1. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 126Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι κατά τις παραγράφους 1 και 2 αποφάσεις λαμβάνονται μόνον ομοφώνως και μετά την αποστολή του φακέλου από τη διοίκηση, όταν τούτο κρίνεται απαραίτητο».
2. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 6 του άρθρου 126Α αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο τελευταίος μπορεί, με αίτησή του, που κατατίθεται εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την κοινοποίηση, και πάντως όχι μετά την πάροδο δεκαοκτώ (18) μηνών από την έκδοση της απόφασης, να ζητήσει τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, καταβάλλοντας τριπλάσιο του κατά το άρθρο 277 οριζόμενου παραβόλου ή, όταν η υπόθεση έχει εισαχθεί με το ένδικο βοήθημα της αγωγής, τριπλάσιο του οριζόμενου στην περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 277 παραβόλου για την προσφυγή».
3. Στο τέλος της παραγράφου 6 του άρθρου 126Α προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Την κατά τα ανωτέρω εκδίκαση ενδίκου βοηθήματος ή μέσου μπορεί να προτείνει στον πρόεδρο και ο ορισθείς κατά το άρθρο 127 ως εισηγητής».
4. Στο άρθρο 126Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 10 ως εξής:
«10. Υποθέσεις που έχουν εισαχθεί αναρμοδίως μπορούν να παραπέμπονται στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο είτε με πράξη του προέδρου του συμβουλίου διεύθυνσης ή του δικαστή που διευθύνει το δικαστήριο είτε με τη διαδικασία της παραγράφου 1. Με τον ίδιο τρόπο παραπέμπεται και η τυχόν εκκρεμής αίτηση αναστολής».
Ως προς την παρ. 1 η παρ. 5 του άρθρου 126Α του ΚΔΔ είναι ήδη προβληματική κατά το μέρος που προβλέπει την δυνατότητα λήψης απόφασης και μετά την αποστολή του φακέλου, η οποία κατά την παρ. 2 του άρθρου 129 του ΚΔΔ πρέπει να γίνεται 15 ημέρες πριν από την δικάσιμο, οπότε η απόφαση του άρθρου 126Α είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατο να εκδοθεί. Το ότι με την παρ. 3 του άρθρου 11 του σχεδίου η προθεσμία ορίζεται σε 30 ημέρες ελάχιστα επηρεάζει τουλάχιστον στην πράξη δεδομένης της προθεσμίας των 60 ημερών για την κλήτευση κατά το άρθρο 128 του ΚΔΔ. Η προτεινόμενη διάταξη προφανώς έχει την έννοια ότι το δικαστήριο εάν το κρίνει αναγκαίο μπορεί να ζητήσει την αποστολή του φακέλου από την διοίκηση σε προγενέστερο στάδιο προκειμένου να λάβει απόφαση κατά το άρθρο 126Α. Όμως αυτό δεν ορίζεται σαφώς.
Ορθότερο είναι να αναθεωρηθεί η διάταξη ούτως ώστε η απόφαση αυτή να λαμβάνεται σε χρονικό σημείο μεταξύ της κατάθεσης της προσφυγής ή αγωγής ή και εφέσεως και του προσδιορισμού δικασίμου. Αν ληφθεί μετά τον προσδιορισμό δικασίμου ουσιαστικά είναι άνευ ουσίας η δε άσκηση του δικαιώματος του διαδίκου να ζητήσει συζήτηση της υπόθεσης επιβαρύνει περισσότερο το δικαστήριο.
Όσον αφορά την παρ.3 αυτή εξαρτάται από το αν θα εισαχθεί όπως προτείνεται ο ορισμός εισηγητή κατά το άρθρο 127 του ΚΔΔ όπως προτείνεται στο ίδιο σχέδιο η τροποποίηση του άρθρου 127 ΚΔΔ.