1.Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του ν.δ. 1544/1942 (Α΄ 189), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 70 του ν. 3994/2011 (Α΄ 165) και το άρθρο 21 του ν. 4055/2012 (Α΄51) αντικαθίσταται ως εξής:
«Στο τέλος, που επιβάλλεται κατά το άρθρο 2 του ν. ΓΠΟΗ/1912, δεν υπόκεινται οι αναγνωριστικές αγωγές, καθώς και οι αγωγές για την εξάλειψη υποθήκης και προσημείωσης και εκείνες που αφορούν την ακύρωση πλειστηριασμού».
2. Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται και στις αγωγές που ασκήθηκαν ως καταψηφιστικές πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, εφόσον μετατραπούν σε αναγνωριστικές μετά την έναρξη ισχύος του.
Οπωσδήποτε πρέπει να επανέλθομε στο παλαιό καθεστώς της αναγνωριστικής αγωγής, το οποίο είναι φιλολαϊκό μέτρο και αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των οικονομικών σας στενών κοινωνικών στρωμάτων. Ήταν ατυχής και καθαρά φοροεισπρακτική η κατάργηση του θεσμού της αναγνωριστικής αγωγής και γι’ αυτό ενθέρμως συμφωνώ με την νομοθετική πρωτοβουλία της επαναφοράς του.
Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου είναι, προφανώς, προς την σωστή κατεύθυνση αφού η μέχρι σήμερα ισχύουσα διάταξη είναι «βαριά» αντισυνταγματική (ευθεία πρόσκρουση στην αρχή της αναλογικότητας).
Πρέπει σε κάθε περίπτωση όμως να ληφθεί πρόνοια, όπως ήδη επισημάνθηκε, για τις εκκρεμείς δίκες, κυρίως αυτές που εκκρεμούν σε δεύτερο βαθμό κατόπιν απόρριψης της αγωγής λόγω πλασματικής ερημοδικίας του ενάγοντος και άσκησης έφεσης, διότι αλλιώς κάποιοι πολίτες θα εξακολουθήσουν να επηρεάζονται δυσμενώς από την ισχύουσα διάταξη ακόμη και μετά την κατάργησή της.
Νομίζω ότι το Σχέδιο Νόμου πρέπει να κριθεί συνολικά. Έτσι μπορεί η αύξηση των μεγαροσήμων να είναι προβληματική, ωστόσο ουδείς δεν μπορεί παρά να υποδεχθεί με ενθουσιασμό την ορθότατη κατάργηση του ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές. Και αυτό πρέπει να τονιστεί ότι δεν είναι μια απλή συμμόρφωση προς την ισχνή πλην όμως θαρραλέα νομολογία των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, είναι μια κεντρική πολιτική επιλογή του υπουργείου δικαιοσύνης και πρέπει να το πιστώσουμε στα θετικά.
Συνολικά λοιπόν στο ΣχΝ, πέραν από την κεντρική και πολύ σημαντική κατάργηση του ενσήμου στις αναγνωριστικές, παρατηρούνται μειώσεις και σε άλλα τέλη και παράβολα. Στην εποχή που ζούμε υπό την επιτήρηση της τρόικα (αυτό πρέπει να το λάβουμε ως δεδομένο) οι θαρραλέες μειώσεις πρέπει να συνοδεύονται δυστυχώς και από κάποιες αυξήσεις – πολύ περισσότερο όταν το ΤΑΧΔΙΚ είναι ο βασικός φορέας χρηματοδότησης της νομικής βοήθειας προς τους πολίτες χαμηλού εισοδήματος. Επομένως είναι απαραίτητη μια στάθμιση μεταξύ των μειώσεων και των επακόλουθων αυξήσεων. Καλούνται δηλαδή να επιλέξουν πως θα ισοσταθμίζουν τις μειώσεις αυτές. Στο πλαίσιο αυτό μόνο επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί η στάθμιση που κάνει το ΣΧΝ επιλέγοντας να βάλει παράβολο αναβολή, ως αντιστάθμισμα. Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται το κόστος από την πρόσβαση στη δικαιοσύνη στην άσκοπη απασχόληση της δικαιοσύνης και επιπλέον εξυπηρετεί ενδεχομένως τον σκοπό της επιτάγχυνσης. Ποιος συνάδελφος εκδίκασε αγωγή σε αντιδικία στην πρώτη ορισθείσα δικάσιμο? ελάχιστοι. Έτσι ακατανότητη είναι η σχετική ανακοίνωση του ΔΣΑ που φαίνεται να βρίσκεται εκτός πραγματικότητας για ακόμη μια φορά. Το μόνο που πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπόψη είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις η αναβολή αντικατόπτριζε την οικονομική αδυναμία του πολίτη να μαζέψει χρήματα ενόψει του δικαστηρίου. Γι αυτό το λόγο θα πρέπει να είναι εύλογο το ποσό του παραβόλου αναβολής. όσο για τα μεγαρόσημα, η αύξησή τους είναι πρόβλημα. Συμφωνώ για τα Δωδεκάνησα με τους προλαλήσαντες.
Ως πρόεδρος εφετών Δωδεκανήσου σας ανακοινώνων ότι για την εφετειακή περιφέρεια Δωδεκανήσου δεν ισχύει η υποχρέωση καταβολής δικαστικου ενσήμου κατ΄ανεπίτρεπτη εξαίρεση από όλη την λοιπή Ελληνική Επικράτεια.
Ενεργώντας υπηρεσιακώς, υπέβαλα αρμοδίως το υπ’ αριθ. 740/9.11.2015 έγγραφό μου, το οποίο παραθέτω κατωτέρω, επί του οποίου όμως καμία πρόοος δνε σημειώθηκε.
Επειδή (πλέον της απώλειας σημαντικών εσόδων του Δημοσίου) και για λόγους ισότητας όλων των Ελλήνων πολιτών επιβάλλεται η επέκταση του δικ. ενσήμου και στα Δωδεκάνησα, τ΄ρα είναι η κατάλληλη ευκαιρτία να γίνει η επέκταση αυτή με νομοθετική ρύθμοση.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ρόδος, 9 Νοεμβρίου 2015
ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Αρ. πρωτ. 740/ 2015
»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Προς:
Γραφείο Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών κ. Αλεξιάδη (υπόψη κ. Π. Πανάγου, Παρέδρου του Νομικού Συμβουλίου του
Κράτους)
Κατόπιν σχετικής τηλεφωνικής επικοινωνίας μας, σας αποστέλλουμε τα αναφερόμενα στο τέλος του παρόντος συνημμένα έγγραφα, αναφορικά με το ζήτημα της καταβολής δικαστικού ενσήμου στην περιφέρεια Δωδεκανήσου. Ειδικότερα, σας γνωρίζουμε επί του θέματος τα ακόλουθα:
1] Σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 493 / 1947 «περί ιδρύσεως δικαστηρίων στη Δωδεκάνησο», η εισαγωγή των διατάξεων περί δικαστικού ενσήμου στη Δωδεκάνησο, εξαρτήθηκε από τη μελλοντική έκδοση βασιλικού διατάγματος, ύστερα από πρόταση των υπουργών Δικαιοσύνης και Οικονομικών, διάταγμα όμως το οποίο δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα (σχετικά μεταξύ άλλων και οι αποφάσεις ΕφΔωδ 208 / 2011, Εφ.Δωδ 304 / 2002).
2] Με το Ν. 4093 / 2012, προβλέφθηκε μεταξύ άλλων ότι το δικαστικό ένσημο «καταβάλλεται σε οποιοδήποτε δικαστήριο του Κράτους», πλην όμως δεν περιλήφθηκε σε αυτόν ειδική ρύθμιση σχετικά με την περιφέρεια του Εφετείου Δωδεκανήσου (στην οποία υπάγονται τα Πρωτοδικεία Ρόδου και Κω, καθώς και τα Ειρηνοδικεία Καρπάθου, Καλύμνου, Λέρου και Πάτμου), στα δικαστήρια της οποίας εξακολούθησε να μην καταβάλλεται δικαστικό ένσημο, ενόψει της προαναφερόμενης ειδικής ρύθμισης.
3] Επακολούθησε (τον Απρίλιο του 2013) η θέση σε δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου με τίτλο «Ενέχυρο – ποινική συνδιαλλαγή σε εγκλήματα εις βάρος του Δημοσίου. Σύσταση ειδικού προανακριτικού σώματος. Θέματα αστικής ευθύνης του τύπου και άλλες διατάξεις», στο άρθρο 53 του οποίου προβλέφθηκε, ειδικά πλέον, ότι οι διατάξεις σχετικά με την καταβολή δικαστικού ενσήμου εφαρμόζονται και για τις ενώπιον των Δικαστηρίων της Δωδεκανήσου διεξαγόμενες δίκες, ενώ επίσης καταργείται το προαναφερόμενο άρθρο 4 του β.δ. 493 / 1247. Η διάταξη όμως αυτή του άρθρου 53 του ως άνω νομοσχεδίου, η οποία αποκαθιστούσε την αρχή της ισότητας μεταξύ των ελλήνων πολιτών – διαδίκων, για άγνωστους σε εμάς λόγους ουδέποτε ψηφίστηκε, κάτι που προξενεί εύλογη απορία, με δεδομένη τη γνωστή δυσμενή οικονομική συγκυρία που έχει οδηγήσει στην κατ’ επανάληψη μείωση μισθών και συντάξεων και την αναζήτηση «ισοδυνάμων» μέτρων, με αποτέλεσμα να εξακολουθήσει υφιστάμενο το καθεστώς της μη καταβολής δικαστικού ενσήμου στη Δωδεκάνησο, με την αντίστοιχη απώλεια σημαντικών χρηματικών ποσών για το ελληνικό δημόσιο. Τα παραπάνω, έχουν τεθεί σε γνώση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κατόπιν αποστολής των συνημμένων εγγράφων του διευθύνοντος το Πρωτοδικείο Ρόδου τα έτη 2013 και 2014.
Για κάθε περαιτέρω διευκρίνιση και πληροφορία, στη διάθεσή σας.
Η Πρόεδρος Εφετών Δωδεκανήσου
Θωμαΐτσα Πατρώνα
Η επιβολή δικαστικού ενσήμου είχε κριθεί αντισυνταγματική με αποφάσεις πρωτοβάθμιων δικαστηρίων
{βλ. σχετικά:
– ΠΠρΑθ 4557/2014 (αδημ βλ. αναρτημένη στον ιστότοπο http://directnews.gr/greece/56293-antisuntagmatiko-krithhke-to-dikastiko-enshmo-gia-tis-anagnoristikes-agoges-eggrafo.html),
– ΠΠρΠατρ 104/2014 ΕπΠολΔικ 2014.511,
– ΠΠρΝαυπλ 150/2013 ΕλλΔνη 2013.542,
– ΜΠρΑθ 669/2013 Αρμ 2013.2108,
– ΜΠρΑθ 136/2013 (αδημ βλ. την απόφαση αναρτημένη στον ιστότοπο http://www.lawnet.gr/news/antisuntagmatiki-i-auxisi-tou-dikastikou-ensimou-ap-1362013-monpr-a8inon-28506.html?ref=RSS&utm_medium=twitter&utm_source=twitterfeed),
– ΜΠρΧαν 3/2013 Αρμ 2013.480,
– ΜΠρΧαν 233/2012 ΕπΣυγκΔ 2012.146,
– ΕιρΑθ 322/2014 ΕπΠολΔικ 2014.513 }
Η κατάργηση του μέτρου συνιστά συμμόρφωση προς τη νομολογία αυτή.
Με την κατάργηση του δικαστικού ενσήμου δεν αυξάνονται οι αβάσιμες αγωγές και η διεκδίκηση εξωπραγματικών αποζημιώσεων δεν επιβαρύνει περισσότερο ή λιγότερο το δικαστικό σύστημα. Ο πολίτης θα μπορεί πλέον να ζητεί την εκδίκαση της υποθέσεως του κατά την τακτική διαδικασία από πολυμελή και όχι μονομελή σχηματισμό, που κατά τεκμήριο άγει σε καλύτερη δικαιοδοτική κρίση.
να γινουνε δορεαν για τους προην συμβασιουχους stage
Δεν υπάρχει σήμερα δημοσιονομικός λόγος για να εξαιρούνται τα Δωδεκάνησα από την υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου. Ας λάβει σχετική μέριμνα ο νομοθέτης.
Η κατάργηση του δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές θα επιτρέψει να γίνονται εκ νέου προδήλως αβάσιμες αγωγές ή σε εν δυνάμει βάσιμες αγωγές να ζητούνται εξωπραγματικά ποσά αποζημίωσης. Τέτοιες αγωγές επιβαρύνουν το δικαστικό σύστημα και εμποδίζουν την πρόοδο των άλλων δικών. Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι εσφαλμένη και πρέπει να αποσυρθεί.
Επιτέλους μια διάταξη την οποία μπορούμε ως νομικοί και ως πολίτες να χαιρετίσουμε! Έρχεται να επανορθώσει μια τεράστια αδικία που κόστισε περιουσίες. Πρέπει να ληφθεί πρόνοια για το διαδραμόν διάστημα από την εισαγωγή του ενσήμου στις αναγνωριστικές.
εάν ο νομοθέτης έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει τα λάθη του είναι ευπρόδεκτο!
θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια και για το διάστημα, που λόγω του νόμου που υπήρξε, ή απορρίφθηκαν αγωγές αναγνωριστικές λόγω μη κατάθεσης του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου μετά των λοιπών επιβαρύνσεων ή κατατέθηκε το δικαστικό ένσημο και ήδη εκδόθηκαν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις ή υπάρχει εκκρεμοδικία σε κάποιον βαθμό ->
σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να υπάρξει επιπλέον προσθήκη στη διάταξη:
«Σε όσες αναγνωριστικές αγωγές κρίθηκε η άσκηση αυτών απαράδεκτη και απορρίφθηκαν λόγω μη κατάθεσης δικαστικού ενσήμου μετά των λοιπών σ’ αυτό επιβαρύνσεων, δίνεται η δυνατότητα εντός έξι (6) μηνών από ισχύος του νόμου αυτού να γίνει επαναφορά αυτής με κλήση για συζήτηση.
Ο ενάγων, που είχε καταθέσει δικαστικό ένσημο με τις λοιπές σ’ αυτό επιβαρύνσεις δύναται να ζητήσει με αίτησή του στην Δ.Ο.Υ., που υπάγεται την επιστροφή του καταβληθέντος ποσού ατόκως ή τον συμψηφισμό με άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές του οποιασδήποτε αιτίας.
Σε όσες αναγνωριστικές αγωγές, στις οποίες έχει κατατεθεί δικαστικό ένσημο με τις επ’ αυτού επιβαρύνσεις, υφίσταται εκκρεμοδικία, δύναται ο ενάγων οποτεδήποτε έως εκδόσεως τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, να ζητήσει από την Δ.Ο.Υ. είτε επιστροφή του καταβληθέντος ποσού ατόκως ή τον συμψηφισμό με άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές του οποιασδήποτε αιτίας. «
Με ποια λογική εξαιρούνται ακόμα και σήμερα από την καταβολή δικαστικού ενσήμου τα Δωδεκάνησα;