Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 14: Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα

Άρθρο 14: Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα

Τα άρθρα 1354, 1462, 1463 και 1576 ΑΚ τροποποιούνται ως εξής:
1. Άρθρο 1354. Κώλυμα από γάμο που υπάρχει ή από σύμφωνο συμβίωσης με τρίτον. Εμποδίζεται η σύναψη γάμου πριν λυθεί ή ακυρωθεί αμετάκλητα ο γάμος που υπάρχει, καθώς και πριν λυθεί ή ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση το σύμφωνο συμβίωσης που συνδέει τον ένα μελλόνυμφο με τρίτον. Οι σύζυγοι μπορούν να επαναλάβουν την τέλεση του μεταξύ τους γάμου και πριν αυτός ακυρωθεί.
2. Άρθρο 1462. Αγχιστεία. Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και στον ίδιο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης. Η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης από το οποίο δημιουργήθηκε.
3. Άρθρο 1463. Η συγγένεια του πρόσωπου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση. Η συγγένεια με τον πατέρα και τους συγγενείς του συνάγεται από το γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης με τον πατέρα, ή ιδρύεται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική.
4. Άρθρο 1576. Αυτοδίκαιη λύση. Η υιοθεσία λύνεται αυτοδικαίως και αίρεται αναδρομικά η σχέση που απορρέει από αυτήν, αν τελέσουν γάμο ή συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, κατά παράβαση του νόμου, ο θετός γονέας με το θετό τέκνο. Αν ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης ακυρώθηκε, διατηρούνται από τη σχέση υιοθεσίας μόνο τα περιουσιακά δικαιώματα του θετού τέκνου.

Σχόλια
  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:13 | Κική Σταματόγιαννη

    Να εξαλειφθούν από όλα τα δημόσια έγγραφα οι όροι Όνομα Πατρός/Μητρός και να αντικατασταθούν με τους όρους Γονέας Α/Γονέας Β.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 11:18 | Μιχαήλ

    Πρέπει η Πολιτεία να σεβαστεί τους πατεράδες και να εισαχθεί στο προωθούμενο νομοσχέδιο η κοινή επιμέλεια τέκνων σε περίπτωση διαζυγίου. Ειδάλλως πρέπει να κινηθούμε όλοι νομικά βαση του ψηφίσματος του Συμβουλίου της Ευρώπης που αναφέρει ρητά τη θέσπιση της Συνεπιμέλειας. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο αυτή την αδικία σε βάρος χιλιάδων πατεράδων και πρέπει ο κ. Υπουργός πριν ψηφιστεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να φροντίσει με δική του πρωτοβουλία να εισαχθεί ειδική διάταξη για την κοινή επιμέλεια. Παρακαλώ τους αρμόδιους να εξετάσουν με ευαισθησία το συγκεκριμένο καυτό θέμα. Θα το πω ακόμη μια φορά, πρέπει να εισαχθεί όπως και να έχει η κοινή επιμέλεια. Απορώ για πολλούς πατεράδες που δεν κάνουν σχόλια πάνω στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν τους ενδιαφέρει η τύχη των παιδιών τους; η προστασία και η διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους; Κύριοι όλοι μαζί θα κατακτήσουμε αυτή τη δίκαια νομοθετική ρύθμιση. Δεν είναι δυνατόν για το πρώτο άρθρο που αφορά το σύμφωνο συβίωσης να υπάρχουν χιλιάδες σχόλια και για τη γονική μέριμνα που περιέχει και την κοινή επιμέλεια να μην ξεπερνάει τα 30 σχόλια. Κύριοι μεταξύ αυτών και της Πολιτικής Ηγεσίας παρακαλούμε να λάβετε τα αναγκαία νομοθετικά μέτρα για να σώσετε τα παιδιά μας. Έχετε ευθύνη και ενώπιον του Θεού.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:44 | Ειρήνη Πετροπούλου

    Θα συμφωνήσουμε με τον κύριο Γρηγόριο Γιάκα μέλος Ν.Σ.Κ., ως προς το «η εισαγωγή στη διάταξη του άρθρου 14 «Τροποποίηση των διατάξεων του Αστικού Κώδικα» της φράσης «H διάταξη του άρθρου 1545 του ΑΚ εφαρμόζεται ανάλογα και ως προς τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης»θα επιλύσει τυχόν αμφισβητήσεις ως προς το αν στην έννοια του όρου «σύζυγοι» υπάγονται και τα άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, θα επεκτείνει το δικαίωμα υιοθεσίας και στα ζευγάρια (ομόφυλα ή ετερόφυλα) που επιθυμούν να υιοθετήσουν, θα επιλύσει τα προβλήματα που ήδη παρουσιάζονται στα ζευγάρια που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης (βλ. παραπάνω «σε περίπτωση μη υιοθεσίας από τον δεύτερο γονέα, το παιδί και ο μη βιολογικός γονέας στερούνται ορισμένα δικαιώματα εάν ο βιολογικός γονέας πεθάνει ή σε περίπτωση διαζυγίου, διάστασης ή άλλων συνθηκών οι οποίες να εμποδίζουν τον γονέα να ασκήσει τις γονικές του ευθύνες. Το παιδί επίσης, σε αυτή την περίπτωση, δεν έχει το δικαίωμα να κληρονομήσει τον μη βιολογικό γονέα κλπ.), θα είναι σύμφωνη τόσο με τη νομολογία του ΕΔΔΑ (Χ and others vs Austria), με την Σύσταση CM/Rec(2010)5 της Επιτροπής Υπουργών, που εγκρίθηκε στις 31 Μαρτίου 2010 αλλά και την (αναθεωρημένη) Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την υιοθεσία παιδιών, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στις 27 Νοεμβρίου 2008 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 2011.»

    Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο περί γονικής μέριμνας, επιβάλλεται επιτακτικά να καλυφτεί νομικά το κενό που υπάρχει με τις οικογένειες που έχουν LGBTQI+ γονείς, οι οποίες εκλαμβάνονται ως μονογονεϊκές οικογένειες, και να αναγνωριστεί άμεσα ο μη βιολογικός γονέας. Επιπροσθέτως, οφείλει το Σ/Ν να προβλέπει και για τις οικογένειες που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης στο εξωτερικό ή έχουν τελέσει γάμο και έχουν παιδιά, ώστε να θεωρούνται και στην Ελλάδα οικογένεια.

    Πετροπούλου Ειρήνη
    Αντιπρόεδρος
    Οικογένειες Ουράνιο Τόξο

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 08:19 | Κιουση Θάλεια

    . Να καταργηθεί το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα (ασέλγεια παρά φύση κλπ). Δεν μπορεί να διατηρούμε νόμο που χαρακτηρίζει ως ασέλγεια σχέσεις που ρυθμίζει το νέο Σύμφωνο. ΤΩΡΑ είναι η ευκαιρία να καταργηθεί.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 14:40 | Nektarios Δεληγιάννης

    ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ στο σύμφωνο συμβίωσης ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ!!!!! Δυστυχώς για εσάς ΔΕΝ είναι μόνο νομικό το θέμα άλλα και Πνευματικό,…!!!
    ΝΑΙ στο ΙΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 22:29 | Παναγιώτης Ζαμάνης

    Με όσα αναγράφονται σ’αυτό το άρθρο 14 του σχεδίου νόμου (Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα) διαφαίνεται ότι αργότερα το σύμφωνο συμβίωσης θα μετεξελιχθεί σε «γάμο», σε «υιοθεσία»κ.λπ. μια και σ’ αυτό γίνεται αναφορά σε ετερόφυλα ζευγάρια, αλλιώς δεν εξηγείται η παράθεσή του για τα ομόφυλα ζευγάρια που αναφέρεται το σχέδιο νόμου

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 16:01 | Θεοφόρος

    ΟΧΙ

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 01:45 | Μιχάλης

    Καλησπέρα σας….Με λυπεί το γεγονός που δε γίνεται αναφορά για την κοινή επιμέλεια τέκνων. Σε περίπτωση που είναι ακατάλληλος είτε ο ένας είτε ο άλλος γονέας συμφωνώ απόλυτα το δικαστήριο να δίδει την αποκλειστική επιμέλεια στον ικανότερο. Στο άρθρο 1510 του Α.Κ προβλέπονται τα εξής : «η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του.
    Σε περίπτωση όπου η γονική μέριμνα παύει λόγω θανάτου, κήρυξης σε αφάνεια ή έκπτωσης του ενός γονέα, η γονική μέριμνα ασκείται αποκλειστικά από τον άλλο».
    Όμως πρέπει οπωσδήποτε να συμπληρωθεί στο άρθρο 1510 ότι σε περίπτωση διαζυγίου την επιμέλεια των τέκνων την ασκούν από κοινού και οι δύο γονείς πλην των περιπτώσεων που αποβαίνει σε βάρος του συμφέροντος αυτών (των τέκνων).
    Στο άρθρο 1512 ΑΚ προβλέπεται ότι : «αν οι γονείς διαφωνούν κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας, και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο».
    Και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να συμπληρωθεί ότι σε περίπτωση διαζυγίου, η επιμέλεια των τέκνων ανατίθεται από κοινού και στους δύο γονείς πλην των περιπτώσεων που αντιβαίνει στο συμφέρον αυτών (των τέκνων).
    Παρακαλώ λάβετε υπόψη τα ανωτέρω και εισάγετε την κοινή επιμέλεια. Θα κάνει πολύ καλό σε πολλές οικογένειες. Πριν τις 20 Νοεμβρίου θεωρώ ότι πρέπει να εισαχθεί όπως και να έχει. Θα έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Το συμβούλιο της Ευρώπης εξάλλου έχει τονίσει τη θέσπιση της συνεπιμέλειας. Θα σας στηρίξουμε όλοι. Αποτελεί πάγιο αίτημα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 03:51 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Καί πώς λέγει το τέκνον την πρεσβυτέραν αυτού γυναίκα ή τον πρεσβύτερον αυτού άνδρα, εφ’ όσον το φροντίζει, το διδάσκει κ.λ.π., κατά την ηλικίαν των δύο(2) ή των τριών(3) ή των τεσσάρων(4) ετών; Δεν θα φωνάξει «μαμά» καί «μπαμπά», χωρίς να ξέρει κάν κατά πόσον είναι οι βιολογικοί ή καί οι θετοί γονείς του; Άρα, πού είναι το πρόβλημά σας; Επιδιώκετε να καταργήσετε την φύσιν;
    Επίσης, το τί πράττουν οι ένοπλες δυνάμεις, είναι θέμα δικόν τους, καθώς έχουν όλως διάφορον σκεπτικόν. Επί των ενόπλων δυνάμεων δεν τίθεται το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά της προστασίας της κρατικής ασφαλείας εν ειρήνη καί εν πολέμω. Άρα, καλλίστως μπορεί να θεωρούν οι ένοπλες δυνάμεις «ψυχασένεια» την ομοφυλοφιλίαν εξ αιτίας ορισμένων επικινδύνων περιπτώσεων ως παραγόντων κατ’ αυτές καί τις ίδιες περιπτώσεις, επί της τέχνης ή επί της οικονομίας να μη τις θεωρούν ως κινδύνους καί να τους δέχονται ως ομάδα. Επομένως, έτερον εκάτερον.-

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 21:23 | Γρηγόριος Γιάκας μέλος Ν.Σ.Κ.

    Στη διάταξη αυτή θα πρέπει να προστεθεί και η εξής φράση: «H διάταξη του άρθρου 1545 του ΑΚ εφαρμόζεται ανάλογα και ως προς τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης».

    Οι λόγοι είναι οι εξής :

    Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1545 ΑΚ, δεν επιτρέπεται να υιοθετηθεί το ίδιο πρόσωπο ταυτόχρονα από περισσοτέρους, εκτός αν αυτοί είναι σύζυγοι. Επίσης δεν επιτρέπεται η υιοθεσία προσώπου που είναι ήδη υιοθετημένο από άλλον, όσο διαρκεί η υιοθεσία,εκτός αν πρόκειται για διαδοχική υιοθεσία του ίδιου προσώπου και από το σύζυγο αυτού που υιοθέτησε πρώτος».
    Η διάταξη αυτή του ΑΚ αφορά την υιοθεσία από περισσοτέρους που κατά το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο επιτρέπεται μόνο εφόσον αυτοί είναι σύζυγοι και υποβάλουν από κοινού αίτηση για υιοθεσία (από κοινού υιοθεσία – joint adoption) ή όταν ο ένας σύζυγος υιοθετεί το τέκνο του άλλου συζύγου (διαδοχική υιοθεσία – second parent adoption).
    Η (αναθεωρημένη) Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την υιοθεσία παιδιών, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στις 27 Νοεμβρίου 2008, τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 2011. Επικυρώθηκε από επτά Κράτη: Δανία, Ισπανία, Κάτω Χώρες, Νορβηγία, Ουκρανία, Ρουμανία και Φινλανδία.
    Στο προοίμιο του εν λόγω κειμένου, αναφέρεται ότι ορισμένες διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την υιοθεσία παιδιών του 1967 αναθεωρήθηκαν, κυρίως διότι ήταν πια ξεπερασμένες και ασύμβατες με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τα σχετικά χωρία της Σύμβασης του 2008 αναφέρουν τα εξής:
    Άρθρο 4 – Έγκριση της υιοθεσίας
    « 1. Η αρμόδια αρχή δεν εγκρίνει την υιοθεσία παρά μόνον εάν είναι πεπεισμένη ότι η υιοθεσία είναι σύμφωνη με το ανώτερο συμφέρον του παιδιού.
    3.Σε κάθε περίπτωση, η αρμόδια αρχή μεριμνά ιδιαιτέρως προκειμένου η υιοθεσία να προσφέρει στο παιδί μια σταθερή και αρμονική εστία.»
    Άρθρο 7 – Προϋποθέσεις της υιοθεσίας
    « 1. Η νομοθεσία επιτρέπει την υιοθεσία ενός παιδιού:
    α. από δύο πρόσωπα του αντίθετου φύλου
    i. που βρίσκονται σε έγγαμη σχέση μεταξύ τους ή,
    ii. που έχουν συνάψει καταχωρισμένη συμβίωση, εφόσον ο συγκεκριμένος θεσμός υφίσταται
    β. από ένα μόνο πρόσωπο.
    2. Τα Κράτη έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν το πεδίο ισχύος της παρούσας Σύμβασης στα έγγαμα ομόφυλα ζευγάρια ή στα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει μεταξύ τους καταχωρισμένη συμβίωση. Έχουν επίσης τη δυνατότητα να επεκτείνουν την ισχύ της παρούσας Σύμβασης στα ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια που ζουν μαζί στο πλαίσιο μας σταθερής σχέσης»
    Άρθρο 11 – Αποτελέσματα της υιοθεσίας
    « 1. Με την υιοθεσία, το παιδί καθίσταται πλήρες μέλος της οικογένειας του υιοθετούντος ή των υιοθετούντων, και έχει, απέναντι σε αυτόν ή αυτούς και στην οικογένειά τους, τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με ένα παιδί του υιοθετούντος ή των υιοθετούντων του οποίου η συγγενική σχέση είναι νομικά εδραιωμένη. Ο υιοθετών ή οι υιοθετούντες αναλαμβάνουν τη γονική ευθύνη έναντι του παιδιού. Η υιοθεσία θέτει τέλος στον υφιστάμενο νομικό δεσμό μεταξύ του παιδιού και του πατέρα, της μητέρας και της οικογένειας απ’ όπου προέρχεται. 2. Ωστόσο, ο σύζυγος, ο καταχωρισμένος σύντροφος ή ο σύντροφος του υιοθετούντος διατηρεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του απέναντι στο θετό παιδί εάν είναι δικό του, εκτός εάν απαιτείται διαφορετικά από τη νομοθεσία.
    Η Σύσταση CM/Rec(2010)5 της Επιτροπής Υπουργών, που εγκρίθηκε στις 31 Μαρτίου 2010, προς τα Κράτη μέλη σχετικά με μέτρα για την καταπολέμηση των διακρίσεων που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου, αφορά ένα ευρύ φάσμα τομέων στους οποίους οι γυναίκες και άνδρες ομοφυλόφιλοι, οι αμφιφυλόφιλοι και οι διαφυλικοί ενδέχεται να έρθουν αντιμέτωποι με διακρίσεις. Σε ό,τι αφορά το «δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής», η σύσταση αναφέρει τα εξής:
    «23. Εφόσον η εθνική νομοθεσία παρέχει δικαιώματα και υποχρεώσεις στα άγαμα ζευγάρια, τα Κράτη μέλη οφείλουν να εγγυώνται την εφαρμογή της χωρίς καμία διάκριση προς τα ζευγάρια του ίδιου φύλου και τα ζευγάρια αντίθετου φύλου, όσον αφορά και τις συνταξιοδοτικές παροχές προς τον επιζώντα ύστερα από τον θάνατο ενός μέλους του ζευγαριού και τα δικαιώματα μισθώσεων.
    24. Εφόσον η εθνική νομοθεσία αναγνωρίζει την καταχωρισμένη συμβίωση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, τα Κράτη μέλη οφείλουν να μεριμνούν προκειμένου το νομικό τους καθεστώς, καθώς και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους, να είναι ισότιμα με αυτά των ετερόφυλων ζευγαριών σε ανάλογη κατάσταση.
    25. Εφόσον η εθνική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει ούτε παραχωρεί δικαιώματα ή υποχρεώσεις στην καταχωρισμένη συμβίωση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και στα άγαμα ζευγάρια, τα Κράτη μέλη καλούνται να μελετήσουν την πιθανότητα να παρέχονται στα ζευγάρια του ιδίου φύλου χωρίς καμία διάκριση, ούτε και έναντι των ζευγαριών αντίθετου φύλου, τα νομικά ή άλλα μέσα που απαιτούνται προκειμένου να ανταποκρίνονται στα πρακτικά προβλήματα που συνδέονται με την κοινωνική πραγματικότητα στην οποία ζουν.
    (…)
    Με δεδομένο το γεγονός ότι το ανώτερο συμφέρον του παιδιού θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα στις αποφάσεις που αφορούν την υιοθεσία ενός παιδιού, τα Κράτη μέλη των οποίων η εθνική νομοθεσία επιτρέπει σε άγαμα και χωρίς σύντροφο άτομα να υιοθετούν παιδιά, οφείλουν να εγγυώνται την εφαρμογή της άνευ διακρίσεων βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας του φύλου».
    Πρόσφατη μελέτη του Επιτρόπου για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, που επιγράφεται «Η διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του φύλου στην Ευρώπη» (εκδόσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ιούνιος 2011) περιλαμβάνει τα ακόλουθα χωρία:
    «Τρεις δυνατότητες προσφέρονται στα άτομα LGBT [γυναίκες και άνδρες ομοφυλοφίλους, αμφιφυλοφίλους ή διαφυλικούς] που επιθυμούν να υιοθετήσουν παιδί. Πρώτον, μια ομοφυλόφιλη γυναίκα ή ένας ομοφυλόφιλος άνδρας χωρίς σύντροφο, μπορεί να καταθέσει αίτημα για να γίνει θετός γονέας (υιοθεσία από άτομο χωρίς σύντροφο). Δεύτερη δυνατότητα, ένα άτομο μπορεί να υιοθετήσει τα βιολογικά ή θετά παιδιά του/της συντρόφου του του ιδίου φύλου, χωρίς ο πρώτος γονέας να εκπέσει από τα νόμιμα δικαιώματά του. Η διαδικασία αυτή, που ονομάζεται «υιοθεσία από τον δεύτερο γονέα», δίνει στο παιδί δύο νόμιμους εκπροσώπους. Η υιοθεσία από τον δεύτερο γονέα προστατεύει επίσης τους γονείς, καθώς προσφέρει και στους δύο το καθεστώς του αναγνωρισμένου από τον νόμο γονέα. Σε περίπτωση μη υιοθεσίας από τον δεύτερο γονέα, το παιδί και ο μη βιολογικός γονέας στερούνται ορισμένα δικαιώματα εάν ο βιολογικός γονέας πεθάνει ή σε περίπτωση διαζυγίου, διάστασης ή άλλων συνθηκών οι οποίες να εμποδίζουν τον γονέα να ασκήσει τις γονικές του ευθύνες. Το παιδί επίσης, σε αυτή την περίπτωση, δεν έχει το δικαίωμα να κληρονομήσει τον μη βιολογικό γονέα. Εξάλλου, σε πρακτικό επίπεδο, το δικαίωμα της γονικής άδειας αποκλείεται σε περίπτωση μη υιοθεσίας από τον δεύτερο γονέα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει οικονομική ζημία στις οικογένειες LGBT. Η τρίτη δυνατή διαδικασία, είναι η από κοινού υιοθεσία ενός παιδιού από ζευγάρι του ιδίου φύλου.
    Στην απόφαση του ΕΔΔΑ X and others κατά Αυστρίας (Προσφυγή no 19010/07)
    της 19ης Φεβρουαρίου 2013, η Αυστρία καταδικάστηκε από το ΕΔΔΑ διότι η απαγόρευση στη νομοθεσία της της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, ενώ η υιοθεσία επιτρεπόταν στα ετερόφυλα, συνιστούσε παράνομη διάκριση κατά το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 14 και 8 της ΕΣΔΑ και η χώρα αυτή αναγκάστηκε να τροποποιήσει τη νομοθεσία της για την άρση της διάκρισης.
    Συμπερασματικά, η εισαγωγή στη διάταξη του άρθρου 14 «Τροποποίηση των διατάξεων του Αστικού Κώδικα» της φράσης «H διάταξη του άρθρου 1545 του ΑΚ εφαρμόζεται ανάλογα και ως προς τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης»θα επιλύσει τυχόν αμφισβητήσεις ως προς το αν στην έννοια του όρου «σύζυγοι» υπάγονται και τα άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, θα επεκτείνει το δικαίωμα υιοθεσίας και στα ζευγάρια (ομόφυλα ή ετερόφυλα) που επιθυμούν να υιοθετήσουν, θα επιλύσει τα προβλήματα που ήδη παρουσιάζονται στα ζευγάρια που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης (βλ. παραπάνω «σε περίπτωση μη υιοθεσίας από τον δεύτερο γονέα, το παιδί και ο μη βιολογικός γονέας στερούνται ορισμένα δικαιώματα εάν ο βιολογικός γονέας πεθάνει ή σε περίπτωση διαζυγίου, διάστασης ή άλλων συνθηκών οι οποίες να εμποδίζουν τον γονέα να ασκήσει τις γονικές του ευθύνες. Το παιδί επίσης, σε αυτή την περίπτωση, δεν έχει το δικαίωμα να κληρονομήσει τον μη βιολογικό γονέα κλπ.), θα είναι σύμφωνη τόσο με τη νομολογία του ΕΔΔΑ (Χ and others vs Austria), με την Σύσταση CM/Rec(2010)5 της Επιτροπής Υπουργών, που εγκρίθηκε στις 31 Μαρτίου 2010 αλλά και την (αναθεωρημένη) Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την υιοθεσία παιδιών, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στις 27 Νοεμβρίου 2008 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 2011.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 14:00 | Άννα

    Στο «Άρθρο 1354. Κώλυμα από γάμο που υπάρχει ή από σύμφωνο συμβίωσης» θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για γάμους και σύμφωνα συμβίωσης που τελέστηκαν στο εξωτερικό και να αναγνωρίζονται ρητά, ούτως ώστε το σύμφωνο συμβίωσης στην ημεδαπή απλώς να αναγνωρίζει το υπάρχον σύμφωνο ή γάμο.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 01:32 | Παππάς Ανδριανος

    Η ορολογία «πατέρας» και «μητέρα» στην τροποποίηση του άρθρου 1463 πιθανώς θα δημιουργήσει προβλήματα και σύγχυση σε περίπτωση ομόφυλου ζευγαριού. Προτείνεται η χρήση του όρου «γονέας».

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 00:37 | Βασίλης Μπακούρος

    ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ Η ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΟΜΟΦΥΛΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΙΣ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΤΟΠΟ ΝΟΜΟΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΥΙΣΜΟ.

Σχόλια