Το άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Εάν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:
α) Στην περίπτωση πλημμελήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος, το κατώτερο όριο της ποινής αυξάνεται στους έξι μήνες και το ανώτερο όριο αυτής στα δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις πλημμελημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά ένα έτος.
β) Στην περίπτωση κακουργήματος, που το προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής ορίζεται σε πέντε έως δέκα έτη, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις κακουργημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά τρία έτη.
γ) Στην περίπτωση εγκλήματος, που τιμωρείται με χρηματική ποινή, το κατώτερο όριο αυτής διπλασιάζεται.
Σε περίπτωση μετατροπής της ποινής φυλάκισης που έχει επιβληθεί κατά τα παραπάνω, το ποσό της μετατροπής δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το διπλάσιο του κατώτατου ορίου του προβλεπόμενου ποσού μετατροπής.
Μια μικρή σκέψη σχετικά με την αλλαγή της διατύπωσης στο άρθρο σε «η επιλογή του οποίου έγινε λόγω…», η οποία καταρχήν δείχνει μια διάθεση για «αντικειμενικοποίηση» της διάταξης, η οποία είναι θετική, αλλά νομίζω πως, αντίθετα με τις προθέσεις, το αποτέλεσμα καταλήγει λιγότερο ασφαλές για τον δράστη. Αν απορρίψουμε σκέψεις περί συμβολικού ποινικού δικαίου και συμφωνήσουμε πως χρειάζεται κάποια παραπέρα προσβολή ενός εννόμου αγαθού, τότε είναι ακριβώς το μίσος (ή η προκατάληψη) του δράστη που λειτουργέι ως κριτηριο, ως το «μεσο» για να διαπιστωσουμε αυτη την παραπερα προσβολη, είτε γράφεται ρητά στη διάταξη είτε όχι. Όταν αυτό απαλέιφεται από τη διάταξη τότε ενα απο τα δυο θα συμβει: ειτε το δικαστηριο θα ψαξει και παλι να βρει το μισος/την προκαταληψη του δράστη για να διασφαλισει οτι το εν λογω εγκλημα εμπιπτει στο πεδιο εφαρμογης της διαταξης, αλλα δεν θα ειναι αναγκασμενο να το θεμελιωσει στην αποφαση του, ειτε δεν θα ψαξει να βρει μισος/προκαταληψη, με αποτελεσμα να ειναι ανοιχτο το ενδεχομενο να συμπεριλαβει στο 81Α και εγκληματα που δεν εχουν καθολου τετοιο μισος κ.ο.κ. απο την πλευρα του δραστη. Ετσι θα συμπεριλαβει στο 81Α και εναν δραστη που στοχοποιει ενα θύμα με κάποιο χαρακτηριστικό που προστατεύεται από τη διάταξη επειδή πιστέυει ότι θα είναι πιο αποτελεσματικό, και όχι επειδή μισεί τη συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, π.χ. ένας δράστης ληστείας που στοχοποιεί ένα άτομο με αναπηρία επειδη πιστευει οτι θα ειναι πιο ευκολο να υπερισχυσει σωματικα. Και σε αυτη την περιπτωση, η επιλογη εγινε λογω της αναπηριας του θυματος, επομένως γραμματικα καταρχην εμπιπτει στο 81Α, πράγμα το οποίο καταλήγει σε μια ακραια θυματοκεντρικη προσεγγιση: οποιοδηποτε εγκλημα τελειται κατα τέτοιου θύματος είναι αυτόματα εγκλημα μισους/προκαταληψης;
Είναι δεδομένη η δυσκολία διαχείρισης υποκειμενικών εννοιών όπως το μίσος από τα δικαστήρια, αλλά θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει οτι το να βγει το «μισος» από τη διάταξη απλα αποκρυπτει το γεγονος πως αυτο ακριβως είναι το κρίσιμο για την παραπέρα επιβάρυνση της ποινής, ενώ στην καλύτερη περίπτωση θα συνεχίσει να λειτουργεί ως υποκρυπτόμενη έννοια συσταλτικά και ευεργετικά προς τον δράστη.
Παραπέρα, θα ήταν νομίζω θετικό να συμπεριληφθεί ρητά στη διάταξη και η «προκατάληψη» κατά του θύματος, μαζί με το μίσος, καθώς και να γίνει σαφές πως εντάσσονται εδώ και τα «μικτά» εγκλήματα, όπου η επιλογή του θύματος γίνεται εν μέρει και όχι αποκλειστικά λόγω του μίσους του δράστη.
Τέλος, επίσης θετικό θα ήταν να συμπεριληφθούν τα «συνδεόμενα θύματα» (victims by association), δηλαδή εκείνα που δε φέρουν τα ίδια το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό αλλά στοχοποιούνται λόγω σύνδεσής του με άτομα που το φέρουν (βλ. πρόσφατο παράδειγμα δικηγόρου τρανς ατόμου), αλλά και να γίνει σαφές αν το χαρακτηριστικό πρέπει να υπάρχει όντως ή αρκεί ο δράστης να πιστεύει ότι υπάρχει.
Παράλληλα, ιδιαίτερης σημασίας για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, είναι το ότι βάση του άρθρου 20 του πολυνομοσχεδίου, το ποινικό ενδιαφέρον, αντί των εγκλημάτων «λόγω μίσους», επικεντρώνεται σε περισσότερο αντικειμενικά στοιχεία όπως «έγκλημα κατά παθόντος», -η διαδικασία δηλαδή επιλογής του θύματος δυνάμει συγκεκριμένων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του- λόγω φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Πρέπει να τονιστεί επίσης ότι αναδιαμορφώνονται τόσο τα απειλούμενα πλαίσια ποινής -όπου το περιορισμένο εύρος τους εμπόδιζε κατά το παρελθόν την ευχερή επιμέτρηση από το δικαστή-, όσο και η αυστηροποίηση αυτών των ποινών λόγω των παραπάνω εγκλημάτων.
ΝΤΡΟΠΗ!!!!ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ!!!
Είναι επίσης απαραίτητο να καταργηθεί το απαρχαιωμένο άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα (ασέλγεια παρά φύση κλπ), Καθώς διατηρεί διακρίσεις με βάση το φύλο.
απαραίτητη η εισαγωγή άρθρου που να καταργεί το τελείως παρωχημένο άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα επειδή ορίζει διαφορετικά όρια στην ηλικία συναίνεσης για τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων από αυτές των ετεροφυλόφιλων και παραβιάζει την αρχή απαγόρευσης των διακρίσεων.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που όχι μόνο έχει διαφορετικό όριο συναίνεσης, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 347 του ΠΚ ορίζεται υψηλότερο όριο για συναινετικό σεξ μεταξύ ανδρών απ’ ότι μεταξύ δύο ατόμων του διαφορετικού φύλου. Για την ιστορία, διαφορετικό όριο συναίνεσης ισχύει αυτή την στιγμή στις εξής χώρες: Μπαχάμες, Βερμούδα, Χιλή, Ελλάδα, Παραγουάη και Σουρινάμ. Υπάρχει και η σχετική καταδίκη της Αυστρίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της 9 Ιανουαρίου 2003 στην υπόθεση L & V vs Austria επειδή υπήρχε αντίστοιχο άρθρο στον ΠΚ.
Εν κατακλείδι, θεωρούμε ότι το σύνολο του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα αποτελεί έναν αρχαϊσμό που παραμένει στη νομοθεσία της χώρας μας και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το παρόν νομοσχέδιο. Προτείνουμε, αμέσως μετά το Άρθρο 20, να εισαχθεί το εξής: «Άρθρο 21. Καταργείται το Άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα.»
Η τοποθέτηση της Μαρίνας Γαλανού (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών) βρίσκει την οργάνωση μας απολύτως σύμφωνη. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη η εισαγωγή άρθρου που να καταργεί το τελείως παρωχημένο άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα επειδή ορίζει διαφορετικά όρια στην ηλικία συναίνεσης για τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων από αυτές των ετεροφυλόφιλων και παραβιάζει την αρχή απαγόρευσης των διακρίσεων.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που όχι μόνο έχει διαφορετικό όριο συναίνεσης, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 347 του ΠΚ ορίζεται υψηλότερο όριο για συναινετικό σεξ μεταξύ ανδρών απ’ ότι μεταξύ δύο ατόμων του διαφορετικού φύλου. Για την ιστορία, διαφορετικό όριο συναίνεσης ισχύει αυτή την στιγμή στις εξής χώρες: Μπαχάμες, Βερμούδα, Χιλή, Ελλάδα, Παραγουάη και Σουρινάμ. Υπάρχει και η σχετική καταδίκη της Αυστρίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της 9 Ιανουαρίου 2003 στην υπόθεση L & V vs Austria επειδή υπήρχε αντίστοιχο άρθρο στον ΠΚ.
Εν κατακλείδι, θεωρούμε ότι το σύνολο του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα αποτελεί έναν αρχαϊσμό που παραμένει στη νομοθεσία της χώρας μας και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το παρόν νομοσχέδιο. Προτείνουμε, αμέσως μετά το Άρθρο 20, να εισαχθεί το εξής: «Άρθρο 21. Καταργείται το Άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα.»
Πετροπούλου Ειρήνη
Αντιπρόεδρος
Οικογένειες Ουράνιο Τόξο
Συμφωνόντας με προηγούμενο σχόλιο της Μαρίνας Γαλανού (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών)θεωρώ απαραίτητη την εισαγωγή άρθρου που καταργεί το 347ΠΚ επειδή ορίζει διαφορετικά όρια στην ηλικία συναίνεσης για τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων από αυτές των ετεροφυλόφιλων και παραβιάζει την αρχή απαγόρευσης των διακρίσεων
Υπάρχει σχετική καταδίκη της Αυστρίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της 9 Ιανουαρίου 2003 στην υπόθεση L & V vs Austria επειδή υπήρχε αντίστοιχο άρθρο στον ΠΚ.
Το σύνολο του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα αποτελεί έναν αρχαϊσμό που παραμένει στη νομοθεσία της χώρας μας και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το παρόν νομοσχέδιο.
Μπορεί να εισαχθεί αμέσως μετά με το κείμενο:
«Άρθρο 21. Καταργείται το Άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα.»
Αμεση κατάργηση του απαρχαιωμένου άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται σε «ασέλγεια παρά φύση». Δεν είναι δυνατόν, σχέσεις που πλέον ρυθμίζονται με το νέο Σύμφωνο, να χαρακτηρίζονται σε άλλο νόμο «ασέλγεια
Η Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας θεωρεί ότι η μη κατάργηση του Άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα από το παρόν σχέδιο νόμου είναι μία σοβαρότατη έλλειψη.
Το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ότι το κατώτερο όριο ηλικίας έπειτα από το οποίο αναγνωρίζεται η ικανότητα ενός άντρα να συναινέσει στην σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα είναι το 17ο έτος. Για τη σεξουαλική επαφή μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου (ή μεταξύ γυναικών) αυτό το ηλικιακό όριο ορίζεται στο 15ο έτος, όπως αναφέρει το άρθρο 339 του Ποινικού Κώδικα. Σαφώς, υπάρχει διάκριση εναντίον των αντρών που κάνουν σεξ με άντρες, καθώς για την ίδια ακριβώς πράξη (σεξουαλική επαφή με άτομο από 15 έως 17 ετών) έχουν διαφορετική μεταχείριση από το νόμο.
Το ΕΔΔΑ έχει συχνά πάρει αποφάσεις σε πολλές υποθέσεις ότι η διαφορά ηλικίας (όπως προβλέπεται στο άρθρο 347 για την Ελλάδα) αποτελεί διάκριση. Ορισμένες από τις αποφάσεις είναι οι L & V v Austria, S.L. v Austria (9 Ιανουαρίου 2003), R. H. V Austria (7336/03), Wolfmeyer v Austria (5263/03) και Sutherland v UK (25186/94).
Θεωρούμε ώριμο αίτημα την κατάργηση αυτού του προσβλητικού Άρθρου του Ποινικού Κώδικά.
Για την Colour Youth, Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας,
Σάββας Κλεάνθους
Καθ’ όσον, δεν υπάρχει στη διαβούλευση, δυνατότητα σχολιασμού του νομοσχεδίου επί της αρχής, αφήνω το σχόλιό μου στο πρώτο άρθρο που αφορά τις τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα.
Αξιότιμε Υπουργέ, κ. Παρασκευόπουλε,
Παρατήρησα πως και στη δεύτερη νομοθετική πρωτοβουλία σας, δεν έχετε συμπεριλάβει στις αλλαγές του Ποινικού Κώδικα, την ουσιώδη και κεφαλαιώδους σημασίας κατάργηση των άρθρων 198 & 199 του ΠΚ (κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκευμάτων), την οποία και επιβάλλεται να συμπεριλάβετε στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Δεν μπορώ (ή μάλλον δεν θέλω…) να κατανοήσω, τί είδους νομοσχέδιο πρέπει να συνταχθεί και τί είδους «συζήτηση» πρέπει να προηγηθεί, για να καταργηθούν τα άνωθι, μόλις, δύο (2) επίμαχα άρθρα από Υπουργό κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που και τα στελέχη του, ως αντιπολίτευση, υποστήριζαν με θέρμη την εν λόγω κατάργηση…
ΧΡΟΝΙΚΟ:
Όπως είναι γνωστό, στις 21 Σεπτεμβρίου του 2012, ο 27χρονος ημεδαπός Φίλιππος Λοΐζος, ο οποίος διατηρούσε χιουμοριστική σελίδα στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, Facebook με τον τίτλο «Γέροντας Παστίτσιος/Elder Pastitsios», συνελήφθη και κατηγορήθηκε (εν συνεχεία, τον Ιανουάριο του 2014, κρίθηκε ένοχος) για κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκευμάτων εναντίον του Γέροντα Παΐσιου και του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, επειδή στην πραγματικότητα απλώς ασκούσε σάτιρα στην εκμετάλλευση των προφητειών του Παϊσίου από ιστοσελίδες ορθόδοξου περιεχομένου.
(βλ. ιστοτοπο ΕΛ.ΑΣ.: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang=%27..%27&perform=view&id=20338&Itemid=965&lang )
Ας μην ξεχάσουμε όμως ότι την ίδια περίοδο (11.10.2012) διαπράχθηκαν επιθέσεις, προπηλακισμοί και κατηγορίες περί βλασφημίας κατά του σκηνοθέτη, κ. Λαέρτη Βασιλείου, και των συντελεστών της θεατρικής παράστασης «Corpus Christi» στο Θέατρο Χυτήριο. Επιθετικές ενέργειες εναντίον μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας η οποία, ως τέτοια, δεν νοείται να υπόκειται σε οποιουσδήποτε περιορισμούς ως προς την ελευθερία της δημιουργίας, με βάση το Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 16, παρ. 1).
Η προαναφερθείσα σύλληψη, βασίσθηκε στα άρθρα 198 και 199 του ΠΚ (ν. 1492 ΦΕΚ 182 Α΄-17.08.1950). Παρατίθενται τα σχετικά άρθρα:
Αρθρο: 198 – Κακόβουλη βλασφημία
1. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.
2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
Αρθρο: 199 – Καθύβριση θρησκευμάτων
Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
(Βλ. ιστότοπο Υπουργείου Δικαιοσύνης > Κώδικες > ΠΚ: http://www.ministryofjustice.gr/site/kodikes/%CE%95%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF/%CE%A0%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3%CE%9A%CE%A9%CE%94%CE%99%CE%9A%CE%91%CE%A3/tabid/432/language/en-US/Default.aspx )
Τα άνωθι άρθρα θα πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ, κατά την παρούσα τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, (ή έστω σύντομα, σε μια επόμενη νομοθέτηση), για τους εξής λόγους:
1) Διότι τέτοιες τακτικές παραβιάζουν το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 14, παρ. 1 Συντάγματος) και οδηγούν αυτόματα σε φαινόμενα λογοκρισίας τα οποία είναι επίσης αντισυνταγματικά (άρθρο 14, παρ. 2 Συντάγματος). (βλ. http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-14/ )
2) Η ελευθερία της έκφρασης είναι δικαίωμα του ανθρώπου και θεμελιώδης ελευθερία, με βάση το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ, 1950) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Παρατίθεται το άρθρο:
«Άρθρον 10 – Ελευθερία έκφρασης
1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων. Το παρόν άρθρον δεν κωλύει τα Κράτη από του να υποβάλωσι τας επιχειρήσεις ραδιοφωνίας κινηματογράφου ή τηλεοράσεως εις κανονισμούς εκδόσεως αδειών λειτουργίας.
2. Η άσκησις των ελευθεριών τούτων, συνεπαγομένων καθήκοντα και ευθύνας δύναται να υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους, περιορισμούς ή κυρώσεις, προβλεπομένους υπό του νόμου και αποτελούντας αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν, την εδαφικήν ακεραιότητα ή την δημοσίαν ασφάλειαν την προάσπισιν της τάξεως και πρόληψιν του εγκλήματος, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, την προστασίαν της υπολήψεως ή των δικαιωμάτων των τρίτων, την παρεμπόδισιν της κοινολογήσεως εμπιστευτικών πληροφοριών ή την διασφάλισιν του κύρους και αμεροληψίας της δικαστικής εξουσίας.»
(βλ. τη Σύμβαση εδώ: https://justiceforgreece.wordpress.com/2013/12/09/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD/ )
3) Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2011, το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), εξέδωσε Γενικό Σχόλιο 34 (βλ. σελ. 12 του αρχείου: http://tbinternet.ohchr.org/_layouts/treatybodyexternal/Download.aspx?symbolno=CCPR%2fC%2fGC%2f34&Lang=en ), ερμηνεύοντας το άρθρο 19 (περί της «Ελευθερίας της Γνώμης και της Έκφρασης») της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με ιδιαίτερη έμφαση στους ανεκτούς περιορισμούς στο Διαδίκτυο.
Στη βάση αυτή και με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του «Διεθνούς Συμφώνου των Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων» του Ο.Η.Ε. (βλ. http://www.unric.org/el/index.php?option=com_content&view=article&id=26230&Itemid=33 , όπου υπάρχει απαγόρευση στην επίκληση εθvικoύ, φυλετικoύ ή θρησκευτικoύ μίσoυς, πoυ απoτελεί υπoκίvηση διακρίσεωv, εχθρότητας ή βίας), στην παράγραφο 48 του Γενικού Σχολίου 34, αναφέρεται το εξής:
«48. Οι απαγορεύσεις στις δηλώσεις ασέβειας για μια θρησκεία ή για ένα άλλο σύστημα πίστεως, όπως οι νόμοι περί βλασφημίας, είναι ασύμβατοι με το Σύμφωνο, εκτός από τις ειδικές περιστάσεις που περιγράφονται στο άρθρο 20, παράγραφο 2, του Συμφώνου. Τέτοιοι περιορισμοί πρέπει επίσης να τηρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις του άρθρου 19, παραγραφο 3, όπως κι αυτές των άρθρων 2, 5, 17, 18 και 26. Έτσι, για παράδειγμα, δεν θα ήταν επιτρεπτό αυτοί οι νόμοι να επιβάλλουν διακρίσεις υπέρ ή εναντίον μίας ή ορισμένων θρησκειών ή συστημάτων πίστεως, ή των υποστηρικτών τους έναντι άλλων, ή των πιστών τους έναντι των μη-πιστών. Ούτε θα ήταν επιτρεπτό τέτοιες απαγορεύσεις να χρησιμοποιούνται για να αποτραπεί ή για να τιμωρηθεί η επίκριση θρησκευτικών ηγετών ή ο σχολιασμός θρησκευτικού δόγματος και δογμάτων πίστης.»
4) Οι επίσημες ανακοινώσεις και -ειδικότερα- οι απόψεις στελεχών τού ΣΥΡΙΖΑ για τη σύλληψη και την καταδίκη του 27χρονου ήταν οι ακόλουθες. Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι συμφωνώ με τις απόψεις αυτές, τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι ηθικά υποχρεωμένος να εφαρμόσει στην πράξη.
α) 25/09/2012
«Αποσπάσματα συνέντευξης Δημ. Παπαδημούλη στο ΒΗΜΑ FM
Κίνδυνος για τη δημοκρατία η δίωξη απόψεων και όχι πράξεων
Όσοι συγχέουν το σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα με τη σύλληψη του 27χρονου από τα Ψαχνά Ευβοίας είτε δεν είναι καλά πληροφορημένοι, είτε ψαρεύουν σκόπιμα στα θολά νερά. Το να συλλαμβάνεις έναν άνθρωπο με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας παραβιάζοντας μάλιστα και το απόρρητο, το οποίο αίρεται μόνο σε περίπτωση κακουργήματος, μας πάει πολύ πίσω, σε εποχές μεσαιωνικού σκοταδισμού που θυμίζουν Τεχεράνη και όχι Αθήνα. Είναι κίνδυνος για τη δημοκρατία και κακό σημάδι να ενεργοποιείται ο κρατικός μηχανισμός βάσει μιας αναχρονιστικής νομοθεσίας που πρέπει επειγόντως να αλλάξει. Σημασία έχει να βάλουμε ένα φραγμό όλοι, θρησκευόμενοι και μη, σε έναν κίνδυνο: τον κίνδυνο να πηγαίνει κάποιος φυλακή επειδή διατυπώνει την άποψή του, έστω και αιχμηρά, να διώκονται δηλαδή οι απόψεις του και όχι οι πράξεις του.»
(βλ. http://www.syriza.gr/article/id/47426/Apospasmata-synenteykshs-Dhm.-Papadhmoylh-sto–BHMA-FM.html#.VRINOOFvrIW )
β) 16/01/2014
«Δήλωση Β. Κατριβάνου για την καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου»
Η σημερινή καταδίκη του 27χρονου διαχειριστή της ιστοσελίδας «Γέρων Παστίτσιος», Φίλιππου Λοΐζου, σε δεκάμηνη φυλάκιση με αναστολή για καθύβριση θρησκεύματος κατʼ εξακολούθηση πλήττει στην καρδιά της την ελευθερία της έκφρασης. Ταυτόχρονα, αποτελεί νίκη των πιο σκοταδιστικών και ακροδεξιών κύκλων που ζήτησαν, και τελικά πέτυχαν, τη λογοκρισία και την ποινική καταδίκη της σάτιρας και του λόγου.
Ο «Παστίτσιος» δεν προσέβαλε το θρησκευτικό αίσθημα, ούτε τις αξίες του ανθρωπισμού και της ανεκτικότητας που πρεσβεύει η χριστιανική πίστη. Αντίθετα, η σάτιρά του έθιξε πρώτα τη νεοναζιστική (και παγανιστική) Χρυσή Αυγή, η οποία έφερε πρώτη το θέμα στη Βουλή, υποδυόμενη τη θεοσεβούμενη, στην πραγματικότητα για λόγους ψηφοθηρίας. Αντί η υπόθεση να τεθεί κατευθείαν στο αρχείο, οι διωκτικοί μηχανισμοί ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στο αίτημα των κύκλων αυτών, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου πράγματι απειλούνται έννομα αγαθά ή και ανθρώπινες ζωές, πλην όμως Αστυνομία και Δικαιοσύνη δεν δείχνουν παρόμοιο ζήλο.
Η σημερινή καταδικαστική απόφαση αποτελεί ντροπή και για την ελευθερία και για τη δημοκρατία. Και, ταυτόχρονα, μια ευκαιρία για να ξανατεθεί επιτακτικά το ζήτημα της κατάργησης του αδικήματος της βλασφημίας και της καθύβρισης θρησκευμάτων. Πρόκειται για κραυγαλέο νομικό αναχρονισμό. Ο θεός, όπως επανειλημμένα έχουν τεκμηριώσει διαπρεπείς επιστήμονες, πιστοί και άπιστοι, δεν έχει ανάγκη από εισαγγελείς, τακτικούς ή αυτόκλητους.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ»
(βλ. http://www.syriza.gr/article/Dhlwsh-B.-Katribanoy-gia-thn-katadikh-toy-Geronta-Pastitsioy.html#.VRIMneFvrIW )
β) 17/01/2014
«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΥ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΑΤΙΡΑ
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την ανησυχία του για το πλήγμα που δέχτηκε το συνταγματικά κατοχυρωμένο αγαθό της ελευθερίας της έκφρασης ύστερα από την καταδίκη σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή του Φίλιππου Λοϊζου, δημιουργού της σατιρικής φιγούρας του Γέροντα Παστίτσιου.
Το δικαίωμα στην άσκηση ελεύθερης σάτιρας, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποτελεί ουσιώδες κεκτημένο του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού. Η παραβίασή του θέτει σε κίνδυνο τις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες.»
(βλ. http://www.syriza.gr/article/ANAKOINWSH-TOY-TMHMATOS-DIKAIWMATWN-SYRIZA-SCHETIKA-ME-THN-KATADIKH-TOY-GERONTA-PASTITSIOY-KAI-THN-PARABIASH-TOY-DIKAIWMATOS-STHN-ELEYThERH-SATIRA.html#.VRIL5-FvrIW )
Βλ. ενδεικτικά και τα: «Σε τακτική δίκη ο διαχειριστής της σελίδας «Γέροντας Παστίτσιος»»: http://www.topontiki.gr/article/40619/se-taktiki-diki-o-diaheiristis-tis-selidas-gerontas-pastitsios και «Ελευθερώστε τον Παστίτσιο, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ»: http://www.protothema.gr/politics/article/225250/eleytheroste-ton-pastitsio_-leei-o-syriza-/
5) πιπλέον, τον Σεπτέμβριο του 2012, ξεκίνησε από τον χρήστη Eliza Goroya, με την υποστήριξη της Ένωσης Ουμανιστών/-τριών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε), μια ηλεκτρονική εκστρατεία συλλογής υπογραφών/υποστηρικτών, με αίτημα την απελευθέρωση του τότε κρατούμενου «Γέροντα Παστίτσιου» αλλά και την κατάργηση των επίμαχων άρθρων, 198 και 199 του ΠΚ. Οι υπογραφές έχουν ανέλθει μέχρι σήμερα (25/3/2015) στις 10.971 υπογραφές.
Βλ., το αίτημα εδώ: https://www.change.org/p/greek-parliament-free-geron-pastitsios-and-abolish-greek-anti-blasphemy-laws?utm_campaign=url_share_before_sign&utm_medium=url_share&utm_source=share_petition
6) Με αφορμή τη σύλληψη, δημοσιεύθηκαν Ανακοινώσεις και οργανώθηκαν ενέργειες συμπαράστασης από Μ.Κ.Ο., οι οποίες υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία λόγου και θρησκείας όλων των πολιτών:
α) από τη Διεθνή Αμνηστία, (βλ. http://www.amnesty.org.gr/blogger-pastitsios ),
β) Από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, (βλ. http://www.hlhr.gr/index.php?MDL=pages&SiteID=223 ), η οποία οργάνωσε και σχετική εκδήλωση (βλ. http://www.hlhr.gr/index.php?MDL=pages&SiteID=859 ), και
γ) από την Ένωση Αθέων, (βλ. http://union.atheia.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%86/ και http://union.atheia.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83/ ).
Είναι ευνόητο ότι η παρούσα συγκυρία είναι από τις πλέον κατάλληλες αλλά και πιο επιτακτικές για την κατάργηση των εν λόγω απαρχαιωμένων και μεσαιωνικών διατάξεων.
Προς την κατεύθυνση αυτή, προσδοκώ ότι θα προβείτε άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες και διαβουλεύσεις κατά τη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων ώστε να καταργηθούν τα επίμαχα και αναχρονιστικά, εν έτει 2015, άρθρα 198 & 199 του Ποινικού Κώδικα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ στο σύμφωνο συμβίωσης ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ!!!!! Δυστυχώς για εσάς ΔΕΝ είναι μόνο νομικό το θέμα άλλα και Πνευματικό,…!!!
ΝΑΙ στο ΙΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.
Προτείνουμε στον ορισμό των εγκλημάτων μίσους, να προστεθούν μετά τη ταυτότητα φύλου και τα χαρακτηριστικά φυλου, έννοια που ορίζει τους ίντερσεξ ανθρώπους (ανθρώπους με μη σαφή χαρακτηριστικά φύλου). Δηλαδή:
«η επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, ή χαρακτηριστικών φύλου…»
Επίσης προτείνουμε μετά το άρθρο 20, να προστεθεί άρθρο 21 που θα καταργεί το 347ΠΚ, που θέτει διαφορετικά όρια συναίνεσης μεταξύ ετεροφυλοφιλών και ομοφυλοφίλων καθώς τούτο παραβιάζει την αρχή απαγόρευσης των διακρίσεων:
«Άρθρο 21. Καταργείται το Άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα.»
Εκ μέρους του Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ),
Μαρίνα Γαλανού.
Διαφωνώ με την διατύπωση του αρθρου οπως τροποποιείται
«Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Εάν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η
επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή
εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού
προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:»
Προτείνω να απαληφθεί παντελώς από το αρθρο η αναφορά σε θεματα φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού κλπ. και να γραφεί ως εξής
«Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Εάν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η
επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή
εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:»
Δεν μπορουμε να βαζουμε θεματα φύλου ή σεξουαλικου προσανατολισμού, γιατι μετά θα βαζουμε καθε ειδους προτιμήσεις των ανθρώπων στην ίδια βάση (π.χ. χοντροι και λεπτοί, υψηλοί και κοντοί, ομορφοι και άσχημοι κλπ, κλπ).
Ο τίτλος του άρθρου 81Α θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως «Έγκλημα μισαλλοδοξίας» και όχι «έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά».
Υπάρχει μείζον θέμα, καθώς βάσει του «αντιρατσιστικού νόμου» ορίζεται σαφεστάτως ότι: «όποιος διά του τύπου, προφορικώς ή γραπτώς, δημοσίως, ή άλλως πως, υποτιμήσει, ειρωνευθεί, σμφισβητήσει ή υποβιβάσει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες, ολοκαυτώματα κ.λ.π. τότε τιμωρείται…» Άρα, ζητώ την ενσωμάτωσιν της επιμάχου διατάξεως περί των ψηφισθέντων περιπτώσεων εκ του «αντιρατσιστικού νόμου», εξ αφορμής μάλιστα καί του νύν υπουργού Παιδείας Νικολάου Φίλη. Επί τέλους, δι’ όνομα της Ελλάδος, όλα έχουν τα όριά τους.-
Θα μπορούσε να προστεθεί και ο ιδιότυπος ρατσισμός των χούλιγκαν.
Στα ρατσιστικά κίνητρα να προσθέσουμε και τον Χουλιγκανισμό? Οπως κρίνει ο ναζι από το χρώμα του δέρματος, ο χουλιγκαν κρινει απο το χρώμα της φανέλλας
Με το ρατσισμος ειναι αυτο που κανει ο φιλαρακος μας πιο πανω στα σχολια..αποφασησε τι εισαι ρατσιστης ή χριστιανος!!!???
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΑΡΘΡΟΥ 20Β ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
1) Η παρ.1 του άρθρου 13 του ν 4018/2011 τροποποιείται ως εξής:«Σε Εβραίους πολίτες του Ισραήλ καθώς και σε Εβραίους πολίτες οποιασδήποτε άλλης χώρας που έχουν γεννηθεί έως και την 9η Μάιου 1945 και εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή χορηγείται εκ νέου η ελληνική ιθαγένεια, εφόσον είχαν στο παρελθόν την ελληνική ιθαγένεια από τη γέννηση τους και την απώλεσαν καθ’οιονδήποτε τρόπο»
2) Στην παρ. 2) του άρθρου 13 παρ.1 του ν 4018/2011 προστίθεται το εξής:«Το αυτό δικαίωμα ισχύει και για τους κατιόντες αυτών που περιγράφονται στην παραπάνω παράγραφο, ακόμα και αν οι ανιόντες δεν είχαν ανακτήσει την ελληνική ιθαγένεια λόγω θανάτου».
Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
Εκπρόσωπος του δήμου Θεσσαλονίκης στο Δίκτυο Μαρτυρικών Χωριών και Πόλεων 1941-1945
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑΣ.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΟΤΙ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΜΑΣ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ.
ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ ΑΜΕΣΑ. ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΤΟΤΕ…ΘΑ ΒΡΕΘΕΙΤΕ ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΙ.
ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΛΑΙΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΣΑΣ.
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΘΝΟΣ ΠΡΟΩΘΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΩΘΗΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ.
ΑΡΝΕΙΣΘΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.ΒΓΑΙΝΕΤΕ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Θα πρέπει να γίνει ορθότερη διατύπωση του ορισμού ως εγκλήματος, αυτού που γίνεται με ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Τι αποτελεί έγκλημα σε βαθμό πλημμελήματος για παράδειγμα? Η αναφορά σε κάποιον ότι είναι μαύρος ή ομοφυλόφιλος π.χ ? Είναι πολύ σημαντικό να γίνει λεπτομερή διατύπωση στο εν λόγω άρθρο, διότι η αοριστία του θα οδηγήσει πιθανώς σε φαινόμενα μηνύσεων σε περιπτώσεις απλής έκφρασης λόγου ή ακόμα χειρότερα, στο όνομα της καταπολέμησης του ρατσισμού θα οδηγήσει στο άλλο άκρο της κατάστασης και στο φίμωμα κάθε έκφρασης λόγου με τον οποίο μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.
ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΑΡΘΡΟ 20α το οποίο τροποποιεί
1) την παρ.1 του άρθρου 13 του ν 4018/2011 ως εξής:
«Σε πολίτες Ισραήλ καθώς και σε Ισραηλίτες οποιασδήποτε άλλης χώρας που έχουν γεννηθεί έως και την 9η Μάιου 1945 και εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή χορηγείται εκ νέου η ελληνική ιθαγένεια, εφόσον είχαν στο παρελθόν την ελληνική ιθαγένεια από τη γέννηση τους και την απώλεσαν καθ’οιονδήποτε τρόπο»
και
2) στην παρ. 2) του άρθρου 13 παρ.1 του ν 4018/2011 προστίθεται το εξής:
«Το αυτό δικαίωμα ισχύει και για τους κατιόντες αυτών που περιγράφονται στην παραπάνω παράγραφο, ακόμα και αν οι ανιόντες δεν είχαν ανακτήσει την ελληνική ιθαγένεια λόγω θανάτου».
Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
Εκπρόσωπος του δήμου Θεσσαλονίκης στο Δίκτυο Μαρτυρικών Χωριών και Πόλεων 1941-1945