ποινής. Η επανεξέταση της αναπηρίας και η διακρίβωση των προϋποθέσεων του άρθρου αυτού περατώνεται στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το άρθρο 109».

Σχόλια
  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:01 | Βαγγέλης Σκούφας

    Επιπλέον θα να τονίσουμε ότι το πολυνομοσχέδιο σύμφωνα με το άρθρο 2 προβλέπει «πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα» ως προϋπόθεση για σύναψη του Συμφώνου (δηλαδή τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας ενός ατόμου). Σύμφωνα όμως με το άρθρο 1350 του Αστικού Κώδικα, ανήλικα άτομα μπορούν να συνάψουν γάμο (με άδεια δικαστηρίου (άρα και σύμφωνο συμβίωσης). Είναι σίγουρο όμως ότι η άδεια του δικαστηρίου, θα προσκρούει στο γεγονός του ορίου της ηλικίας συναίνεσης για τη σεξουαλική επαφή μεταξύ δύο ατόμων. Υπενθυμίζουμε, πως η Ελλάδα αποτελεί το μόνο κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης στο οποίο τα όρια ηλικίας για την συναίνεση στη σεξουαλική επαφή είναι διαφορετικά ανάμεσα σε δύο άντρες (σύμφωνα με το άρθρο 347 του ΠΚ, προβλέπει ότι το κατώτερο όριο ηλικίας έπειτα από το οποίο αναγνωρίζεται η ικανότητα ενός άντρα να συναινέσει στη σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα είναι η συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας του) είναι διαφορετικά από ότι ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα, ή ανάμεσα σε δύο γυναίκες ( Σύμφωνα με το άρθρο 339 του ΠΚ το κατώτερο όριο ηλικίας έπειτα από το οποίο αναγνωρίζεται η ικανότητα για αυτά αυτά τα πρόσωπα, είναι η συμπλήρωση του 15ου έτους της ηλικίας τους). Μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αποφανθεί πολλές φορές ότι η ύπαρξη αυτής της διάκρισης παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών για σεβασμό στην ιδιωτική τους ζωή και για προστασία από διακρίσεις. Βλέπουμε επομένως πως η ύπαρξη 347 του ΠΚ, όχι μόνον δεν καταργεί τις διακρίσεις σε βάρος ομοφυλόφιλων αρρένων που έχουν σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ τους, αλλά παράλληλα δε τους παρέχεται η δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης, εν αντιθέσει με τα ετερόφυλα ζευγάρια και τα ομόφυλα ζευγάρια γυναικών.
    Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε ότι το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα κάνει λόγο για «παρά φύση ασέλγεια», κάνει, δηλαδή, αρνητική αξιολογική κρίση και ηθική εκτίμηση, πράγμα που αποτελεί σαφή προσβολή της προσωπικότητας των ομόφυλων αντρών και δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις και συνειρμούς και παράλληλα ποινικοποιεί την ανδρική συνουσία για κέρδος ή σε επαγγελματική βάση, εν αντίθεση με τη γυναικεία. Τούτων δοθέντων, η πρόβλεψη για κατάργηση του 347 του ΠΚ στο δεύτερο κεφάλαιο του πολυνομοσχεδίου, κρίνεται κάτι περισσότερο από αναγκαία.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:28 | Γιώργος Κουρόγιωργας

    Αφού με το παρόν νομοσχέδιο αναθεωρούνται αρκετές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, γιατί δεν αναθεωρείται και το αναχρονιστικό άρθρο 347 ΠΚ; Νομιμοποιείται η συμβίωση ενός ομόφυλου ζευγαριού και παράλληλα υπάρχει άρθρο που αναφέρεται σε παρά φύση ασέλγεια μεταξύ ανδρών;

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 15:16 | Nektarios Δεληγιάννης

    ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ στο σύμφωνο συμβίωσης ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ!!!!! Δυστυχώς για εσάς ΔΕΝ είναι μόνο νομικό το θέμα άλλα και Πνευματικό,…!!!
    ΝΑΙ στο ΙΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.

  • 17 Νοεμβρίου 2015, 10:26 | Νικ.Βλατάκης

    Μόνο μια εμπαθής και διεστραμμένη εισαγγελική νοοτροπία, θα

    ηδύνατο να επινοήσει, να εύχεται κανείς (και συγκεκριμένα αυτός

    που βρίσκεται υπό ηλεκτρονική επιτήρηση), να μην έχι την υγεία

    του, η ακόμα και να εύχεται να επιδεινωθεί, αφού με την

    προτεινόμενη ανά διετία επανεξέταση, ανακύπτει το βασανιστικό

    και αγωνιώδες ερώτημα: τι είναι προτιμότερο για τον τελούντα υπό

    ηλεκτρονική επιτήρηση : να βελιώσει την κατάσταση της υγείας του

    (οπότε θα επανεγκλειστεί στη φυλακή) ή να έχει ποθούμενη

    χειροτέρευση (για να αποτραπεί ο εγκλεισμός;) Αυτοκτονία δηλαδή

    με αξεπέραστη αναλγησία και ασύνορη απανθρωπιά.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 05:59 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Συμφωνώ φίλτατε Χρήστε, αλλά επί του προκειμένου, μη ων χριστιανός αλλά δωδεκαθεϊστής, διαφωνώ με τη νομιμοποίηση των ομοφυλοφιλικών γάμων ως αφυσίκων, ενώ υπάρχει καί συνταγματικό θέμα, καθώς κατ’ άρθρον 21.1Σ. καί 21.3Σ. προκύπτει νομικώς άμεσον κώλυμα.
    Επίσης, επί των αναπήρων κρατουμένων, υπάρχει καί η λύση των βραχιολιών καί η φυλάκισή τους κατ’ οίκον, υπό τον όρον ότι πρόκειται περί εκ γενετής αναπήρους καί όχι περί εγκληματιών αναπήρων κατά την τέλεσιν εγκλήματός τους. Έτερον εκάτερον.-

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 21:14 | ΧΡΗΣΤΟΣ

    ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΗΣΙΑ/ΘΡΗΣΚΕΙΑ. ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΓΑΜΟ (ΕΚΛΗΣΙΕΣ ΝΥΦΙΚΑ ΠΑΠΑΔΕΣ) ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Σχόλια